19,069 matches
-
pentru eventualitatea unui război, când cartierul lui, dotat cu o biserică grandioasă având cupolă de sticlă, ar fi ținta unui bombardament. Articolul fu tăiat și trimis la Ministerul de Război. Întrebat întîmplător ce crede despre această problemă, Pomponescu G. Călinescu mărturisi că nu este specialist, dar că-și dă seama că de aci înainte arta arhitecturală urmează a se supune întocmai comandamentelor tehnice rezultate din noile condiții sociale. Cutremurele din Japonia și din Sicilia au modificat radical tehnica construcției. Astfel și
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
el, ideea de a nu putea dărâma un zid la nevoie sau a schimba locul ușilor i se părea o tiranie. Avea demonul subjugării spațiului după imaginația sa, altă arhitectură îl sufoca. Atunci se întîmplă un lucru neașteptat. Madam Ioanide mărturisi soțului ei că a făcut rost de un teren de construcție prin apropiere, dotat cu canalizare, implorîndu-l ca de la primăvară să-și facă o casă. Ioanide nu așteptă alte explicații, merse pe teren și la întoarcere zise Elvirei: - Am o
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
plin de bună dispoziție luiPomponescu, arătați mai bine ca oricând. Și cu degetul bătu în lemn. În realitate, Pomponescu arăta rău, demoralizat. - Cu ce te pot servi? Gaittany nu pomeni decât de posibilitatea din partea părinților de a vizita pe condamnați, mărturisind că voiește această grație și pentru Hangerliu și pentru madam Ioanide (elimină deocamdată pe arhitect). Îndată ce era pus pe terenul umanității, Pomponescu își reprima indispoziția, avea amorul propriu de a fi elegant. Cu toată înverșunarea lui din ultima vreme, se
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
lui la moarte, se îmbolnăvi din nou și se internă în sanatoriu. De data asta era bolnav de-a binelea de nervi. Îndeosebi în tot timpul procesului fu de o agitație neobișnuită. Se aștepta în tot momentul ca Hangerliu să mărturisească la proces că trimisese pe Gavrilcea să se adăpostească la el. Astfel devenea tăinuitorul unor criminali. G. Călinescu . - Sunt un om mort! țipa Suflețel în vârful patului, resfirîn-du-și părul alb cu degetele. Intru în pușcărie. . - Iti, căuta Aurora să-l
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
de Cuza, a trebuit să plece. Acum sunt alte rânduieli. . Chiar acest dialog era paradoxal, totuși țăranii având oarecare noțiuni politice, iar unii dintre cei tineri fiind direct instruiți de Hangerliu, păstrară o ținută respectuoasă și nu respinseră principial ideea. Mărturisiră numai imposibilitatea materială de a o pune în practică. . - Cu stăpânirea e greu să te pui azi, nu mai e ca pe vremeabătrînilor. Atunci nu era poliție, nu era armată. Azi e telefon, e telegraf, știe guvernul când măcăie o
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
descoperit la faza ipotezei unei căsătorii între Gonzalv și nepoată. În urmă interveni o schimbare de proiecte. Conțescu avea la îndemînă pentru Erminia un pretendent. Acestuia i-ar fi convenit mai bine nepoata lui Conțescu, în vreme ce nepoata însăși, fără a mărturisi pe față, se vedea că nu era entuziasmată de perspectiva de a crește copiii altuia. Dimpotrivă, Erminia vorbea foarte călduros de copiii lui Gonzalv, pe care îi îngrijise când fuseseră bolnavi. Deci Conțescu, fără a renunța definitiv la proiectul 1
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
minister. Conțeștii sunt tari pretutindeni. Chestiunea e de a căpăta catedra. Pe urmă divorțez și ne refacem căminul. Atât de persuasivă fu argumentația lui Gonzalv, încît pe încetul soția a treia se converti și începu să popularizeze ea însăși ideea, mărturisind la toți dorința de a ușura cariera lui Gonzalv. Ioanide se întrebase altădată ce daruri secrete avea acest Gonzalv, lipsit de orice atracții fizice și morale, care îl făceau accesibil femeilor. Chestiunea nu era pusă bine. Gonzalv n-avea nici o
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
fond, însă, Erminia avea putința să elimine orice tratative și să întoarcă astfel conversația încît ea să cadă numai asupra micilor vizitatori. - Văd, dragă domnișoară, zise de pildă Gonzalv, că copiii țin foarte mult la dumneata. - Și eu la ei! mărturisi Erminia. Copiii țin la celibatari. . - N-ar fi mai bine atunci să luăm o hotărâre cu privire laceea ce am vorbit? . Erminia căuta în minte un răspuns de evaziune. Atunci fetița declară deodată că-i e sete. . - I-e sete
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Dacă este așa, zise geograful, să ne îndreptăm în cealaltădirecție. Aci se ivește de la început o dificultate. - Care? Înghiți din sec Gonzalv. . - Am promis-o pe fată, nu precis, firește, altcuiva. Trebuie să-mi retrag cuvântul. După puțin timp, Conțescu mărturisi că promisiunea dată celuilalt nu era un impediment serios, deoarece prevenise că totul fusese un simplu proiect. Important era a se câștiga G. Călinescu adeziunea fetei. Gonzalv începu așadar să vină cu copiii de mână în casa Conțescu și să
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
unde sistematizarea e deficientă. Un spațiu atât de vast, dominat de două monumente simetrice, făcea o impresie curioasă de gravitate. Părea transportat cu totul din altă civilizație. Pustietatea pieței contribuia de asemeni la solemnitatea decorului. Pomponescu fu nevoit să-și mărturisească, nu fără strângere de inimă, că-i plăcea concepția. Chiar dacă i-ar fi făcut unele obiecții, nu putea să-i nege simplitatea. Ceea ce în primul moment păruse riscat apărea acum extrem de academic. Ioanide ridicase biserica având înaintea ochilor orașul de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
la casa Conțescu să se informeze și, bineînțeles, căutară a se convinge printr-o probă directă. . - Mă bucur din toată inima, spuse Gaittany către Conțescu.Mi s-a spus că iei parte la conversație (Gaittany, om de lume, evită a mărturisi pe față că avusese cunoștință de vreo dificultate la vorbire). . - Îmi place conversația, șopti Conțescu foarte distinct,mai bine însă ascult, așa mi-a recomandat doctorul. . - E clar, constată Gaittany din nou la Casa de Artă, și-a revenit. Însă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
semnul că începe marele spectacol. — Ce spectacol? — Nu vă pot spune cu exactitate, pentru că se poate manifesta prin forme diferite. Putem să fim ținta oricăruia dintre cele șaizeci și opt de tipuri de atac și nu mă feresc să vă mărturisesc că noi sîntem capabili să ne apărăm doar împotriva a trei dintre ele. „Inutil! De ce să ne batem capul?“ ai zice și ai rata complet sensul. Inamicul se află în aceeași situație proastă ca și noi. Pregătirile acestea pentru marele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
adevărat, de ce să previn lumea? Nokes se ridică în picioare și spuse tare și răspicat: — Pentru că institutul e bolnav de lăcomie și se răspîndește ca un cancer, pentru că împute continentele și distruge lucrarea Domnului! E îngrozitor ca un preot să mărturisească un asemenea lucru, dar uneori nu îmi pasă atît de cei pe care îi mănîncă institutul, cît de plantele, animalele și aerul curat pe care le distruge. în coșmarurile mele văd o lume unde nu mai exisită nimic în afară de coridoarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
calendarul decimal, care se bazează pe ziua de douăzeci și cinci de ore. Ne-au promis ceasuri noi, așa că ne-am grăbit și le-am aruncat pe cele vechi, iar cele noi nu au sosit încă. Eram tînăr pe vremea aceea și mărturisesc că, asemeni multora, nu-mi păsa. Tuturor ne place să simțim că avem tot timpul din lume; nimănui nu-i place să vadă cît de repede trece. Dar nu putem face față unei urgențe publice fără ceasuri, așa că am creat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
șase ani de-a rândul nu i-ar fi mâncat sărăcia în opoziție și nu s-ar fi prea îndulcit de foloasele materiale ale puterii, nici când lupta n-ar fi fost atât de înverșunată precum a fost. Și, drept mărturisind, nu sărăcia anterioară a roșiilor ne-a supărat vreodată, nici măcar apetiturile lor de avere. Invidie de milioanele Caradalelor n-am simțit niciodată, așa să ne ajute Dumnezeu! Dar ceea ce am cerut era o compensație pentru aceste foloase: munca intelectuală, studiu
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
nedemn de adevăr, de moralitate, de acești membri ai partidului conservator și de d-sa. Toate acestea le însoțește, conform unui obicei care a devenit a doua natură la "Romînul", de epitetele grațioase de: "crima de calomnie", "înfierarea criminalilor " etc. Mărturisim că, daca n-am ține seama de dragostea părintească în numele căreia vorbește puternicul nostru adversar, ocaziunea ar fi din cele mai nemerite pentru a râde un moment cu lectorii noștri. Vom fi însă serioși și acum, ca semn de deferință din
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
o sumă de oameni împroprietăriți fără drept, fără să fie coborâtori de clăcași, au auzit făgăduințele ce le făceau roșii pe când îmblau după deputăție, or fi auzit citindu-li-se circularele Rosetti, au fost frământați de agenții administrativi, cari după cum mărturisește d. Nic. Ionescu, fac propagande, și din toate acestea au tras concluzia că toți au dreptul de-a avea pământ și s-au pornit spre București ca să ceară împlinirea făgăduințelor pe cari d-alde Pătărlăgeni, Fundești, Caradale le făceau populațiilor
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
de apăsările nelegiuite. Astăzi fapte mult mai mișelești se săvârșesc pre o scară întinsă. Concesii peste concesii, întreprinderi peste întreprinderi, abuzuri peste abuzuri se grămădesc. Oamenii de meserie devin milionari în clipă! Moștenitorii și semenii acelor mijlocitori ascunși cari atunci mărturiseau tremurând înaintea arhiereilor și a boierilor păcatul lor și se pocăiau acum domină țara și-i dau legi. Și țara, legată de mâini și de picioare, spumează de mânie, căci n-are cui se plînge: mitropolitul și arhiereii țării nu
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
ridicând la demnități înalte bulgari cu 2 - 3 clase primare, buni de grădinărie poate, dar netrebnici pentru a administra ministerii și servicii ca al Domeniilor. Căci o laudă adesea făcută partidului liberal, dar pe care nimeni nu îndrăznește a o mărturisi în public, e că-și căpătuiește oamenii, că hrănește o sumă de lume care-n dealtmintrelea n-ar avea mijloace de trai. Rolul partidului e de a declasa indivizii și-n acest rol mulți găsesc superioritatea partidului roșu asupra celorlalte
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
prețuim. Acum societatea "Concordia" și Clubul comercianților și meseriașilor din Iași se unesc pentru a convoca un congres pentru ziua de 10 octomvrie, la Iași, unde se va discuta starea economică a țării. Deși felicităm societatea Concordia pentru inițiativa luată, mărturisim că Clubul comercianților și meseriașilor din Iași ne inspiră oarecare neîncredere. Acest din urmă club este eminamente politic după cât știm, constituit nu pentru a încuraja comerțul și industria, ci pentru a da materialul trebuincios de agenți electorali guvernului roșu. În
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
din grupuri deosebite prin cultură și avere, au recunoscut între ele această inegalitate firească care le stăpânește și au admis împărțirea pe grupuri, pe colegii. Votul claselor dirigente e dat în privirea aceasta; ele, precum însuși d. C. A. Rosetti mărturisește, ar respinge desigur votul universal. Dacă l-ar respinge tale - quale, în întregul lui, oare nu l-ar respinge și ca măsură prealabilă, și ca reformă care tinde, într' acolo? Cine nu vrea scopul nu vrea nici mijloacele ce tind
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
drept că la Mazar Pașa era turc, dar a intrat în apele războiului omul numaidecât. Răscumpărarea drumului de fier vi se impunea? Ați trăgănat-o ani întregi doar ați scăpa de ea. O! el a făcut altfel. În Senat a mărturisit în adevăr că e silit din afară, în gazete însă o numea cestiunea cea mai populară. A făcut-o, a dat ocazie amicilor să devie milionari de unde n-aveau de pe ce bea apă, încît aceleași rele pe cari împrejurările v-
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
română descrește și degenerează. Și, deasupra acestei mizerii produse în mod artificial de cătră înțelepciunea de stat maghiară, mai vine mizeria morală, siluirea zilnică a limbei. Un corespondent al "Gazetei generale" își propusese să descrie corupția administrației maghiare. Dar omul mărturisi în fine că condeiul îi cade din mână, că o carte, nu un articol de jurnal abia ar fi în stare a o descrie. Și de ce nu scrie această carte? Pentru că simțim scârbă - zice el - de acest organism care putrezește
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
chiar autorității guvernului". Albert Gigot, ca prefect, a dat o circulară în care a recunoscut expres că "poliția poate numai cu multă greutate să observe dispozițiunile legei (! ) privitoare la apărarea libertăței personale". Un alt prefect de poliție de mai nainte mărturisește că, "deși însuși este legist, totuși în cele din urmă s-a deprins de a nu-i mai păsa de legalitate". Poliția prefecturei e suverană, împiedecînd și mersul justiției chiar în cazuri importante criminale. Astfel s-a întîmplat că scandaluri
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
E prea adevărat că am văzut și nume oneste târâte în noroi pe când desfrâul trecea cu ochi bisericoși, mascând sub aparențe ipocrite mlaștina inimei. Dar aceasta s-a întîmplat mai 244 {EminescuOpXIII 245} rar și, daca s-a întîmplat, o mărturisim, oamenii onești din această țară au un defect fundamental, apatia, care se răzbună asupra lor. Demult oamenii de bine ar fi trebuit să formeze o ligă de regenerare națională, demult ar fi trebuit să se opuie licenței în toate: fie
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]