17,554 matches
-
Geraldine se întinde pe spate pe patul meu și-și aruncă dramatic mâinile peste ochi. ― Jemima! Doamne, tu n-ai auzit de ținuta șic pentru avion? ― Ținuta șic pentru ce? Sunt practică. Îmi aștept zborul cel lung în trening, o pereche de pantofi sport confortabili și un tricou. Dar vreau să arăt bine pentru Brad, așa că în bagajul de mână mi-am pus o fustă scurtă, o cămașă de lână și cizme înalte până la genunchi, în care am de gând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
zbor, fie și numai ca să te schimbi în ele la sfârșit. Ridic din umeri, iar ea îmi deschide valiza și începe să scotocească prin ea. ― Asta, mormăie ea, scoțând un tricou alb imaculat. Asta, mai spune, ținând în mână o pereche de pantaloni strâmți și dând aprobator din cap. Și asta, adăugă, alegând un pulover negru mare, ca să ți-l pui lejer pe umeri. Poți să porți tot pantofii sport, dar cum vorbim de L.A., mai ai nevoie de accesorii ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Geraldine, nu știu ce să mai zic. Dar pentru ce am eu nevoie de așa ceva? ― Ca să arăți altfel. Toată lumea poartă o poșetă Louis Vuitton atunci când călătorește. Și acum, spune ea, pièce sau pièces de resistance. Deschide poșeta și scoate din ea o pereche de ochelari de soare cu ramă de baga Cutler & Gross. ― I-am folosit la o filmare acum câteva săptămâni și i-am pierdut. Mă simt oribil, am sunat PR-ul și mi-a spus că aproape m-a iertat. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
știu. Încerc o rochiță neagră și deși stau ceva timp pe gânduri, minunându-mă cum îmi înfășoară abdomenul plat și talia, îmi dau seama că e mult prea elegantă: o dau jos și o agăț înapoi cu grijă. Încerc o pereche de pantaloni crem de mătase și un tricou alb - care arată minunat - dar apoi mă gândesc că dacă încearcă să mă seducă, pantalonii nu sunt tocmai sexy. În cele din urmă, mă hotărăsc pentru un tricou alb și o fustă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-l iubești și tu, nu? Și ce dacă e din California, și ce dacă nu este atât de capabil din punct de vedere intelectual cum sunt unii dintre prietenii mei de acasă? Asta nu înseamnă că nu e sufletul meu pereche. Mă iubește. Pe mine! Pe Jemima Jones! Cealaltă problemă a mea, dacă o puteți numi așa, este că nu știu ce-ar trebui să spun atunci când îmi spune că mă iubește. Trebuie să fii superrelaxat și să spui „Știu“ sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
iubesc“. Nu mă pot decide, așa că nu spun nimic. ― Știu că pare foarte rapid, spune Brad și mă privește serios. Dar se spune mereu că știi când știi, și eu știu. Chiar știu. Mă simt de parcă mi-am găsit sufletul pereche. Știu că tocmai am crezut și eu același lucru, dar totul sună atât de ridicol, când e spus cu voce tare... e atât de aiurea, că pentru o clipă mă uit la el, întrebându-mă dacă până la urmă, chiar e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
de oră de trecut peste sute de posturi de televiziune, se hotărăște să iasă la o plimbare. Habar n-are încotro s-o apuce, dar nici nu-i pasă. Simplul fapt că poate merge îmbrăcat cu nimic altceva decât o pereche de pantaloni și un tricou e suficient; simplul fapt că în cele câteva minute de când a plecat de la hotel trece pe lângă trei din cele mai frumoase femei pe care le-a văzut vreodată e suficient; simplul fapt că se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
eu. ― Perfect. O, Doamne, mă învârt în micul apartamentul al lui Lauren ca un derviș. Cu ce să mă îmbrac, cu ce să mă îmbrac? Trag pe mine niște pantaloni negri mulați, o cămașă albă încrețită, de in și o pereche de pantofi sport albi. Îmi înfășor o curea de crocodil în jurul mijlocului și-mi scutur capul în toate părțile ca să-i confer părului imaginea aia atrăgătoare și ciufulită, ca și cum de-abia m-aș fi dat jos din pat. ― Mă văd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
nimic, se va cufunda pur și simplu în care, așteptând-o pe Jemima În timp ce se uită doar la cuvinte - pentru că nu poate citi nimic, nu când știe că acest ideal de superbitate e în aceeași încăpere cu el - vede o pereche de picioare foarte îngrijite și bronzate stând chiar în fața lui. Se uită în sus la ea, și vede că de data aceasta, ea îi oferă un zâmbet cald. Blesteamă în gând că trebuie să se vadă cu Jemima, pentru că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
treabă grea... ― De ce? ― Am nevoie de o buruiană care nu crește pe aici. Ca s-o capăt, mă costă ceva parale și... Lotrul a băgat mâna în chimir și a scos la iveală atâția galbeni că puteai să cumperi trei perechi de boi cu ei! Pe cei mai frumoși din iarmaroc. La vederea galbenilor, ochii țigăncii au lucit ca două fulgere. A întins mâna. ― Stai, să ne înțelegem. Cum se folosește buruiana ceea? ― Apoi, dacă ia numai o înghițitură din fiertura
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ai făcut-o? ― Tot aici, domnule locotenent colonel - a răspuns Dumitru, într-o poziție de „drepți” exemplară. ― Tu nu ești cel care atunci, în acea aplicație de noapte, pe o ploaie torențială, te-ai întors cu tunul tras de o pereche de boi în loc de caii cu care ai plecat în aplicație? ― Eu sunt, domnule locotenent colonel! - a răspuns Dumitru, în timp ce prin mintea lui a trecut ca o fulgerare acea întâmplare. Și-a amintit și felul cum, cu tot echipamentul și armamentul
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
Am umblat jumătate de sat. În cele din urmă, am găsit un om al lui Dumnezeu - moș Dumitru - care avea și el un fecior sub arme. Nu avea cai, dar ne-a dus în grajd și ne-a arătat o pereche de boi hulubi mari și frumoși. ― Uite. Luați boii iștia și tânjala. O agățați de tun cu lanțul aista și băieții n-o să vă lase la greu. O să-i aduceți înapoi după ce vă-ți face treaba. Am toată nădejdea. Să
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ne-au arătat că se poate ieși ușor. Chiar și pe o ploaie ca aceea. ― Cum ați fost primiți în cazarmă? ― Aici lucrurile se încurcă. Mijeau zorile deja când în poarta cazărmii s-a oprit un tun tras de o pereche de boi mânați de un căprar care mergea ca și cum ar fi venit de la arat din țarină. Santinela a făcut ochii mari. Văzuse el înhămați la tun tot felul de cai: suri, roibi și mai știu eu ce culori, dar o
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
de boi mânați de un căprar care mergea ca și cum ar fi venit de la arat din țarină. Santinela a făcut ochii mari. Văzuse el înhămați la tun tot felul de cai: suri, roibi și mai știu eu ce culori, dar o pereche de plăvani trăgând un tun nici că și-a închipuit vreodată. Îndată a fluierat prelung - a alarmă - după sergentul de serviciu. Acesta s-a prezentat în pas alergător, agitat. Ce și-o fi închipuit el? „Să știi că a fost
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
lacrimile curgându-ne pe obraji, toți ceilalți clienți încetaseră să mai vorbească și se uitau la noi. Doamne! a zis sufocându-se Brigit. Și noi care am crezut că au toți o... o... o... Nu putea să vorbească din cauza râsului. —Pereche! a reușit în sfârșit să fornăie. — Am crezut... am crezut... m-am ridicat eu cu umerii zguduindu-mi-se de râs. Că numai unul din ei are voie să-și poarte pantalonii de piele într-o... într-o..., o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cu pumnul în tăblie, într-o zi. Nu-i de mirare că unul singur apărea cu pantalonii de piele, am croncănit eu în continuare. Fiindcă, a spus Brigit printre hohote, roșie la față. Fiindcă... fiindcă... nu era decât o singură pereche! —încetează, am implorat-o eu. O să vomit! — Haideți, fetelor, s-a auzit vocea unui bărbat. Spuneți-ne și nouă care e poanta! Dintr-odată deveniserăm foarte populare. în bar erau mii de bărbați care veniseră din Mayo pentru o conferință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pahar gratis, nu le puteam spune de ce râdeam. Am reușit să ne calmăm nițel. Doar din când în când, Brigit mă apuca de braț și abia reușind să vorbească, îmi zicea: —închipuie-ți cum e să ai o... o... o... pereche de pantaloni la comun! Iar în următoarele zece minute, ne prăpădeam iarăși de râs, iar hohotele ne zguduiau tot trupul, în timp ce lacrimile ni se rostogoleau pe fețele roșii și aprinse. Totul sub privirile tipilor din Mayo care ne urmăreau năuciți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pricina amândouă am ajuns la concluzia că arătam destul de sexy. Din câte-mi aduc aminte, cuvintele pe care Brigit le-a folosit când ne analizam una pe cealaltă înainte de a ieși pe ușă au fost „Nu e rău pentru o pereche de vițelușe!“. Eram perfect de acord și asta fără să ne fi scurtcircuitat sistemele cu vreun pic de „zăpadă“ care să ne crească respectul de sine. Sigur că ne-ar fi plăcut tare mult să fi luat niște „zăpadă“ la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să ne crească respectul de sine. Sigur că ne-ar fi plăcut tare mult să fi luat niște „zăpadă“ la bord, dar mai erau două zile până când Brigit lua salariul și abia dacă mai aveam ce mânca. Eu aveam o pereche nouă de pantofi care urmau să plece în voiajul de inaugurare. Cu măsura mea, îmi era imposibil să-mi găsesc niște pantofi frumoși, care să-mi și vină bine. Cu toate că eram în New York, unde oamenii sunt obișnuiți cu ciudații. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
păpușico“ și chiar beau Jack Daniels pe bandă rulantă, și, desigur, îl prescurtau „JD“. N-o să-i nedreptățesc pe băieți spunând că de fiecare dată când se întâlneau băteau palma, dar uneori se băteau pe spate. Cine poartă astă seară perechea aia de pantaloni la comun? m-a întrebat Brigit. Ceea ce a făcut ca în următoarele cinci minute să ne prăpădim de râs ținându-ne una pe alta ca să nu ne prăbușim. într-un final, am reușit să mă uit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cineva care a spus: —Uite-o pe Misty. Toți bărbații s-au întors stânjeniți. Misty, am presupus eu, era fata cea frumoasă, care traversase camera cu un mers lejer și cu nasul pe sus. Cu toate că era îmbrăcată doar cu o pereche de blugi și cu un pulover verde, era uluitor de frumoasă. Imediat m-am simțit îmbrăcată nepotrivit. Tipa avea un păr lung și roșu. Atât de lung încât putea să se așeze pe el. Asta numai dacă voia, desigur. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
trebuie, a spus altcineva. Așa e cinstit. Nu te simți excelent după ce scapi de toate impuritățile alea? am întrebat dornică să iau parte la discuție. — Nu-mi spune mie de impurități, a râs Clarence. Bineînțeles, n-aveam la mine nici o pereche de chiloți curați! Doamne! m-am gândit eu dezgustată. îhhh! Eram revoltată. De ce trebuise să pomenească de chiloți?! Mi l-am scos de la inimă. Și era păcat, ținând cont că tocmai începuse să-mi placă. Clarence s-a așezat, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
amenințător, dacă vrei să ai și tu un prieten. Păi, sigur că voiam să am și eu un prieten. îmi doream asta mai mult decât orice altceva pe lume. Chiar mai mult decât îmi doream o fustă scurtă sau o pereche de cizme din piele întoarsă. Așa că am ascultat-o. —Nici n-o să se apropie de tine, dacă ești mai înaltă decât ei, m-a sfătuit soră-mea. Iar eu am dat grav din cap. Ce înțeleaptă era! De fapt, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
oripilată. Nu numai că mă culcasem cu unul din Bărbații Adevărați, dar nici măcar n-avusesem inspirația să mă trezesc peste noapte, să mă îmbrac pe întuneric și să mă furișez în vârful picioarelor din cameră, lăsând în urmă bărbatul adormit, perechea de cercei pe care o purtasem seara trecută și vreo chestie jenantă, ca, de pildă, crema mea antireumatică, fără a avea de gând să mă întorc vreodată să le recuperez. Nu că mi-ar fi păsat de chestia asta. Aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și amabilă. Maternă. Deși nu semăna deloc cu mama. Ușa de la baie s-a deschis într-un final, iar Oliver, tipul care semăna cu Stalin, a ieșit învăluit într-un nor de Blue Stratos. N-avea pe el decât o pereche de pantaloni, iar pe umăr îi atârna un prosop de față. Arăta de parc-ar fi fost gravid în nouă luni. Burta aia imensă, dezgolită, acoperită cu păr sur părea să aibă o viață proprie. Oliver mi-a făcut cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]