2,172 matches
-
ani, să tremur mereu că primesc, că nu primesc viza ! Ivona, îi tot explic eu, este o femeie modernă ! Ea s-a consolat cu gândul că lui Tudor îi este acolo mai bine decât i-ar fi aici... S-a consolat cu situația lui de acolo, despre care nu prea știu amănunte, decât câte ceva de la Niki, pentru că dintre ei doi el este cel vorbăreț. Dar presupun că este o situație bună, pe care, oricum, n ar fi avut-o aici... Eu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Și atunci eu îi spun : nu uita că Ivona e o fată inteligentă ! Ea și-a avut întotdeauna viața ei, nu s-a aservit ca noi doar familiei ! Cu vremea, dacă ar fi Țuțu plecat, după un timp te-ai consola și tu ! Eu ? se repede Clemența. Eu, care i-am amânat armata, eu, care l-am chemat din concediu cu telegramă ? Nicio săptămână n-am putut să stau fără el ! Și aici, dragă Ivona, ca să vezi cât de prost mă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cît de curat era pe jos. La început, deși nemulțumit de lipsa cunoștințelor cu care se întorceau cei plecați în delegație, Mihai și-a zis că nu-i treaba lui; el e doar un mucos de stagiar. Apoi, s-a consolat cu gîndul că cel mai bine-i să-și vadă de-ale lui. Așa cum o fac și mulți din colegii de generație. Dar acum, frînt de oboseala celor peste zece ore petrecute în instalație, cu o vagă impresie de reconfortare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pentru că nu ești de-al lui. Revistele îți vor primi vreun articol doar dacă ai ceva ce le lipsește lor, vreo temă stabilită la ultima discuție cu cei de la Propagandă. Vino cu mine!" Mihai n-a avut curajul. S-a consolat cu gîndul că poate fi scriitor oriunde. De altfel, e primit cu prietenie peste tot. E drept, i s-a spus de cîteva ori: Lasă piesa asta acum; scrie ceva cu muncitori, avem nevoie!" Deși jucată cu un an în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
care ai luat premiul doi și, dacă nu sparge găoacea în care stă vreun autor nou, iei premiul unu! i-a zis Lazăr atunci. A luat premiul întîi, dar scenariul n-a mai fost pus în scenă. Mihai s-a consolat doar cu premiul. Acum, încîntat de perspectiva unei alte cești cu nes, la care Lazăr începe să frece de zor, Mihai scoate scenariul. Astfel, are prilejul să-l mai citească și el încă o dată înainte de a-l duce la dactilografiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
crusta de gheață și descoperise o altă față a ei. "Și totuși, Maria a avut dreptate; ar trebui să-mi fie rușine că nu mai știu nimic de aceea care a însemnat totul pentru mine..." După numai cîțiva pași, se consolează: "Tamara are dreptate; tot ce fac este mediocru; am luat de bune vorbele celui de după reflectorul pus în ochii mei, poate unul și același cu cel care a desfigurat-o pe Margareta, să-i spună cui i-a dat cheile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
ia de braț și s-o întoarcă spre el. Dar ce să-și spună?! Ea cunoaște totul despre viața lui. El știe, la rîndu-i, că nici ea nu o duce mai strălucit: zi de zi, alături de un spirit limitat, conjuncturist consolat cu "ferească Dumnezeu de mai rău", dispus să povestească lui George cît de bleagă e vecina de peste drum, care nu știe altceva decît să meargă la concerte... Oare Liliana ar fi acceptat să-i fie soție dacă nu și-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
marginea mormîntului. Epitaful rostit de Dudley Smith. Un ultim cuvînt spus de un preot. Erau de față toți membrii Biroului: ordinul lui Thad Green. Parker chemase presa: o mică ceremonie după Îngropăciune. Bud Îl privi pe Ed Exley, care o consola pe văduva - prezenta cel mai bun profil pentru aparatele foto. O săptămînă de fotografii și titluri pe prima pagină: Ed Exley, „Cel mai mare erou din L.A.“, viteazul din al Doilea Război Mondial, omul care i-a omorît pe ucigașii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
mai Julien Green povestește în Jurnalul său vizita unui prieten care i se plânge că își pierde memoria. În urmă cu câțiva ani ținuse o conferință despre religiile orientale, iar astăzi subiectul îi era complet străin. Uitase tot. Green îl consolează spunîndu-i că natura operează anume așa, păstrând în creier doar esențialul. Da, răspunde prietenul, dar pierd lucruri care făceau parte din Bildung-ul meu." Aceasta e problema mea. Tot ce am citit, conspectat, subliniat, adnotat ― cu pedanterie extremă ― în deceniile trei
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
e Rambo junior. Este foarte umilitor! spuse ea, fixând-o pe Ashling cu privirea. Citesc articole în reviste despre competitivitatea de la locul de muncă, dar nu se compară cu ceea ce se întâmplă în grupurile de mame și copii. Dacă te consolează cu ceva, eu am fost toată săptămâna bolnavă de îngrijorare din cauză că trebuie să scriu un articol despre lecția de salsa, spuse Ashling. M-a ținut trează noaptea, la propriu. Tu nu trebuie să ai astfel de griji, încheie Ashling încercând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Ce este în neregulă cu tine? — Nimic, spuse Marcus, dintr-odată umil. Îmi pare rău. —E din cauză că muncesc atât de mult, nu? Ashling se săturase. Se certaseră de mult prea multe ori pentru că el se simțea ignorat. —Marcus, dacă te consolează cu ceva, tu ești singura persoană cu care mă văd. Nu m-am mai întâlnit cu Clodagh, Ted, Joy și nu am mai fost la salsa de secole. Dar în două săptămâni, revista asta se va lansa și viața se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de cîteva luni o viață de star rock - viața unui star rock de mîna a doua! -, dînd interviuri pe aeroporturi, plictisindu-se În apartamente de hotel de lux, unde comanda șampanie și somon afumat În plină noapte spre a se consola că era singur. La cinci dimineața, se ducea să scotocească În minibar și după ce se Îmbăta, dădea telefoane unor cunoscuți din Vancouver sau Tokio. Totodată, Își lua notițe, pregătind ceea ce avea să devină Într-o bună zi viitoarea carte. Pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
plăcea să Încep cu Începutul, reamintind de prima proiecție a scurtmetrajului meu despre Provența care avusese loc În casa părinților Tinei, o casă comandată În 1911 de un magnat al finanțelor belgiene lui Henry Van de Velde pentru a-l consola că ratase comanda construirii la Paris a teatrului de pe Champs-Élysées. („Idioții!“ murmura Zscharnack, nescăpînd prilejul de a-mi aminti că poseda niște mobile desenate de Van de Velde, precum și niște ediții originale din Nietzsche Într-o legătură făcută tot de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
poetul nu e scutit de chin./ De tot ce-i omenire nimic nu e străin) rămâne fără ecou din partea celei incapabile să pună adorării masca iubirii (III 7). O dată ce Getta regăsește manuscrisul Artei poetice, temporar pierdut, Horațiu se poate însă consola cu arta sa nepieritoare pentru eșecul lui sentimental : O ! Carte/ Mă redeștepți din visuri târzie și deșarte.../ Din bunurile vieții cu tine mă aleg (III 9). În Ovidiu, toate femeile sunt seduse de versurile poetului, căci berbantul are un farmec
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
sale, și-a dat seama că e mult mai înțelept să sufere răstignirea cu suflet nalt și drept (III, p. 89). Când și-a văzut mama și soția venite să-i deplângă năpasta - ca într-o altă pietà -, le-a consolat cu gândul vieții viitoare ( În moartea mea de astăzi - eu văd o reînviere - III, p. 91). După eliberare, Herakles l-a întrebat dacă nu i-a ajuns urgia răstignirii (IV, p. 107). Respins de oamenii care i-au refuzat focul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
doare capul, se declară incapabilă să rețină numele geografice pe care trebuie să le includă în profeții și îi cere servitorului Marcos să-i șoptească la ureche răspunsurile potrivite deoarece Apollo vorbește prea încet (I, p. 17). Cel solicitat o consolează ca pe o fetiță nevinovată care habar n-are ce se întâmplă pe lumea asta, o naivă cu voce de oracol, deprinsă a formula fraze misterioase (I, p. 18). El o îndeamnă să se machieze și să se împodobească pentru
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
lopeți. I-am scrutat pe cei de față. Bătrînul Isaac, paznicul de la Cimitirul Cărților Uitate, nu venise la Înmormîntarea fiicei sale. Am recunoscut-o pe vecina de palier, care sughița scuturînd din cap În timp ce un bărbat cu aspect sărăcăcios o consola mîngîind-o pe spate. Soțul ei, am presupus. LÎngă ea era o femeie de vreo patruzeci de ani, Îmbrăcată În cenușiu și ținînd În mînă un buchet de flori. Plîngea În tăcere, ferindu-și privirea de la groapă și strîngînd din buze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
am cine știe ce intenție urâtă și că nu o sărut pentru că sunt îndrăgostit de ea, ci pentru că mi-e foarte milă de ea și că de la început n-am considerat-o deloc vinovată, ci doar nefericită. Voiam foarte mult s-o consolez pe loc și s-o încredințez că nu trebuie să se considere atât de prejos față de ceilalți, însă cred că nu m-a înțeles. Asta am remarcat-o, deși fata tăcuse tot timpul, cu ochii plecați și îngrozitor de rușinată. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
el, care părea să nu sufere nici o amânare. — Ai pierdut, Ganka! îi strigă el, trecând pe alături. Ganea privi îngrijorat în urma lor. XItc "XI" Prințul plecă din salon și se închise în camera lui. Imediat Kolea dădu fuga să-l consoleze. Părea că bietul băiat nu se mai putea despărți de el. — E bine că ați plecat, spuse el. Acum acolo balamucul o să fie și mai mare. Așa se-ntâmplă la noi în fiecare zi și dandanaua a ieșit numai din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
crede că a dat norocul peste mine și mă voi mărita cu Ganecika? Cele șaptezeci și cinci de mii păstrați-le dumneavoastră (nici măcar n-ați ridicat prețul la o sută de mii; Rogojin a fost mai galant!); iar pe Ganecika o să-l consolez chiar eu, mi-a venit o idee. Iar acum vreau să petrec, doar sunt o femeie de stradă! Am stat zece ani la închisoare, mi-a venit și mie norocul! Ce mai aștepți, Rogojin? Fii gata, mergem! Mergem! zbieră Rogojin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
înainte se temuse mai puțin decât pentru celelalte fiice, deși înclinațiile ei artistice tare-i mai tulburau Lizavetei Prokofievna inima mereu plină de îndoieli. „În schimb, e veselă din fire și foarte chibzuită, deci fătuca n-o să se prăpădească“, se consolă ea în cele din urmă. Pentru Aglaia se temea cel mai mult. Pentru că tot veni vorba, cu privire la cea mai mare, Alexandra, Lizaveta Prokofievna nu știa nici ea ce să facă: să se teamă pentru ea sau nu? Ba, i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
inima să fac fapte bune). Fii de acord că ideea e amuzantă! Sărmanul Bahmutov era foarte îngrijorat pentru mine; m-a condus chiar până acasă și a fost atât de delicat, încât n-a încercat câtuși de puțin să mă consoleze și a tăcut mai tot timpul. Luându-și rămas-bun, mi-a strâns mâna cu înflăcărare și m-a rugat să-i permit să mă viziteze. I-am răspuns că, dacă va veni în calitate de «consolator» (căci, chiar dacă ar fi tăcut, ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
stabilit deja. Nu-i cine știe ce putere, nici răzvrătirea nu-i grozavă. Ultima explicație: nu mor câtuși de puțin din cauză că nu sunt în stare să rezist aceste trei săptămâni; o, aș avea putere destulă și, dacă aș vrea, aș fi destul de consolat numai de conștiința ofensei care mi s-a adus; însă nu sunt poet francez și nu-mi doresc asemenea consolări. În sfârșit, există și o ispită la mijloc: natura mi-a îngrădit în așa măsură activitatea cu cele trei săptămâni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
că e chiar o nerușinare din partea lui că vine la ei, ba încă și noaptea, aproape de ora unu, după toate cele întâmplate“. Apoi a ieșit trântind ușa. Prințul a plecat ca de la o înmormântare, cu toate că ele au încercat să-l consoleze. Deodată, peste un sfert de ceas de la plecarea prințului, Aglaia a dat fuga sus pe terasă, atât de grăbită, încât nici măcar lacrimile nu și le ștersese și avea încă ochii plânși; dăduse fuga pentru că venise Kolea, care adusese un arici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
îl împiedică să fie o persoană monolită, ca în vremurile de atunci... Asta... asta am spus-o numai ca să... și nu... — Înțeleg; vă pare rău că ați fost atât de naiv și m-ați contrazis, iar acum vreți să mă consolați, ha-ha! Sunteți un copil, prințe! Totuși, observ că mă tratați ca pe un... ca pe o ceașcă de porțelan... Nu-i nimic, nu-i nimic, nu mă supăr. În orice caz, între noi s-a închegat o discuție foarte caraghioasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]