1,643 matches
-
dintotdeauna. Bietul Bull! Neștiind ce să facă, îmbrățișa frigiderul sau se așeza cu fundul pe termostatul defect. Bântuia văicărindu-se pe coridor, în sus și-n jos; sfărâmă cu lovituri de picior telefonul și scăunelul lui Chippendale. Intră apoi în livingul portocaliu și se jelui statuii cerbului, de parcă ar fi fost vreun idol nordic, un zeu al pădurii cu un copac în loc de sculă, capabil să-l facă din nou bărbat. În timpul în care Bull unea mental punctele care trasau axa feminității
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
Plaza, să zicem. Iedera sufoca panseluțele. Niște vițe se agățaseră de o latură a fațadei de cărămidă și continuau să se ridice. Nu a observat nimeni. Plouase mult. Nu a observat nimeni până când, într-o dimineață, locatarii din Park Senior Living Center au găsit ușile de la intrarea în hol zăvorâte de iederă. În aceeași zi, peretele sudic al cinematografului Fremont, un zid de cărămidă și beton gros de un metru, s-a prăbușit peste o sală plină până la refuz. În aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
interlocutor absent. * * * Ușa de la intrarea În vila familiei Pérec era deschisă. Ciudat, la o oră atît de matinală. Marie intră, cu mare băgare de seamă, conștientă că se petrecea ceva anormal. Totul era tăcut, nimeni nu răspunse apelurilor ei. Străbătu livingul larg, pustiu, și se Îndreptă spre camerele de dormit. De asemenea pustii. Remarcă În cea a lui Chantal că dulapul era Întredeschis. Intră. Lipseau haine, sertarele birouașului fuseseră golite, un mic seif din zid era deschis, nu mai avea decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
care se agita Într-un mod Încă și mai dezordonat decît de obicei. Își legăna frenetic capul mare, cuprins de o excitație neobișnuită. Cu stîngăcie, labele lui mari traseră dintr-o ascunzătoare de sub pretențioasa placă de marmură de pe căminul din living o cutiuță de tablă. O vîrÎ printre cîrpele pe care le ținea În brațe și o șterse spre scara care ducea spre camerele de dormit, mormăind de nerăbdare. Ca un păianjen, Yvonne ieși Încet din ascunzătoare și se ținu după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
me if I was feeling fine. We headed together for that house that had proved to be an inn. I thought that the house must have been either empty, either full with old objects and that there was no one living there. To my surprise, I was the thirteen person to put up at the inn that evening./ He came back to his native land. There was no place like that forgotten piece of world, where that huge area of dry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
îi desfac încet bluza. Apoi încep să-i desfac șlițul. Nu aici. Și de n-ai spus până acum? Acolo, îmi arată o casă. Mă ia în brațe și zburăm amândoi. Intrăm prin fereastră direct în dormitor. Nu aici. În living. Bine. Coboram scările. Totul e superb: culorile, obiectele. Există o magie, o vrajă frumoasă. Mă încântă. Facem dragoste și îmi place. E deosebit. Iar când terminăm mă transformă. De atunci ne mai vedem. Însă eu pot să stau la soare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fără grabă, și cu voia mea, mă sărută. Și e bine. Apoi se uită la mine și îmi desface, în mod plăcut, nasturii de la bluză. Intrăm? întreabă. Îhm. Și înăuntru, la lumina slabă a focului ce pătrundea de la șemineul din living în dormitor prin ușa deschisă, ne iubim cum îmi place mie. Apoi ne jucăm sub cearșafuri. Vrea să ne mai iubim o dată, însă eu, pentru a-l tachina, plec de lângă el. Te iubesc, spune. Mersi! râd. Înainte de a pleca înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
lasă timp. Totul e natural, e un secret, e o evadare, nu există nici o obligație nimic nu e obligatoriu. E incitant, pasional o pasiune constantă care, de aceea, nu poate să dispară. Și în camera luminată de focul șemineului din living, ne iubim. Curat, frumos și sincer. (Nimic obscen, totul normal și natural) Și după aceea, în pat, râdem pe săturate (la inițiativa mea), și ne jucăm cu nenumărate jucării erotice (prezervativele haioase, colorate). Fără inhibiții. Căci nimic nu e important
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
către o Încăpere mică, a cărei unică fereastră dădea spre livada de lămîi. Cu tot efectul distructiv al focului, era limpede că aici o sensibilitate sofisticată născocise o tainică lume rafinată, aproape desăvîrșită. Un paravan chinezesc lăcuit separa dormitorul de living, iar pe latura opusă căminului, față În față, se afla ceea ce fusese cîndva o pereche de scaune Empire. Doi pereți erau plini de cărți, ale căror cotoare se cojeau de pe rafturile incinerate. Deasupra patului era o mică lucarnă - singura bucată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
erau colegii lui. Crawford are o rețea Întreagă de simpatizanți care-i cunosc dorințele. Bănuiesc că doar vă hărțuiau. Însă tot e nevoie să fiți atent să nu vă expuneți, chiar dacă sînteți fratele lui Frank. Sanger mă conduse Într-un living lung, din care se putea admira piscina ce ocupa aproape integral curtea micuță, mărginită de ziduri. Camera era mobilată cu două fotolii și o măsuță joasă. Cărți care umpluseră cîndva rafturile erau acum Înghesuite Într-o serie de cutii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
simțeam În largul meu În vila aceea, liber de datoriile trecutului, de morena amintirilor În care mi se cufundaseră tălpile și care mă Înconjura de-o veșnicie. — Charles, ai ajuns acasă..., Îmi spuse Crawford, făcîndu-mi semn să mă grăbesc către livingul uriaș. Bucură-te de senzație - stranietatea ne e mai aproape de suflet decît ne place să credem. — O fi. Casele goale au ceva magic. Nu sînt sigur că vreau să locuiesc aici. Cum rămîne cu mobila? — Se livrează mîine. Drapaje alb-pe-alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
se opri pentru o clipă și fixă cu privirea, prin ferestrele restaurantului, fâșia de gol, apoi nu spuse nimic, doar oftă. „Trebuie să afle Godun“, se gândi dintr-odată și chiar o apucă înspre casă, hotărât să îi spună. În livingul mare, de la parter, se vedea lumină și Omar ciocăni la ușă, iar ușa, care nu era încuiată, se deschise ca de la sine. Nu-ndrăzni să pășească înăuntru. — Ești aici? întrebă. Hei, Godun! Grăsunul apăru dinspre dreapta, unde, într-o încăpere
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
că e timp pentru așteptat. Locuiau în Piața Ferdousi și se duse acolo la ora nouă. Ocupau un întreg etaj al unei vile cu trei nivele, așa că îi găsi ușor. Îi deschise chiar Malek Saharkhizan, care o conduse într-un living cât un vapor, în care se combinau ornamente în stil baroc, mobilă falsă Ludovic al XVI-lea și miniaturi rare, din perioada Qajar. Știa despre proprietari că sunt artiști plastici, dar casa dovedea un fast greu și un amestec obositor
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
îmi doream ca podeaua să fi fost acoperită cu mochetă, deși nu mai era la modă. Mi se părea o lipsă oribilă de subtilitate să-mi anunț venirea în felul acesta. Și urăsc să fac lucruri evidente. Hugo era în living, așezat pe un scaun, cu fața la mine. Avea o expresie pe care nu o mai văzusem niciodată și care, dacă m-ai fi întrebat, aș fi răspuns sincer că nu i se potrivea. Totuși, nu puteam da vina pe el. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Se auzi zgomot de lemn care crapă, la care Hugo își înăbuși protestele. Dar din baie se auzeau și alte zgomote, cu ar fi acela al unei ferestre cu cadru mobil care e deschisă. M-am repezit la fereastra din living și am deschis-o exact când Ben se cățăra afară pe pervazul ferestrei, încercând să se prindă de burlan. —A ieșit pe fereastra din baie! strigai eu. Polițiștii s-au repezit amândoi spre ușă. —Hugo! am îngenuncheat lângă el. Te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
atunci În vârstă de zece ani, ocupau unul dintre acele apartamente mari, Întunecoase și remarcabil de burgheze, În care am plasat atâtea familii de emigranți din romanele și povestirile mele. În noaptea de 28 martie 1922, pe la ora zece, În livingul unde, ca de obicei, mama stătea Întinsă pe canapeaua de pluș roșu din colțul camerei, se Întâmpla ca eu să-i citesc versurile lui Blok despre Italia - tocmai ajunsesem la sfârșitul micului poem despre Florența, pe care Blok o compara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
inspectorul, Intrați, intrați. Agentul a fost primul, în unele cazuri ierarhia acționează invers, apoi inspectorul, apoi comisarul, în coada cortegiului. Bărbatul înaintă lipăind din papuci pe coridor, Urmați-mă, veniți pe aici, deschise o ușă care dădea într-un mic living și spuse, Luați loc, vă rog, dacă-mi dați voie, mă duc să încalț niște pantofi, ăsta nu e un mod de a primi musafiri, Nu suntem tocmai musafiri, îl corectă inspectorul, Bineînțeles, e un mod de a spune, Duceți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
mi-l amintesc, Dar vi le amintiți pe ale celorlalți, Da, domnule comisar, Și adresele, Dacă nu s-au mutat în acești trei ani, Bineînțeles, dacă nu s-au mutat în acești trei ani. Comisarul își plimbă privirea prin micul living, întârzie asupra televizorului, ca și cum ar fi sperat să-i vină o inspirație de la el, apoi spuse, Agent, dă-i domnului carnețelul dumitale și împrumută-i pixul ca să scrie numele și adresele celor despre care ne-a vorbit, cu atâta amabilitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
a luat-o, a spus că o să facă o copie, că să rămân eu cu ea ca să nu-mi pierd memoria, Astea au fost cuvintele ei, întrebă inspectorul, dar bărbatul nu răspunse, se ridicase în picioare, urma să iasă din living, atunci comisarul ordonă, Agent, însoțește-l pe domnul, dacă are vreo problemă în a găsi fotografia, ai grijă s-o găsească, nu te întoarce fără ea. Zăboviră doar câteva minute. Iat-o, spuse bărbatul. Comisarul se apropie de o fereastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
credeți că e mai bine, aștept aici afară, Ce idee, intrați, intrați, în ce alte mâini decât cele ale poliției s-ar putea cineva simți mai sigur, întrebă femeia. Comisarul intră, femeia merse înainte și-i deschise ușa spre un living primitor unde se simțea o atmosferă prietenoasă și plină de viață. Vă rog să luați loc, domnule comisar, spuse ea și întrebă, Pot să vă servesc o ceașcă de cafea, Mulțumesc mult, nu acceptăm nimic când suntem în timpul serviciului, Sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Întrebările pe care ați venit să mi le puneți sunt legate, firește, de aceste motive, Firește, Prin urmare trebuie să mă aștept ca ele să fie puse, Așa este. După trei minute se auzi ușa deschizându-se. Femeia ieși din living și spuse persoanei care intrase, Imaginează-ți, avem o vizită, un comisar de la poliție, nici mai mult nici mai puțin, Și de când se interesează comisarii de poliție de oameni nevinovați. Ultimele cuvinte au fost spuse deja în living, medicul o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ieși din living și spuse persoanei care intrase, Imaginează-ți, avem o vizită, un comisar de la poliție, nici mai mult nici mai puțin, Și de când se interesează comisarii de poliție de oameni nevinovați. Ultimele cuvinte au fost spuse deja în living, medicul o luase înaintea soției și îl interoga astfel pe comisar, care răspunse, ridicându-se de pe scaunul pe care se așezase, Nu există oameni nevinovați, când nu ești vinovat de o crimă, ești vinovat de o infracțiune, nimeni nu scapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
mai avea nici o întrebare de pus în acest moment, dar că a doua zi avea să se întoarcă pentru a continua interogatoriul, când sună soneria de la ușă. Medicul se ridică și se duse să vadă cine suna. Se întoarse în living însoțit de inspector, Domnul spune că e inspector de poliție și că dumneavoastră i-ați dat ordin să vină aici, Într-adevăr, așa este, spuse comisarul, dar treaba, pentru astăzi, s-a terminat, vom continua mâine la aceeași oră, Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
duse din nou în baie ca să se spele pe dinți. Intră în cameră, puse într-un plic de dimensiuni medii fotografia și lista de nume și adrese, asta după ce o copiase în prealabil pe altă hârtie, și când trecu în living auzi zgomote în partea unde dormeau subordonații. Nu-i așteptă și nici nu se duse la ușă să-i cheme. Scrise rapid, A trebuit să plec mai devreme, iau mașina, efectuați urmăririle pe care vi le-am ordonat, concentrați-vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
unele ni se prezintă cu un ușor aer de ingenuitate și ipocrizie și apoi, dar prea târziu, își dau pe față răutatea. Se uită din nou la ceas, zece fără un sfert, cum trece timpul. Se duse din bucătărie în living, se așeză într-un fotoliu și așteptă. Se trezi din cauza zgomotului încuietorii. Inspectorul și agentul intrară, se vedea că erau mâncați și băuți bine, însă, fără nici o exagerare reprobabilă. Dădură bună seara, apoi inspectorul, în numele amândurora, se scuză pentru că veniseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]