15,576 matches
-
Părea a fi de la Olga. Dar ea scria de obicei adresa cu majuscule. De data aceasta însă, schimbase stilul, caligrafiase cu minuție fiecare literă și adresa exactă. Cum ajunse în casă, aruncă pe pat poșeta, pardesiul și dezlipi cu febrilitate plicul. Curseră din el câteva fotografii din care o privea o fetiță cu părul inelat, un îngeraș, căruia îi lipseau numai aripile. Îngerașul zâmbea bogat celor care, întâlnindu-i ochii mari, migdalați, îi ofereau un prim salut pentru venirea pe lume
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
că ar trebui să reintre în birou să parafeze documentele ce urmau a fi expediate. Alex înțelese mesajul, dar cum se hotărâse să acționeze întrun fel diferit, îi spuse: - Mâine dimineață, Lili, la prima oră, vei duce chiar tu acest plic la secția de planificare a primăriei. E o corespondență pe care n-o pot încredința nimănui. Toate aceste cuvinte pronunțate pe un ton imperativ îi înghețară ființa fetei ce radiase până atunci de căldura unei tinereți neînfrânate. Dezumflată, Lili fu
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
își aminti că voise să o anunțe pe Ina de pierderea copilului și că în același timp intenționase să-i facă și acea mărturisire care îi măcina ființa. Dar renunțase în ultima clipă și, când era gata de a pune plicul la poștă, se răzgândise și rupsese scrisoarea; așa că Ina nu avea de unde să știe de moartea lui Petrișor. Olga făcu o pauză. Se vedea că fiecare cuvânt o obosea.În acest timp, Ina căută să-și amintească dacă primise o
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
multe poșete Prada. Dar un asemenea preț, pentru o singură rochie? Până În clipa aceea, crezusem că am văzut tot ce era de văzut, dar am avut parte de un nou șoc când rochia s‑a Întors de la curățătorie Împreună cu un plic, pe care era caligrafiat Doamnei Miranda Priestly. Înăuntru se afla o factură scrisă de mână pe hârtie de culoarea piersicii și care zicea așa: Articol de Îmbrăcăminte: Rochie de seară. Designer: Chanel. Lungime: Gleznă. Culoare: Roșie. Mărime: Zero. Descriere: Mărgele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
exclamat ea cu mândrie. Am de gând să distrug poza asta imediat după ce o vezi, iar dacă‑ți trece măcar prin gând să spui cuiva despre ea, Îți distrug viața. Aruncă o privire doar, e formidabilă. Mi‑a Înmânat un plic, sigilat cu o etichetă, pe care scria „Confidențial“, și a zâmbit. Am rupt eticheta și am scos din plic un dosar verde. Înăuntrul era o fotografie - chiar o fotografie color - Înfățișând‑o pe Miranda Întinsă pe bancheta unui restaurant. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
măcar prin gând să spui cuiva despre ea, Îți distrug viața. Aruncă o privire doar, e formidabilă. Mi‑a Înmânat un plic, sigilat cu o etichetă, pe care scria „Confidențial“, și a zâmbit. Am rupt eticheta și am scos din plic un dosar verde. Înăuntrul era o fotografie - chiar o fotografie color - Înfățișând‑o pe Miranda Întinsă pe bancheta unui restaurant. Am recunoscut imediat fotografia făcută de un faimos fotograf al Înaltei societăți În timpul unei petreceri de ziua de naștere a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
În portofel! M‑am gândit că o să te distrezi dacă o vezi. Fie și numai ca să‑ți amintești că nu ești singură. Ție ți‑e cel mai greu, dar În mod clar nu ești singură. Am pus poza Înapoi În plicul confidențial și i‑am Înapoiat‑o Ilanei. — Ești nemaipomenită, i‑am zis și i‑am pus mâna pe umăr. Îți sunt cu adevărat recunoscătoare și promit să nu spun niciodată nimănui de unde o am, dar vrei te rog să mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
picioarelor mele În metrou - și m‑am cufundat extenuată, dar calmă, pe bancheta din spate a mașinii. Când am trecut pe lângă ghereta lui John, În drum spre lift, el a băgat mâna sub birou și a scos de acolo un plic sigilat. — Tocmai l‑am primit acum câteva minute. Scrie „Urgent“ pe el. I‑am mulțumit și m‑am așezat pe un scaun de pe hol, Întrebându‑mă cu mirare cine putea să‑mi trimită ceva prin curier vineri la ora zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
am primit acum câteva minute. Scrie „Urgent“ pe el. I‑am mulțumit și m‑am așezat pe un scaun de pe hol, Întrebându‑mă cu mirare cine putea să‑mi trimită ceva prin curier vineri la ora zece noaptea. Am deschis plicul și am scos de acolo un bilețel: Draga mea Andrea, Mi‑a făcut mare plăcere să fac cunoștință cu tine În seara asta! Vrei să ne vedem săptămâna viitoare, să mâncăm, poate, un sushi Împreună? Ți‑am lăsat plicul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
deschis plicul și am scos de acolo un bilețel: Draga mea Andrea, Mi‑a făcut mare plăcere să fac cunoștință cu tine În seara asta! Vrei să ne vedem săptămâna viitoare, să mâncăm, poate, un sushi Împreună? Ți‑am lăsat plicul ăsta În drum spre casă - m‑am gândit că ți‑ar prinde bine ceva care să te consoleze după o seară ca asta de care tocmai am avut noi parte. Distracție plăcută. Pupici, Ilana Înăuntru era poza cu Miranda În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
asemenea chestiuni la plecare. Dar, pentru că veți avea nevoie de monedă locală atunci când ieșiți pe poarta hotelului, dați‑mi voie să vă arăt asta. S‑a dus la biroul‑mamut, a deschis sertarul de sus și mi‑a Înmânat un plic cu antetul franțuzesc al revistei Runway pe el. În plic era un vraf de bancnote de euro, În valoare de vreo patru mii de dolari. Biletul, scris de mână de Briget Jardin, editorul care se ocupase de cele mai multe din problemele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
monedă locală atunci când ieșiți pe poarta hotelului, dați‑mi voie să vă arăt asta. S‑a dus la biroul‑mamut, a deschis sertarul de sus și mi‑a Înmânat un plic cu antetul franțuzesc al revistei Runway pe el. În plic era un vraf de bancnote de euro, În valoare de vreo patru mii de dolari. Biletul, scris de mână de Briget Jardin, editorul care se ocupase de cele mai multe din problemele vizând organizarea și planificarea călătoriei și a petrecerii Mirandei, zicea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mii de dolari. Biletul, scris de mână de Briget Jardin, editorul care se ocupase de cele mai multe din problemele vizând organizarea și planificarea călătoriei și a petrecerii Mirandei, zicea așa: Andrea, draga mea, sunt Încântată că ai venit la noi!. În plic se află niște euro pe care să Îi folosești cât timp ești la Paris. Am vorbit cu Monsieur Renaud și el va fi la dispoziția Mirandei douăzeci și patru de ore pe zi. Mai jos se află o listă a numerelor lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ca și când ar fi deschis cu o cheie de argint (un romancier ce se respectă cât de cât aici ar fi fost riguros), deschide scrinul, stă o clipă aplecat scotocind Înăuntru (nu prea văd ce caută), dar, iată, a scos un plic nu tocmai voluminos, pe care-l privește lung, ca și cum ar sta În cumpănă: „să-l deschid, să nu-l deschid“ (vă dați seama că trebuie să fac pe dracu-n patru și să-l Împing să-l deschidă), deci Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
că trebuie să fac pe dracu-n patru și să-l Împing să-l deschidă), deci Îl deschide, se uită Înăuntru, umblă cu degetele printre (a, iată, se vede acum) niște fotografii, alege una sau, mai precis, o caută, aruncă plicul alături de o carte pe masă (ba chiar deasupra cărții, e bine să fim atenți la amănunte că nu știi niciodată de unde sare cheia textului), se Întoarce către scrumiera de Limoges (e epatant, nu?), Își ia chiștocul (se cam consumă repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
se simțea văicăreala hârtiei; strânsoarea aceea Îi da o senzație de leșin, celulele ei intime prea erau Înghesuite brusc unele În altele, era așa, aproape ca un mic viol (desigur că aici procedez neloial; de unde să știu eu că hârtia plicurilor sau aceea care se afla Înăuntrul lor ar fi fost animată, așa, dintr-odată, de niște energii amoroase numai la gestul mai bărbătesc al personajului meu de a apuca, de a strânge niște scrisori fără sensibilitate, de unde să știu dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
În Apuseni, de unde Îmi scria o epistolă de o pagină și jumătate pe care eu o țineam tot timpul ascunsă sub pernă, să nu mi-o citească nimeni; am fost atât de exaltat când mi-a scris prima dată, scoteam plicul de o sută de ori pe zi și Îl deschideam să văd, să mă conving dacă este scrisul ei, dacă nu cumva era o simplă impresie; o reciteam observând orice Întorsătură a literelor; parcă văd acel scris rotund cu semne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
era faptul concret că-mi scrisese: nu uitase de mine; acesta, scrisul, devenind o cale misterioasă de a ne păstra Într-un contact concret, căci ea atinsese acea coală cu mâna ei; ea a desenat acele litere borțoase, a mângâiat plicul; poate avea mâna umedă de emoție și ceva material din ea, poate partea cea mai intimă a ființei sale mi s-a transmis: pot s-o ating cu mâna, cu răsuflarea; acea ființă care numai către mine se deschide sinceră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
tăioase. Șterge oglinda. Un obiect mătăhălos În poziție simetrică. Chiar el. Ocoli colțul mesei. Se Îndreptă spre coridor. Traversă glazvandul. Se apropie de ușă. Ascultă. Se auzi ceva din afară. Se aplecă. Privi prin vizor. Deschise, Întinse mâna. Primi un plic. Mulțumi. Se Întoarse. Închise ușa. Traversă coridorul strâmt. Se izbi de colțul cuierului de metal. Își duse mâna la umăr. Se uită la plic. Îl cântări. Continuă să meargă. Ocoli colțul mesei. Se opri lângă masă. Se așeză În fotoliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Ascultă. Se auzi ceva din afară. Se aplecă. Privi prin vizor. Deschise, Întinse mâna. Primi un plic. Mulțumi. Se Întoarse. Închise ușa. Traversă coridorul strâmt. Se izbi de colțul cuierului de metal. Își duse mâna la umăr. Se uită la plic. Îl cântări. Continuă să meargă. Ocoli colțul mesei. Se opri lângă masă. Se așeză În fotoliu. Se sprijini cu cotul de marginea mesei. Lăsă plicul să cadă pe masă. Se uită la plic. Îl luă În mână. Îl Întoarse. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Se izbi de colțul cuierului de metal. Își duse mâna la umăr. Se uită la plic. Îl cântări. Continuă să meargă. Ocoli colțul mesei. Se opri lângă masă. Se așeză În fotoliu. Se sprijini cu cotul de marginea mesei. Lăsă plicul să cadă pe masă. Se uită la plic. Îl luă În mână. Îl Întoarse. Îl aruncă. Rămase așa indecis privind o fotografie din vitrina cu cărți. Ne apropiem și noi de vitrina cu cărți. Luăm fotografia În mână. O privim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
duse mâna la umăr. Se uită la plic. Îl cântări. Continuă să meargă. Ocoli colțul mesei. Se opri lângă masă. Se așeză În fotoliu. Se sprijini cu cotul de marginea mesei. Lăsă plicul să cadă pe masă. Se uită la plic. Îl luă În mână. Îl Întoarse. Îl aruncă. Rămase așa indecis privind o fotografie din vitrina cu cărți. Ne apropiem și noi de vitrina cu cărți. Luăm fotografia În mână. O privim. O descriem. Iat-o: ATENȚIE! Se scanează imaginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
absolut nefolositoare din punctul de vedere al celor ce nu le citesc. (Acum se Înțelege exact că personajul nu are nici o aptitudine, nici o calitate; este chiar omul fără calități, care mai poate fi numit și cititor). Mâna sa apucă iar plicul aflat pe masă, Îl deschise cu fermitate, găsi o hârtie pe care o citi. Făcu doi pași deciși spre un alt punct al bibliotecii. Scoase caietul cu scoarțele albastre lucioase. Luă un pix negru. Scrise: „A murit. Nu se poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Alexandrescu. Titu făcu numai trei pași până în antreu, unde se și ivise factorul. Era o scrisoare de acasă. Salută pe doamna Alexandrescu și intră în odaia lui, cuprins subit de emoție. Prima scrisoare de când s-a așezat în București... Rupse plicul și sorbi cu înfrigurare cele șase pagini de scris mărunt în care doamna Herdelea, în stilul ei evanghelic, presărat cu maxime morale și povețe înțelepte pentru "dragul mamei înstrăinat", îi spunea toate câte s-au petrecut prin Amaradia după plecarea
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
a spus nimic părinților, dar o spionează și a amenințat-o cu scandal, dacă se mai duce la doamna Alexandrescu. Are să-i povestească multe, i-e dor și vrea să-l întîlnească. Să-i lase, tot la portar, într-un plic, noua adresă și apoi ea va veni negreșit... Titu ascunse scrisoarea, își însemnă adresa pe un petic de hârtie, fără nume. Îi era și lui dor de ea, de glasul ei blând și de ochii ei cu priviri învăluitoare. În
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]