1,997 matches
-
a imaginii unor scriitori aflați multă vreme în prim-plan. După trei decenii, raportul se va schimba. Influenți, din anii '80 încoace și mai ales după Revoluție, sunt tocmai poeții de prim ordin, dar porniți din poziția a doua. Dimov, venerat de "optzeciști", Angela Marinescu și Emil Brumaru, idolatrizați de poeții tineri de astăzi, își impun în fine propria lecție artistică - ascultată, învățată, îngânată, dusă bine sau rău mai departe... Pe culoarul șerpuit al liricii domestic-erotice, Brumaru deține în mod clar
Dimineața unui faun by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8234_a_9559]
-
în mod deosebit implicarea Garanți Bank, care a achiziționat obiecte în valoare de 3.000 de Euro. De asemenea, ne bucurăm că celor care n-au rămas nepăsători la eforturile de a ajuta copiii bolnavi li s-au alăturat și Venera Arapu, Virgil Ianțu, Wanda, prințul Mihai Ghyca, Anca Lefter, Corina Bud,Dana Sota, Ionuț Sichitiu, Manoush, Noua Acropola, Oxette, Politehnica Timișoara, Sylvia, Tonomatul de pe 2. Îi invităm pe toți cei care doresc să ajute cauza noastră să achiziționeze obiectele existente
Magazinului caritabil Hope Pop-Up Store şi-a prelungit proiectul până în 3 iulie 2011 () [Corola-journal/Journalistic/26026_a_27351]
-
Deutcher) * Emil Cioran, La tentation d^exister, - citând din Tacit, - capitolul Un popor de solitari - despre evrei. (1962). "Moise, ca să-și lege de el mai mult neamul, a instituit alte obiceiuri noi, potrivnice altor muritori. în tot ce spune, ce venerăm noi, este batjocorit; în schimb, tot ce este impur, este admis." înclinarea lor spre utopie (Cioran). Ce sont des maîtres a exister" (Idem). * Teologia a fost nu de puține ori o formă de dictatură de stat acaparatoare, opresivă. Descoperirile importante
Luther și biserica pe roți - variantă - by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9994_a_11319]
-
de conferințe este cel de-al șaptelea pe care laureatul Premiului Nobel pentru Pace îl susține din 1991 în Franța, unde numărul practicanților budismului este estimat la 800.000. Liderul budiștilor tibetani, Dalai Lama este considerat de cei care îl venerează drept încarnarea primului Dalai Lama, născut în 1391. Figură istorică a luptei pentru drepturile tibetanilor împotriva Guvernului chinez, el a renunțat recent la responsabilitățile sale politice.
Dalai Lama, urmărit de peste 7.000 de oameni la o conferinţă budistă () [Corola-journal/Journalistic/59870_a_61195]
-
Școlii de la Târgoviște, adevăratul artist - cel înzestrat cu demnitatea filosofului, temeritatea generalului și simțul spațial al tuturor lucrurilor lumii - îi consideră pe Lucrețiu și pe Marc Aureliu drept mari soți, se ghidează după scrierile lui Diderot și Croce și îl venerează mai presus de toate pe Homer (p. 183). Autorul jurnalului recitește Iliada și Odiseea și caută să le arate apropiaților și elevilor frumusețile acestor poeme (pp. 142, 145). Consemnează intenția sa mai veche de a scrie un șir de monografii
La început a fost Homer by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3485_a_4810]
-
Geo Vasile Ca și cum ar fi ultimul, Venera Antonescu oferă cititorilor acest (grafic) îndoliat volum Zorilor Zăbranic, alcătuit din 53 de poeme inedite (scrise în 2002) și 28 de poeme selectate din cărți anterioare precum Stelele lui Filoctet, Dincolo de coclauri, Umblet subțire, Aud înfrunzire, Al luminii arbor. Florilegiul
Viaticum by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/13108_a_14433]
-
erodat de politic, aservit banului (...)”. Poeta cultivă retragerea ca o voluptate a traumelor „într-un Trecut atemporal, adică anistoric”. Spre a regăsi acolo inocența copilăriei, mit și „fantasmă resuscitată prin forța magică a Versului”. Din al său exil bucureștean asumat, Venera Antonescu scrie ultimatum-uri, texte dintr-un convivium dantesc, sub dicteul singurului său oaspete de origine divină. Mesaje dramatice învârstate de lacrima stoică a stării de fapt, ne parvin în desăvârșita formă a melosului intraverbal, elegiac și aforistic. Reabilitarea prozodiei
Viaticum by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/13108_a_14433]
-
un limb postum. Sunt mesaje venite parcă dintr-un laborator tombal în care poezia se contemplă în emitent în virtutea unui legământ pe viață și pe moarte. „Am venit pe lume/, c’era una sera c’era/, Sub priveghiul Moirei/: Vae-nera, Venera.../ (...) Mi-e refugiu Templul trecutului meu/ sărutat pe creștet doar de Dumnezeu.”
Viaticum by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/13108_a_14433]
-
violase corespondența nimănui. Răposatul camarad Caraeni, care luptase în Spania, îi fusese profesor de istorie și la îndemnul său intrase în partid. Cu tot respectul pentru camaradul Stelian, cum ar fi putut el să-și omoare profesorul pe care îl venera? Profesorul care îl îndrumase să studieze dreptul și îl ajutase să capete locul de poștaș! Cuțitul și pistolul din tașca lui? După cum se putea observa, era un cuțit obișnuit de bucătărie, d.Pomenea, nu o armă. Își tăia pîinea cu
Interogatoriul by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7797_a_9122]
-
familie (Eliade era căsătorit cu prima sa soție, fosta Nina Mareș, iar Sebastian era becher), pe rînd în locuințele celor doi parteneri. Fuseseră (din 1927 Eliade, din 1929 Sebastian) colaboratori ai ziarului Cuvîntul (de la o vreme chiar redactori și-l venerau, deopotrivă, pe maestrul lor spiritual Nae Ionescu. Eliade i-a fost chiar student (Sebastian, ca student la drept, nu, dar îi frecventa, adesea, cursurile). Eliade i-a fost, mai tîrziu, după reîntoarcerea din India, asistent și chiar suplinitor lui Nae
O ediție neconcludentă by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17125_a_18450]
-
din ordinul guvernatorului roman al provinciei, desemnat printr-o confuzie drept procurator și nu prefect, cum era în realitate. În lucrarea sa Moartea lui Peregrinus (scrisă în jurul anului 170) Lucian din Samosata scrie, printre altele despre acesta: „Ei, creștinii, îl venerau ca pe un dumnezeu, îl foloseau ca pe un legislator și îl considerau ca pe maimarele (șeful) lor, bineînțeles după cel pe care ei îl venerau încă, omul care a fost crucificat în Palestina pentru a fi introdus acest nou
Săptămâna Patimilor - Adevărul despre prigonirea, condamnarea la moarte şi crucificarea lui Iisus () [Corola-journal/Journalistic/26693_a_28018]
-
în jurul anului 170) Lucian din Samosata scrie, printre altele despre acesta: „Ei, creștinii, îl venerau ca pe un dumnezeu, îl foloseau ca pe un legislator și îl considerau ca pe maimarele (șeful) lor, bineînțeles după cel pe care ei îl venerau încă, omul care a fost crucificat în Palestina pentru a fi introdus acest nou mister în lume” (Moartea lui Peregrinus, 11). Este al doilea autor păgân, după Tacit, care ne dă câteva informații despre fondatorul creștinismului. Fără să-l numească
Săptămâna Patimilor - Adevărul despre prigonirea, condamnarea la moarte şi crucificarea lui Iisus () [Corola-journal/Journalistic/26693_a_28018]
-
În mod deosebit, se susține că dacă omul este cu frica lui Dumnezeu, atunci el este superior îngerilor (s.n.). Concluzia: „Oamenii drepți sunt mai presus decât îngerii oficianți”. Calitatea supremă a unui popor de a pune pe primul plan Omul, venerându-l fără limită pe Cel de Sus. Încheiere: „În viața care va să vină, Sfântul Unic (binecuvântat fie El) va stabili reședința cerească a celor drepți în interiorul celei a îngerilor oficianți, adică mai aproape de tronul divin”. Îngerul oficiant nefiind altceva
Situația îngerilor by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13456_a_14781]
-
a o numi cea mai caldă pe care am înregistrat-o pe undeva vreodată (și pe care Ivașcu mi-a refuzat-o la România literară pentru că era prea elogioasă)", apoi una intitulată Apollonius, consacrată lui Vladimir Streinu, "căruia i-am venerat figura în varii articole ulterioare", precum și texte de prețuire, "la prima ocazie", la adresa lui Perpessicius (1974) și Pompiliu Constantinescu (1973), într-un moment în care ultimul ar fi fost aruncat de către "călinescieni" la "lada de gunoi": Cît privește pe Șerban Cioculescu
"Supărarea" d-lui Alexandru George by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15624_a_16949]
-
războiului, G. Călinescu se bucurase ca profesor universitar, ca istoric literar și ca romancier de un imens prestigiu. Istoria literaturii române, editată în anul 1941, putea fi discutată acum liber și era cotată de iubitorii de carte ca un reper, venerată de unii ca o biblie. Se stinseseră polemicile de la momentul apariției și în ciuda unor obiecții plauzibile la diferite caracterizări și ierarhizări, se impusese opinia că masivul volum sintetizează cercetări ale predecesorilor și, concomitent, defrișează pârtii de înaintare. Era demonstrată creșterea
Cazul G. Călinescu by S. Damian () [Corola-journal/Imaginative/13846_a_15171]
-
readuce printre tineri iubirea distrusă de Bellone. La sfârșitul prologului, Oul este desfăcut În patru părți perfect simetrice, În interiorul fiecăreia regăsindu-se câte un simbol al civilizațiilor care Își vor reprezenta spectacolul pe scenă: soarele pentru incași, poporul care Îl venera; semiluna pentru turci, a căror emblemă este; floarea deschisă pe corola căreia dă din aripi un fluture uriaș, al cărui zbor este acționat manual de un personaj; și un porumb pe jumătate desfăcut, semnificând indienii. La sfârșitul spectacolului, cele patru
ALECART, nr. 11 by Iulia Mădălina Ştreangă () [Corola-journal/Science/91729_a_92894]
-
vestita casă din Viena unde o inscripție anunța că a compus Traumdeutung (Interpretarea viselor). Lui A.K. îi va fi ciudă că, inhibat de sfială, va rata comunicarea ce va aluneca în banal și derizoriu. Ce ghinion! Pe T.M. îl venera, citise pe nerăsuflate Casa Buddenbrook și Muntele vrăjit, fusese uluit de culmile atinse în înțelegerea tipologiilor, în inventivitatea fabulației, în miza discursului narativ. Față în față cu marele om, tatonând sfera de sus a creației, s-a simțit invadat de
Micile infirmități ale oamenilor mari by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11194_a_12519]
-
Cugetul și Memoria)/ șoptesc și acum veștile/ culese cîndva în incursiuni de recunoaștere" (Arheologie descriptiva). Sau: "Astfel clamez,/ cu toate orologiile lichide/ din pînzele lui Dali"(Dali și orologiile lichide). Prin factura fantasta a transpunerii în trecutul pe care-l venerează (viața actuala fiind pusă în paranteză), poetul realizează o ironie biografica: "în urmă cu 17 ani, pe cînd prietenul din liceu/ dorea să devină medic ginecolog/ și cumpără cărți de sexologie,/ pe cînd luna citadina era/ loreta noastră,/ seară de
"Un patetic jignit" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17796_a_19121]
-
contribuit, de asemenea, la bugetul familiei, din activități independente, cu aproape 120.000 lei de la CI. Logopedie G Burlea și peste 700 lei de la Editura Polirom. Senatorul mai declară venituri totale din chirii de 12.000 lei, primiți de la SC Venera Stylle. VEZI ȘI: Alegeri parlamentare 2012. Vezi aici lista noilor senatori și deputați Mircea Dobra a însumat în anul fiscal încheiat venituri totale de circa 19.000 lei, reprezentând indemnizațiile de deputat și senator și bani primiți de la Colegiul Tehnic
Care sunt senatorii care aduc mai puțini bani în casă decât soțiile lor by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/35831_a_37156]
-
curelele. Idealistul vaporos proclamă: să alergi după năluci cu denominațiuni glorioase. Religiosul zice: am venit să împlinesc voia lui Dumnezeu. Mandarinul suspină: sensul prezenței mele în lume este de a împlini și respecta doctrina strămoșilor; pentru a odrăsli: pentru a venera nălucile glorioase; să lupți și să te plictisești nițel, mereu detașat, observator lucid și neînfricoșat.“ (p. 258) Se subînțelege că ultimele rînduri sunt autoreferențiale, pe potriva mandarinului pe care el însuși îl întruchipa. Atîta doar că distanța și neînfricarea țineau de
La grande peur by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4624_a_5949]
-
era hidoșenia la care ajunsese un trup atât de frumos. Eram prea nevârstnici ca să înțelegem această lege violentă și că vina nu aparținea în întregime Evei. Cu instinctele lor necioplite, la fel ca noi judecau localnicii. Târgul avea un academician. Venerat de toți, îl salutam fără să ne cunoască când, în rarele sale plimbări, îl întâlneam în parc. Cum drumul către iaz trecea tocmai pe acolo, s-a întâmplat ca neînsemnatul incident dintre noi și Jan să fie urmărit chiar de
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
în Peștera sărăcăcioasă și umedă: „Dormea în iesle Cel ce este, Al universului Stăpân, Căci, ca un rob a fost născut, În staul, pe un pat de fân!” Măicuța lui, Preacurata Fecioara Maria Îi veghea somnul și bătrânul Iosif Îl venera cu pioșenie. „Iar îngerii cu flori de crin În zbor văzduhul străbătând, Cântau Micuțului Stăpân, Osana-n cer și pe pământ!” Peștera era luminată de Steaua, ce strălucea de sus. Asupra Pruncului suflau boii, făcându-I căldură. „Craii smeriți s-
NE POVESTEȘTE ... BUNICA -Povestiri de Crăciun by SOFIA TIMOFTE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91581_a_93215]
-
erectile, Când mai bun e-un panaceu Cu ochi mari și decolteu! Tandrețe. Uneia Cade greu la învoială Chiar tratată cu blândețe, C-ar vrea altă socoteală, Dar plasată cu tandrețe! SCURTISIME La discotecă Într-o sferă De-ntuneric, Ea Veneră, El...veneric! Fecioara De mirare: Fată mare E-o fecioară, Solitară! Deochi La un ochi, Frumușel, Îl deochi Cu rimel! Holtei la vârsta a treia Că nici acum nevastă n-are, E o dilemă, un miraj: Ori e o lipsă
MIHAI COSMA by MIHAI COSMA () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83942_a_85267]
-
asocia, compensator, pentru noi - oameni care-și câștigau cultural existența -, exclusiv cu natura, cu fervorile senzoriale și setea de urcuș în aerul tare al înălțimilor. Lipsit de organ pentru mare și film, fanatic al muntelui și teatrului, detestând dezrădăcinarea și venerând rânduiala rurală, am ajuns cu greu să prefer cutreierul sclifosit prin cele străinătățuri unei suave ațipeli de amiază în fânul de pe Măgura Vâlcii, unei serafice partide de pescuit, vreunei năprasnice coborâri prin Valea Cerbului, unei cățărări făgărășene, ori unei sfătuiri
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
Daniel Barenboim a interpretat o bucată din Tristan și Isolda la Ierusalim), decizia de a rupe acest tabu, prin faptul că o orchestră evreiască a cântat o piesă a unui compozitor care îi ura, chiar în locul în care Hitler îl venera pe Wagner, a stârnit o dezbatere națională despre amintire, artă și gust. "Un abandon scandalos al solidarității cu cei care au suferit din cauza naziștilor", a spus Elan Steinberg, conducătorul Adunării americane a Supraviețuitorilor Holocaustului și a Urmașilor lor. Unii politicieni
O orchestră israeliană a cântat melodia preferată a lui Hitler () [Corola-journal/Journalistic/69372_a_70697]