1,714 matches
-
integrării europene Zice tânărul Răzvan: „Termenul cam dă în scapăt, Iată, mai avem un an, Trebuie s-o scot la capăt, Că nisipul din clepsidră Își continuă căderea; Mie, chiar de-mi dați puterea, Mi-ar mai trebui și-o Vidră”.
La termenul integr?rii europene by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84144_a_85469]
-
în cuști de sticlă, grupate în perechi ca în Arca lui Noe și gravitând în jurul enormelor schelete, unul galben-rozaliu, cu colți întorși, ca de morsă, al Dinotheriului, celălalt mai mic, vânăt, al Mastodontului. Lăsând în urmă o trenă de lupi, vidre, vulpi, leoparzi, irbiși, antilope, porci mistreți, girafe, hipopotami, viezuri, urși albi, foci, lei, bizoni, facoceri, pisici sălbatice, toate cu blănuri vălurite, de culoarea pământului sau a zăpezii, sau chele, cu pieile groase de trei degete, toate alergând încremenite pe labe
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Est și America de sud. Pe lângă trenuleț, mai există patru trasee pietonale șerpuite pentru a explora zona mai îndeaproape. Cea mai cunoscută este „Leopard Trail”. De pe aceste trasee poți vedea „campusurile” bivolilor, elefanților, tigrilor, hipopotamilor, girafelor, hienelor, leilor, antilopelor bongo, vidrelor sau pelicanilor și a celorlalte peste 1.000 de specii de animale (unele dintre ele pe cale de dispariție), majoritatea nocturne, ce trăiesc în cele 40 de ha de junglă amenajată. Barierele și șanțurile care păstrează animalele la mică distanță există
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
vizitatori, încât ai impresia că simți și respirația animalelor. Pentru lei, tigri, hipopotami, elefanți sau rinoceri chiar așa și este. Conservarea speciilor este cheia succesului acestui parc unic în lume. Unele animale sunt total libere, precum tapirul malaiezian, cerbul, veverițele, vidrele asiatice sau liliecii. Ca o surpriză, trenulețul a oprit la un moment dat preț de câteva minute, lăsând să treacă niște bivoli de pe o parte pe cealaltă a căii de rulare. Este uluitor să vezi pe viu viața nocturnă a
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
aveau un asemenea centru și se duceau la Sântana la unguri. Și am zis că trebuie făcut... Face o nuntă, ia bani pentru curentul bisericii, pentru întreținere. Este și practic și necesar. Preotul e din Sântana. Mama lui vine de la Vidra de Sus și tata de la Vârfuri. „Fântâna celor două mâini eu am dorit-o și domnul director m-a sprijinit. Mâna este simbol biblic. Dumnezeu ne-a făcut cu mâinile sale. Mâna dreaptă care coboară și stânga care coboară. Mâinile
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
scop industrial (energetic), pentru regularizarea debitelor, pentru irigații și pentru alimentarea populației cu apă, însă au devenit, în majoritatea cazurilor, obiective turistice polarizatoare. Cele mai cunoscute lacuri, amenajate turistic sunt: Izvorul Muntelui și Poiana Uzului în Carpații Orientali; Vidraru și Vidra în Carpații Meridionali; Secu și Văliug în Munții Banatului; Beliș-Fântânele în Munții Apuseni. B) Lacurile balneare sunt apreciate, în principal, pentru apele lor sărate, iar uneori și pentru nămolul Lacul Zănoaga (M-ții Retezat) Lacul Vidraru Lacul Avram Iancu (Ocna
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
grindurile ce constituie suportul pentru o vegetație variată, cu sălcii, plopi, plante higrofile, plante halofile (de sărătură) și pâlcuri de pădure (hasmace). Bogăția vegetală este dublată și de o diversitate de specii faunistice, printre care vipera, șarpele de apă, mistrețul, vidra, câinele enot, vulpea, alături de numeroase păsări. arealele mlăștinoase, cu vegetație tipică de stuf, papură, rogoz și sălcii, constituie locul unde își găsesc adăpostul numeroase specii de păsări (rațe, gâște, cormorani, egrete, lopătari, pelicani, lebede) și mamifere (mistrețul, vulpea, vidra). suprafețele
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
mistrețul, vidra, câinele enot, vulpea, alături de numeroase păsări. arealele mlăștinoase, cu vegetație tipică de stuf, papură, rogoz și sălcii, constituie locul unde își găsesc adăpostul numeroase specii de păsări (rațe, gâște, cormorani, egrete, lopătari, pelicani, lebede) și mamifere (mistrețul, vulpea, vidra). suprafețele lacustre, cu o mare bogăție de plante submerse și plutitoare (nuferi), precum și cu o mare diversitate de pești (crap, caras, lin, știucă, somn, șalău, sturioni ș.a.). plaja întinsă, unde cresc plante specifice țărmului (pelinul, perișorul de nisip, varza de
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
în perioada contemporană, care au modificat pozitiv atractivitatea unor zone. De exemplu, Complexul hidrotehnic Porțile de Fier, cu un baraj de 440 m lungime și 55 m înălțime, cu centrală electrică și ecluze; amenajările hidrotehnice Izvorul Muntelui (Bistrița), Vidraru (Argeș), Vidra (Lotru) ș.a. (fig. 9). Podul construit de Anghel Saligny (Cernavodă) Canalul Dunăre - Marea Neagră 2. Podurile se impun prin lungime, înălțime și importanță în comunicație. Cele mai cunoscute sunt podurile de peste Dunăre: Podul de la Cernavodă (construit de Anghel Saligny), dublat în
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
revărsa pe pământ ca un mare fluviu. VII A doua zi, primarul nu mai avea ținuta lui impozantă. Avea o figură lungă, era îmbrăcat în haine groase de catifea și palton de lână și purta o șapcă din blană de vidră și încălțări cu ținte. Lăsase deoparte ținuta de proaspăt însurățel și aerul lui sigur pe sine. Nu mai era cazul să se creadă la teatru și să joace un rol: Lysia Verhareine îi ghicise sufletul. Nu mai avea rost să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
și sfios ca o fecioară, însă totodată sever și autoritar prin felul său special de a te privi senin, cu o liniște de dincolo de lume. Are numele de familie Jeflea, și ciudat, s-a născut chiar în satul Jeflești, comuna Vidra, din județul Alba. De la 11 ani a fost paraclisier în biserica din satul Crai Nou, unde s-a mutat cu părinții, și a făcut mereu naveta între școală, mănăstirea Timișeni și casă. La recomandarea părintelui stareț Timotei, de la mănăstirea Hodoș-Bodrog
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
la piciorul lui. Piei, drace! doar n-o fi ursul. I-a apucat mâna. A simțit ceva rece pe dosul palmei. Într-aceeași clipă se înfioară în toată ființa de plăcere. A venit la el din pâclă, adulmecându-i calea, Vidra, cățelușa lui de vânat, care caută urma cerbilor vulnerați. —Tu ești, Vidra? — Eu sunt, schiaună capauca, aburcându-se până la șoldul lui și căutându-i obrazul, cu botu-i fin și ascuțit. — Da, da, zice Culi; suie până sus și mă cunoaște. Cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
apucat mâna. A simțit ceva rece pe dosul palmei. Într-aceeași clipă se înfioară în toată ființa de plăcere. A venit la el din pâclă, adulmecându-i calea, Vidra, cățelușa lui de vânat, care caută urma cerbilor vulnerați. —Tu ești, Vidra? — Eu sunt, schiaună capauca, aburcându-se până la șoldul lui și căutându-i obrazul, cu botu-i fin și ascuțit. — Da, da, zice Culi; suie până sus și mă cunoaște. Cine ți-a dat drumul, ca să vii după mine? Pe lângă unele cusururi, maica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
pe urmele mele. Capauca îl bate cu coada peste bocanci. —Sărut mâna, maică, zice încet și cu bucurie Culi Ursake; de data asta bine mi-ai priit. Trage din geantă curelușa cățelei și i-o anină în zgardă. — Haide acasă, Vidra, îndeamnă el. Vidra trage de curelușă îndărăt - în partea de unde a venit Culi. Lui Culi i se pare că trebuie să se miște tocmai în partea din potrivă; însă Vidra cunoaște mai bine socoteala drumului. I-a luat urma, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Capauca îl bate cu coada peste bocanci. —Sărut mâna, maică, zice încet și cu bucurie Culi Ursake; de data asta bine mi-ai priit. Trage din geantă curelușa cățelei și i-o anină în zgardă. — Haide acasă, Vidra, îndeamnă el. Vidra trage de curelușă îndărăt - în partea de unde a venit Culi. Lui Culi i se pare că trebuie să se miște tocmai în partea din potrivă; însă Vidra cunoaște mai bine socoteala drumului. I-a luat urma, a ajuns până la el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
curelușa cățelei și i-o anină în zgardă. — Haide acasă, Vidra, îndeamnă el. Vidra trage de curelușă îndărăt - în partea de unde a venit Culi. Lui Culi i se pare că trebuie să se miște tocmai în partea din potrivă; însă Vidra cunoaște mai bine socoteala drumului. I-a luat urma, a ajuns până la el și acuma îl tot duce înainte. În pădure, noaptea e o înșelare; iar negura două înșelări. Merge destul de repede, lăsându-se condus. Bucuria care i-a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Eram îngrijate. De ce taci? Vorbește, omule. Totdeauna faci tu așa. —Eu? Da, tu. Te-am întrebat. Vai, Doamne Isuse! Răspunde. — Ce să răspund? — Ce te întreb. Culi smunci de pe el straiul și-l lepădă lângă focul din vatră. Lăsă pe Vidra să stea alături. —A venit și te-a cătat Vidra? — Da, a venit și m-a cătat. —Băiete, tu ai ceva. După ce se frecă prelung la tâmple și pe ochi și-și șterse obrazul și fruntea cu mânica rocului, Culi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Eu? Da, tu. Te-am întrebat. Vai, Doamne Isuse! Răspunde. — Ce să răspund? — Ce te întreb. Culi smunci de pe el straiul și-l lepădă lângă focul din vatră. Lăsă pe Vidra să stea alături. —A venit și te-a cătat Vidra? — Da, a venit și m-a cătat. —Băiete, tu ai ceva. După ce se frecă prelung la tâmple și pe ochi și-și șterse obrazul și fruntea cu mânica rocului, Culi se îndreptă spre patul din fund. Lampa ardea pe masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
ești mort de trudă și de somn! — Ba! răspunde el, și se duce. Cățelușa de vânătoare s-a luat după dânsul, ca să-l privegheze. Rămâi aici, dracului! îi poruncește el cu asprime. A izbit ușa și i-a prins coada. Vidra a dat un țipăt ascuțit. Nana Floarea face un semn plictisit cu mâna. Adică: Lehamite! așa face acest Culi totdeauna. Bolnava râde puțintel strâmb; soacră-sa o pândește cu coada ochiului. Culi se duce la căsuța calului și a vacilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și ieși hotărât, tropăind. Cățelușa de vânătoare îl urma. Din camara de alături, alese sarica ce era de trebuință bătrânei; veni îndărăt și o lepădă lângă vatră. Cățelușa i se încurcă iarăși printre picioare. —Tu vrei să te duci și Vidra se împotrivește, râse într-un dinte nana Floarea. Paznicul nu catadicsi să răspundă la asemenea observație. Încă se amestecau în el otrăvurile și dezgusturile și încă nu-i venise vremea să rupă din el mânia. —Așa-i acest Culi totdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
numaidecât de asta, căci, în aceste singurătăți, și mai ales la o vreme ca asta, nu era nici o primejdie de hoți. Culi nici nu privi ceea ce lăsa în urmă și îndemnă calul. După ce ieși la drumușor, băgă de samă că Vidra umbla în urma săniei. Opri și opinti un răcnet cumplit, adăogind o sudalmă cu totul neașteptată, încât cățelușa își supuse coada și se duse cu grăbire înapoi acasă. Nana Floarea își trase broboada peste gură. Bolnava zâmbea; părea a avea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
din munte zece kilometri, când va ajunge acasă, să sară o dată în sus de bucurie bătând de două ori din pinteni, înainte de a atinge iar pământul, după rânduiala paznicilor tari. De două ori a fost chemată, în aceste expediții, și Vidra, cățelușa, într-ajutor, ca să găsească țapul cât după urmă de sânge, cât după putoarea pe care o lasă ca un fum subțire în urma sa. A fost de cosit fân, de săpat crumpene, de dres împrejmuiri. Nana Floarea l-a lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Bolta era spuzită de luciri; găinușa se suise în creștetul amiezii. Frumoasă noapte, zise domnul. Da, suspină Nana Floarea. Domnia voastră nu dormiți? Nu. Cum se zărește de ziuă, trebuie să ne întoarcem unde am tras. Poate să luăm și pe Vidra. — Crezi domnia ta că l-ai lovit? — Așa cred. Nana Floarea așteptă o clipă. Întrebă iar, șoptit: —A fost ursul? Dacă n-a fost calul lui Culi, zâmbi domnul Ionaș Popa, atuncea numaidecât a fost ursul. Nicula Ursake se mișcă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
se strecura tot mai des în somnia pădurii, risipind visurile ei neguroase. Deasupra, în creștetul catapitesmei, rămâneau tot mai puține făclii. Apoi începu a se prevedea bruma, în poiana din față. Culi ofta, din vreme în vreme; totuși, văzând pe Vidra liniștită, avea nădejde că nu vor da peste năcaz. Acelei cățelușe îi veneau de departe, în nări, toate înștiințările. Iar curmătura fiind aproape, numai sub hochstand, orice ar fi fost acolo ea trebuia să știe. Așa ar trebui să cunoască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
numai sub hochstand, orice ar fi fost acolo ea trebuia să știe. Așa ar trebui să cunoască oamenii toate, cum le cunoaște acest animal, se gândea Culi - căci vorba de mai nainte, „năcaz“, exprima pentru el ceva cu totul nedeslușit. Vidra nu știa să cetească și să scrie, nici săvârșește atâtea măiestrii de mirare ca omul, dar cunoaște altele cu mult mai ager decât noi, simțind de departe pe dușman ori având înștiințare despre o nenorocire. Așa a venit Vidra în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]