2,014 matches
-
nu-și spală cada", îmi ziceam, trecîndu-mi vârful degetelor peste buza lucioasă, răsfrântă, a căzii. O ușiță îngustă, stacojie, cu geam pe care parcă aruncase cineva un lichid suspect, alburiu și vâscos, se deschidea în peretele îmbrăcat în faianță de lângă cadă. Am intrat acolo și m-am regăsit în aceeași mizeră cabină de closet, strâmtă de abia îmi încăpeau umerii, din visul anterior. Atunci mi-am amintit că sânt urmărit de sora mea, cu teribilele ei gheare de filme, și i-
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
de aparatul grotesc dintre pulpe. în aura orgasmului simți limpede cum substanța cerebrală e stoarsă și pompată în josul corpului, cum nivelul ei sub țeastă scade și cum apele sidefate încep să se rotească precum într-un bazin sau într-o cadă căreia i-ai scos dopul. Poate că aveam dreptate în reveriile mele: bărbații nu pot ajunge supraoameni și zei pentru că sânt supți, goliți de tot ce începe a se-ntrupa în ei de către femelele pântecoase, cu piese bucale perfect adaptate
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
Wilt emise un ultim strigăt de disperare. Se auzi un pocnet care readucea în memorie dopurile de șampanie, iar Judy, reacționând în cele din urmă la presiunea celor șaptezeci de kilograme ale lui Wilt, prăbușite de la câțiva metri înălțime în cada de baie, îl dădu afară din ea pe tânăr. Dar de-acum lui Wilt nu-i mai păsa. Ieșise din trup - în toate sensurile posibile. Abia dacă era vag conștient de strigătele de pe coridor, de faptul că ușa fusese spartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Camera duhnea a parfum. — Iisuse Hristoase! zise inspectorul, fixând agresiv cu privirea un suspensor. Nu lipsește decât ceva sânge. îl găsiră și pe ăsta în baie. Tăietura de la mână a doctorului Scheimacher lăsase o ploaie de stropi de sânge în cadă și împroșcase faianța cu pete întunecate. Ușa de la baie, cu cadrul ei rupt, atârna de țâțâna de jos, iar pe zugrăveală se găseau alte pete de sânge. — Știam eu, zise inspectorul, studiind mesajul pe care îl transmitea sângele, dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
bibliotecii, care ocupa o jumătate de perete. Se duse la baie. Pereții albaștri-ultramarin păreau acum, departe în noapte, și mai halucinanți. Becul galben punea dungi iluzorii și mai liliachii în oglindă. Deschise dulăpiorul cu medicamente, atârnat pe peretele din partea opusă căzii. Luă tubul de Medrobamat, îi scoase capacul cu vată și îl deșertă în palmă. Erau vreo douăzeci de pastile, exact câte îi trebuiau. Ca să nu rateze, știa că îi trebuiau cel puțin zece grame. Aici erau cam cincisprezece, poate mai
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
mai mult decât realitatea cărnii.Dania nu poate fi prinsă într-o formulă, iar portretul ei va fi unul artificial. Diferite jocuri mentale sunt presărate în roman, poate cel mai poetic joc este cel al Daniei vorbind la telefon în cada umplută de spumă din sala de baie, într-un decor tipic cinematografic: “Atingem apa din baie. Nu dintr-o dată, ca să nu renunțăm prea iute la aceste senzații. Încet, încet temperatura se urcă până la creier. În sfârșit, Dania a intrat în
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
cel puțin așa am priceput noi, buimăciți de această meșteșugită amestecare a vorbelor domniei sale, în așa fel permutate sintactic și morfologic, ca să înțelegem simultan cum vrem și ce vrem. Destul de bine că am demobilizat cu bună încredințare pe cei din CADA (un comitet pentru democratizarea armatei n.n.) ca să o lase mai moale cu ministrul cutărescu și să-și îndrepte atacurile altundeva. Totul a mers în același slalom, ca la Cortina d'Ampezzo, între ficțional și non-ficțional, până la vremea mineriadei din iunie
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
130 Brena, Lepa,, 32 Breton, André, 69 Brînzovenescu, 117 Bucovina de Nord, 189 Bucur, 72 București, 130, 144, 150, 153, 165, 170, 177, 189 Budapesta, 165, 169 Bulgaria, 121, 188 Bunaru, Eugen, 149 Bush, George Walker, 99 Butimanu, 40, 73 CADA, 29 Caiac din Craiova, 232 Călinescu, Florin, 68, 182 Călinescu, George, 112 Cannibal Corpse, 87 Caragea Vodă, 180 Caragiale, Luca Ion, 36, 37 Caransebeș, 153 Caraș-Severin, 169 Cartea românească, 166 cartierul Mavrocordat, 13 Casa Albă., 103 Cațavencu, 165 CDR, 183
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
în mirenie s-a numit Necula grecul, iar în mănăstire Neofit. Feciorul lui, pe nume Mihalache, dăruiește mănăstirii Cetățuia, la 26 februarie 1720 (7228), „două pogoane de vie lucrată, și cu un șopron ce iaste în mijlocul vii și cu cinci căzi gata”. Mi-am adus aminte de porunca lui Costandin Mihail Cehan Racoviță, dată la 5 decembrie 1751 (7260), vornicului de poartă Tănasă Meleghe și uricarului Simion Cheșco, în care spune: „Vă facem știre că... au datu jalobă rugătoarele noastri... di
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
din blocul în care era Țiriac, unde era discoteca Why Not. M-am dus acolo de nebun și am găsit tuburi de cartușe pe 24 decembrie. M-am dus pe clădirea de unde s-a tras. Lângă o aerisire, era o cadă veche din fontă. M-am ascuns după ea și ricoșau gloanțele, de ziceam că nu mai ies de-acolo. Le-am spus celor de jos că am să mă ridic și am să le spun că nu e nimic. Un
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
o vreme se ducea tocmai la Azilul de bătrâni, unde instalaseră contagioșii de tifos exantematic. Povestea că veniseră bieții soldați cu păduchi și în gene, și în sprâncene ! Ce să le facă ? îi puneau să se spele ! Se spălau în căzi de lemn și pe urmă turnau apă cu creolină, să se ducă păduchii la canal ! Cum să nu fie periculos ! Era ! N-a murit așa o prietenă a ei, o domnișoară de foarte bună familie, Marie-Liliane Botescu ? A făcut tifos
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
eu, în paginile astea, aici, la mine, unde "nu mă vede nimeni". Exact ca atunci când eram copil: afară din casă eram țeapăn, monosilabic și inexpresiv. Seara, după ce mi se făcea baie (să fi avut 3 ani? 4 ani?), ieșeam din cadă, îmi puneam în jurul gâtului blana de vulpe de la mantoul mamei atârnat în cuier ― capul vulpii cu ochii de sticlă și labele cu ghearele intacte îmi atârnau pe burtă ― și țopăiam, gol, în fața oglinzii, țipând de fericire și libertate. Ceea ce mă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
la Institut cu o sticlă de must din care ne-a oferit câte un păhărel, îmbiindu-și mai ales colegele să bea, pentru că era "bun și dulce". Apoi ne-a povestit cum făcuse mustul. În seara precedentă, strugurii, care umpluseră cada de baie, fuseseră călcați în picioare, oarecum (îmi imaginam eu ascultând începutul poveștii) în stilul în care Odiseu și tovarășii săi, în filmul cu Kirk Douglas, tropăie strugurii în peștera lui Polifem pentru a-l îmbăta pe acesta și a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
soarta grozavă pe care ciclopul le-o pregătea. Curând s-a dovedit însă că strugurii, al căror must tocmai îl băuserăm, fuseseră prelucrați astfel: logicianul nostru și soția lui (purtînd numele suav de Candida) se dezbrăcaseră goi-pușcă, se urcaseră în cadă și, la un moment dat, inspirați de ritualul bahic pe care îl resuscitau într-un apartament de bloc din Militari, trăiseră, scăldați pe jumătate în must, o toridă scenă de amor pe patul de struguri din cadă. Două-trei doamne, care
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
se urcaseră în cadă și, la un moment dat, inspirați de ritualul bahic pe care îl resuscitau într-un apartament de bloc din Militari, trăiseră, scăldați pe jumătate în must, o toridă scenă de amor pe patul de struguri din cadă. Două-trei doamne, care ascultau povestea cu paharul gol în mână, au părăsit biroul în grabă, cu batista la gură. Atunci am avut revelația că morala are ca premisă imaginea de sine reflectată în ochii celorlalți și că, dacă imaginea aceasta
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
sau Gary Cooper, după Împrejurări, să poată merge liniștit să facă baie. Aici, În camera de baie, a Început să se despartă În fiecare seară de maică-sa, doi ani după moartea tatălui său. Îl găsea Întotdeauna cu spatele, În fața căzii, gol, Încît nu putea să-i vadă semnele bărbăției, contemplînd cum urcă apa În acest mic lac plin de lebede, gîște și rațe, o cadă enormă, care părea de porțelan și azur. Maică-sa Îl striga: darling, el nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de maică-sa, doi ani după moartea tatălui său. Îl găsea Întotdeauna cu spatele, În fața căzii, gol, Încît nu putea să-i vadă semnele bărbăției, contemplînd cum urcă apa În acest mic lac plin de lebede, gîște și rațe, o cadă enormă, care părea de porțelan și azur. Maică-sa Îl striga: darling, el nu se Întorcea, ea Îl săruta pe ceafă și pleca, fermecătoare, În timp ce frumoasa metisă, În cele mai incomode poziții, Încerca temperatura apei cu cotul, avînd grijă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
vana aceea mare care putea foarte bine să fie o piscină de la Beverly Hills. Pe la șase și jumătate seara, zilnic, metisa cea frumoasă Îl lua pe Julius de subțiori, Îl ridica În aer și Îl vîra puțin cîte puțin În cadă. Lebedele, gîștele și rațele Îl primeau cu legănări vasele pe suprafața apei călduțe și limpezi, părînd că fac plecăciuni. El le cuprindea pe după gît, apoi le Împingea ușurel, dîndu-le la o parte, În timp ce frumoasa metisă se Înarma cu un burete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
porunci mătușa Susana, Însoțește-o pe Vilma În Încăperile de la etaj și anunță-mă de Îndată ce-i găsiți.“ Și așa se face că au urcat Împreună la etaj și au mers În tăcere prin dormitoare austere, prin camere de baie cu căzi atît de mari, Încît puteai locui În ele, prin coridoare pe care le străbăteau strigînd Julius! Julius! Cinthia!, prin birouri spațioase, dar nu erau nicăieri, nici aici, pe scara de serviciu, unde pe Victor Îl bătu gîndul unei șotii, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
rezervat servitorilor și ea continua să-i strige pe copii, pînă cînd se auzi un răspuns: sîntem aici, glasul Cinthiei care ieșea din camera de baie a servitorilor. Unde-ați fost pînă acum? strigă Vilma văzîndu-i. Baia asta nu are cadă, Vilma, comentă Julius. Asta e tot ce obținu de la ei În chip de răspuns, dar ce importanță avea acum!, erau aici și nu li se Întîmplase nimic rău. Vilma Începu să-i acopere de sărutări. — N-aveți cumva una și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
adevărat rotofeiul cînd Îl condusese pînă la apartamentul lui, În drum spre casă. Îl lăsase pe bietul Romero lac de sudoare de atîtea gustări pipărate și băuturi tari cîte dăduse pe gît la barul Cuneo. De la sudoare au ajuns la căzi, care, după formă, numai căzi nu păreau și plăcile de faianță transformau apa Într-un petec de cer, parcă intri Într-o piscină, darling. Deodată, la pagina o sută douăzeci și trei dintr-o revistă, au dat peste o superbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pînă la apartamentul lui, În drum spre casă. Îl lăsase pe bietul Romero lac de sudoare de atîtea gustări pipărate și băuturi tari cîte dăduse pe gît la barul Cuneo. De la sudoare au ajuns la căzi, care, după formă, numai căzi nu păreau și plăcile de faianță transformau apa Într-un petec de cer, parcă intri Într-o piscină, darling. Deodată, la pagina o sută douăzeci și trei dintr-o revistă, au dat peste o superbă caleașcă și Juan Lucas se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
să Înghiți tot conținutul tubului ca să te sinucizi. De Îndată ce comprimatele Începeau să-și facă efectul, nu mai eram În stare să mă țin pe picioare și mă duceam să mă Întind pe pat, cu capul aplecat, ca Marat asasinat În cada de baie. Nu mai aveam puterea să părăsesc apartamentul, ceea ce era un mod radical de a nu mai simți angoasa străzii! Atunci l-am căutat pe doctorul Zscharnack. Psihanaliștii nu recomandă medicamente. — Doctore, am nevoie să mă primești cît mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
p. 379). Agamemnon este pus la curent cu diferitele soluții propuse de ceilalți spre a rezolva încurcăturile provocate de sosirea lui la Micene. Actorul care îi juca rolul în piesa compromisă îi oferă regelui din partea conducerii cooperativei de actori o cadă cu patru băieșițe pentru ca incidentul din seara precedentă să nu se mai repete (II, p. 384). Agamemnon refuză însă să se lase cumpărat, căci consideră că îi separă un conflict atât de grav, ireconciliabil și nu un mic și nesemnificativ
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
baia lui Gustavo Barceló, Însă nu și Întrerupătorul pentru lumină. Dacă stau și mă gîndesc, mi-am zis, prefer să fac duș pe Întuneric. M-am dezbrăcat de hainele pătate de sînge și de noroi și m-am cățărat În cada imperială a lui Gustavo Barceló. O ceață perlată se strecura prin fereastra care dădea spre curtea interioară a proprietății, sugerînd profilurile Încăperii și jocul de plăcuțe emailate de pe jos și de pe pereți. Apa țîșnea fierbinte, cu o presiune care, comparată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]