4,413 matches
-
către normele de viață morală. Profeții sunt, În felul acesta, simbolul glasului conștiinței morale, a unei conștiințe supreme, care condamnă păcatele, abaterile de la ordinea divină și morală și cheamă lumea la refacerea ordinii firești, la Îndreptare. Lumea temporală, perisabilă, supusă tentațiilor pasiunilor umane, este un registru al existenței În care proliferează păcatul. Lumea eternă este lumea virtuților, În care sufletul Își găsește liniștea prin contemplarea Ființei Supreme care l-a creat și cu care reintră În comuniune. Profeții sunt vocea conștiinței
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
al relației dintre două persoane. Cel care oferă este Îndreptățit de a cere sau de a obliga pe celălalt, impunându-și, În felul acesta, voința și dominația sa asupra celui care l-a primit. Întotdeauna În aceste situații, surpriza și tentația vor face ca atitudinea de circumspecție să scadă. Acestea sunt valabile pentru darul făcut În virtutea unei acțiuni perverse, a unei rele intenții, dictate de o conștiință perversă. Darul captativ, al unei rele intenții, este o punte prin care cel ce
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
tot ceea ce este cinstit și dorit În sine” (Ciceroă. Binele este cel care conferă stabilitate, echilibru și constanță persoanei umane. Dar acest „echilibru”, care este deopotrivă sufletesc și moral, trebuie cultivat și Întreținut permanent, Întrucât el este mereu amenințat de tentațiile vieții, ale experienței, care sunt și sursa viciilor, a abaterilor de la valorile morale, având drept consecințe „tulburările sufletești, ce Întristează și amărăsc viața nechibzuiților” (Ciceroă. Pervertirea morală este sursa tuturor tulburărilor psiho-morale, așa cum vom arăta mai departe, dar, spre deosebire de bolile
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
al eliberării de sub autoritatea paternală. Părăsindu-și tatăl, fiul pleacă În lume. Dar, ieșirea din spațiul originar, din casă și din familie, Îl obligă la alte experiențe. Și În acest caz, aventura va avea caracterul unei succesiuni de scenarii. Supus tentațiilor, singur, lipsit de experiență, neprotejat, fiul va cădea În suferință sufletească și degradare morală. Își va pierde statutul său din familia originară, acela de fiu protejat, și va deveni slugă la străini. Când Își va epuiza resursele, va reveni acasă
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
povară sau chiar un pericol, Întrucât ea ne oferă iluzia că „orice este posibil”, iar În această situație, uităm să prevedem riscurile și pericolele. Efectele libertății nelimitate, abuzul de libertate, determină Înlocuirea dorințelor cu regrete, deoarece libertatea poate deveni o „tentație amăgitoare”, care ignoră faptul că omul are limite, se confruntă cu situații Închise, dincolo de care nu mai poate Înainta. Orice formă a libertății stă sub semnul complexului lui Icar, al tentației necunoscutului, al dorinței de a risca din care transpare
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Înlocuirea dorințelor cu regrete, deoarece libertatea poate deveni o „tentație amăgitoare”, care ignoră faptul că omul are limite, se confruntă cu situații Închise, dincolo de care nu mai poate Înainta. Orice formă a libertății stă sub semnul complexului lui Icar, al tentației necunoscutului, al dorinței de a risca din care transpare o formă de autodepășire. Din acest motiv, modalitatea de utilizare a libertății se impune În funcție de circumstanțe. „Cât pot fi de liber?” și mai ales, „Cum trebuie să mă port când sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
apasă, Încarcă, condamnă și tulbură conștiința morală. Cine generează atât păcatul, cât și vinovăția? Ambele au la origine motive comune, deși, aparent sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Încarcă, condamnă și tulbură conștiința morală. Cine generează atât păcatul, cât și vinovăția? Ambele au la origine motive comune, deși, aparent sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce mă atrage prin necunoscutul ei. Dar orice ispită sfârșește prin a mă „Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce mă atrage prin necunoscutul ei. Dar orice ispită sfârșește prin a mă „Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința actelor mele. Consecința tentației este persistarea În Rău. A ceda ispitei semnifică, de fapt, acceptarea răului, a
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce mă atrage prin necunoscutul ei. Dar orice ispită sfârșește prin a mă „Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința actelor mele. Consecința tentației este persistarea În Rău. A ceda ispitei semnifică, de fapt, acceptarea răului, a faptului, gândului, intențiilor nepermise care sunt imorale, periculoase, rele. Dacă voi persista, mă voi „obișnui” cu Răul care, În final, prin repetiție va Înlocui Binele. Se va
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
și-i transformă În persoane aflate În conflict pe cei doi. Deși aparent neutră, dorința de posesiune sau de dominare a elementului de referință face ca cei doi să devină adversari. În aceste circumstanțe, elementul de referință va exercita aceleași tentații pentru ambii parteneri de dispută. Ei vor proiecta propriile lor dorințe asupra acestuia, luptându-se pentru a-l obține. Sunt Însă situații În care agresorul dorește să ia prin forță ceva care aparține victimei (ca În cazul furtuluiă. Astfel, agresorul
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
care este resimțit În planul conștiinței - oscilația Între bine și rău, Între sus și jos, pe care atât Sf. Pavel, cât și Faust le trăiesc ca pe o dramă a neliniștii sufletești interioare În raport cu valorile morale. Este lupta permanentă Între tentația răului și menținerea binelui. 5Ă O altă categorie de factori, care pot genera tulburări psihomorale, este de ordin psihotraumatizant. Efectul lor nociv se va constitui Într-un tip special de manifestări pe care l-am putea numi „Înrăirea individului”, căderea
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
pune ei Însăși și care reprezintă pentru ea, Încă din timpul vieții, perspectiva unui bilanț al destinului personal. Persoana umană, ființă psihomorală ambiguă (C. Enăchescu, Da și Nuă, va oscila pe tot parcursul existenței sale Între bine și rău, Între tentație și abținere sau renunțare, Între a face și nu face. Existența este un lung șir de Întâlniri cu evenimente care mă Încarcă, Întrucât nu pot trece indiferent pe lângă ele. Memoria mea le va conserva, iar uitarea, poate chiar mai importantă
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
lipsa de convenționalism a unei structuri de tip organic (Cole, 2000, p. 61). # Structura matriceală se centrează asupra cerințelor și sarcinilor grupului de proiect, îi ajută pe managerii de proiect să conștientizeze necesitatea eforturilor colective în vederea realizării proiectului, contrabalansând astfel tentația șefilor de departamente de a-și „clădi propriul imperiu”. De asemenea, structurile matriceale asigură flexibilitate în condiții de schimbare și incertitudine, stimulează managementul de vârf pentru planificarea pe termen lung, pentru delegarea autorității; ele îmbunătățesc și chiar cresc motivația angajaților
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
1990) are la bază necesitatea considerării diferențelor culturale existente între țări, națiuni, care își pun amprenta asupra modului de concepere și practicare a managementului; managementul haos (Peters, 1987) a răsărit din metafora „organismului viu” aplicată organizațiilor sociale, ca și din tentația haosului, cu insistență pe principiul instabilității și entropiei; automanagementul (Korenblit, 1988) redimensionează trebuința conducătorilor de a se centra mai întâi pe ei înșiși, de a se autoconduce, înainte de a‑i dirija pe alții; managementul valorilor (Blanchard, O’Connor, 2004) centrat
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
trotuarul. Nu vorbim tare, nu fluierăm, nu aruncăm hârtii pe jos, semințe sau orice altceva care nu ne e de folos. Așteptăm, căutăm să găsim un coș de gunoi. Buna-cuviință cere să nu mâncăm pe stradă. Dacă totuși nu rezistăm tentației unei înghețate, putem mânca, retrăgândune într-un colț, astfel încât să mâncăm cât se poate de discret. Dacă ne întâlnim cu persoane cunoscute, salutăm și răspundem la salut. Nu intrăm în vorbă cu persoane necunoscute. Dacă totuși acest lucru s-a
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2270]
-
procesul de autocontrol se dobândește prin intermediul exercitării anumitor comportamente de către individ ceea ce implică interacțiunea cu mediul. Printre abilitățile de autocontrol se regăsesc: * rezistența la exprimarea agresivității după experimentarea unei frustrări; * rezistența la transgresare, reglarea autoadministrării de întăriri și rezistența la tentație. La elaborarea programelor de prevenire și asistență (dat fiind că autocontrolul se învață), este necesar să se îndeplinească următoarele cerințe: * definirea caracteristicilor populației căreia îi este destinat programul și identificarea factorilor de risc specifici; * identificarea și analiza factorilor care determină
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
implicarea în activități religioase. Legăturile dintre aceste variabile vor determina tipul de comportament ce va fi adoptat de către adolescenți. Bernard (1991) propune un model care se axează pe factorii protectivi și care ajută tânărul să dezvolte "reziliența" în a rezista tentației de a consuma substanțe. Reziliența este capacitatea de a pune în balanță factorii de risc și factorii protectivi. Schimbarea balanței este determinată de frecvența, durata și de intensitatea factorilor (fie de risc fie protectivi), dar și de stadiul de dezvoltare
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
Among Middleclass Addicts", în Journal of Drug, 26, pp. 45-61. Green, Ar., Mechan, A.O., Elliot, J.M., O' Shea, E., Colado, M. (2003), "Link between genetics, depression and MDMA", în Pharmacol, 55(3), pp. 463-508. Griffith, E. (2006), Drogurile - o tentație ucigașă, traducere de Octav Ciucă, Editura Paralela 45. Guyette, S. (1982), "Selected Characteristics of American Indian Substance Abusers", în The International Journal of Addictions, 17, pp. 1001-1014. Hartelius, J.(1991), Narcotic drugs - laws, facts, arguments in Encyclopedia for drugs, alcohol
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
trebuie să-și înceapă "aventura": să-și părăsească "țara", "familia" și vechii săi dumnezei, pentru a porni întru regăsirea de sine, la chemarea transcendenței. Pe acest drum ritual, "bunătățile" la care se referă psalmistul pot fi o povară pentru pelerin. Tentația puterii, bogăția de dragul bogăției și plăcerea de dragul plăcerii, înăbușă în om vocația sa fundamentală: înălțarea spirituală, desensibilizîndu-l și deresponsabilizîn-du-l atît în trecerea vieții, cît și în petrecerea morții. Omul este un poem pe care Ființa abia l-a început, cum
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
o întărire pozitivă fără un efect emoțional depresiv. Teoria discriminării operatorii, bine fundamentată experimental, este una din părțile cele mai consistente ale gândirii skinneriene. Deși nu era suficientă pentru a constitui baza unei teorii instrucționale complete, Skinner nu a rezistat tentației și a propus teoria ce urmează și pe care o consideră o „revoluție” în didactică. 3.12. Instruirea programată și mașinile de predattc "3.12. Instruirea programată și mașinile de predat" Gloria pedagogică a lui Skinner a fost dată de
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
obstacole veți întâmpina pentru a putea suprapune cele două tipuri de rezultate? Descrieți aceste momente de criză în spațiul oferit de către coala din dreapta. Cei doi autori ne îndeamnă să trecem cu cumpătare și seriozitate peste fiecare etapă, rezistând, spre exemplu, tentației de a sări direct la lista cu obstacolele posibile. O tehnică bazată pe aceleași principii, dar care presupune două tipuri de obiective (de ordin personal - în genul celor exprimate mai sus -, dar și de ordin social - în sensul construcției de
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
de etică profesională pentru slujirea intereselor beneficiarilor informației financiar-contabile. Recunoașterea și instituționalizarea profesiei contabile, Începând cu secolul al XX-lea, au adus În discuție ideea de etică și deontologie În contabilitate, pentru susținerea profesiei și pentru protejarea acesteia de eventualele tentații de nerespectare a principiilor și a practicilor unei contabilități ortodoxe. Astfel de discuții veneau ca o reacție la unele opinii privind utilizarea contabilității financiare pentru sprijinirea economiei capitaliste, prin furnizarea de informații false pieței (Jinnai, 1990, p. 11ă. Însă chiar
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
trotuarul. Nu vorbim tare, nu fluierăm, nu aruncăm hârtii pe jos, semințe sau orice altceva care nu ne e de folos. Așteptăm, căutăm să găsim un coș de gunoi. Buna-cuviință cere să nu mâncăm pe stradă. Dacă totuși nu rezistăm tentației unei înghețate, putem mânca, retrăgându-ne într-un colț, astfel încât să mâncăm cât se poate de discret. Dacă ne întâlnim cu persoane cunoscute, salutăm și răspundem la salut. Nu intrăm în vorbă cu persoane necunoscute. Dacă totuși acest lucru s-
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2278]