2,680 matches
-
1923, susține cu abilitate (deși netehnic și într-un mod foarte romantic) ideea că religia (adică mitul și ritualul) constituie singurul climat în care poezia (adică simbolismul, contemplația estetică) poate respira și se poate dezvolta. 23. Vechea clasificare clasică a ornamentelor acustice și tropilor este cea făcută de Quintilian în De institutione oratoria. In legătură cu clasificarea cea mai minuțioasă din epoca elizabetană vezi Put-tenham, Arte of English Poesie (ediție îngrijită de Willcock și Walker), Cambridge, 1936. 24. Karl Biihler, Sprachtheorie
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
lut ars... Astfel apare acel kouros sau kolossos, statuetă de piatră și de bronz care, în Grecia arhaică, n-avea nimic colosal. Aceste figurine slujeau drept substitute umane în riturile expiatorii 10. Statuile grecești împestrițate ca la circ, încărcate de ornamente, aur și pietre prețioase, sunt persoane vii. Ele nu-s făcute ca să fie privite cel mai adesea sunt ascunse, iar descoperirea lor presupune un act ritual -, ci ca să ne privească și să ne păzească. Se desemnează pe ele însele la
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
și vulgară, atractivă și ornamentală, în timp ce forma desenată este nobilă "poate pătrunde mult mai departe în regiunea ideilor". Precizare idealistă care nu-l împiedică să adauge in fine: "Picturii în sens extins i-aș adăuga și decorarea camerelor cu tapete, ornamente și tot mobilierul frumos, ce servește doar privirii"51. Incongruențe elocvente, deși în general trecute sub tăcere. Estetica hegeliană este un palat speculativ în care suflă totuși realul formelor, cu ferestre larg deschise spre viață, varietatea concretă a oamenilor, țări
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
serbărilor religioase. Și asta cu o preocupare nu atât pentru kalos, cât pentru cosmos, antonimul lui chaos. Cosmos desemnează în egală măsură buna ordine a unei armate, cea a Cetății, bijuteriile unei femei, evoluția reglată a unui cor de teatru, ornamentul unui stil și ordinea universului. Sub egida lui, sinteză a tuturor atracțiilor ritmului, se plasează figurile lor. Spuneau, fără îndoială, ta kala, "lucrurile frumoase". Dar aici intrau deopotrivă triunghiurile, gemele și mobilele, toate lucruri bine alcătuite, căci conforme cu funcția
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
arhitectură, pe care pictorul, imitând alabastrul, onixul sau emailul, o împodobea sau o amplifica. Tariful lui Dioclețian (301) îi va așeza pe sculptori, mozaicari și pictori în rândul muncitorilor din construcții, atât erau de neclare granițele între zidărie și opere, ornamente, picturi, mulaje. Iar dacă Vitruviu face loc în cartea sa de căpătâi tencuielilor și culorilor, e fiindcă zidurile trebuie acoperite, iar plafoanele, bolțile și pardoselile decorate. Totuși recomandă să nu se exagereze în această privință: feriți-vă de decoratori, vă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
teatru" (Vernat/Vidal-Naquet). În parodia elenistică de ieri sau modernistică de azi, teatrul visează să devină Cetate. Iar teatrul viu al unui oraș din Occident este, acum, muzeul lui. Niciodată atâția muzeografi nu s-au îngrijit atât de mult de ornamente și cadru și n-au disprețuit atât de mult sensul propriu al imaginilor. Așa cum în școală preocuparea pentru pedagogie scutește de la cea pentru învățământ, așa cum în teatre textul dispare sub regie, în mausoleele noastre cutia eclipsează bijuteria. Iar conservatorul îi
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
și filosofică (ce se ocupă de știința limbajului și știința scrisului). O altă ramură a artei de a comunica este știința metodei discursului, care privește discursul ca întreg și ca părți componente. O altă ramură este retorica, privită ca știința ornamentelor discursului. Apendice ai artei de a comunica sunt critica și pedagogia. Morala este o știință practică ce privește binele omului. Ea este împărțită într-o știință teoretică, ideală, care urmărește binele în general (atât binele social, cât și binele individual
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
încercare, o probă care să vă arate dvs. înșivă că trebuie să faceți marea carte întrucât în această operă sunteți de neînlocuit! Gândiți-vă la acei eroi tineri ai Männerbund-ului, la trupa vioaie deacoliți ai lui Indra, care râd cu ornamentele lor de aur în soare și în ploaie, inegalabili dansatori; gândiți-vă la gemenii ireproșabili din Mșațhș³țbhș³rataț, între care unul este frumos și curajos, celălalt - înțelept și drept: a trecut mult timp de când au murit, împreună cu popoarele curajoase al căror
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
exprimate de alegerea și dispunerea acestor obiecte se explică în mare măsură prin legăturile pe care le avem întotdeauna cu un mare număr de societăți, vizibile sau invizibile. Nu se poate spune că lucrurile fac parte din societate. Totuși mobilele, ornamentele, tablourile, ustensilele și bibelourile circulă în interiorul grupului, unde sînt obiect al aprecierii, al comparațiilor, deschid tot timpul perspective spre noile direcții în modă și gusturi, dar ne și amintesc cutumele și distincțiile sociale vechi. Într-un magazin de antichități se
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
român Matei Călinescu, și care constituie apanajul absolut al kitsch-ului. În deruta generată de un asemenea eclectism vizual, de slabă calitate, privitorul sau credinciosul de rând se află în fața unei dileme majore, legate de acordarea primatului de importanță între ornamentele ce împodobesc obiectele și spațiile de cult, și însemnătatea sacră a acestora. Multitudinea de stiluri îl dezorientează, el nemaiștiind să diferențieze între o icoană autentică și o pictură cu temă religioasă realizată în stil renascentist sau realist, ale căror copii
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
E, cum singur se prezintă, un „Pierrot cu bonetă”, duhliu, cordial și rafinat (Gastronomice... à la Păstorel, 1998). În „gastronomicele” lui sfârâie conotațiile, aromesc aluziile culte presărate cu „goange”, își împrăștie izul pișcător calamburul, iar comparațiile nu sunt doar de ornament, ci au feculența lor parșivă. Un recital la fel de plăcut de urmărit este Spectacolul gastronomic sau Arta & Arta culinară (2000), unde un „periplu” prin „bucătăriile literare ale lumii” vădește erudiție în domeniu. Și aici suveniruri, anecdote, istorioare, pilde lasă să se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290331_a_291660]
-
ce își recunosc greșelile, neîndurător cu uneltitorii (îi dă „hrană sabiei”), arbitru ascultat al treburilor de prin prejur, cârmuitor înțelept, ctitor pios și părinte grijuliu. În zugrăvirea chipului „celui cu pieptul tare”, M. nu ostenește a scotoci în depozitele de ornamente pe care le frecventa în mod obișnuit. Eroul depășește obstacolele - construcțiile în cronică fiind fundamental antitetice, toate niște „încercări”, numeroase, dar lovite cumva de monotonie - și avansează spre cucerirea unei glorii irevocabile. Campaniile militare (cele „transilvănene”, mai ales), cu preparative
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287940_a_289269]
-
tăietoare și aruncătoare. Cele dintâi numărau: a)Sabia îndoită la vârf, uneori în forma unei secere, arma națională a Geto-Dacilor, pe care am văzut-o moștenită de la Perși. b)Spada lungă și dreaptă, adeseori cu o teacă frumos lucrată cu ornamente, care se vede cu deosebire la șefii pileați. c)Sabia scurtă, dreaptă și cu două tăișuri în formă de pumnal, pe care Dacii par a o fi împrumutat de la Romani, care ei înșii o introduseseră de la Spanioli. d)Lancea lungă
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
copiii, principii și regii lor, au înădușit revolta Sarmaților orientali, au pus în libertate pe fiii regilor Bastarnilor și a Roxolanilor precum și pe fratele celui al Dacilor și au luat ostatici de la ei. Pentru toate acestea au fost onorat cu ornamentele triumfului de cătră Vespasianus.» Din această inscripțiune culegem mai multe știri importante: Întâi că Romanii voiau să îndesească poporația Moesiei, deșărtată necontenit prin emigrațiunea Geților către partea liberă a poporului lor, la nordul Dunării, din care cauză inscripția mărturisește că
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
Tot obișnuința, fără Îndoială, a tăiat părul prea lung și a renunțat la coturni. În materie de eleganță, s-a luat bunul obicei de a rivaliza cu luxul numai prin simplitate și de a considera absența prețiozității și afectării un ornament mai presus de orice alt rafinament 2. (E) Limbajul a suferit aceleași transformări și s-a dezbărat de ceea ce era de prisos. Istoria șhistoriaț a descins din poezie ca dintr-un car3 și, datorită Îndeosebi prozei, „mergând pe jos”4
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
1220; Sainte-Chapelle, 1243-1248). Pu?în dup? 1300, descoperirea galbenului din argint suscit? compozi?îi mai contrastate (Saint-Ouen de la Rouen, 1325-1330), �n timp ce, la Saint-Urbain de la Troyes (1264), s�nt desenate �n �ntregime �n tonuri de gri vitralii compuse din ornamente sau personaje impor-tante. �n sf�r?it, �n zorii secolului al XV-lea, se instaleaz? efectele de volum ?i de perspectiv?, sub influen?a picturii lui Van Eyck �ntre al?îi, la vitraliile catedralei de la Evreux sau la roza de la
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
compozi?iile lui Cimabue ?i ale Maestrului lui Isaac la Sf�ntul Francesco din Assisi (pu?în �nainte de 1300). De altfel, chesoanele ?i corni?a cu modilion � substituit? triforiumului � de la catedrala din Siena stau m?rturie pentru persisten?a ornamentelor antice. Fă?adele, uneori liber inspirate din fă?adele armonice fran?uze?ți (Siena), prezint? mozaicuri viu colorate (Orvieto, �n 1310, de Maitini), �ncadrate de ornamente ?i de figuri sculptate, adesea exuberante, ca cea a lui G. Pisano, de la Siena
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
cu modilion � substituit? triforiumului � de la catedrala din Siena stau m?rturie pentru persisten?a ornamentelor antice. Fă?adele, uneori liber inspirate din fă?adele armonice fran?uze?ți (Siena), prezint? mozaicuri viu colorate (Orvieto, �n 1310, de Maitini), �ncadrate de ornamente ?i de figuri sculptate, adesea exuberante, ca cea a lui G. Pisano, de la Siena. �n sf�r?it, silueta de ansamblu, care iese deasupra acoperi?urilor oră?ului, scoate �n eviden?? pozi?ia ortogonal? a navei ?i a clopotni?ei
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
1619, el �nchide ?antierul cu corpul de cl?dîre al fă?adei, c?tre pia?a Sf�ntul Petru. Lat? de aproximativ 115 m, fă?ada, animat? de un ordin colosal, av�nd deasupra un etaj-atic viguros, cu statui că ornamente de v�rf, este un ecran care marcheaz? tamburul domului. Aceast? retoric? monumental? ?i ornamental? este total str?în? dinamicii plastice a lui Michelangelo. Manierismul Cercul de arhitec?i care gravitau �n jurul lui Bramante, mai ales �n s�nul
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
i un teatru �n manier? antic?. Din apartamentele distribuite �n jurul unei cur?i circulare, perspectivele alunec? din terase �n gr?dini c?tre unduirea molcom? a colinelor. �n saloane, stucuri ?i fresce ai discipolilor lui Rafael traduc natură �n ornamente. Unele dintre propunerile de la vila Madame � care a r?mas neterminat? � s�nt recompuse de Vignole (1512-1573), cu concursul lui Ammanati ?i al lui Văsari, pentru vila Giulia (1550-1555), la por?ile Romei. Acesta este relativ modest?, dar cl?direa
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
lor militare �n Italia de Nord (1495-1525), regii Fran?ei ?i cur?ile lor s�nt sedu?i de decorul str?lucitor al arhitecturii lombarde, dar ignor? rigoarea florentin? ?i grandoarea român?. �n consecin??, aceast? admira?ie exagerat? introduce fine ornamente italienizante pe volumele ?i compartiment?rile gotice ale castelelor din regiunea Loarei, seduse de simetrie: castelul Chenonceaux (prima construc?ie, 1515); aripa Francisc I de la castelul Blois (1515-1524); castelul de la Azay-le-Rideau (1518-1527). Tot mai?trii zidari conduc aceste ?antiere, ca
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
Fontainebleau, �nceput �n 1528 sub conducerea maistrului zidar G. Le Breton (decedat �n 1553), care manifest? o oarecare m?iestrie �n integrarea �n viziuni fran?uze?ți � volumetrie ?i policro-mie a fă?adelor � a ritmurilor clasice, ?i nu doar a ornamentelor, ca p�n? atunci. Decorarea interioar? este asigurat? de arti?ți italieni, mai ales de florentinul Rosso (1494-1540), autor al frescelor ?i stucurilor de la galeria Francisc I (1534-1540), precum ?i de Primatice ?i de N.�Dell�Abbate, care lucreaz? p
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
deasupra o cupol?, dovedesc o virtuozitate tehnic? ?i o concep?ie spa?ial? nou? care creaz? scară numit? �� la fran�aise�. Vestibulul ofer? o idee despre excep?ionala calitate, pu?în auster?, a decoră?iunii, echilibr�nd elemente de arhitectur?, ornamente ?i scene sau motive sculptate �n piatr?, �n cadrul unei compartiment?ri dictate de formele construc?iei. Castelul, prelungit de gr?dini �nc? �n spiritul Rena?-terii, este �n vremea aceea legat de domeniul regal din p?durea Saint-Germain printr-
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
1624-1633), ?ine ea �ns??i �n egal? m?sur? de sculptur? ?i de arhitectur?. Suprastructura, �n curbe ?i contracurbe terminate �n volute, este sus?inut? de patru coloane torsadate pe care este �nf??urat? vi?? de vie, cu statui că ornament de v�rf la col?urile antablamentelor. Din aceast? siluet? cu ml?dieri organice se na?te, �n imensul spa?iu al bazilicii, o scar? intermediar?. Grupul sculptat al Str?pungerii inimii Sfintei Tereza (capelă Cornaro de la biserica Santa Maria
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
n alegerea unui arhitect. Aba?ia de la Obermarchtal (Schwaben, 1686-1692) este opera lui M. Thumb (1640-1692), un me?ter zidar care construie?te o biseric? pe plan rectangular, subliniat? de piloni puternici ?i de travee boltite �n form? de semicilindru. Ornamentele clasice din stucuri subliniaz? structura. Albul domne?te pe o nav? luminoas? ?i calm?. Hochbarock-ul cedeaz? progresiv locul, �n primul sfert al secolului al XVIII-lea, unor nave tot at�ț de luminoase, dar re�n?l?ațe de acum
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]