16,537 matches
-
bușesc bara de protecție. Madeleine îmi arătă degetul mijlociu și viră într-o parcare bine luminată. Am frânat brusc, m-am retras strategic și am stins farurile. Din stradă l-am zărit pe marinar sprijinit de Packard și fumând o țigară, în timp ce Madeleine intra la recepția motelului, ca să ia cheia de la cameră. Peste câteva momente ieși cu ea, exact ca pe vremuri, când era cu mine. Îi făcu semn marinarului s-o ia înainte, exact așa cum proceda cu mine. În cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Am ajuns cu mașina la El Nido, i-am arătat recepționerului insigna și l-am anunțat că are un nou chiriaș. Mi-a făcut rost de o cheie de rezervă și peste câteva secunde inhalam aerul stătut, plin de mirosul țigărilor lui Russ Millard și de secărica vărsată pe jos de Harry Sears. Și am dat cu ochii de Elizabeth Short pe toți cei patru pereți: vie, zâmbitoare, imortalizată parcă într-un vis ieftin și eviscerată pe un teren viran, plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu care să ghintuiesc bâta, să fie ca o fecioară de fier sau o centură de castitate pe care să n-o uite prea curând. Am amenințat-o cu bâta, apoi i-am deschis cu vârful cuțitului o arsură de țigară pe care i-o făcusem pe sânul stâng. Și-a mușcat călușul atât de tare, încât din rana pe care i-o făcusem când am lovit-o peste dinți cu Joe DiMaggio, a țâșnit sângele. Am înfipt cuțitul în ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
trist Felix S 23. Noi n-avem plămâni. — Dar ce-aveți? Niște procesoare, răspunse Felix S 23. Degeaba trag eu fumul în piept, că nu simt nimic; cel mult îmi stric plăcuțele. — Mă rog, zise Getta 2. Își scoase o țigară din poșetă și și-o aprinse. O aură albăstruie de lumină se formă imediat în jurul țigării. — Ce țigări fumați? întrebă Dromiket 4. — „Fermi”, zise Getta 2. — Sunt bune? se interesă Dromiket 4. — Sunt excelente. Tutunul e prelucrat electromagnetic și, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
23. Degeaba trag eu fumul în piept, că nu simt nimic; cel mult îmi stric plăcuțele. — Mă rog, zise Getta 2. Își scoase o țigară din poșetă și și-o aprinse. O aură albăstruie de lumină se formă imediat în jurul țigării. — Ce țigări fumați? întrebă Dromiket 4. — „Fermi”, zise Getta 2. — Sunt bune? se interesă Dromiket 4. — Sunt excelente. Tutunul e prelucrat electromagnetic și, în momentul când tragi fumul în piept, datorită temperaturii din vârful aprins al țigării, electronii de nicotină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
trag eu fumul în piept, că nu simt nimic; cel mult îmi stric plăcuțele. — Mă rog, zise Getta 2. Își scoase o țigară din poșetă și și-o aprinse. O aură albăstruie de lumină se formă imediat în jurul țigării. — Ce țigări fumați? întrebă Dromiket 4. — „Fermi”, zise Getta 2. — Sunt bune? se interesă Dromiket 4. — Sunt excelente. Tutunul e prelucrat electromagnetic și, în momentul când tragi fumul în piept, datorită temperaturii din vârful aprins al țigării, electronii de nicotină își pierd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
formă imediat în jurul țigării. — Ce țigări fumați? întrebă Dromiket 4. — „Fermi”, zise Getta 2. — Sunt bune? se interesă Dromiket 4. — Sunt excelente. Tutunul e prelucrat electromagnetic și, în momentul când tragi fumul în piept, datorită temperaturii din vârful aprins al țigării, electronii de nicotină își pierd energia și devin inofensivi, lăsând în același timp această luminiscență în jurul țigării. Uitați-vă! — Într-adevăr - spuse Stejeran 1 -, ce frumos strălucește! Priviră cu toții cum fuma Getta 2. După câteva clipe, Felix S 23 sparse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
interesă Dromiket 4. — Sunt excelente. Tutunul e prelucrat electromagnetic și, în momentul când tragi fumul în piept, datorită temperaturii din vârful aprins al țigării, electronii de nicotină își pierd energia și devin inofensivi, lăsând în același timp această luminiscență în jurul țigării. Uitați-vă! — Într-adevăr - spuse Stejeran 1 -, ce frumos strălucește! Priviră cu toții cum fuma Getta 2. După câteva clipe, Felix S 23 sparse tăcerea: — Uitându-mă la țigara asta despre care nu spun că nu e interesantă, mă gândesc că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
pierd energia și devin inofensivi, lăsând în același timp această luminiscență în jurul țigării. Uitați-vă! — Într-adevăr - spuse Stejeran 1 -, ce frumos strălucește! Priviră cu toții cum fuma Getta 2. După câteva clipe, Felix S 23 sparse tăcerea: — Uitându-mă la țigara asta despre care nu spun că nu e interesantă, mă gândesc că aceste cuceriri ale științei și tehnicii nu sunt puse totuși în slujba noastră, a roboților. Același lucru l-am observat și la omuleții verzi. Aveau de toate, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
magazie. Numai ulei și prune, boss, raportă blondul. — Prune? întrebă bărbosul. Pentru ce? — Pentru schimb, răspunse Felix S 23. Sunt civilizații care nu știu ce-i pruna. — Mari aiuriți sunteți, constată bărbosul și se așeză pe lada cu „Dero”, scoțându-și o țigară. Fumați, doamnă? — Cu plăcere, zise Getta 2, luând megalongul din pachetul oferit. — Stați și voi pe unde puteți, zise bărbosul către roboții pământeni care rămăseseră în picioare. Văd că nici scaune n-aveți destule. Episodul 34 Întâlnire de gradul zero
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
văd. Puteți să mă pipăiți, dacă vreți. Nu este cazul, tovarășe, răspunse ușor jignit comandantul Felix. — Dar cum s-a-ntâmplat, dacă nu vă supărați? întrebă robotul TESA Stejeran 1. — E o poveste lungă, răspunse vocea. N-aveți cumva o țigară? — N-avem voie să fumăm, ni se oxidează circuitele, zise Felix S 23. Nici voi? spuse vocea. Păcat! N-am mai pus țigară în gură de când a început experimentul. — Ce experiment? întrebă pilotul Dromiket 4. — Experimentul „Teleorman”, răspunse vocea. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
vă supărați? întrebă robotul TESA Stejeran 1. — E o poveste lungă, răspunse vocea. N-aveți cumva o țigară? — N-avem voie să fumăm, ni se oxidează circuitele, zise Felix S 23. Nici voi? spuse vocea. Păcat! N-am mai pus țigară în gură de când a început experimentul. — Ce experiment? întrebă pilotul Dromiket 4. — Experimentul „Teleorman”, răspunse vocea. Nu știu dacă știți, prin 1941 americanii au făcut experimentul „Philadelphia”. Era vorba de a obține invizibilitatea parțială sau totală a unor obiecte, exercitând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
paznic de noapte? întrebă robotul TESA Stejeran 1. Nu vă vede nimeni, puteți dormi cât vreți. Nu pot să dorm, se plânse vocea. De când sunt așa, n-am pus geană pe geană. — Nu vă supărați - zise Getta 2, aprinzând o țigară -, când sunteți vizibil, cum arătați? — N-arăt rău, scumpă doamnă, răspunse vocea. Sunt înalt, brunet, puțin încărunțit la tâmple, am ochi albaștri și-am terminat A.S.E.-ul. Sunt căsătorit și am doi copii. Vinerea viitoare trebuia să ne cumpărăm boiler
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
accelerație spontană incontrolabilă (EVI), comenzile navei funcționau normal. Se aprinseră până și beculețele de pe ecranul jocului de oină la computer, pentru nevroze în spațiu. De bucurie, ignorând abțibildul cu „No smoking” lipit pe hublou, pilotul-telegrafist Vasile Amărășteanu își aprinse o țigară „Cosmonaut” cu înlocuitori de tutun. Comandantul Aciobăniței nu păru să observe abaterea. Era preocupat să urmărească lumina spre care se îndreptau. — Ce să fie? zise el. Vreo stație interplanetară a ălora? — Nu cred, răspunse Amărășteanu. S-ar auzi muzică. — Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
am gândit că poate nu ajungem niciodată la finalul viselor, totdeauna ne trezim înainte de a cunoaște ce se întâmplă până la urmă; idee care mă persecută acum, dar peste care am trecut repede atunci. M-am sculat, mi-am aprins o țigară și m-am dus la fereastră. Încă nu se făcuse ziuă. Noaptea mai atârna deasupra mării ca o zdreanță murdară care se destrăma. La ora aceea pe țărm nu era nimeni. Doar pescărușii dădeau ocol stâncilor de marmură, unde urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
am amintit de durerile mele de stomac și de sfatul lui Dinu. Nu mai trebuia să fumez având stomacul gol. Probabil, din pricina acelui obicei prost mă alesesem cu un ulcer care mă supăra în fiecare primăvară și toamnă. Am strivit țigara în scrumiera improvizată dintr-o cutie de conserve și am aprins o mică lampă cu spirt ca să-mi încălzesc un ceai. N-aveam altceva. Ceai cu biscuiți. După ce-am mâncat, mi-am aprins o nouă țigară și m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
toamnă. Am strivit țigara în scrumiera improvizată dintr-o cutie de conserve și am aprins o mică lampă cu spirt ca să-mi încălzesc un ceai. N-aveam altceva. Ceai cu biscuiți. După ce-am mâncat, mi-am aprins o nouă țigară și m-am întins în pat. Mă preocupa visul din care abia mă desprinsesem și care, dincolo de unele amănunte trăite, înfipte ca niște spini în carnea mea, fusese destul de exact în esența lui; undeva în memoria mea exista într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
din care abia mă desprinsesem și care, dincolo de unele amănunte trăite, înfipte ca niște spini în carnea mea, fusese destul de exact în esența lui; undeva în memoria mea exista într-adevăr un zid, care mă despărțea de trecutul meu. Când țigara a ajuns să mă ardă la degete, m-am ridicat, am strivit-o în scrumieră și m-am dus din nou la fereastră. Aerul dimineții îmi făcea bine, era răcoros și plăcut mușcător. Acum marea se vedea până departe, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
ochii prinși de cataractă și nu mai picta de un an. Doctorul nu-i mai dădea voie să fumeze din cauza unei boli de circulație, dar am mirosit că fuma pe ascuns. A dus mâna la buzunar, probabil ca să scoată o țigară, dar s-a oprit la jumătatea gestului și s-a uitat rugător la Luchi. Ea i-a zis, hotărâtă, „nu, hodorogule, nu e voie”, iar tata n-a îndrăznit să protesteze. Mi s-a făcut milă. Am vrut să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
oprit la jumătatea gestului și s-a uitat rugător la Luchi. Ea i-a zis, hotărâtă, „nu, hodorogule, nu e voie”, iar tata n-a îndrăznit să protesteze. Mi s-a făcut milă. Am vrut să-i întind eu o țigară, pe urmă am renunțat. Ar fi urmat o scenă neplăcută, de care preferam să mă scutesc. Nu țineam să-l văd cerșind permisiunea servitoarei încă o dată. În câțiva ani se prăbușise într-un mod incredibil. Devenise o ruină, nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
totuși să-l repeadă. Arhivarul s-a așezat la locul lui, la masă, m-a poftit să stau și eu și, zâmbind tot timpul, m-a întrebat: — Fumați, domnule sculptor? Dintr-o cutie veche de bomboane mi-a întins o țigară, anunțându-mă că el se lăsase de fumat din pricina acceselor de tuse care îl chinuiau uneori noaptea. — Mai e și praful de aici, îmi zise cu ochii la hârțoagele care tapisau pereții. Și ridică din umeri pentru a mă lămuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
jovial, să iau loc în fotoliul din fața mesei. Bănuiam că din spatele ochelarilor fumurii mă privea batjocoritor și asta mă enerva. Dar limbajul, gesturile, tonul erau politicoase, binevoitoare. „Fumezi?” m-a întrebat. În fața lui era o scrumieră plină de cenușă și țigări stinse. Alături, un calendar de birou și multe creioane. Fără să aștepte să-i răspund dacă fumez sau nu a intrat în subiect. Mă invitase să mă avertizeze că se fac cercetări în legătură cu accidentul. Să mă pună în gardă. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
m-am ridicat cu mii de precauții. Seara, m-am dus la doctorul B. I-am povestit despre criză. M-a internat imediat și mi-a sporit doza de Cortizon. 20 august Așezat pe un pat de spital, fumez ultima țigară. Doctorul B. mi-a cerut să mă las de fumat. Sau să fumez, cel mult, pipă, fără să trag fumul în piept. Fac rotocoale de fum și încerc să desenez cu ajutorul lor figuri cunoscute. Îl văd o clipă pe G.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
atunci cu coada ochiului și mă întrebam de unde-l cunoșteam. Oricât îmi munceam creierii, nu reușeam să-l leg de nici una din amintirile mele și cu toate acestea eram sigur că nu-i vedeam prima oară figura. Studia mai multe țigări înainte de a se hotărî să fumeze una. Le alegea, cum se aleg pepenii. Lua țigara, o privea, o scutura lovind-o de unghie, o ducea la nări și aspira mirosul tutunului, apoi, ca și cum ar fi fost nemulțumit de expertiza făcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
reușeam să-l leg de nici una din amintirile mele și cu toate acestea eram sigur că nu-i vedeam prima oară figura. Studia mai multe țigări înainte de a se hotărî să fumeze una. Le alegea, cum se aleg pepenii. Lua țigara, o privea, o scutura lovind-o de unghie, o ducea la nări și aspira mirosul tutunului, apoi, ca și cum ar fi fost nemulțumit de expertiza făcută, lua alta. Și repeta aceleași mișcări de cinci, șase ori, până ce, în sfârșit, se hotăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]