16,537 matches
-
Clubului Nautico, se afla un mic bar de noapte care-și atrăgea clientela din rîndul șoferilor ieșiți din schimb, al mecanicilor și al echipajelor de punte de pe ambarcațiunile din micul port. Deasupra intrării era un panou cu o reclamă la țigările Toro, o marcă de tutun aspru, cu conținut ridicat de nicotină. Am parcat lîngă bordură și m-am uitat la taurul negru semeț care-și pleca amenințător coarnele În fața oricui se dorea fumător. Ani În șir Încercasem să mă reapuc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
nicotină. Am parcat lîngă bordură și m-am uitat la taurul negru semeț care-și pleca amenințător coarnele În fața oricui se dorea fumător. Ani În șir Încercasem să mă reapuc de fumat, Însă fără succes. La douăzeci de ani, o țigară avea Întotdeauna darul de-a calma nervii sau de-a umple o pauză În conversație, dar renunțasem la fumat după un acces de pneumonie, iar tabuurile sociale erau acum atît de puternice, Încît nu mai puteam ajunge nici măcar să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
a calma nervii sau de-a umple o pauză În conversație, dar renunțasem la fumat după un acces de pneumonie, iar tabuurile sociale erau acum atît de puternice, Încît nu mai puteam ajunge nici măcar să-mi pun Între buze o țigară neaprinsă. Totuși, În Estrella de Mar, constrîngerile noului puritanism nu păreau atît de viguroase. Am lăsat motorul pornit și am deschis portiera, hotărît să cumpăr un pachet de Toro și să-mi testez puterea voinței În contra unei convenții sociale obtuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
al faptului că trebuia să găsesc urme noi pe calea ce ducea către ucigașul familiei Hollinger. Am stat să ascult zgomotul mașinii de tenis care Împușca mingi peste plasa de antrenament și plescăitul echipei de Înot fluture. În căutarea unei țigări, cel mai bun antidot la atîta sănătate și dinamism, mi-am ridicat haina de pe birou și am scotocit-o prin buzunare. Caseta pe care o luasem din dormitorul Annei Hollinger se ițea din buzunarul interior. M-am sculat de pe fotoliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
lui Frank Prentice, directorul Clubului Nautico. Mă așteptam să devină ostil, să manifeste și față de mine o parte din mînia căreia Îi dăduse frîu liber la Înmormîntare, dar el și-a luat punguța cu tutun și și-a rulat o țigară cu degetele lui mari. M-am gîndit că poate știa deja despre relația mea de rudenie cu Frank. — Frank? Am lucrat la motorul bărcii lui de nouă metri. Dacă nu mă-nșel, nu m-a plătit nici pînă azi. — E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
-nșel, nu m-a plătit nici pînă azi. — E la Închisoarea din Malaga, după cum știți. Dați-mi factura și rezolv eu. — Nu vă faceți griji... pot să aștept. S-ar putea să dureze ceva. A pledat vinovat. Andersson trase din țigara Însăilată. Firișoare de tutun aprins răbufniră din vîrful incandescent și străluciră efemer În dreptul bărbii lui. Privirea Îi rătăci prin atelier, evitîndu-mi chipul. — Vinovat? Frank are un simț al umorului cu totul aparte. — Nu-i nici o glumă. SÎntem În Spania și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
atelier, evitîndu-mi chipul. — Vinovat? Frank are un simț al umorului cu totul aparte. — Nu-i nici o glumă. SÎntem În Spania și i-ar putea da douăzeci sau treizeci de ani. Nu credeți că el a provocat incendiul? Andersson Își ridică țigara și desenă un simbol criptic În aerul Întunecat. — Cine-ar putea ști? Va să zică, ați venit În Estrella de Mar ca să aflați ce s-a-ntîmplat? — Asta Încerc să fac. — Dar nu cu prea mult succes, nu? Ca s-o zic pe-aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
s-au băgat În creier și i-au scos de-acolo micuța pasăre măiastră. I-au rupt aripile, au Închis la loc colivia și le-au spus tuturor: „Bibi e fericită“. Am rămas tăcut pînă a terminat de tras din țigară, privindu-l cum se Încrunta În sinea lui pe măsură ce-și depășea emoțiile. Probabil că-i urai pe soții Hollinger. Suficient cît să-i omori? Domnule Prentice, dacă aș vrea să-i omor pe soții Hollinger, n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
dar părul Îi era despletit și flutura În vînt, ca Într-o filmare artistică În ralanti. Bobby Crawford ședea lîngă ea pe un șezlong, Îmbrăcat Într-un halat care-i expunea coapsele spălăcite. Își atingea buzele cu capătul auriu al țigării, fără să tragă din el, doar urmărind firul de fum cum șerpuia prin văzduhul scînteietor, și Îi zîmbea Paulei cînd ea Îl dojenea șăgalnic. În ciuda părului lăsat liber, Paula Hamilton se afla În apartamentul lui Crawford Într-o vizită profesională
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
acolo, ori ca să-mi amintească mie de flăcări, ori din vreun soi pervertit de-a-și demonstra solidaritatea. În dimineața aceea testasem și-n Încuietorile Porsche-ului cheile găsite În livadă. Privind În jos la numerele vechi din Economist, la cartușul de țigări turcești și la ochelarii cu lentile de culoarea ambrei și rame subțiri de metal de pe torpedou, am avut un acut sentiment de ușurare cînd mi-am dat seama că nu se potrivesc cheile. În așteptarea Paulei, m-am pus pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Journal pe piept, neobservat printre șoferii de taxi care-și făceau siesta de după-masă moțăind parcați pe partea umbrită a străzii. Vila lui Sanger era chiar vizavi, cu obloanele trase și cu camerele de supraveghere fixate pe pachetele goale de țigări și pe fluturașii publicitari adunați pe alee. Împinse de vînt, gunoaiele se adunau la poalele ușilor acoperite cu graffiti ale garajului, de parcă sperau să fie Încorporate În acel colaj sinistru. Crawford Își conduse Porsche-ul foarte Încet pînă În fața vilei cufundate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mese pustii abia se Întrezăreau În lumea umbrelor proiectate de stolurile păsărilor de pe tapet și-a elefanților suflați cu aur. Spațiul comercial de alături era neocupat - un cavou de beton, un segment de spațiu-timp abandonat. Crawford păși peste ambalaje de țigări și bilete de loterie rupte ca să ajungă să citească un anunț decolorat despre o reuniune dansantă pentru persoane de peste cincizeci de ani la centrul social din Costasol. Fără să mă aștepte, traversă Încăperea goală și ieși prin parcare către vilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
astea de satelit sînt foarte sensibile. Tot timpul trebuie recalibrate. Proprietarii vor fi recunoscători. Posibili membri? Știi ce, cred că da. Nu m-ar mira să vină la club chiar mîine. Își desfăcu fermoarul hainei și scoase o casetă pentru țigări gravată, din argint, pe care o puse pe bancheta din spate lîngă aparatul video.) Soțul a fost membru În comitetul lui Queen’s Club(##notă - Club sportiv exclusivist din Londra, Înființat În 1886, sub patronajul reginei Victoria.##), un Înfocat jucător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
construcții dezafectat situat pe șoseaua de centură, unde l-am privit cum zgîria cu ranga laturile mașinii, răzuind vopseaua cu atenția unui maestru bucătar care crestează fleica de porc. CÎnd s-a Îndreptat de spate și și-a aprins o țigară, m-am uitat să văd cînd izbucnește focul. El a privit zîmbind la vehiculul mutilat, ținînd În mînă bricheta Încă aprinsă, și mă așteptam să-l văd Îndesînd o cîrpă În rezervor. Dar Crawford i-a adresat mașinii un salut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
izbucnește focul. El a privit zîmbind la vehiculul mutilat, ținînd În mînă bricheta Încă aprinsă, și mă așteptam să-l văd Îndesînd o cîrpă În rezervor. Dar Crawford i-a adresat mașinii un salut milos și-a plecat fumîndu-și calm țigara, savurînd aburii de tutun turcesc. — Urăsc să fac așa ceva, Charles... dar trebuie făcute sacrificii. — Cel puțin nu-i Aston Martinul tău. — Mă refeream la sacrificiile noastre - e un medicament amar, dar trebuie să-l Înghițim amîndoi... Am pornit-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
te uiți la un CD-ROM despre Renaștere. Împreună Începem să prosperăm și În sfîrșit ne descoperim adevăratul potențial ca indivizi și În comunitate. — Și toate astea ajung să fie puse În mișcare prin infracțiuni? (Am ridicat caseta de argint cu țigări de pe bancheta din spate a Citroënului.) De ce neapărat prin asta? De ce nu... prin religie sau prin vreun soi de voință politică? Cu astea s-a condus lumea În trecut. — Nu mai e valabil. Cu politica s-a terminat, Charles, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
și șalupele din jur, de obicei atît de liniștite, era activitate intensă. CÎțiva proprietari Își testau velatura și motoarele, În timp ce nevestele lor aeriseau cabinele și lustruiau alămurile. Numai Andersson ședea liniștit În atelier, cu același aer posomorît dintotdeauna, fumînd o țigară pe care și-o răsucise singur și privind lung la pînzele care se tot ridicau În port. L-am lăsat să stea de veghe și-am condus mai departe, traversînd piața către club. O altă mașină coti Înaintea mea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
de noapte. Lumina care cădea asupra complexului de bungalouri, nemaifiind reflectată de stropii iscați din piscină, se estompase, ca și cum sufletul ei se furișase pe acoperișuri și se topise În văzduh. Fereastra era deschisă, iar pe pervaz se vedea scrumul unei țigări neglijent rulate. Mi-l imaginam pe Crawford semnalizîndu-i lui Laurie Fox, lăsînd mirosul de canabis să plutească spre tînăra femeie Închisă În cavoul ei din doze de Largactil. Dar Îmi pierdusem interesul față de psihiatrul mohorît și tînăra sa amantă. Presupuneam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
adormise imediat ce fuseseră în aer. Avea un gol mare în tot stomacul și ar fi fumat, dar bagajele lui dispăruseră undeva la etaj. Tot Veterinara îl smulsese din amețeala acelui moment de derută: — Dacă îți lipsește ceva, aia e o țigară, hai afară să tragem o pipă a păcii, fiindcă văd că te-ai supărat. Nu ești veterinară, nici polițistă, ești vrăjitoare, le citești oamenilor în gând. — Le citesc în inimă, îi răspunse, scuturându-și capul pe spate, cu coamă cu
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
iarna, când ajungi aici prima oară? Suntem în plin câmp. Zăpada părea albăstruie sub becuri și nu era lună, doar scame de nori, pe un cer de sticlă afumată. În curând, o zări doar ca pe o scânteie, la capătul țigării aprinse, dar îi simțea felul de a-i sta în preajmă, precum o tigroaică în ierburi. Ea nu tremura, nu o pătrundea frigul și nici nu simțise, ca el, că bezna lichidă a nopții aceleia fără lună i se scaldă
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
al țâșnitorii. — Nu cumva să-ndrăznești să ne spurci cișmeaua, farvaharotule! îi strigase unul mai mare, care aștepta după el, la rând. De îndată săriră și alții să îl salte în pumni și-l stâlciră ca pe un chiștoc de țigară. Supraveghetorul din curte nu îi despărți până când nu văzu o șuviță de sânge despletindu-i- se din păr. — Ia, de mâine să-ți aduci apa de-acasă ori să mergi la Ateshkadeh2 să te-nvețe literele! La Ateshkadeh, focul pâlpâia sub
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
de la început, după ce își plătise eliberarea cu tot ce agonisise. Văzând că discuția nu se mai oprea de o oră și jumătate, le deschideau ușa din când în când. La un moment dat, anchetatorul se dezmorțise și își aprinsese o țigară. Îl întrebase dacă vrea un pahar cu lapte sau ceai și ceru o cafea, pe care altcineva i-o aduse de la un automat. Omar nu mai știa dacă era o capcană și, după toate astea, chiar îl vor înfunda sau
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
cu benzină. Când Omar a pus talpa în port, locul arăta mai degrabă ca o pată de ulei curs din conducta rafinăriei. Era pe-nserat și, când a oprit o mașină, taximetristul l-a întrebat: — N-ai să-mi dai o țigară? Omar i-a întins pachetul, iar pentru că mai erau numai două, i-a spus: — Ia-le, că mai am în valiză! — Nu se poate așa, i-a răspuns, ca și cum îi făcea o favoare, dar, în cele din urmă, le-a
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
răsplătești! — Sigur, aș putea, frate, dacă aș avea vreun toman, n-am făcut nicio cursă pân’ la ora asta! — Păi, te cred, sunt multe taxiuri, nu oricine e gata să meargă cu un ciopârțit de grenade. Dă-mi atunci o țigară și te-am lăsat. Omid bâjbâi cu degetele pe închizătoarea vechiului torpedou și scoase pachetul. — Ei, al meu ești! Mă gândeam că fumezi cine știe ce tocătură de trei parale, care o să mă ardă pe gât! Se gândea că într-o țară
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
cochetă, de interior... — Iartă-mă, dar sunt speculații, zise Ghazal. Să nu pierdem timpul așa. Să le ducem doar probele forte, și anume că loviturile de cuțit erau ale unui stângaci, pe când Shahla e ca și noi, o dreptace. Și țigara, Mahmoud, din scrumiera de pe măsuță... Shahla nu fuma pe atunci, scrie în toate rapoartele, inclusiv în răspunsurile iubitului ei, care a declarat că soția lui provizorie n-a fumat niciodată. — Te bazezi pe asta? se miră Sharoudi. Sunt lucruri despre
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]