19,069 matches
-
după întocmirea atlasului. Astfel, unde solul era bituminos, Conțescu descoperea o precisă conformanță fiziognomică și persistența unor anume teme folclorice. În spațiul granitului și al coniferelor geograful surprinsese paralele între fenomene mineralogice, vegetale, animale, morale și etnografice. Și - lucru surprinzător, mărturisea el - omul de la munte din spațiul pleșuv are foarte multe asemănări cu omul maritim, și de fapt, cu tot paradoxul, regiunea muntoasă dădea cel mai mare număr de marinari. Explicația lui Conțescu era că în partea stâncoasă a munților, amintirea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
egoist și-l împingea să considere evenimentele după prejudecățile lui de intelectual care făcuse studiile în Germania. Astfel, Conțescu înregistra turburările provocate de Mișcare fără a se scandaliza, i se părea că ceva îndreptățește această orientare, blama numai violența. El, mărturisea, era obișnuit cu alte metode, crima și conspirația nu se potriveau cu viziunea lui. În politică, Conțescu înțelegea a rămâne membru credincios al unuia din cele două mari partide guvernamentale. Fratele, profesor la Facultatea Veterinară, era membru al celuilalt vechi
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Dioscuri într-un cuvânt -- erau solidari între ei, nu însă până acolo încît să nu se concureze din umbră. Fiind din nou împreună cu Dan Bogdan, Gulimănescu aduse din nou vorba de ofertă. - Îmi vine să cred, spuse el fără a mărturisi convorbirilecu Gaittany și Hangerliu, că nu e nimic serios în afacerea cu casa, de care vorbea Suflețel. N-am primit până acum nici o propunere. Gulimănescu se gândea la promisiunea că va obține în curând un mesaj. Dan Bogdan făcu fizionomia
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în afacerea cu casa, de care vorbea Suflețel. N-am primit până acum nici o propunere. Gulimănescu se gândea la promisiunea că va obține în curând un mesaj. Dan Bogdan făcu fizionomia lui ironică. Un sentiment de cinste îl îndemna să mărturisească adevărul, îl împiedica încetineala voinței. De aceea nu scoase o vorbă, G. Călinescu deși știa că îl așteaptă chiar în acea zi la ora două pe reprezentant. Printr-un accident, se întîmpla să se găsească în casa lui Gulimănescu în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
deasupra fațadei de la stradă a lui Gulimănescu: "Deutsche Buchhandlung". Ciuda lui fu foarte mare, nemanifestîndu-se decât printr-o privire lung ironică față de Gulimănescu, pe care însă nu-l blamă, întrucît el însuși lucrase secret, întîmpinînd doar un insucces. Fără a mărturisi că încercase și el a închiria apartamentul lui, felicită pe Gulimănescu și-l apără fața de insinuările altora (de acord aci cu Suflețel), întărind întocmai justificarea aceluia când era acuzat a se fi dat de partea Mișcării, oferindu-le un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și conține amănunte despre viața lui Dan Bogdan, într-un fel de portret moral. Te rog să te gândești bine când răspunzi, ca să nu pierdem vremea degeaba cu lucruri mărunte. Cunoști scrisul? - E al meu. - Ai făcut bine c-ai mărturisit adevărul, se putea deduceacelași lucru printr-o simplă confruntare de grafii. Se vede că-l cunoșteai bine pe Dan Bogdan, el nu te-a semnalat la domnul Gaittany? - Nu știa de mine decât superficial, m-am schimbat multla față de când
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cursul lui Bogdan de ce-ai fost exact în ziua de4 decembrie? - Ca să mai respir aerul universitar, în vederea unei reînscrieri posibile. - Puteai să faci asta și alte dăți, să mergi și la alte cursuri.De ce tocmai la optică și acustică? - Mărturisesc că eram curios să cunosc și atitudinea ideologică a lui Dan Bogdan, deoarece știam că în ultima vreme făcea la curs dese aluzii. - Asta e mai plauzibil. Dar de ce-ai venit cu mașinaîncărcată de persoane? - M-au întîlnit unii
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
împotriva umanității de structură inferioară (Notă orală a lui Ioanide: "Te pomenești că Tudorel mă clasează și pe mine în umanitatea inferioară, ca sclav arhitect. Numai el, cu pumnalul, are dreptul dea conduce. Iată pe cine am zămislit și crescut!") Mărturisesc că la început n-am înțeles rostul religiei în disciplina noastră și termenul spiritualitate, atât de familiar printre noi, nu-mi spunea mare lucru. În casa noastră n-am auzit niciodată o vorbă jignitoare la adresa religiei, totuși tata nu face
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
avut întotdeauna sentimentul că tata e de o mare inteligență (Ioanide: "Foarte mersi!"), nu se știe dacă n-are și el puțină dreptate, firește, în domeniul lui. Am stat de vorbă și cu intelectuali străini când am fost la Berlin, mărturisesc că mi s-au părut foarte terre-à-terre. Să fi fost tata, îi culca intelectualicește la pământ. Și cu toate astea, oamenii banali din țările cu trecut fac lucrări considerabile. Și în creație individul izolat nu poate nimic, are nevoie de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
unde devasta pur și simplu bufetul, fiind mereu cu gura plină și cu buzunarele umflate de alimente luate pentru acasă. Pândea pe amici prin cafenele când mergeau la mese comune și se însoțea cu ei, iar la plată se scuza, mărturisind candid că n-are decât un leu. De altfel, nimeni n-a pretins vreodată ca Hangerliu să plătească, iar ideea de a hrăni un prinț scăpătat măgulea pe mulți, dîndu-le sentimentul puterii claselor noi. De fapt, se iluzionau. Hangerliu proceda
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mediile pe care le frecventez n-am găsit-o, și pe urmă cunosc, cum e și firesc, tineri care nu s-au afirmat. Printre aceștia, tocmai artiștii nu m-au atras. Sunt așa de mediocri, ți-e milă să le mărturisești că nu le afli nici un talent. Și apoi sunt invidioși, meschini. O fată cultă prețuiește ființele excepționale, însă nu e obligată a sta singură până întîlnește una în care crede. - Nu zic că n-ai dreptate! - Cât despre ceilalți intelectuali
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mai fost căsătorit? - Ce curioși sunteți voi bărbații, tată! Și ce dacă a maifost căsătorit? Tu nu admiți c-a putut să întîlnească o femeie neînțelegătoare, cu suflet vulgar? Sunt cazuri și cazuri. El a fost sincer și mi-a mărturisit totul. Fosta lui soție a fugit fiindcă el n-a vrut să renunțe la idealurile lui și să se facă ofițer, cum sperase ea. El nu e construit pentru funcționarism, are o personalitate, visează un post de conducere. Mi-a
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în așa chip încît neputând să-i punem nici un fel de glonț făceam din gură: poc! (Aci jurnalul favorabil constată în sală râsete homerice, biciuind întrebările lipsite de gust ale președintelui. Gazeta defavorabilă vorbește, dimpotrivă, de cinismul cu care acuzatul mărturisește "instinctul incoercibil" de a declanșa pocnetul unei arme.) Cât despre instituția amenințată cu explozibile (niște capse inofensive), vă asigur că era doar closetul școalei. Președintele: Care este motivul pentru care ai fost eliminat din seminar? Avocatul lui Gavrilcea: Domnule președinte
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și redondant, plutea în vag, atingând toate temele la care opinia publică era sensibilă. Președintele: Domnule martor, vă rog să-mi spuneți dacă socotiți pe acuzat capabil de a comite o crimă. Martorul: La întrebarea astfel formulată, cu regret vă mărturisesc, domnule președinte, că n-aș ști să răspund. Și iată pentru ce, dacă-mi permiteți să explic... Președintele (intimidat): Mă rog... Martorul: Eu fac distincție între omor și crimă. Crima este suprimarea unei vieți în chip premeditat, în scop de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
care nu face parte din tagma mea. Ioanide - Gavrilcea, cum se potrivesc aceste două sunete? - Vorbiți de Gavrilcea? Întrebă smerit Butoiescu, intrat în birou fără ca Ioanide să se fi scuturat bine de impresiile sale penibile. - Cum? Cunoști pe Gavrilcea? - Da! mărturisi Botticelli punîndu-și în funcție ironia sade tip danbogdanian. - Nu mi-ai spus niciodată, de atâtea ori a fost vorba deGavrilcea. - Nu m-ați întrebat. - Mă rog, dacă zici că-l cunoști, ce fel de om e Gavrilcea? - E om bun
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Tot mama m-a învățat să nu mă răstesc la oamenii de serviciu. Când sunt ministru, personalul își face de cap. Instrucția militară am suportat-o cu chiu și vai, mă supăra și limbajul brutal și lipsa de confort. Îți mărturisesc că nu pot să mă culc jos pe pământ, că nu-mi place să dorm cu alții în odaie, să mă dezbrac față de ei. Într-o revoluție sunt un om pierdut, oricât mă vezi de forte fizicește. (în fond, Pomponescu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
imprudență din partea fiicei dumneavoastră. - Unde este acum? - Este... veți putea-o vedea... - Moartă? - Cred c-ați fost prevenită... la Morgă. Doamna Ioanide nu se pierdu în lamentații și întrebă ce trebuia să facă spre a intra în posesia cadavrului. Ministrul mărturisi că n-ar putea accepta, fiind chiar în interesul familiei să nu se facă scandal, ca înmormîntarea să se oficieze public. Nu admitea decât pe părinți, iar cu operațiile înhumării se ocupa ministrul, în cel mai strict secret. A doua
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
soiul de intrigi. Cu alt obiect ar fi fost mai circumspect, un cavou i se părea a nu avea nimic dubios. Deci acceptă. Cu ocazia morții Pichii, primi vizita unui agent din partea Siguranței, care-l descusu asupra cumpărării criptei. Saferian mărturisi o parte din adevăr, afară de amănuntul că fusese vânzare fictivă. Ar fi făcut o impresie de complicitate. Îl luase pentru sine, zise, și nu putuse refuza un serviciu delicat lui Hangerliu. De altfel agentul îl crezu, își permise numai să
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în fața lui Jack, demonstrând după aceea o admirație neacoperită față de bandit, în jurul gâtului căruia își încolăcea brațele. Îi dădea mai mult decât bijuteriile, îi oferea ființa sa, pedepsind în acest fel și pe soț, care n-ar fi putut niciodată mărturisi accidentul fără a deveni ridicol. Dar mirare! Jack smulge mâinile damei în rochie de seară, declară că el însuși e cast și nu înțelege să sucombe în fața unei femei. A da lovituri, acesta e "idealul" vieții lui. Se presupunea că
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
la Operă, așa te voi putea asculta mai des. Ioana consimți mimic. Acasă, într-adevăr, anticamera gemea de lume, iar madam Pomponescu, radioasă, făcea onorurile în lipsa soțului. . - E frumos asta, Jean, să dezertezi chiar azi? . - M-am plimbat la șosea, mărturisi Pomponescu. În maniera sa intra o poză ce-i devenise familiară, poza "simplității". Ceru voie să se așeze pe o canapea între alți vizitatori, printre care nu lipseau Gulimănescu, Hagienuș, Suflețel și Gonzalv Ionescu. Acesta din urmă încercă să strecoare
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
noi, credeți că mai evreo speranță? Oricine altul n-ar fi înțeles ce voia să spună Saferian, cercul însă îi cunoștea preocupările. Saferian vedea apropiindu-se un cataclism pentru tagma negustorească și plutea în panică. Pomponescu de data aceasta își mărturisi dezorientarea sincer, cu o lipsă de pretenții curioasă. . - Cine poate ști, răspunse el surâzând melancolic, ce nerezervă viitorul? Pășim spre necunoscut. Apoi, deplasîndu-se de pe această problemă spinoasă, își manifestă regretul de a fi ministru tocmai la o vârstă când avea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
să plece în străinătate? Pevremurile astea turburi! . - Domnule, zise Gaittany lui Smărăndache când îi raportăasupra întrevederii, e curios. Nu vrea. Am impresia că nu dorește să pleci de lângă el. . - Atunci să-i dea altceva, protestă Smărăndăchioaia. . - Nu-nțeleg nimic, își mărturisi Gaittany incompetența.Vom mai încerca. . A doua zi după refuz, Pomponescu mâncă în oraș cu Smărăndache și Smărăndăchioaia, îi duse la concert în loja sa, se purtă față de ei cu o delicateță nespusă, spre invidia cunoscuților lui Smărăndache. Smărăndăchioaiei, Pomponescu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în casă, voia mobilă nouă, folosită de el întîia oară. Oglinda veche i se părea înțesată pe dedesubt cu fantome, pe canapelele vetuste vedea numai mortăciuni. Ideea că stătuse pe ele ființe care acum erau la cimitir îl înfiora. Nu mărturisea pe față totuși aceste mici slăbiciuni. Dimpotrivă, Saferian nu putea suferi lucrul nou și ar fi dormit sub o plapumă sub care murise cinci generații. Admitea numai reparația. Chiar vesela lui era veche, mâncase în ea părinții și bunicii lui
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
auzit-o fluierând, e un lucru nou pentrumine. . - A venit și pe la bucătărie, oferindu-se să-mi ajute, darn-am lăsat-o. Avea mâinile foarte subțiri și fine, era păcat s-o las să și le strice curățind cartofi. Mi-a mărturisit că vrea neapărat să învețe a găti ceva, pentru orice împrejurare, fiindcă mamă-sa o dădea mereu afară din bucătărie, zicând că e zburdalnică și sparge farfuriile. . - Într-adevăr, nu-mi închipui pe Pica cu șorț înainte. . G. Călinescu . - I-
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Pomponescu, afirmă că va scrie desigur, însă revista, nefiind tot materialul gata, nu poate să apară așa de curând. Madam Pomponescu reveni zicând că Jean e de părere s-o scoată la timp cu materialul pe care îl are. Hagienuș mărturisi dolent că n-are fonduri la minister. Madam Pomponescu ceru imediat fixarea sumei, spre a se ordonanța ca ajutor din partea ministerului lui Pomponescu. Văzând că n-o scoate la capăt, Hagienuș își reluă lamentațiile: . - Ce mă fac, domnule Gaittany, Pomponescu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]