1,897 matches
-
a plantat la ușa dinspre terasă și a stat minute în șir cu ochii țintă la cuib. Apoi mi-a dat raportul amănunțit: cum guguștiuca-mamă e cam denaturată, cum nu stă prea mult cu puii, cum Napoleon, un dobitoc de motan din vecini, dă mereu târcoale. Și-a adăugat, cu o însuflețire pe care nu i-am văzut-o de mult, că o să-i păzească. Așa a și făcut. În a doua zi de Paște, a venit șontâc-șontâc la mine-n
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
el, Într-o postură cam ridicolă, de parcă povestitorul Uri Gefen Îl analiza la microscop pe Uri Gefen Îndrăgostitul și izola fără milă elementul ridicol. Alteori spunea: „Până Începi să Înțelegi ceva, Îți expiră mandatul“. Sau: „Există un proverb bulgăresc: Un motan bătrân ține minte mai ales cum să miaune“. În apropierea lui Uri, mai mult decât În brațele Ninei, Fima se simțea mereu cuprins de o euforie senzuală, amețitoare. Uri trezea În el dorința arzătoare de a-l impresiona, de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
istoria cantorului aceluia: la urma urmei, Într-un fel, fiecare din noi e ca un cantor pe o insulă pustie și, Într-un anumit sens, toate zilele sunt Zile Cumplite. Fima sesiză un fluierat ușor, slab, aproape ca al unui motan care toarce, urcând din pieptul tatălui său la fiecare respirație. De parcă bătrânul ar fi pus acolo În glumă un fluier de jucărie. —Bea-ți ceaiul, Baruch. Se răcește. Bâtrânul răspunse: —Ți-am cerut eu ceai, Efraim? Ți-am cerut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
puse pe ceafa lui Fima mâna lui mare, de țăran, caldă, grosolană, aspră ca scoarța de măslin. Și ca de obicei atingerea mâinii sale pe spatele lui Îi trezi lui Fima o Înfiorare ușoară și plăcută. Închise ochii ca un motan care primise o mângâiere. Uri continuă: — Te căutăm de la prânz. Țvi a fost aici de două ori și ți-a lăsat bilete În ușă. Vinerea clinica voastră e Închisă, așa că Teddy și Șula Încearcă deja de două ore să ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
să ne contrazicem. Probabil a simțit că mă uitam la ea, pentru că și-a ridicat privirea. Ochii mei i-au întâlnit pe ai ei. Am văzut cum obrajii i se colorează. Mouschi e un băiat sau o fată? E un motan, Anne. Atunci mi-am dat seama. O amantă poate să își dea seama. O târfă poate să își dea seama. Dar o fată de treabă n-ar avea habar. Puteam să îmi dau jos pantalonii și să îmi păstrez totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de o casă. —De ce? Nu exista nici un motiv pentru care să nu îi spun adevărul. Conform articolului din ziar, când Jurnalul Annei Frank nu s-a mai jucat, nici unul dintre actori sau dintre membrii echipei nu a vrut să ia motanul care l-a interpretat pe Mouschi. Lui Madeleine nu i-ar fi făcut mai mare plăcere decât să aibă un animal cu un asemenea pedigri. Parcă o auzeam spunându-le tuturor: Nu o să îți vină să crezi de unde îl avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
o auzeam spunându-le tuturor: Nu o să îți vină să crezi de unde îl avem! A adus-o unul dintre muncitorii de pe șantier, i-am spus. Se pare că soția lui e alergică. E fată sau băiat? întrebă Abigail. E un motan. Adică e băiat. Betsy încerca să facă pisica să stea în poala ei. Putem să îi dăm un nume? — Poți să încerci, dar are deja un nume. Îl cheamă Mouschi. La acest cuvânt, motanul o zbughi din brațele lui Betsy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
sau băiat? întrebă Abigail. E un motan. Adică e băiat. Betsy încerca să facă pisica să stea în poala ei. Putem să îi dăm un nume? — Poți să încerci, dar are deja un nume. Îl cheamă Mouschi. La acest cuvânt, motanul o zbughi din brațele lui Betsy și sări în poala mea. „Există o pornire distructivă a oamenilor, o pornire de a turba de furie, de a comite fărădelegi și de a ucide.“ Jurnalul Annei Frank, 3 mai 1944 „Dacă toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de nebunia de la noi, m-am enervat la fiecare cadru din Shrek, pentru că nu am putut să nu găsesc similarități cu personajele de animație: Shrek seamănă, prin „naturalețea“ sa (ca să nu-i zic altfelă, cu președintele; „țuțerul“ său de nădejde, Motanul Încălțat, aduce cu Emil Boc; evident, Prince Charming (adică Făt-Frumosă nu poate fi decât premierul Tăriceanu; iar intriga e, parcă, luată cu copy-paste din ultimele luni ale politicii românești. Regatul Prea Îndepărtat - „Far Far Away“ - este, așadar, greu „guvernabil“. Scenariștii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
în discuție, vocea psihologului Siedel se făcu auzită pe rețeaua principala: - Uite ce e, Morton, am luat contact cu mulți dintre oamenii noștri și am constatat că toți aveau impresia că nu l-au scăpat nici o clipă din vedere pe motan. Și totuși, când i-am strâns cu ușa puțin, au recunoscut că s-ar putea ca motanul să se fi depărtat de ei vreme de câteva minute. Și eu am avut impresia că a rămas tot timpul în preajma noastră. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
contact cu mulți dintre oamenii noștri și am constatat că toți aveau impresia că nu l-au scăpat nici o clipă din vedere pe motan. Și totuși, când i-am strâns cu ușa puțin, au recunoscut că s-ar putea ca motanul să se fi depărtat de ei vreme de câteva minute. Și eu am avut impresia că a rămas tot timpul în preajma noastră. Dar, când stau să mă gândesc, descopăr unele goluri; au fost momente, poate minute întregi, când nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
cumva să omori pisica asta; chiar dacă-i vinovată, e o adevărată comoară pentru biologi. Kent și Smith își aruncau priviri furioase. - Dragul meu Kent, rosti Smith cu glas apăsat, știu bine că voi, chimiștii, ați dori să-l băgați pe motan în retortele voastre și să scoateți din sângele și din carnea lui substanțe chimice. Dar vă cam grăbiți. Noi, biologii, avem nevoie de trupul viu, nu de hoitul pisicii. Și am impresia că și cei din secția de fizică ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
caz, felina habar n-are că ne-a făcut pe noi să bănuim c-ar putea fi o criminală. - Bineînțeles că n-are habar! Grosvenor auzi în aparat râsul lui Morton, apoi cuvintele acestea: - Dorința îți va fi împlinită, Smith. Motanul va fi lăsat în viață, iar dacă vor mai fi victime, va fi numai din pricina neglijenței noastre. S-ar putea, desigur, să ne înșelăm. Eu cred, ca și Siedel, ca motanul nu s-a depărtat de navă. Poate că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
apoi cuvintele acestea: - Dorința îți va fi împlinită, Smith. Motanul va fi lăsat în viață, iar dacă vor mai fi victime, va fi numai din pricina neglijenței noastre. S-ar putea, desigur, să ne înșelăm. Eu cred, ca și Siedel, ca motanul nu s-a depărtat de navă. Poate că am fost nedrepți cu el. Poate că pe planeta asta or mai fi și alte ființe periculoase... Kent, ce planuri ai în legătură cu cadavrul lui Jarvey? Șeful secției chimiștilor răspunse pe un ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
lui Grosvenor, soarta monstrului nu putea fi hotărâtă de un singur om, ci de autoritățile recunoscute ale navei spațiale. - Ascultă, Kent, spuse Siedel cu răceală, eu nu cred că ți-ai pierdut capul. Ai încercat dinadins să-l omori pe motan, deși știai prea bine că directorul a dispus să rămână în viață. Tare-aș vrea să-i raportez fapta dumitale și să-i cer să-ți aplice sancțiunile de rigoare. Le cunoști: retrogradarea și pierderea dreptului de a candida la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
venit din fundul iadului acestei planete uitate! - Nu mai fi atât de melodramatic, îi spuse Siedel. Analiza dumitale poartă amprenta unui dezechilibru psihic. Nu suntem nici gropari, nici cinici. Suntem niște oameni de știință și vrem să-l studiem pe motanul ăsta. Acum, când îl bănuim, mă îndoiesc că ar mai putea să-l încolțească pe careva dintre noi. N-ar avea nici o șansă. În absența lui Morton, aș pune la vot chestiunea, adaugă Siedel, rotindu-și privirea. Sunt în asentimentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
al meu, Siedel, spuse Smith. Și, cum psihologul îl privea cu gura căscată, Smith continuă: - În acele momente de panică și de zăpăceală, nimeni nu pare să fi observat că radiația slobozită de Kent nu i-a făcut nici un rău motanului, deși l-a nimerit în moalele capului. Siedel își plimbă de la Smith la Corl privirea uimită, apoi îl întreba pe Smith: - Ești sigur că l-a nimerit? Totul s-a petrecut atât de fulgerător, cum singur ai spus! Văzând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
deși l-a nimerit în moalele capului. Siedel își plimbă de la Smith la Corl privirea uimită, apoi îl întreba pe Smith: - Ești sigur că l-a nimerit? Totul s-a petrecut atât de fulgerător, cum singur ai spus! Văzând că motanul n-a pățit nimic, mi-am închipuit că Kent a tras pe alături. - Sunt sigur că l-a nimerit drept în cap, zise Smith. Firește, un fazer nu poate omorî pe loc nici măcar un om, dar îl poate răni. Motanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
motanul n-a pățit nimic, mi-am închipuit că Kent a tras pe alături. - Sunt sigur că l-a nimerit drept în cap, zise Smith. Firește, un fazer nu poate omorî pe loc nici măcar un om, dar îl poate răni. Motanul nu pare să fie rănit, nici măcar nu tremură. Nu pretind că-i o dovadă concludentă, dar având în vedere îndoielile noastre... Siedel rămase descumpănit o clipă, apoi spuse: - Poate că pielea îl ferește de căldură și de energie. - Poate. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
vârî pe monstru într-o cușcă, deoarece mecanismul de închidere al acesteia i se părea prea fragil. Siedel merse la un videocomunicator mural și vorbi în șoaptă cu cineva, apoi se întoarse. - Directorul e de acord să-l închidem pe motan într-o cușcă, fără a recurge la violență. În caz contrar, ne sfătuiește să-l închidem în orice încăpere s-ar nimeri să intre. Ce părere aveți? - În cușcă! Strigară într-un glas vreo douăzeci de oameni. Grosvenor aștepta să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
de pe acum că ipoteza unei demente spațiale este exclusă. Gâtlejurile victimelor au fost zdrobite de o forță egală cu aceea a zece oameni. Și n-au avut nici măcar răgazul să strige. Doctorul tăcu o clipă, apoi întrebă: - Ce-i cu motanul nostru, domnule director? - Motanul e în cușca lui, doctore, îi răspunse Morton, scuturând din cap. Se plimbă de colo până colo. Aș dori că experții să-mi spună dacă-l putem bănui sau nu. Cușca aceea a fost concepută pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
unei demente spațiale este exclusă. Gâtlejurile victimelor au fost zdrobite de o forță egală cu aceea a zece oameni. Și n-au avut nici măcar răgazul să strige. Doctorul tăcu o clipă, apoi întrebă: - Ce-i cu motanul nostru, domnule director? - Motanul e în cușca lui, doctore, îi răspunse Morton, scuturând din cap. Se plimbă de colo până colo. Aș dori că experții să-mi spună dacă-l putem bănui sau nu. Cușca aceea a fost concepută pentru niște animale de patru-cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
doctore, îi răspunse Morton, scuturând din cap. Se plimbă de colo până colo. Aș dori că experții să-mi spună dacă-l putem bănui sau nu. Cușca aceea a fost concepută pentru niște animale de patru-cinci ori mai mari decât motanul nostru. Nu-mi vine a crede că el ar putea fi vinovat de moartea oamenilor noștri, dacă nu cumva stăpânește o știință pe care noi n- am fi capabili nici măcar să ne-o imaginăm. - Morton, se amestecă în vorbă Smith
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
știință pe care noi n- am fi capabili nici măcar să ne-o imaginăm. - Morton, se amestecă în vorbă Smith, avem acum destule dovezi, îmi pare rău că trebuie să ți-o spun - doar știi bine că aș fi preferat ca motanul să rămână în viață - dar am încercat să-l scanez, cu scanerul telefluorescent, și nici o imagine nu s-a imprimat pe înregistrare. Adu-ți aminte ce spunea Gourlay. Monstrul ăsta pare capabil să recepționeze și să emită vibrații pe orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
că un trup masiv se prăbușise sub unul din pereți. Zgomotul acesta fu urmat de niște bufnituri ca acelea ale unor obiecte care-ar fi căzut pe podea. - E clar că ne-a ghicit gândurile! exclamă Smith. Pun rămășag că motanul nu prea se simte în largul lui acolo. Și-și dă seama c-a făcut o prostie întorcându-se în cușcă. Oamenii nu mai erau atât de încordați; unii dintre ei zâmbiră, iar câțiva izbucniră chiar într-un râs nervos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]