3,499 matches
-
Beldie avea prioritate În casa lui Octav Onicescu. Relatarea acestuia a continuat: „Cora Irineu, singura femeie accep tată la redacția Ideii Europene, s-a sinucis și se zicea că a făcut-o din cauza lui Beldie. Eu nu cred; el era Însurat și avea și un băiat. Nu știu cât de departe au mers relațiile dintre ei, dar se simpatizau. Beldie era ironic, făcea Înțepături, dar era foarte sensibil. De altfel, Cora era răsfățata redacției noastre. Avea și un frate constructor. Noi o porecleam
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
astfel în cântul 11 din Paradisul: „Căci, tinerel, cu al său tată s-a războit / pentr-o femeie, căreia ușa bucuros / ca morții nu-i deschide nimeni; / și în fața curții sale duhovnicești / et coram patre cu dânsa el s-a însurat; / pe urmă o-ndrăgi din zi în zi mai tare” (trad. Al. Marcu). Francisc a fost sfătuit să intre într-o mănăstire, dar el a refuzat spunând că simte chemarea și dorința să rămână în mijlocul oamenilor, să muncească, să sufere
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
frumoasă doamnă, cred că se numea Bertranda de Montfort. — Sunt cu totul uimit de memoria domniei tale, consiliere. Dar sunt amănunte pe care nu le știi. La acea vreme Bertranda era căsătorită cu contele Fulko de Anjou. Acesta mai fusese Însurat de vreo trei ori, așa că nu se știe dacă erau legitim căsătoriți. Oricum ar fi fost... Regele a văzut-o la o vânătoare și, fără să stea prea mult pe gânduri, a răpit-o și a luat-o de soție
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
omul a murit. Pruncul lui, tatăl meu, era Încă nevârstnic, de aceea l-au lăsat În pace. În scurtă vreme și-a Îngropat și mama, căci rămăsese schiloadă de pe urma caznelor... A crescut cum a putut și mai târziu s-a Însurat și m-am născut eu. Ce să vă mai spun? Încă de mic, am dorit să-mi pun viața În slujba Domnului. M-am dus la călugărie și mânăstirea m-a primit așa sărac cum eram, fiindcă are nevoie și
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
cauză, de obicei, tatăl băiatului (mirelui) se prezenta la cel ales (pentru a fi pețitor) cu o sticlă de rachiu și respecta un anume ritual. Spunea c-a auzit de-o căprioară, gingașă, bălăioară și băiatul său vrea să se-nsoare, pentru a o duce la casa lui. Roagă gospodarul, ca în seara următoare, să-l însoțească, la casa fetei pentru a o cere de nevastă, pentru feciorul său. Mama miresei pregătește o masă pompoasă pentru mai multe persoane, face o
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de măritat. Când toți sunt un pic afumați de băutură, încep discuțiile și târguielile. Pețitorul are rolul principal. Spune c-a venit să pețească pe fata dumnealor, pentru tânărul... cutare, care este un băiat de treabă, harnic, gospodar bun de însurat. Dacă părinții fetei se învoiesc pentru ca ei să se căsătorească. Sunt aduși în față tinerii (viitorii miri) să spună dacă sunt de acord să-și unească pentru totdeauna destinele. Apoi, în unele cazuri, vorbesc despre pământ, vite, casă, mobilă, zestre
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
vărsat și câteva lacrimi, dar mama lui Neculai, de care Marița se gândea că i-ar fi plăcut să-i fie soacră, i-a spus că să și-l scoată din cap pe fecioru-său, că acesta va trebui să se însoare. Ileana i-a oferit papucii săi ca să se întoarcă acasă, dar Marița i-a mulțumit și a refuzat, spunându-i că va pleca desculță deoarece merită o ispașă dacă nu știe ce e cu ea, pierzându-și și un papuc
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
casa ginerelui său, Vasile Pâslă. își aminti de Profira, fata lui, de ale cărei farmece se pare că era atras. Se gândi că oare va avea ea răbdare să aștepte până după ce va face el armata? Nar vrea să se însoare înainte de armată, doar așa a făcut și tatăl său, Costache, și știe că și frate-su Mihai, din marina militară, gândește tot așa. Gândirea sănătoasă și matură a tatălui este adoptată și de copiii lor: fata trebuie să aducă zestre
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
și ușor durduliu, care-și avea atelierul în fundul grădinii (dormea în podul atelierului) și care trebăluia mai ales la strung. Vecinul dinspre curte, având casa la stradă - un cojocar ungur, Csordás, om tare de treabă, cu figura blajină și ștearsă, însurat cu o femeie voinică și frumoasă mai corpolentă decât el, amabilă cu noii ei vecini, dar nu fără instinctive rezerve „patriotice“ (cu tristețe oare și-a văzut mai târziu copiii implicați în căsătorii mixte?) -, poseda și dânsul o grădină la fel de
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
de moștenire; iar Histoire naturelle de Buffon sau Souvenirs entomologiques de Fabre le citea din interes moralistic), iar când - sub iminența războiului - i s-au deschis porțile armatei, s-a grăbit să devină și s-a resemnat să rămână ofițer, însurându-se în grabă - nu mă îndoiesc, din exaltare românească. Dacă a studiat dreptul ca militar, a făcut-o tot alegând calea cea mai comodă, căci idealul lui era să ajungă în justiția militară. Moștenind destule de la tatăl meu, am moștenit
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
al Comisiei, România a fost nevoită să recheme pe doi dintre ei, pe motivul că aceștia urmau indicațiile primite de la Moscova, și nu de la București (unul era rus, și purta chiar acest nume; al doilea era școlit la Moscova și însurat cu o cetățeană care a refuzat dobândirea cetățeniei române; cum acesta era tot timpul în colonia formată la Budapesta serviciu, școală, socializare la ambasada sovietică -, autoritățile de la București s-au sesizat că el face, ca director, altceva decât ceea ce se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
la 48 de ani s-a cununat cu pușcăria. Pe urmă s-a călugărit. În Cartea lui Iov există cuplul. Femeia lui Iov apare puțin, dar există. Rolul ei nu diferă prea mult de al Evei. Băieții pregetă să se însoare ; dacă o fac, e sub rezerva divorțului. Diverse „aventuri” în dreapta și în stânga, surogate de donjuanism. Apoi, ce ? Viața ușoară, plictiseala. Rămân fetele nemăritate. Ce tristețe ! Așa se alimentează, în bună măsură, feminismul, această erezie contra naturii și contra grației. Ce
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
grijă să-l „lucreze”, în rest, prin alte „ponturi”, a izbutit cât se poate de bine după primul război mondial : „(Pașadia) a avut norocul să moară înainte de (...) a-l vedea pe Pirgu însuși de mai mult de zece ori milionar, însurat cu zestre și despărțit cu filodormă, pe Pirgu prefect, deputat, senator, ministru plenipotențiar, prezidând o subcomisie la Liga Națiunilor...”. Rândurile acestea sunt în penultima pagină a Crailor de Curtea-Veche, al căror manuscris e predat editurii „Cartea Românească” la 13 noiembrie
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Prichindeii. Lizuca vede cum pe cer s-aprind lumânărele. S-aprind făclioare și jos lângă scorbura sălciei; lumină sfioasă, verzuie, care se mișcă încet... Duduia Lizuca e copila lui conu Panaite. Mama ei a murit. C.c.P. s-a însurat a doua oară. Năcazul maștihăi pentru partea de avere a fetei cuvenită după mamă..." Semne despre geneza unei capodopere se întrevedeau încă în 1921; o pagină de jurnal se intitula Povești la Hanul Ancuței: povești care în fapt sunt povestiri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
la Sihăstrie. "Ce să fac? stau și eu. Nu mi-i urât. Fac curat, că vine de la Secu și slujește... În fiecare dimineață și iarna și vara mă duc și-mi iau de mâncare..." Îl întreb dacă n-a fost însurat. Nu, n-a fost însurat, nici nu-i plac femeile, căci ele mai mult te speculează, mai mult pentru interes și pentru bani. Deodată mă întreabă, pe când urc destul de sprinten dealul: Da pe-acolo, pe la București, mai este vre-un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
stau și eu. Nu mi-i urât. Fac curat, că vine de la Secu și slujește... În fiecare dimineață și iarna și vara mă duc și-mi iau de mâncare..." Îl întreb dacă n-a fost însurat. Nu, n-a fost însurat, nici nu-i plac femeile, căci ele mai mult te speculează, mai mult pentru interes și pentru bani. Deodată mă întreabă, pe când urc destul de sprinten dealul: Da pe-acolo, pe la București, mai este vre-un volintir? Nu, nu mai este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ocupă de altceva: e ca un academician care în sfârșit a pus mâna pe fotoliu și care se odihnește. E ca un literat care a pus mâna pe fotoliul academic și acuma nu mai face nimic: se odihnește. X se însoară. După ce es de la starea civilă, soacra zice: S-a sfârșit. De-acum cred că nu vei mai face prostii. Nu! răspunde ginerele, făgăduiesc că aceasta va fi cea din urmă a mea prostie! Marea cauză a revoluțiunilor este că, pe când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
n-a raportat că nu este la instrucție. Fulgeanu, care era de serviciu, spunea că căpitanul i-a dat confidențiala tremurând de turbare, cu glasul și cu ochii pierduți. Era un om, săracul, pe care nu-l iubea nimenea. Era însurat numai de doi ani, avea un copil, și zicea că singura lui bucurie era pricinuită de dragostea pe care o avea pentru nevastă-sa, femee tânără numai de douăzeci și doi de ani. Dacă dragostea asta era împărtășită, cine putea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
aveau în înfățișare ceva măreț și barbar. Istoria lui Ivan Maiorul 15 Ivan Maiorciuc, care, nu se știe din ce pricină, pe la 1856, a venit fugar din Rusia. Aici a trăit singuratic, departe de ai lui, ca pescar, s-a însurat cu o lipovancă, a făcut cu ea copii, s-a întors la starea sălbatică. Târziu, când l-au chemat feciorii, după amnistie, s-a dus să-i vadă, căci ei erau dregători mari în împărăție, unii generali, alții senatori. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fata, despre târguri, mașini, ceasornice despre care Niță a aflat de la morar. Noapte de toamnă. III. Iarna moale. Faliboga și muerea lui. Primăvara glodoasă; boerul vine la moșie cu carul cu 6 boi. Primar Perceptor (portrete) IV. Boerul are să se însoare, supărarea călugăriței. Cum cată a trage la sine pe Niță. Gelozia Marghioliței. O întâlnește noaptea la iaz la scăldat și ea îl necăjește... Început al dragostei lor. V. Iarna, când era să moară Niță, și-l scapă Faliboga. Zăcerea iarna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
în viață își va aminti aici cu drag de copilăria senină. Consultă (fată) în zbuciumele dezamăgirii ei, după părinți și preot, o cărturăreasă... Fântânarii... Duduca Lizuca e copila lui cuconu Panaite. Mama ei a murit. C.c.P. s-a însurat a doua oară. Năcazul maștihăi pentru partea de avere a fetei cuvenită după mamă...5 Stuche-l tu, că mie mi-e greață! Rozmarin și cânele lui Haret Controlul lui Murat la Putna Sacă când a făcut proces de contravenție unui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
lacul Mogoșoaia din marginea Bucureștilor, Brătescu-V., cu care fusesem acolo la pescuit, mi-a istorisit o întâmplare interesantă și dramatică petrecută la Târgoviște. Un negustor, om cam în vârstă, care își văzuse de afaceri și era detreabă și cuprins, se însoară cu o fată a unui boiernaș. Acest boiernaș avea mai multe fete și o ducea destul de greu. Una din aceste fete, cam beteagă de un picior, a trebuit să se coboare din "rangul" ei și să ia pe negustor, ca să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
câte-o vorbă franțuzească și italienească. Fecior de boier nu-i. A fost un băiat sărac dintr-un sat de munte. Poate să fie evreu. Protestează, nu-i evreu, deși-l chiamă Arnold. A fost botezat ortodox și s-a însurat c-o catolică la Bruxelles. Poate să fie un amestec bucovinean. Așa i se pare și lui. Despărțit de mult de țară, ar vrea să se întoarcă înapoi, să înceapă ceva, vreo afacere la București. Copilul lui de 6 ani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
să coboare în Valahia. Eliberând din închisoare pe Vlad îl trimite în Boemia ca guvernator. Umblă și soli la Lehia și dela Lehia. Dela Veneția; dela Papa. Lui Cazimir Craiu îi naște regina al unsprezecelea prunc. Matiaș vra să se însoare a doua oară și să ia zestre. În primăvara anului 1476 Ștefan coboară în Țara de jos. La 22 Maiu se afla la Iași. Solie turcească pentru bir robii din războiul dela Racova, mai ales Piri-beg fiul lui Isac bei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
pribegii malorusieni aici cu Mihu și Ionuț (trădarea) Ce ispravă face Ionuț, că aduce plocon Jupânesei Ilisafta o fată furată și i-o depune pe cuptor. Mai mare poznă nu se poate, mai ales când dumneaei are gând să-l însoare cu alta. La urmă se împacă și cu asta și se ajunge și cu părinții ei, dar nu vrea fata. Mare poznă, oameni buni! Cu acest prilej bătrânul Jder și Ionuț trebuie să se ducă la porunca și la mila
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]