1,858 matches
-
trăsături sintactice comune). Cuvintele limbii române se grupează în zece clase lexico-gramaticale numite părți de vorbire. Din punct de vedere morfologic, cele zece părți de vorbire se pot clasifică în flexibile -substantivul, articolul, adiectivul, pronumele, numeralul și verbul și neflexibile prepoziția, conjuncția și interjecția. Adverbul ocupă o poziție de mijloc: deși neflexibil, prin categoria gradelor de comparație se leaga și de părțile de vorbire flexibile. Părțile de vorbire flexibile își modifică formă pentru a exprima noțiunile morfologice fundamentale, numite categorii gramaticale
COMUNICAREA CORECTĂ ŞI EFICIENTĂ ÎN CICLUL PRIMAR by ARINA CRISTINA OPREA [Corola-publishinghouse/Science/319_a_622]
-
disting după conținutul exprimat: ele pot exprima obiecte (substantivul și pronumele}. însușiri ale obiectelor sau ale acțiunilor (adjectivul și adverbul). un numar sau o determinare numerică (numeralul), o acțiune sau o stare (verbul), o senzație sau un sentiment (interjecția). Articolul, prepoziția și conjuncția nu au înțeles de--sinestatator. ele sunt instrumente gramaticale, servind la exprimarea raporturilor sintactice. Ținând cont de aceste considerații teoretice, de baremele prevăzute în programele școlare și de particularitățile de varsta ale copiilor de 9-10 ani, consider că la
COMUNICAREA CORECTĂ ŞI EFICIENTĂ ÎN CICLUL PRIMAR by ARINA CRISTINA OPREA [Corola-publishinghouse/Science/319_a_622]
-
de propoziție sunt cele mai mici unități sintactice. Numai unele părți de vorbire, c e l e ce au un sens lexical de sine stătător (substantivul, adiectivul. pronumele, numeralul, verbul, adverbul, interjecția) pot avea funcție de parte de propoziție. Celelalte (articolul, prepoziția, adverbul din structura qradelor de comparație, verbele auxiliare) ajuta la formarea părților de propoziție. Conjuncția are rolul exclusiv de a leqa unele unități sintactice între ele. Legăturile care re stabilesc între cuvintele unei propoziții sau între propozițiile unei fraze, se
COMUNICAREA CORECTĂ ŞI EFICIENTĂ ÎN CICLUL PRIMAR by ARINA CRISTINA OPREA [Corola-publishinghouse/Science/319_a_622]
-
790/167/62/105/1 cu: împreună (182); fără (37); și (37); mine (35); el (28); tine (28); alături (19); ea (14); cineva (12); ce (11); cine (11); pe (9); pentru (9); plus (9); ceva (8); mama (8); cuvînt (7); prepoziție (7); sau (7); de (6); la (6); bine (5); doi (5); dragoste (5); prieten (5); ca (4); cap (4); cucu (4); noi (4); nu (4); prieteni (4); ține (4); apă (3); companie (3); cu (3); fuiorul (3); lapte (3); lîngă
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
cînd (2); condiționat (2); cu (2); deci (2); doar (2); el (2); este (2); femeie (2); ipoteză (2); merge (2); niciodată (2); nimic (2); nu știu (2); opinie (2); părea (2); pentru (2); pleacă (2); plouă (2); se poate (2); prepoziție (2); sigur (2); vine (2); vrea (2); nu vreau (2); ar fi acțiune; adică; ajunge; a alege; alegere; altminteri; amenințare; aproape; ar fi fost; arzi; așadar; aveți; balanță; bizar; ca; cade; caz; chin; ci; cîntă; competiție; compromis; concav; condiții; condiționare
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
sacoul; sănătate; sărbătoare; scaldă; scurta; serviciu; servitori; stilat; stilist; suflet; școală; șifonier; știe; tricon; tricou; trup; veșmînt (1); 768/ 177/51/126/0 în: înăuntru (76); pe (76); interior (75); casă (49); acolo (30); din (20); la (19); loc (12); prepoziție (12); undeva (11); afară (11); sub (10); cu (10); cutie (8); ceva (7); aici (6); cap (6); inclus (6); pat (6); unde (6); între (5); după (4); miez (4); mine (4); peste (4); suflet (4); apă (3); butoi (3); centru
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
motiv; motive; mulți; nașpa; neclar; nedefinit; nedumerire; nehotărîre; nehotarît; nelămurire; nesigur; neștiut; nu-i; numai; obraz; opoziție; oprire; parcă; din păcate; părere de rău; pe; pînă; pleonasm; plictiseală; în plus; se mai poate; nu poate; posibilitate; nu pot; nu prea; prepoziție; problemă; prost; putere; răsturnare de situație; sau; scuză; semn; semn cu ochiul; sine; știu; nu știu; nu am timp; tocmai; tot; trebuie; trebuință; trist; unde; prin urmare; verde; viață; vine; voi pleca; vorbe; vreau; vrut; vuietul; vulpe; în zadar; (1
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
muzicală (31); muzică (25); către (23); unde (22); în (18); mine (18); undeva (18); notă (15); cu (12); sol (12); direcție (11); cîntec (10); munte (10); școală (10); universitate (10); loc (9); și (9); la (7); ea (7); mama (7); prepoziție (7); cineva (5); fa (5); masă (5); portativ (5); aici (4); ceva (4); cine (4); do (4); el (4); lac (4); nimic (4); noi (4); bunica (3); bunici (3); ce (3); da (3); lîngă (3); magazin (3); muncă (3); pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
școala; taina; teren; tine; tot; tristețe; uita; un muzeu; ura; vecin; a vedea; vedea; veghere; a verifica; vie; vigilent; în voie (1); 784/272/89/183/0 pe: deasupra (207); masă (70); sub (50); sus (33); în (28); peste (25); prepoziție (22); acolo (14); la (14); el (10); unde (10); așezat (9); lîngă (9); asupra (8); ceva (8); pat (7); pe (7); casă (6); cu (6); de (6); aici (5); conjuncție (5); ea (5); jos (5); pește (5); scaun (5); bancă
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
2); adaugă (2); and (2); apoi (2); ci (2); cînd (2); condiție (2); coordonare (2); de (2); mai departe (2); după (2); el (2); indiferență (2); interjecție (2); însă (2); limba română (2); mai mult (2); mult (2); pe (2); prepoziție (2); și ce? (2); tot (2); va urma (2); de aceea; aceeași; acolo; a adăuga; adăuga; adăugire; afirmație; afla; aha; aici; alăturare; altul; ambele; amîndoi; apar; asemenea; și asta; astfel; atît; avînt; bine; îi bună; ca; cartea; căprioare; + ceva; ceva
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
mda; și mere și pere; mereu; merg; merge; mie; moft; alt motiv; prea mult; multe posibilități; muncă în plus; na; neînțeles; din nou; nou; om; orice; și orice ar fi; ou; în paralel; pleacă; plec; plimbare; politică; portocale; precum; prelungire; prepoziții; privește; pulbere; putere; rață; răspuns; rău; restul; roșu; Roxi; sa; să; său; semn; somnul; soț; soțul; spre; așa și; așa și?; șindrilă; șuviță; tata; toți; țăran; uimire; undeva; va veni timpul; variantă; vinete; ziceam (1); 751/201/72/129/0
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
nefolositor; nega; neglijent; negrijuliu; neinteresat; neîncredere; nememorat; nervos; neserios; nesigur; nesimțit; nesocoteală; neștiutor; neuitat; nevăzut; nimic; nimicuri; nu; număr; nume; oaie; obosit; ochi; om; a omite; omul; pa; patrie; părăsește; perfect; a pierde; pierde memoria; pierdere; pierderi; pleacă; poate; portofel; prepoziție; prietenă; prietenii; primește; problemă; profesoară; pustietate; puternic; ratat; rănit; răutatea; reamintește; refuză; relele; reproș; resemnează; nu reține; rom; sarcină; sare; scapă; scăpa; scărpinat; scoală; scrisul; scuze; secret; semne; sentimente; sferă; sfîrșit; simptom; slab; spune; sta; stresat; student; subconștient; supărare; școală
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
2012) pentru schimbarea graduală centru-final --> centru-inițial în trecerea de la latină la limbile romanice. Ledgeway (2012) arată că această schimbare progresivă este caracterizată de o anume direcționalitate, în concordanță cu predicțiile FOFC22: ordinea centru-inițial se propagă dinspre centrele ierarhice superioare (complementizator, prepoziție) înspre centrele plasate mai jos în ierarhia propozițională / nominală (flexiune, verb și nume, adjectiv, respectiv). Predicția acestei direcții de schimbare este că centrele nominale și adjectivale sunt cele mai conservatoare, ceea ce explică existența structurilor cu centru final doar în grupul
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
propriu-zis și prin cuantificatorul flotant toți / toate, la dreapta subiectului postverbal (i.e. într-o configurație VSO) poate fi luată în sprijinul acestei ipoteze. Structurile relevante sunt cele din (47a), în care atât OD, cât și cuantificatorul flotant sunt precedați de prepoziția pe, fapt care arată că procesul de dislocare a cuantificatorului s-a produs. În (47b), cuantificatorul flotant ocupă o poziție nedislocată în cadrul grupului nominal obiect direct. (47) a. I-a ajutat Maria pe copiipe toți. b. I-a ajutat Maria
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
prozodic de structura propozițională, deci care ocupă poziții din periferia stângă propozițională. În (142a), pe lângă vocativul izolat prozodic și fără funcție sintactică (Ioane), subiectul focalizat contrastiv 82 precedă verbul inversat; în (142b), obiectul direct dublat clitic și marcat diferențial prin prepoziția funcțională pe83 - care poate avea citire de topic sau de focus - precedă verbul; în (142c), adverbe pline fără emfază prozodică apar înaintea verbului ridicat în C; de asemenea, constituenți multipli (neseparați prozodic) se pot deplasa în periferia stângă a propoziției
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
să plec / o să plec). 47 Analiza lui Ledgeway (2015a) este ușor mai complexă decât versiunea prezentată în textul principal, însă inuiția este aceeași: în tradiția Benveniste - Kayne, Ledgeway (2015a) aduce argumente solide pentru derivarea auxiliarului avea (perfectiv) din încorporarea unei prepoziții nule în structura lui fi. Structura internă a lui avea îl conține astfel pe fi, ceea ce explică incompatibilitatea celor două auxiliare. 48 O altă soluție pe care am sugerat-o pentru a rezolva această tensiune dintre distribuția auxiliarelor românești, care
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
condițiile de localitate a deplasării și de Minimalitate Relativizată nu s-ar încălca sub nicio formă): Să mergem sau sănu mergem? 40A se observa și exemplul (118c) în care obiectul direct este reluat de o formă pronominală tare neprecedată de prepoziția pe. 41NB. Propoziții V1 sunt atestate frecvent și în structuri neinversate: (i) Să să știe cum amu fostu eu Crăciun de Negreni moștean, descălecători pomântului, cu Dan și cu Ion și cu Balotă [de?] am împărțit moșiia în 4 părț
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
alte cazuri, de o reutilizare a mijloacelor existente ale limbii standard: bazat e participiul verbului a se baza, în a cărui folosire adjectivală se constată însă o netă schimbare sintactică și semantică. Verbul a se baza se construiește obligatoriu cu prepoziția pe, trăsătură transmisă în mod normal și formei sale de participiu (,un scenariu bazat pe fapte reale"). Folosirea participiului fără complementul introdus prin pe marchează o clară transformare semantică: în locul sensului relațional (,care își are sursa sau punctul de rezistență
"Bazat" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10765_a_12090]
-
înjuri" (crazy4ever); "nu fi sigur că dacă ai malaci în spate ești bazat" (arad.ro). Schimbarea semantică nu coexistă decît rareori cu păstrarea construcției cu pe (,ești bazat pe tine", getfit.ro); cel mai adesea ea permite combinația cu alte prepoziții, mai ales cu în: "ești Ťbazatť în hardware?" (apropo.ro); "ce texte ai în tine, sigur ești bazat în calculatoare" (gandul.info); "dacă nu ai bani dar ești bazat în ceva nu ai nici o șansă în a te ridica din
"Bazat" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10765_a_12090]
-
dar ești bazat în ceva nu ai nici o șansă în a te ridica din mocirlă decât tot prin corupție" (cafeneaua.com); "dacă ești bazat într-un anumit domeniu să știi că ajungi departe (softnews.ro); mai rară e construcția cu prepoziția la (explicabilă prin analogia dintre bazat și priceput): "dacă ești bazat la ceva... implică-te și îți vom cere noi să devii moderator" (softnews.ro). Folosit inițial doar pentru persoane, adjectivul își extinde întrebuințarea și asupra calificării obiectelor: "vă trebuie
"Bazat" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10765_a_12090]
-
îndoială, un anglicism. E identic în formă cu participiul verbului a abuza, intrat mai de mult în română ca împrumut din franceză; mai vechiul participiu nu era însă folosit adjectival, iar verbul nu era tranzitiv, ci se construia obligatoriu cu prepoziție (a abuza de ceva). Între timp, după modelul lui to abuse (vechi element latino-romanic în engleză), verbul a abuza a căpătat în română un sens și o construcție nouă: „Natacha are un soț gelos, care o abuzează" (apropo. ro, 28
Abuzuri by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6467_a_7792]
-
mare de palate", "unde de popoare", "mării de omăt", "diluviul de flăcări", "un ocean de lumină", "oceanele-i de stele", "râuri de stele", "fluvii cu mase de sori", "oceanul de-ntuneric". Metaforele de acest tip, reunind două substantive separate prin prepoziția "de", au o dualitate funciară. Lumi (cosmos) și valuri (pământ), ocean (concret) și patimi (abstract), mare (concret) și suferinți (abstract), în altă parte "scânteie de ninsoare", "râuri de scântei" (Călin Nebunul), apă și foc, "bulgări de lumină" (Crăiasa din povești
EMINESCU. CÂTEVA NOTE by Dan Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6714_a_8039]
-
al doilea sens este de obicei depreciativ, în vreme ce despre primul se spune că ar avea - regional și popular - o (oarecare) valoare de reverență (alde neica). În fine, alde mai apare, cu valoare nehotărîtă, și în legătură cu non-persoane, mai ales precedat de prepoziția de: lucruri de-alde astea. În Dicționarul Academiei se sugerează explicații mai generale și foarte interesante privitoare la uzul lui alde (scris etimologic, potrivit normelor ortografice ale vremii, al-de). Se observă, de pildă, că în română ideea de pluralitate poate
Alde noi by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11369_a_12694]
-
Byck, de Iorgu Iordan ș.a.) sînt repetiția imediată ("încet-încet ai ajuns la vorba mea"), cea aparent imediată, elementele fiind de fapt separate de o pauză ("un om bătrîn, bătrîn"), cea separată de o conjuncție ("rău și rău") sau de o prepoziție ("zi de zi"), cea în care un al doilea element îl reia doar în parte pe primul, fiind de fapt un derivat (de pildă un diminutiv: "nou nouț"), sau o altă formă flexionară ("frumoasa frumoaselor"). Structura invitației la bal sau
"Mare bal mare" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16015_a_17340]
-
oricum, greoaie. Răspunsul practic - l-am urmărit în ultimii ani - a fost în concordanță cu o tendință reală a limbii române actuale: de folosire invariabilă și apozițională a împrumuturilor neadaptate. Fără probleme e, oricum, întrebuințarea cuvîntului la acuzativul plasat după prepoziție, nearticulat, poziție în care orice substativ își păstrează integral forma: ,imaginile distorsionate prezentate deocamdată de mass-media" (Observator cultural = OC, 173, 2003); ,specialiștii din mass-media" (Dilema, 410, 2000). În rest, cuvîntul a fost foarte mult folosit ca invariabil, nearticulat, chiar la
Mass-media by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11520_a_12845]