17,554 matches
-
și asta mă face să mă întreb dacă tot ce am în el chiar îmi este strict necesar. Il iau la analizat cu atenție și decid că nu toate îmi sunt necesare, adică: polarul, un maieu, o cămașă și o pereche de branțuri. Ca atare, le las pe o bancă de lângă pista ciclabilă, să le ia cine crede de cuviință. Este o nouă lecție asupra inutilității multor lucruri în viață. Dar trebuie să apese greu pe umerii noștri ca să ne dăm
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
aglomerată. Sper ca în două, trei zile să părăsesc coasta mării și să se mai rărească mașinile. Am uitat să spun că pr. Stoica, ce mi-a aplicat cu satisfacție o ștampilă în pașaportul de pelerin, mi-a cumpărat o pereche de sandale, tot marca Geox, în care mă simt foarte bine. Celelalte, cu care am fost anul trecut la Santiago, au rămas la el. Tocmai am terminat de mâncat pe o bancă, într-un mic parc, picioarele de pui pe
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
centru. Mai am timp și mâine dimineață să-l vizitez, căci trebuie neapărat să-mi găsesc alte sandale. Vreau tot marca Geox, cu talpa interioară groasă, din piele, pentru ca piciorul să nu se înfierbânte. La Revel mi-am cumpărat o pereche cu talpa groasă, moale pe interior, dar le-am abandonat căci erau din cauciuc și de la magazin până la casa pelerinilor, tălpile mele deja se înfierbântaseră. Luni, 20 august: Toulouse Am colindat tot orașul în căutarea sandalelor marca Geox și nu
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
și astăzi șoseaua, puțin traficată, și după 13 km ajung la Mauléon Licharre, un orășel cu o zonă veche istorică nu prea mare, traversată de o stradă principală unde găsesc un magazin de încălțăminte din care îmi cumpăr o nouă pereche de sandale marca Geox, cu o talpă de piele foarte bună. Pe cele cumpărate la Toulouse le las într-un coș și plec mai departe. În apropiere de oficiul de turism întâlnesc o frumoasă biserică în care mă reculeg puțin
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
tău , bârna...de gimnastică !" 84. Poți ,,face piața", inclusiv zarzavaturi, într-un singur ceas... florar ?! 85. Oricât de mult iubești pictura, nu accepți ideea de ați petrece restul vieții într-un bloc...de desen ! 86. Canarii nu mănâncă mult! O pereche consumă iarna întreagă un săcușor cu boabe...de piper ! 87. Și câțiva flămânzi poți să-i saturi cu un singur bob...de patru persoane ! Autorul aduce mulțumiri sponsorilor săi.
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
acea localitate. Pe alocuri, ciumei sau holerei nu li se dăruia o cămașă, ci niște izmene; un informator bănățean relatează că, la apropierea flagelului, "se adună nouă femei la o casă și aci, într-o noapte, fac cu cânepă o pereche de izmene... pre care nouă feciori trebuie să o ducă tot atunci între hotare, după care colera ori ciuma se depărtează din acel hotar". Holera ar face parte și ea din ceata Dânselor, cele care "poartă toate boalele, toate răutățile
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
fapt. Dar era un mod de a marca distanța dintre noi de care acum mă jenez, o precauție exagerată, pentru că În timpul șederii mele acolo l-am simțit, tot timpul, atent și devotat ca un frate. Simte suspiciunea din cele două perechi de ochi, inutil atenți, pentru că sunt lucruri pe care chiar tinerețea lor ambițioasă Îi Împiedică să le Înțeleagă. Și Christa, care suprapune propriile amintiri imaginii locului de unde vine el! Și el, care tot insistă. — ...Spuneai, Antonio, că ne mai așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Dumnezeu. Chiar le știam pe de rost. Dacă împrejurările o vor permite, voi povesti mai pe urmă cum am dobândit această înșiruire de cuvinte. Nu e puțin lucru, a spus doctorul. Nu, i-am răspuns eu. E o carte fără pereche. în timp ce mă asculta, își ciocănea dinții cu unghia. Se auzea răsunetul surd dinăuntrul craniului. Și am văzut cum își nota ceva cu stiloul pe care-l ținea în mâna dreaptă. Poate a scris cuvintele „Biblia lui Doré“. Ca pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
meu mic. Și, înainte să plece din nou și definitiv, mi-a pus în mână o monedă de două coroane, nouă și lucioasă. îmi voi aminti asta cât voi trăi. în cealaltă valiză mama împachetase hainele mele. Cămăși, lenjerie, două perechi de pantaloni de golf și pantaloni lungi, cămășile de noapte din flanel, ciorapii. Și jacheta în carouri cu guler de blană, pe care să mi-o pun când vor veni frigul și zăpada. înfășurată în cămășile de noapte, mai era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
care le adusese cu el la pușcărie și pe care i se dăduse voie să le păstreze - depășeau posibilitățile tovarășilor săi, iar genul de miză pe care jucau ei era pentru el inacceptabil. Jucau pe lucruri cum ar fi o pereche de ciorapi: cel care pierdea își vâra picioarele goale în pantofi și aștepta să-și ia revanșa, dar avocatul se temea că ar putea pierde vreunul dintre însemnele care-i dovedeau statutul de gentleman, de om cu avere și poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
la bătrânețe nu mai crezi că pietrele de pavaj pot vorbi. Unde ești? întrebă din nou și apoi își dădu seama de propria lui prostie: sub copertina verde a vespasienei se vedeau două picioare și partea de jos a unei perechi de pantaloni. Erau pantaloni negri cu dungi subțiri, pantaloni de avocat, doctor sau deputat, dar pantofii nu mai fuseseră curățați de câteva săptămâni. — Sunt Monsieur Carosse, Pidot. —Da? — Știi și tu cum se întâmplă: adesea suntem înțeleși greșit. —Așa e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
Nu te-am întrebat pe tine. Spune tu. Cum l-ai lăsat pe fiul meu? — Era bine, repetă Charlot. M-a rugat să vă caut și să văd ce mai faceți. Nu zău, chiar așa? Putea măcar să-ți dea o pereche de pantofi cu care să intri în casă, comentă ea tăios. Sper că n-a mai făcut altă prostie? Că nu și-a prăpădit din nou banii? Nu. Nu. — A cumpărat toate astea pentru bătrâna lui mamă, continuă ea mânată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
fi fost portretul pe care-l desenase cu atâta stângăcie pe tapet? Nu-și mai amintea, și totuși, odinioară... — Se prăpădea după ea, continuă Roche, dar n-avea curaj să-i spună. Avea vreo paișpe-cinșpe ani atunci. Un laș fără pereche! — Și atunci, cei din sat de ce au o părere bună despre el? — Ba n-au chiar deloc, răspunse Roche. Numai că nu cred toată istoria asta pe care le-ai înșirat-o tu. Nu cred că cineva e în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
în vorbe, în gesturi, în fapte; ești mai senin, de viață mai plin și mult mai departe de noapte. Ce frumos e cuvântu-mpreună! Istoria lui e din timpuri străvechi; în zile cu soare, ies la plimbare băieți și fete, perechi. Strada se-animă, se colorează iubirea pe oameni i apropie; dar tare e rău și viața-i un hău când unul din doi e o scorpie. Apar îndoielile, dispare liniștea, orizontul devine opac; cei doi se ceartă întruna și amândoi
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
din Kilburn care nu au nimic mai bun de făcut decât să pună întrebări de genul „Care este cel mai bun mod de a curăța o podea de linoleum de culoarea marmurei albe, care a devenit galbenă?“ sau „Am o pereche de sfeșnice de argint moștenite de la bunica mea. Argintul și-a pierdut acum luciul, vreo sugestie?“. Și în fiecare săptămână stau ore întregi la afurisitul de telefon, sunându-i pe fabricanții de linoleum și pe argintari: îmi cer scuze că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
au exterioare lucioase și motoare care torc. Geraldine s-a aranjat superb, ca de obicei. Poartă un costum bleumarin frumos croit, jacheta abia îi atinge coapsele, iar reverele dau la iveală o bluză de mătase albă. Pe cap are o pereche de ochelari negri de soare, care îi scot în evidență trăsăturile, iar în mână ține languros și sexy o țigară, scoasă afară pe fereastră. Lângă Geraldine mă simt o năroadă mătăhăloasă, așa că mă îngrămădesc în mașina ei și doar ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Țineam fumul în gură și apoi îl eliberam dintr-odată. ― Păi de unde le-ai luat? ― Le-am cumpărat, prostule. ― Dar tu nu fumezi. ― Acum fumez, am spus eu. Și am continuat să pufăi, dureros de conștientă de faptul că șase perechi de ochi îmi urmăreau fiecare mișcare. ― Tu nu tragi în piept! a spus atunci unul dintre băieți, suficient de tare, încât o femeie din rândul din față s-a întors cu o privire furioasă spre noi și ne-a ordonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Și-a închiriat o cocioabă de apartament, cu mult, mult mai prost decât acesta, și a stat cu alți cinci tipi în situații similare. A acceptat de la părinți tratații cum ar fi un ceas frumos de ziua lui, sau o pereche de butoni, sau un costum, dar în general s-a întreținut singur. Ben Williams își iubește părinții și părinții îl iubesc pe el. Sunt o familie normală, sănătoasă. Singurul lucru care este ușor anormal ar fi, poate, cât de bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
se întâlnesc și se îndrăgostesc peste tot în lume. Și nu e numai asta: Cyborg a devenit un loc anume, un loc unde vezi lume și ești văzut, un loc unde, chiar dacă nu ești destul de norocoasă să-ți găsești sufletul pereche pe internet, ai putea să-i întâlnești privirea peste ecranul computerului. ― Sună interesant, spune Ben Williams, cocoțându-se pe deasupra mea și punându-și tava cu mâncare pe masa din față. Am auzit despre chestia asta. Inima începe să-mi bată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ce port. Pantaloni elastici negri și o imensă și voluminoasă bluză portocalie. ― O bluză Armani, tastez eu. Jachetă asortată, fustă scurtă și pantofi crem. Trebuie să arăt tare când apar pe sticlă. ― Hmm. Pari genul meu. Eu port vechea mea pereche de Levi’s, o bluză de polo de un albastru pal, marca Ralph Lauren (se potrivește cu ochii mei!!) și adidași. Am la birou un costum pentru întâlniri, dar de cele mai multe ori mă îmbrac chiar normal. ― Și cum este Los
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
de îmbrăcăminte, pe cele de pantofi și chiar pe cel cu cărți, și o iau pe scara rulantă, direct spre magazinul de articole sportive. Jumătate de oră mai târziu, brațele îmi atârnă, încărcate de plase. Am cumpărat un trening, două perechi de jambiere din lycra, trei perechi de ciorapi și o pereche strălucitoare de teniși Reebok. Am cheltuit atâția bani azi, încât nu se poate să mă mai răzgândesc. Asta era și ideea, de altfel. Când ies din mall, stau câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
și chiar pe cel cu cărți, și o iau pe scara rulantă, direct spre magazinul de articole sportive. Jumătate de oră mai târziu, brațele îmi atârnă, încărcate de plase. Am cumpărat un trening, două perechi de jambiere din lycra, trei perechi de ciorapi și o pereche strălucitoare de teniși Reebok. Am cheltuit atâția bani azi, încât nu se poate să mă mai răzgândesc. Asta era și ideea, de altfel. Când ies din mall, stau câteva minute și mă uit la mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
cărți, și o iau pe scara rulantă, direct spre magazinul de articole sportive. Jumătate de oră mai târziu, brațele îmi atârnă, încărcate de plase. Am cumpărat un trening, două perechi de jambiere din lycra, trei perechi de ciorapi și o pereche strălucitoare de teniși Reebok. Am cheltuit atâția bani azi, încât nu se poate să mă mai răzgândesc. Asta era și ideea, de altfel. Când ies din mall, stau câteva minute și mă uit la mulțimea agitată, ascultând un amestec de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
atât de atrăgătoare precum Geraldine. ― Doamne, îmi pare sincer rău, spune o voce imediat lângă noi. Diana este o tipă dură, și uneori poate părea nepoliticoasă. Ne întoarcem amândouă și dăm cu ochii de un tânăr atrăgător, care poartă o pereche veche de blugi Levi’s și o cămașă îngrijită din bumbac. ― Îmi pare rău, repetă el. Sunt Nick, am venit cu Diana. Nick îi întinde mâna Geraldinei când spune asta și-i susține privirea mai mult decât necesar. După aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mari pentru tine. Ce mărime sunt? Îți iau eu una mai mică. ― Mărimea 38, spun eu. O, Doamne, nu am cum să port ceva mai mic de 38. Sau pot? ― Încearcă-i pe ăștia, spune vânzătoarea, dându-mi o altă pereche, o mărime mai mică. Cred că ai mărimea 34. Pantalonii îmi vine bine. Haina frumos croită îmi vine bine. Fusta scurtă care foșnește îmi vine bine. Tricoul minuscul îmi vine bine, și mai important, rochița neagră îmi vine și ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]