1,975 matches
-
limfatici din submucoase și corionul subseros, plăcile lui Peyer, inelul amigdalian și splină. Țesutul reticulo-endotelial se găsește în toate organele hematopoietice ( măduva osoasă, organe limfatice ) ca și în ficat, suprarenală și hipofiză, și, în mai mică măsură, în tot țesutul interstițial al organismului. 1.3 Structura organelor hematopoietice Măduva roșie a oaselor, limfoganglionilor și splina, au o structură fundamentală asemănătoare dacă ne referim numai la elementele lor componente, ce asigură funcția citopoietică. Fibrele colagene, sunt scleroproteine cu structură fibrilară și apar
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
se decelează celule plasmocite maligne. Aceleași modificări apar și în diferite organe, în cazurile de mielom extraosos. Cu mare frecvență sunt interesați rinichii, leziunile cele mai importante fiind localizate la nivelul tubilor renali, fără a excepta glomerulii renali și țesutul interstițial. În totalitatea lor aceste leziuni realizează aspectul de „rinichi mielomatos”. imature până la plasmocite bine diferențiate; leziunile osoase sunt minime sau absente, iar imunoglobuline mielomatoase sunt prezente ca în formele tipice de mielom multiplu. În stadializarea bolii s-a urmărit existența
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
ablația percutană a tumorilor hepatice se împarte în două mari categorii:injectarea intratumorală directă a unor substanțe (etanol, ser fiziologic fierbinte sau acid acetic), pentru inducerea unei necroze chimice;tehnici care induc necroză termică: ablația prin curenți de radiofrecvență, fotocoagularea interstițială cu LASER, terapia cu microunde și crioterapia [1]. Folosind aceste metode se poate obține o distrugere a tumorii cu leziuni minime ale țesutului hepatic din jur. Tehnicile au câștigat treptat un interes considerabil în ultimii ani din cauza unui cost scăzut
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Zeno Spârchez () [Corola-publishinghouse/Science/92141_a_92636]
-
instanței scripturale) de către o instanță paternă (în speță regimul politic, în cazul dat Partidul) prin intermediul unui organ funcționând ca dispenser de teme (semina, de unde vine semn) dar și ca factor de seducție/viol vizând scriptorul/scriptoarea dirijat(ă)14. Notă interstițială Publicarea în volum este o deturnare (dacă nu cumva o pervertire) a rodului acestei întâlniri: făcut pentru a trăi în coconul familial, între file de dosar, textul este expus impudorii publice. Este ca și cum ai sustrage un copil dintr-o familie
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
efectuată de rutină poate pune în evidență cardiomegalia și congestia pulmonară. De asemenea, pot fi decelate și imagini sugestive pentru o patologie pulmonară asociată, cauza decompensării cardiace (de exemplu, pneumonie). De reținut că absența semnelor radiologice clasice (redistribuție vasculară, edem interstițial sau alveolar) nu exclude existența unei presiuni capilare pulmonare crescute. Semnele de congestie pulmo- nară sunt absente la 53% dintre pacienții cu presiune capilară pulmonară 16 -29 mmHg (59). Teste de laborator Hemoleucograma - este utilă pentru evidențierea anemiei, care poate
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Daniela Bartoș, Cristina Tîrziu () [Corola-publishinghouse/Science/91944_a_92439]
-
agravarea unei IC cronice. Elementele clinice care evaluează evoluția favorabilă sunt reducerea gradului de dispnee, dispariția edemelor, a turgescenței venelor jugulare și dispariția zgomotului de galop ventricular. La aceste elemente clinice se adaugă dispariția semnelor radiologice pulmonare ale stazei (edem interstițial) și dispariția pleureziei. Criteriile după care un pacient cu ICA poate fi externat rămân a fi evaluate prin studii clinice riguroase. Echipa medicală trebuie să arate prudență privind externarea prematură a unui pacient cu ICA. Câteva dintre criteriile care trebuie
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Daniela Bartoș, Cristina Tîrziu () [Corola-publishinghouse/Science/91944_a_92439]
-
apare ca răspuns la modificările de mai sus. Se apreciază că numărul de miocite este fix la naștere: hipertrofia reprezintă o mărire a miofibrilelor producând creșterea miocitelor în grosime nu în lungime. HVS este concentrică (menține volumul VS). Crește colagenul interstițial, dar nu fibroza. HVS inițială permite creșterea presiunii VS pentru menținerea CO debit cardiac prin stenoză fără disfuncție VS în SA compensată. Calcificarea se produce pe o valvă aortică cu trei valvule sau pe o valvă bicuspidă / unicuspidă congenital. Calcificarea
Tratat de chirurgie vol. VII by RADU DEAC () [Corola-publishinghouse/Science/92074_a_92569]
-
APARATUL RESPIRATOR 4.1. ELEMENTE ALE FIZIOPATOLOGIEI APARATULUI RESPIRATOR Insuficiența respiratorie reprezintă incapacitatea pulmonilor de a asigura hematoza; poate fi acută sau cronică. Insuficiența respiratorie cronică poate avea drept cauze bronopneumopatia cronică obstructivă (BPOC), astmul bronșic, fibrozele pulmonare grave, pneumoniile interstițiale, iar cea acută poate fi consecința stării de rău astmatic, pneumotoraxului, atelectaziei sau pleureziei masive, emboliilor pulmonare, miopatiilor, miozitelor sau paraliziei mușchilor respiratori, afecțiunilor neurologice ce cuprind centrii respiratori, traumatismelor toracice cu volet costal, sau poate reprezenta un episod de
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
7. Apa are cel mai mare coeficient de tensiune superficială dintre toate lichidele, (cu excepția mercurului). I.3.2. Rolul apei in organism -Rolul apei în organismele vii poate fi concretizat în următorele aspecte: Apa este solventul universal atât în mediul interstițial în care se află celulele cât și în mediul intracelular în care au loc toate reacțiile chimice. -Apa este mediul de transport al ionilor, macromoleculelor și al celulelor de la un organ la altul -Apa este agentul de eliminare a produsilor
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
la 370C o presiune osmotică de 7-8 atmosfere, în timp ce macromoleculele (proteinele) care se află în proporție de 9% determină o presiune osmotică (oncotică) de numai 0,037 atmosfere (28 torr). Presiunea plasmei este de 7,6 atmosfere iar a lichidului interstițial de 6-7 atmosfere. Deși foarte redusă, presiunea oncotică este importantă. Datorită faptului că substanțele cu masă moleculară mică pot difuza prin membrană și s-ar putea ajunge la egalizarea presiunilor osmotice datorată acestora, macromoleculele care nu pot difuza, asigură presiunea
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
faptului că substanțele cu masă moleculară mică pot difuza prin membrană și s-ar putea ajunge la egalizarea presiunilor osmotice datorată acestora, macromoleculele care nu pot difuza, asigură presiunea oncotică ce determină transportul de substanță dintre compartimentul vascular și cel interstițial. Plasma sanguină, după cum am arătat, reprezintă o soluție apoasă ce cuprinde ioni, micromolecule (glucoză, uree), macromolecule proteice (lipide, albumină, fibrinogen). Presiunea osmotică va fi dată de suma presiunilor osmotice ale acestor componenți: unde: reprezintă presiunea osmotică produsă de ionul de
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
deci se poate scrie: Deoarece ionii și micromoleculele pot difuza ușor prin membrană și deci nu pot genera diferențe de presiune osmotică, aceasta este generată în special de proteine. Cum concentrația proteinelor în plasmă este mai mare decît în lichidul interstițial, și presiunea osmotică a plasmei va fi mai mare decît cea a lichidului interstițial. Presiunea osmotică efectivă reprezintă diferența dintre presiunea osmotică a plasmei și cea a lichidului interstițial. și are valoarea de circa 22 torri. Ca urmare există o
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
deci nu pot genera diferențe de presiune osmotică, aceasta este generată în special de proteine. Cum concentrația proteinelor în plasmă este mai mare decît în lichidul interstițial, și presiunea osmotică a plasmei va fi mai mare decît cea a lichidului interstițial. Presiunea osmotică efectivă reprezintă diferența dintre presiunea osmotică a plasmei și cea a lichidului interstițial. și are valoarea de circa 22 torri. Ca urmare există o tendință ca apa să difuzeze din țesuturi spre lumenul capilar. Datorită contracției inimii se
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
Cum concentrația proteinelor în plasmă este mai mare decît în lichidul interstițial, și presiunea osmotică a plasmei va fi mai mare decît cea a lichidului interstițial. Presiunea osmotică efectivă reprezintă diferența dintre presiunea osmotică a plasmei și cea a lichidului interstițial. și are valoarea de circa 22 torri. Ca urmare există o tendință ca apa să difuzeze din țesuturi spre lumenul capilar. Datorită contracției inimii se produce o presiune hidrostatică care variază de la un punct la altul în sistemul cardiovascular. Presiunea
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
în diagnosticul și funcționarea aparatului cardiovascular. La nivelul capilarelor arteriale =34 torri, iar la nivelul celor venoase = 12 torri Se poate defini și aici o presiune efectivă a sângelui, ca diferența dintre presiunea hidrostatică a sângelui și cea a lichidului interstițial; sef pp −= Presiunea sângelui determină un transport de substanță dinspre capilare spre spațiul interstițial, transport care este invers celui datorat presiunii osmotice (deoarece presiunea sângelui este mai mare decât cea a lichidului interstițial, 1-9 torri). Bilanțul acestor presiui dă presiunea
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
nivelul celor venoase = 12 torri Se poate defini și aici o presiune efectivă a sângelui, ca diferența dintre presiunea hidrostatică a sângelui și cea a lichidului interstițial; sef pp −= Presiunea sângelui determină un transport de substanță dinspre capilare spre spațiul interstițial, transport care este invers celui datorat presiunii osmotice (deoarece presiunea sângelui este mai mare decât cea a lichidului interstițial, 1-9 torri). Bilanțul acestor presiui dă presiunea efectivă totală: I.7.7. Ultrafiltrarea și reabsorbția In funcție de valorile diferitelor componente, presiunea
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
hidrostatică a sângelui și cea a lichidului interstițial; sef pp −= Presiunea sângelui determină un transport de substanță dinspre capilare spre spațiul interstițial, transport care este invers celui datorat presiunii osmotice (deoarece presiunea sângelui este mai mare decât cea a lichidului interstițial, 1-9 torri). Bilanțul acestor presiui dă presiunea efectivă totală: I.7.7. Ultrafiltrarea și reabsorbția In funcție de valorile diferitelor componente, presiunea efectivă totală poate fi pozitivă sau negativă. Dacă: p∆ > 0 fenomenul se numește ultrafiltrare și se produce un transport
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
efectivă totală: I.7.7. Ultrafiltrarea și reabsorbția In funcție de valorile diferitelor componente, presiunea efectivă totală poate fi pozitivă sau negativă. Dacă: p∆ > 0 fenomenul se numește ultrafiltrare și se produce un transport de lichid dinspre lumenul vascular spre spațiul interstițial < 0 fenomenul se numește reabsorbție și are loc un transport de lichid dinspre spațiul interstițial spre lumenul capilar. De exemplu în porțiunea arterială a capilarelor pentru om: sap =35 - 5 =29 torri și = 29 - 22 = 7 torri Deci aici are
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
totală poate fi pozitivă sau negativă. Dacă: p∆ > 0 fenomenul se numește ultrafiltrare și se produce un transport de lichid dinspre lumenul vascular spre spațiul interstițial < 0 fenomenul se numește reabsorbție și are loc un transport de lichid dinspre spațiul interstițial spre lumenul capilar. De exemplu în porțiunea arterială a capilarelor pentru om: sap =35 - 5 =29 torri și = 29 - 22 = 7 torri Deci aici are loc un proces de ultrafiltrare. In regiunea venoasă svp =12 - 5 = 7 torri = 7 - 22
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
ultrafiltrarea, se micșorează reabsorbția sau au loc ambele fenomene. Edemele se produc în următoarele cazuri: 1) scăderea concentrației albuminelor plasmatice sub 2,5% sau a proteinelor totale sub 5,5% , ceeace face ca plπ să scadă sub cea a lichidului interstițial, ceeace produce transportul micromoleculelor și a apei de la lumenul capilar spre interstițiile tisulare. 2) inaniție severă, cînd concentrația proteinelor scade de asemenea foarte mult 3) nefrita, cînd proteinele plasmatice sunt secretate în urină, proteinele sanguine fiind eliminate scăzând în acest
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
foarte mult 3) nefrita, cînd proteinele plasmatice sunt secretate în urină, proteinele sanguine fiind eliminate scăzând în acest fel și presiunea determinată de acestea 4) permeabilizarea membranei capilarelor de către arsuri; în aceste situații proteinele din plasmă pot trece în spațiul interstițial mărind presiunea osmotică a acestuia din urmă 5) infarctul inimii drepte sau obstrucția venelor mari ceeace face ca fluxul de sânge venos spre inimă să fie blocat; aceasta face ca presiunea să crească foarte mult, ceeace face să scadă fenomenul
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
venos spre inimă să fie blocat; aceasta face ca presiunea să crească foarte mult, ceeace face să scadă fenomenul de reabsorbție Presiunea osmotică este responsabilă și de eliminarea deșeurilor ce rezultă ca produse ale catabolimului. Celulele iau hrana din lichidul interstițial dar tot acolo elimină și deșeurile. Deșeurile trec prin difuzie în plasma sanguină de unde sunt eliminate cu ajutorul organelor excretoare: rinichi, plămâni, intestin. Deșeul cel mai important al catabolismului este dioxidul de carbon (CO2) care este eliminat prin plămâni. Intestinul excretă
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
care au luat naștere. Ionii de Na, K, Cl pot trece prin membrană în ambele sensuri, dar concentrația lor nu este aceeași de ambele părți ale membranei. Astfel concentrația ionului de Na este de 10 ori mai mare în lichidul interstițial decît în cel intracelular, la Cl concentrația ionului este de 14 ori mai mare în lichidul interstițial decît în cel intracelular, în timp ce pentru K concentrația este mai mare în lichidul intracelular de 30 de ori decât în lichidul interstițial. Datorită
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
concentrația lor nu este aceeași de ambele părți ale membranei. Astfel concentrația ionului de Na este de 10 ori mai mare în lichidul interstițial decît în cel intracelular, la Cl concentrația ionului este de 14 ori mai mare în lichidul interstițial decît în cel intracelular, în timp ce pentru K concentrația este mai mare în lichidul intracelular de 30 de ori decât în lichidul interstițial. Datorită diferenței de concentrație, ionii difuzează prin membrană tinzînd spre o egalizare a concentrațiilor. Ionii de Na și
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
lichidul interstițial decît în cel intracelular, la Cl concentrația ionului este de 14 ori mai mare în lichidul interstițial decît în cel intracelular, în timp ce pentru K concentrația este mai mare în lichidul intracelular de 30 de ori decât în lichidul interstițial. Datorită diferenței de concentrație, ionii difuzează prin membrană tinzînd spre o egalizare a concentrațiilor. Ionii de Na și Cl tind să difuzeze în interiorul celulei, iar ionii de K și cei organici, spre exteriorul acesteia. Viteza de difuzie depinde atît de
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]