1,895 matches
-
ziceți de domnul? Ești întreg? Evelin (face mai multe întoarceri): întreg! Aurora: Au trecut atătea ore și nu știam dacă nu... Evelin: Am ținut tot timpul legătura cu Cosmos. Mi-am întrerupt plimbarea cănd mi-a comunicat Cosmos că sunteți îngrijorați și că ați fi vrut să mă căutați pe străzi sau să dați alarma la pe satelit. Răsete. Aurora: Noi ne facem probleme iar domnul glumește! Ela adu sucul pentru dl. Evelin și cafeaua. Ela aduce sucul în timp ce Evelin se
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
monedele de alamă scoaseră un sunet jalnic. Asemănător unui scheunat de câine. Mașa Își ciuli urechile Înroșite de ger și ascultă ecoul: sunetul semănă Într-adevăr cu un scheunat de câine. Priveau spre propriile imagini răsfrânte În adâncuri. Trei chipuri Îngrijorate și unul zâmbitor, al mamei, care voia, pesemne, să-i Încurajeze. Nicanor dădea a lehamite din mâini: tovarășii aveau să ajungă și aici. Bruma de agoniseală pe care reușise s-o strângă avea să se risipească precum pleava-n vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
de război ale Celui Mai Mare Imperiu își făceau apariția, și-și ocupau pozițiile, În consecință, se părea că dușmanul mai avea și-un al doilea plan. Pentru că încetase orice agresiune și începuse să transmită mesaje în care se arăta îngrijorat și confuz, cei de la bord vrând să lase să se-nțeleagă că nici ei nu știu unde se află. Primiseră de la ei un mesaj suspect: Haideți să negociem!" Era o concesie nemaipomenită din partea străinilor și, deci suspectă. Dar Gosseyn Doi era pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
povestit visul în timp ce Elena foarte atentă, cu ochii țintă în gura sorei sale o asculta. Tot atât de atent a fost și Alexandru cu toate că el fusese de față când a povestit Silvia. —Ce să fie asta? a întrebat Elena nedumerită și totodată îngrijorată. —Dumnezeu știe, a răspuns Alexandru, de data aceasta fiind și el îngrijorat. Eu cred că dacă vocea aceea i-a spus să se întoarcă, fiindcă nu i-a venit rândul, înseamnă că mama se va întoarce la sănătate, la viața
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
de scurtă durată. După o săptămână de la deschiderea anului universitar, părinții s-au pomenit cu Gelu acasă. Tatiana a primit această veste de la Aurora, când s-a întors de la serviciu. —Mamă, Gelu este acasă. —Cum acasă? —A venit de la Iași. Îngrijorată, a intrat în timp ce Gelu a întâmpinat-o: —Săru’ mâna, mamă! Bună, ce-i cu tine? — Săptămâna aceasta nu facem cursuri. —De ce? Se face numai laborator și nu este obligatoriu; știi cum este la început, până se organizează toate activitățile. Toți
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
nu avem intimitatea de la Gârla Mare. A iubi este rușine? o întrebă el, strângând-o și mai tare. — Nu! dar a trâmbița iubirea este ridicol. — Te iubesc, fată din parc! Te iubesc Cecilia! strigă Matei în gura mare. —Stt! Cecilia, îngrijorată, îi pune palma pe buze. De ce strigi? — Ca să știe toată lumea, tot pământul că te iubesc, îi sărută din nou mâna ce-i atinsese buzele, încercând s-ajungă la adevăratul sărut, dorit atât de mult, dar degetul Ceciliei ce se lipește
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
că stă aplecat pe poartă, Elena l-a întrebat; — Ce faci? Nu pleci? S-a urcat în mașină. Fără să-i adreseze vreun cuvânt Elenei, a pus capul pe volan fără să pornească mașina. Fata a intrat în casă și îngrijorată, după un timp, a ieșit din nou să vadă ce face. Era tot în aceeași poziție. Atunci l-a sunat pe Gelu spunându-i situația. Acesta a venit în câteva minute, s-a așezat la volanul mașinii lui Matei, i-
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
stradă. Probabil am lăsat poarta deschisă și-a ieșit după mine, s-a gândit ea. Până i-a venit rândul că cumpere, când a ieșit afară nu l-a mai văzut pe Lupaș. L-a strigat, dar nu era nicăieri. Îngrijorată, s-a îndreptat spre casă, întâlnindu-se cu un coleg al ei, l-a întrebat: —Ionuț, nu l-ai văzut pe Lupaș? —N-am băgat seama dacă era și el, dar am văzut mai mulți câini trecând în jos. —Vrei
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
reușește să rezolve marea avalanșă de probleme de sănătate, pentru că nu se ține seama de alte aspecte ale ființei umane, pe care eu le explic detaliat în această carte. Simțim de multe ori că timpul ne presează, ne simțim frustrați, îngrijorați, etc. Ehei! ... în această situație este bine să știți că se crează inhibiție corticală, asta înseamnă că nu mai g=ndim clar, nu ne mai putem mișca la fel de repede, coordonarea este afectată advers, dar prin centrarea atenției în zona inimii
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
MAI TÎRZIU ACUZAȚII CĂ N-AU FĂCUT TOT CE LE STĂ ÎN PUTINȚĂ. SE ÎNTRERUPSE: LA REVEDERE. \ LA REVEDERE, ZISE INNELDA ȘI ÎNCHISE APARATUL. ÎȘI PETRECU DIMINEAȚA DICTÎND SCRISORI. LA PRÎNZ, ÎN SALONUL PRINCIPAL, SE ÎNTOARSERĂ CĂTRE EA ATÎTEA PRIVIRI. ÎNGRIJORATE ÎNCÎT, CÎND REVENI ÎN APARTAMENTUL EI, DESCHISE IMEDIAT TELEECRANUL ȘI SE UITĂ LA URIAȘ. ÎNTÎI ÎL VĂZU DEVASTÎND O STRADĂ DIN ORAȘ. ERA CA UN NEBUN GIGANTIC, UN ADEVĂRAT DEMON AL DISTRUGERII. ÎL PRIVI LUNG, CU OROARE CRESCÎNDĂ, APROAPE FĂRĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
puțin. Înfiorîndu-se, închise aparatul. Scena dispăru imediat. Se simțea obosită, așa că se întinse un ceas. Probabil că a și dormit, pentru că a sculat-o din somn teleecranul particular de lîngă pat. Îl văzu pe Prințul Del Curtin cu o înfățișare îngrijorată și vocea și mai și: \ INNELDA, L-AI MAI URMĂRIT PE URIAȘ? ÎMPĂRĂTESEI I SE FĂCU UN GOL ÎN INIMĂ. ÎI ERA ÎNCĂ GREU SĂ PRINDĂ SENSUL VINEI ASEMENEA PRIMEJDII CARE SE IVISE DIN NEANT ÎN DIMINEAȚA ACEEA, IAR ACUM
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
să plouă, trăgeam barca la mal și, răsturnând-o, mă adăposteam în aburii lăuntrici, pe când, deasupra, cerul bubuia. La întoarcere, mânam totdeauna în direcția soarelui imens și roșu, spre capătul digului, unde mă aștepta silueta de cristal a Zenobiei. „Eram îngrijorată“, îmi spunea ea, „îmi era frică să nu ți se fi întâmplat ceva; când suntem amândoi, n-am grijă, atunci putem muri împreună“. Mărturisesc că teama ei mi se părea de neînțeles și nu realizam cum de putea să aibă
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
amintirea unei seninătăți prea dureroase, plângeam ca un copil, îmi venea să mor de râs, îmi spuneam : „Cretinule, du-te de cumpără vinete sau plimbă-te pe stradă sau du te, dracului, la film“. „Te doahe ceva ?“, m-a întrebat, îngrijorată, doamna Gerda. „Mă doare, doamnă Gerda, cum să nu mă doară ? Cad într-un fel de transă, un fel de fericire, mai greu de suportat decât durerea. Atunci mă chinuie o singură spaimă, plăcută și cumplită : să nu mă pulverizez
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
scrumieră aproape ticsită de chiștoace fumate pe jumătate. L-am privit neștiind ce să spun. Privirea lui rămînea ascunsă În contralumină. — Clara a sunat de mai multe ori aseară, la două ore după ce ai plecat, a spus el. Părea foarte Îngrijorată. A lăsat mesaj s-o suni, la orice oră. — N-am de gînd s-o mai văd pe Clara sau să mai vorbesc cu ea, am zis eu. Tata s-a mărginit să Încuviințeze În tăcere. M-am lăsat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
de la o poștă că se simțea nespus de ușurat și de bucuros. Dealtfel, pe parcursul așteptării reapariției Profesorului pierdut în neant, plânsese cu suspine. Neputându-se stăpâni, izbucnise în hohote discrete, și asta de câteva ori, dar nu față de toți turiștii îngrijorați, ci numai aparte, când în apropiere se afla numai soția marelui absent. Manechinul gonflabil se repezi și el cu reproșurile: Lumea vă caută de ore bune, ca pe un copil care se rătăcește în Galaxia Andromeda și, când colo, domnia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
celălalt. Să-mi scrii când faci cererea de vorbitor ca să o fac și eu. Da mami. Mami indiferent unde te mută să-mi spui ca să știu unde ești că atunci când nu te-am mai văzut în geam am fost foarte îngrijorată pentru că am crezut că ai făcut ceva rău și tea izolat. Mami eu aici mă opresc dar nu înainte de ați spune că te iubresc mult mult de tot și nu vreau să te pierd niciodată în viața mea pentru că te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
cum să fie la fel de drăguț ca Gelin“. Încerca să facă asociații între Gelin și vultur. Cu toate strădaniile ei însă, nu reuși să-și creeze o imagine clară a lui Gaston. — Oare ce-o fi cu Takamori? întrebă Shizu, privind îngrijorată ceasul de pe perete. Era deja ora unsprezece și Takamori nu se întorsese. S-o fi oprit, ca de obicei, pe la vreun bar cu unul din prietenii lui. — N-are nici un pic de simț de răspundere. Încă n-a venit, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Vreau să fiu iar la Takamori acasă... dar în seara asta sunt hotărât. Cu ochii la Takamori și Tomoe, nu mai contenea să se scuze pentru deranj. — Takamori, ai putea să-i aranjezi măcar unde să stea, sugeră Shizu, profund îngrijorată. Takamori și-a dat seama că hotărârea lui Gaston de a pleca de capul lui era de nezdruncinat. — Eu cred că-i mai bine să-l lăsăm să plece unde-i place. Gaston stătea în prag cu sacul în mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
jerpelit. Aveau acum amândoi senzația că trebuie să existe în el un ceva care să risipească misterul legat de Gaston. Într-o bună zi, Takamori a fost căutat la Banca F. de un polițist de la secția Marunouchi. Secretara părea puțin îngrijorată când i-a anunțat vizitatorul. — Higaki-san, sper că nu aveți necazuri. — Te rog să nu dai nici o declarație împotriva mea, glumi Takamori. A ghicit imediat că era ceva în legătură cu Gaston. A deschis totuși ușa camerei de oaspeți cu puțină teamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
vorbește puțin. Tot nu-mi vine să cred că ți-a spus și despre Reiko și că ți-a dat numărul de telefon al lui Gan. — Vrea să afle ce s-a Întâmplat cu dumneavoastră. Mi s-a părut foarte Îngrijorată. Simțeam un profund respect față de Yazaki, care vorbea degajat despre Keiko Kataoka, femeia la picioarele căreia aș fi vrut să mă târăsc, spunându-i pe numele mic. Încercam să mi-l imaginez pe bărbatul acesta din fața mea, cu Înfățișarea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
foarte curioasă. M-am luat cu vorba și am uitat. Dar lasă că aflu mâine sigur. Într-o zi, am întrebat-o ca de obicei: ― Ai vorbit? ― Da. ― Și totul e bine? ― Dimpotrivă, răspunse ea, e prost. ― Adică? ― Toată lumea e îngrijorată de dispariția mea. Nu mai crede nimeni în istoria cu vacanța. Sânt convinși că am fost răpită sau chiar mai rău. Se agită, mă caută peste tot, adăugă ea, incitîndu-mă, fără să vrea, să-i ating punctul cel mai dureros
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
nu se temea prea tare de adversarii săi... În aceeași seară, în sala de deliberări a Comitetului Salvării Publice, care fusese dormitorul reginei, Saint-Just, a cărui prietenie cu Robespierre era binecunoscută, își redacta discursul pentru a doua zi sub privirile îngrijorate ale celorlalți. "Tu scrii acolo actul nostru de acuzare, nu-i așa?" l-a întrebat Collot. La care Saint-Just i-a aruncat o privire glacială. "Fii liniștit. Nu te acuz numai pe tine." Până la urmă însă, Saint-Just s-a angajat
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
împreună cu Michael. Le vindeau hotelurilor din Gaborone și, de asemenea, spitalelor, pentru bucătării. Michael începu să petreacă din ce în ce mai mult timp cu oamenii aceștia și, în final, ne-a spus că vrea să se mute acolo. La început am fost puțin îngrijorată - ce mamă n-ar fi -, dar ne-am răzgândit când ne-am dat seama cât de mult însemna pentru el să facă ceva concret pentru Africa. În concluzie, într-o sâmbătă după-amiază, l-am luat cu mașina și l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
nu era treaba spitalului să aibă grijă de o fetiță mosarwa și un bebeluș. Presupun că s-au gândit c-o să se-ntoarcă la tribul ei, după cum se și întâmplă de obicei. Una dintre surorile de la spital s-a arătat îngrijorată văzând o fetiță care stătea în poarta spitalului și și-a dat seama că n-are unde să se ducă. Așa că a luat-o acasă la ea și o a cazat-o în curtea din spate, într-un șopron pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
liniștească. N-o cunosc pe nevastă. Nici măcar n-am auzit de ea până acum. Soțul celeilalte femei m-a rugat să aflu ce învârte nevastă-sa. Asta-i tot. Cele două servitoare se calmară, dar cea în vârstă încă părea îngrijorată. — Dar dacă-i povestiți lui cum stă treaba, o să vină și o să-i ceară socoteală stăpânului nostru și ar putea să-i zică neveste-sii că bărbat-su’ are o amantă. Și-atunci, s-a zis cu noi. N-are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]