17,554 matches
-
urmă, spunându-i În pas grăbit un “la revedere” și “eu nu o să mai insist” și a plecat mai departe. Stella s-a bucurat că a scăpat de el și și-a văzut de drum.Gigilică Își caută și acum perechea pe site-urile matrimoniale... Toamna, Întotdeauna mă pregătesc asiduu pentru iarnă și-mi umplu cămara cu borcane cu zacuscă, castraveți, gogoșari, ghiveci de legume, zarzavat pentru ciorbe, o salată pe care singură am inventat-o și pe care ar trebui
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
stelele ce se zăreau printre nori. Mă luă de braț și atunci am remarcat cât era de înaltă. I-am privit încălțările gândind că poate e pe tocuri și mare mi-a fost mirarea constatând că avea în picioare o pereche de pantofi sport, tip adidas, albi cu trei dungi albastre și cu o talpă foarte subțire. De ce ții capul plecat? Ți-e rușine cu mine? întrebă ea vădit supărată. Îți admiram încălțările, i-am răspuns întorcându-mi privirea spre chipul
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ori aveau chiar ele inițiativa. Petruș se lăsase prins la început în jocul lor de o seară (cum îi plăcea lui să spună) dar nu era ceea ce-și dorea de la o relație și începu să se teamă de când o pereche de îndrăgostiți fu exmatriculată fără drept de apel. Timișorencele îți săreau în ochi prin eleganța ținutelor pe care le etalau cu mândrie. Poziționarea geografică a orașului lor le ajutaseră să-și formeze o părere, cât de cât, de cum ar trebui
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
față, de parcă jucam " De-a baba oarba", mergeam împiedicându-mă de toate paturile din cale, luându-mi azimutul după dreptunghiul luminos ce contura ușa de la intrare. Când am ajuns destul de aproape am zărit o fetișcană goală pușcă înfiptă într-o pereche de cizmulițe cu toc. La adăpostul întunericului, fața mea se prelungea pe lângă umbre, iar sângele începu să se zbenguie prin artere, umplând toate zonele mai puțin irigate peste zi. Am încercat să o scald cu o glumă și să-mi
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
nici Zmeu nu poți să fii cu constituția asta a ta, îmi zise pufnind-o râsul de comparația pe care tocmai o crease, dar ai ceva la care multora le cam lipsește și ai să vezi că o să-ți întâlnești perechea potrivită cândva. Cândva, am repetat după ea ca un ecou, de parcă luam parte la un ritual păgân și acel cuvânt îmi definea în minte un viitor atât de departe încât nu puteam să-l întrevăd și nici să mai cred
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
săruta obrajii. Cred că din instinct am făcut pasul în spate și ea a rămas cu capul puțin întins către mine, vădit fâstâcită, totuși a avut putere să mă prindă de mâini ca într-un dans moroșenesc unde se fac perechi mai discrete tocmai pentru a se lăsa lejeritate în joc, spunându-mi fără cuvinte că nu mă mănâncă și atunci i-am simțit palmele înghețate. Ea îmi ceruse să fim mai distanți și tot ea vroia acum să strice regulile
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
mi-ai face, eu tot cea mai frumoasă fată te văd. Și tu îmi ești drag și mai știu că n-o să mai am toată viața un prieten ca tine. Noi semănăm atât de mult că parcă am fi suflete pereche. Ne căutăm prezența unul altuia, fiindcă atunci când suntem împreună, devenim noi înșine dincolo de gânduri și interese meschine, suntem Creața și Gonzales, ca un singur nume de firmă... și uneori mă simt pocită când nu mă reflect în ochii tăi. Numai
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
fim împreună. Atunci polițistul bătu în retragere, salută respectuos înclinându-și capul apoi se retrase pe o bancă alături de Erjika. Cu două bănci mai în colo, Creața plângea în hohote făcându-și și părinții să lăcrimeze, în timp ce Petruș încasa alte perechi de palme fără să se clintească. Ce ai în cap măi băiete? Vrei să ajungi un borfaș? E așa greu pentru tine să trăiești ca un om normal? Cât o s-o mai faci pe mamă ta să intre în pământ
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
la nesfârșit În aceea lume obscură, dar el se Îndepărta deja din ce În ce mai mult, dispărând În Întuneric și lăsându-mă de una singură. Apoi, mult prea repede, totul s-a cufundat Într-o baie de lumină. M-am trezit cu o pereche de cearcăne imense și cu o durere Îngrozitoare de cap. Din fericire, nesomnul a avut și o parte bună, pentru că am auzit-o pe Maria murmurând În timp ce dormea, toată noaptea, despre un anume Adi. ― Adi, te iubesc, spusese ultima dată
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
kilograme În plus. ― Accidentul ți-a afectat și vederea? țipă Maria. Arăți foarte bine cu ea. Pune-ți nenorocita aia de fustă și haide. M-am uitat nemulțumită la ea. Purta un top negru și o geacă de piele, o pereche de blugi Închiși la culoare - blugii mei, de fapt - și niște cizme Îngrozitor de scumpe pe care i le făcuse cadou un pretendent urât și scund. Părul Întunecat și lung i se revărsa pe spate În bucle lejere, iar buzele de
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
mei. ― O secundă! m-am răstit În timp ce mă dădeam cu balsam pe buze. Mi-ai văzut cerceii rotunzi? ― Nu-ți mai pune cercei, zise și mă apucă violent de braț. Haide! Mi-am luat sacoul și am sărit Într-o pereche de balerini, pe care Îmi jurasem să nu-i port niciodată pentru că mama mă forțase să-i cumpăr. Se părea că până la urmă nu fuseseră o alegere atât de proastă. ― S-a zis cu tocurile pentru o vreme, am bodogănit
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
colege de clasă, dar până acum câteva săptămâni abia dacă comunicasem vreun pic. ― Bună, Bianca. Și mie mi-a fost dor. Bianca zâmbi larg la afirmația mea. Arăta ciudat În ziua aceea. Își pusese o rochie largă, hippy și o pereche de blugi evazați. Părul blond și lung Îi era dat pe spate și prins cu o bentiță, iar ochii căprui, de obicei nefardați, Îi străluceau de sub un strat gros de mascara. ― Cine ești și ce-ai făcut cu Bianca cea
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
reflexia mea În geam Înainte să intru. Arătam binișor În fusta neagră a Mariei, deși mă simțeam parcă prea scundă fără tocuri. Picioarele mele nu puteau suporta Încă chinul de a se cocoța pe ele. Mi-am amintit de toate perechile minunate de cizme și pantofi care fuseseră exilate În debara. Era nedrept! Mi-am dat pe spate părul lung și ondulat și, luându-mi un zâmbet Încrezător, am intrat În cafeneaua micuță. Nu a fost nevoie să-l caut cu
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
amintit de părul meu prins aiurea și de hanoracul ponosit pe care-l purtam. ― Cred că glumești. ― Deschid eu, spuse ea. Tu doar pune ceva drăguț pe tine. M-am dus grăbită În camera mea și am sărit Într-o pereche de blugi negri și un tricou nou. Cu părul am avut ceva mai mult de lucru, dar când m-am Întors arăta foarte bine. Adi era Îmbrăcat În negru și purta inelul acela care-mi plăcea la nebunie. Era prima
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
cu fidelitate femeia română din cea mai fragedă copilărie până pe ultimul drum (nu de puține ori, m-am întrebat dacă doamnele întâlnite uneori în biserici, culcate pe câte-un catafalc - ultima masă de examinare! -, purtau, la umbra fustelor și florilor, perechea de chiloți tetra, care, în ochii Sfântului Petru, va fi fost un foarte precis indiciu geopolitic și poate chiar moral-religios). Fiindcă veni vorba: chilotul tetra era un vajnic apărător al sus-numitei moralități, indiferent de unghiul de abordare (perspectiva privată, tradiționalist-religioasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
locuitor al „lumii libere“, devenind stânjenitoare, neverosimile: alimente raționalizate, întreruperi de curent electric, lipsă de medicamente, cozi la ulei, la zahăr, făină și lapte, la picioare de pui congelați, doar câteva ore de program TV și atunci doar întru proslăvirea perechii dictatoriale, imposibilitatea de a călători în străinătate, interzicerea legăturilor cu „străinii“, punerea sub urmărire a „suspecților“, delațiunile, persecutarea celor cu „rude în Occident“ șantajele, interzicerea întreruperilor de sarcină, controalele ginecologice forțate, absența anticoncepționalelor, lipsa medicamentelor, plasarea bolnavilor câte doi în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
sfirșit de trimestru fel și fel de lucruri, uneori inutile... Nu era tocmai ușor cu hainele... De exemplu, atunci nu se găseau ciorapi de nylon sau erau foarte scumpi (80 de lei, comparativ cu 70 de lei, cât costa o pereche de pantofi!), așa că noi umblam în ciorapi albi, adesea tricotați de noi. Visul meu de-atunci era o pereche de cizme, pentru că aveam numai pantofi - unele colege umblau chiar cu decupati pe zăpadă mare! Visul cu cizmele mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
nu se găseau ciorapi de nylon sau erau foarte scumpi (80 de lei, comparativ cu 70 de lei, cât costa o pereche de pantofi!), așa că noi umblam în ciorapi albi, adesea tricotați de noi. Visul meu de-atunci era o pereche de cizme, pentru că aveam numai pantofi - unele colege umblau chiar cu decupati pe zăpadă mare! Visul cu cizmele mi s-a împlinit mult mai târziu... În general, eram cam toate îmbrăcate la același nivel, întrucât era o vreme săracă pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
acolo) sau cumpărată (subversiv, se-nțelege) de colegi de-ai noștri mai îndrăzneți din trenurile internaționale care opreau noaptea în gara Cluj: cupoane de pânză, lenjerie, bluze, pantofi, fuste, farduri, perdele și ciorapi. „Româncele sunt ieftine, se vând pe-o pereche de ciorapi“, se spunea cu obidă moralizatoare și cu grijă pentru imaginea națională în acei ani. Ca să fim drepți, o pereche de ciorapi nu era defel puțin lucru. Se găseau foarte greu și nu puteau fi duși de prea multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Cluj: cupoane de pânză, lenjerie, bluze, pantofi, fuste, farduri, perdele și ciorapi. „Româncele sunt ieftine, se vând pe-o pereche de ciorapi“, se spunea cu obidă moralizatoare și cu grijă pentru imaginea națională în acei ani. Ca să fim drepți, o pereche de ciorapi nu era defel puțin lucru. Se găseau foarte greu și nu puteau fi duși de prea multe ori și nu întotdeauna la remaiat. Erau mici cabine (una în parterul magazinului Central) în care, sub lumina unui bec foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
de PTAP (Pregătirea Tineretului pentru Apărarea Patriei) din liceu și uniforma militară din facultate. Era compusă din trei ținute (până astăzi, acest biet cuvânt e legat pentru mine de viața cazonă): de vară, de primăvară-toamnă și de iarnă, plus o pereche de bocanci universali, alese toate de la Intendență, la începutul ciclului militar, în anul I. Această pregătire cazonă a durat o zi pe săptămână timp de trei ani, la care se adăugau așa-zisele convocări a câte trei săptămâni în anul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
lume ideală, o iubire ideală - și de ce tot tindem spre perfecțiune (auzi cuvânt, tindem...)? Om fi fost cândva, mai știi? Într-un ideal, într-o perfecțiune, de asta ne lăsăm așa de ușor păcăliți, de asta vedem în fiecare iubit perechea predestinată și-n fiecare nou regim politic orânduirea perfectă, iar în fiecare nou dictator - conducătorul ideal. Îți scriu și-ți scriu, poate că lumea așa se face, din fel de fel de deșeuri, cum am luat noi de la ruși mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
el: o vază cu niște flori de toate culorile pe un dreptunghi de placaj. S-a nimerit că trebuia să mergem împreună, pentru o festivitate de 23 august, pe stadionul din orășelul nostru. Alcătuiam un grup statuar. Noi doi - o pereche, pe lângă altele câteva. Eu trebuia să mă urc cu tălpile pe unul din genunchii lui (pe celălalt, lipit de podea, își sprijinea corpul) și să stau dreaptă și cu mâinile în sus, ca o statuetă a libertății, ca un porumbel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
genunchiul. Le-am asociat multă vreme cu comunismul. Horor. Și-acum, cred, dacă m-ar pune cineva să desenez simbolurile comunismului, în loc de seceră și ciocan, aș desena o talpă și un genunchi. Blugi, zicem, și ne apucă râsul. Prima mea pereche de blugi „originali“ am avut-o la 18 ani (până atunci purtasem doar jalnice imitații). Eram în anul întâi de facultate. A trebuit să merg până în Regie, să-l caut pe-un tip despre care aflasem că se ocupa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
din ăla care repeta ani de zile facultatea ca să-și prelungească bișnițăreala prin București și ca să amâne o sinistră navetă sau cariera de profesor la țară ori în vreun mic orășel cu o singură școală. Urma să-mi aleg o pereche, pe măsura mea. Individul ăla scârbos intra și el la pachet, dacă vroiam. Mi-a dat de înțeles. Horor. Nu vroiam. Nici blugii nu i-am mai vrut. Erau prea mari. De fapt, erau uriași. Dar mi-a fost prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]