4,917 matches
-
puteam să plec mai repede, Însă lucram la dispensar și n-am putut, că trebuia să fac fișele de plecare la ăștia care erau bolnavi, și m-au ținut acolo Încă trei zile În plus, până când s-a golit toată pușcăria... Cum vedeți evoluția lucrurilor de după 1989? Am avut speranțe mari Într-o schimbare În bine. Nu pentru mine, În general, pentru țară. Toți suntem urmașii unui sistem, dom’le, toți, toți toți... Toate țările astea care au fost comuniste... Deci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
nu te credeau... Deci, ei credeau așa de mult În doctrina lor, În fanatismul lor, În adevărul lor, Încât chiar au dreptul să te ucidă... Ăștia au fost comuniștii și niciodată unul care-a fost arestat și care-a făcut pușcărie n-o să iubească comunismul... Și, totuși, există și reversul, uitați-vă la moldovenii noștri: Își iubesc călăii! Există multe situații când victima parcă-și iubește călăul. Are posibilitatea să se despartă de el, dar nu o face și Își iubește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
celule mici, fără foc, și friguroase, că era spre iarnă, cu haine puține... că dacă vroia ăla Îți mai lăsa un pulovăr, dar putea să nu-ți lase nimic... Și aproape dezbrăcați o trebuit să stăm acolo cu hrana de pușcărie, adică un ceai dimineața, negru, fără zahăr, o bucățică de turtoi, o bucățică de pâine mică, două ciorbe nenorocite... Acolo, la 33, ne-o ținut două luni cu lanțuri la picioare. Și am trăit c-o mare speranță, pentru că era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
fost duși? Dup-aceea ne-o dus la Coasta Galeș, la sfârșitul lui ianuarie 1953. Acolo, vreo șapte din cei plecați de la 33 facem iar o grevă, greva lupului. La comuniști nu există greva lupului... Și să ne ducă la pușcărie, să ne ducă undeva... În lagărul ăla, unde nu era apă să te speli, nu era apă de băut sau de spălat haine, era o mizerie... Era mâncare slabă, iarnă, frig... Dacă nu era frig, era un noroi crunt, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că de-aia m-a trimis disciplinar la 33, c-am vorbit că se Încalcă drepturile omului prin munca forțată, supunându-ne la foame și la bătaie atunci când nu facem norma, Încalcă drepturile omului prin Însuși faptul că stăm la pușcărie pentru fapte imaginare, când lumea liberă se bucură de libertate, și că noi n-am luptat Împotriva țării noastre, și suntem alături de țară. „Noi n-am greșit față de țara noastră, am greșit față de anumite legi ale dumneavoastră, da’ legile astea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și m-o trimis la Baia Mare, atât. La Baia Mare sunt anchetat cu faptele de până În 1948, la care răspund... Și mă țin acolo... și nu mă lasă să dorm. Singur În celulă... Că regimul de la Securitate este altfel. Dacă la pușcărie te mai lasă să dormi peste zi, la Securitate nu te lasă; la 5 este deșteptarea, stai În picioare, pe o bancă sau pe pat, da’ nu culcat, și asta până seara la 22. Noaptea trebuia să stai cu mâinile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și... În Indochina sau ce știu eu unde, că erau lupte acolo. Și eu imediat mă gândesc la ce mi-a spus femeia prin sistemul nostru de comunicare: „Cum, domne, adică eu să nu spun nimic ce-o fost În pușcărie?”. Da’ eu nu le-am spus c-am vorbit cu femeia... Și nu am vrut să semnez... Și o juma’ de oră n-am semnat... „Da’ toată lumea semnează! Man Nistor, așa fanatic ești? Așa figuri ne faci? Dacă toată lumea semnează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
singur ai spus aceste cuvinte?” „Nu, nu m-a auzit nimeni, numa’ am gândit.” Și scrie În acte că n-am vorbit cu nimeni asta... Că dacă spuneam: „Da, am vorbit.” „Cu cine?” Și Îi bagă și pe ăia la pușcărie pentru omisiune de denunț... Și-atunci am dat declarația. Am hârtii luate de la CNSAS... Vișovan era și el cu dumneavoastră În lot? Da, da’ Vișovan o recunoscut. Acuma, s-ar putea să-mi fi dat pedeapsa asta și pentru faptul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și În 1 august, de ziua mea de naștere, În 1964, cu decretul... am fost eliberat. Pe parcursul anilor de detenție, ați avut ocazia să trimiteți carte poștală sau să țineți legătura cu cei de-acasă? Am avut... În a doua pușcărie am avut posibilitatea să scriu scrisoare și să primesc pachet, când ei ne pregăteau pentru eliberare. Deci, În 1964, cam În iunie a apărut decretul, care spunea așa: „Vor fi eliberați toți deținuții politici până la 23 august În acest an
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Și medicamente gratis avem dreptul, da’ nu există medicamentul, sau dacă au, trebuie să stai la coadă, să te umilești cu atâta lume, mai nenorocită ca tine... Și la pensie avem alte greutăți, că ni se acordă pentru anii de pușcărie vechime În muncă, da’ vechimea noastră În muncă este socotită la minimum, deci cu salariul cel mai mic, deși noi, ca să aveți idee, am făcut Canalul 62%, am făcut hidrocentrala de la Bicaz... 70-80%, am făcut Îndiguirea Bălții Brăilei, peste 100
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și Valea Nistrului... Ai noștri au făcut tot. Enorm de mult... Am lucrat foarte mult și am făcut cele mai grele munci... Și știți cum lucram noi? Plătiți! Dar noi ne plăteam și paza, și milițienii, și funcționarii, și hainele pușcăriei, tot ne plăteam noi. Și nouă ne venea zece lei, din care-ți cumpărai doi sau trei biscuiți, și după aceea n-aveai voie nici la cei zece lei, că ni-i punea pe CEC. Și la eliberare am avut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că ni-i punea pe CEC. Și la eliberare am avut o sută de lei... Din toată munca de pe Canal de un an jumate am avut o sută de lei. Aveți regrete pentru cele Întâmplate În perioada comunistă? Nuuu, nimic. Pușcăria fără părere de rău. N-am negat acolo nimic... Am recunoscut că suntem Împotrivă și că am format o organizație care este Împotriva comunismului. Și din cauză c-am recunoscut și pentru că am fost sinceri cu noi Înșine, Închisoarea am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
noi, În conștiința noastră, nu purtam nici o vină... Țineam cu țara, țineam cu poporu’, cu adevărul, cu dreptatea... Și cred că Dumnezeu m-a ajutat... În cei trei ani liberi, am dat trei examene de admitere... reușite! După a doua pușcărie, am mai dat un examen, am reușit și-am terminat și mi-am făcut familie, m-am căsătorit, am doi băieți, am casă, am tot ce trebuie, i-am ajuns pe toți din urmă. Și, mai mult, sunt sănătos cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și-am terminat și mi-am făcut familie, m-am căsătorit, am doi băieți, am casă, am tot ce trebuie, i-am ajuns pe toți din urmă. Și, mai mult, sunt sănătos cum nu sunt alții, care n-au făcut pușcărie. Eu am făcut pușcărie, sunt sănătos, zdravăn... M-am călit. De ce? Că nu mi-a părut rău și n-am urât oamenii... Și am crezut În Biblie, și-am crezut În Iisus Hristos și-n Dumnezeu. Dar resentimente aveți? Resentimente
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
mi-am făcut familie, m-am căsătorit, am doi băieți, am casă, am tot ce trebuie, i-am ajuns pe toți din urmă. Și, mai mult, sunt sănătos cum nu sunt alții, care n-au făcut pușcărie. Eu am făcut pușcărie, sunt sănătos, zdravăn... M-am călit. De ce? Că nu mi-a părut rău și n-am urât oamenii... Și am crezut În Biblie, și-am crezut În Iisus Hristos și-n Dumnezeu. Dar resentimente aveți? Resentimente? Nuuu. Am fost bătut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Întrebat mai Întâi: „Pentru ce ești aicea? Ce ai făcut? Cum ai făcut? De ce ați fost așa... proști? Asta bine ați făcut. Asta n-ați făcut bine”. Și mi-a dat un sfat forte bun: „Ai grijă și nicăieri În pușcărie, nici aicea, nici la altă parte să nu vorbești despre cazul tău. Nu vorbești nimic despre prietenii tăi și să nu pomenești pe nimeni dintre cunoscuții tăi”. Și eu asta am ținut minte ca un sfat bun. Și am mulțumit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
am primit trei ani temniță grea și am stat trei ani și două luni. Cea mai mare pedeapsă a primit... Vă Închipuiți cine a primit cea mai mare pedeapsă? Nu Drohobeczky, ci Leiz György. Mai Întâi 20 de ani de pușcărie și pe urma recursului s-a redus la 15 ani. Un lucru foarte-foarte Îngrozitor... Dar i-a executat pe toți? N-a fost eliberat? După cinci ani a primit grațiere specială. Și În arhivă am găsit cererile ce a Înaintat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
D.O. Cum v-ați refăcut viața după ce ați ieșit din Închisoare? Nici nu m-am gândit să mă prezint la universitate. Închipuiți-vă, eram În ’53, Înainte de moartea lui Stalin cu o lună. Pot să vă spun că din pușcărie direct am intrat În Teologie, că peste o săptămână m-am Înscris În Teologie... Și n-am regretat. Într-adevăr, n-am simțit o chemare mai Înainte și pot să vă spun că nici atuncea, dar când am terminat anul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
i-o scris pretinu’, că să recruteze cât mai mulți În organizație și cum o să se Înarmeze... Mi-o spus tot, tot, tot detailat. Și zic către el: „Auzi, mă, tu să nu umbli cu prostii, că ți-s ușile pușcăriei deschise În orice moment”. Pe cuvânt vă spun că așa i-am zâs... Și am mai discutat cu el ce am mai discutat și mai vine unul, și Încă unul, dar nu s-o mai vorbit despre ce am vorbit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
tineri În Gherla, care au avut liceul, și au avut interesul să Învețe. Și după ce au scăpat afară, că o avut condamnare mai mică, o dat la facultate și cu zece o intrat, doar cu ceea ce-o Învățat din pușcărie. Că acolo o fost toată crema țării: profesori din trecut, doctori universitari, care au avut la bază ceva... Că să vă spun ceva. Când m-am liberat, În ’64, am venit din Gherla... Ne-o dus vreo 40 de kilometri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
când l-ai scuturat rămâne pe săpun, și așa scrii exact cum ai scrie pe hârtie. Și ăștia, fiind tineri, o riscat. Că o fost dintr-ăștia care, cum o terminat liceul, i-o Înhățat și i-o băgat În pușcărie. Cât ați stat În Gherla nu ați fost scos la lucru? Nu, că să vă spun... Gardianul ăla bun mi-o zis: „Să nu te ceri la lucru, că acolo-ți rămâne pielea. Să știi de la mine, nu cumva să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
le-o mai mișcat. Zicea: „Degeaba am sâcăit eu pe pistoalele lor, că nu l-am știut arma nicicum, că altfel și eu trăgem. Și o venit NKVD-ul, ne-o prins și ne-o băgat În ceva celule, În pușcărie la Constanța. Ăștia doi, cu care eram, noaptea s-o dus”. I-o cătat rușii dimineața că unde-s. Prinde orbul, scoate-i ochii. Acuma, ca să faci armata la marină și să nu știi toate dichisele cum se mișcă Înseamnă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că ăia venea cu noi cu tineta, o goleam tineta, mergeam În celulă... Și deschide ușa și zice: „Care ești tu ăla Pop Ioan?”. „Eu.” „Data nașterii?” Spun data nașterii... Zice către mine: „Da’ cine te-o băgat aici?”. „În pușcărie?” „Nu, aici În celulă. Ce cauți dumneata În celulă?” „Nu știu.” Îl Întreabă pe Petre Orban și ăla Îi spune. „Cine v-o băgat la politici? Că voi n-ați putut face parte din partidele istorice nicicum, nici țărăniști, nici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
mă’”. Da’ poate că și-o fi găsit o femeie care l-o Înțeles. Cum v-ați reintegrat după eliberare? Păi, o dat Dumnezeu că am lucrat În colectiv ca toată lumea, că n-am avut ce face. Da’ io În pușcărie am făcut cursuri de calificare și cu hârtia ce mi-o dat de acolo am putut să mă angajez la orice Întreprindere ca zidar. Și de mă punea la practică citeam și schița, cum era făcută de la 1 la 5
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
rău tare Costin ăsta... Mă obliga... Și-apoi pân-la urmă, am zis: „Scrie ce vrei și-apoi semnez și bună ziua! Ce mai Încoace, Încolo?”. D-apoi după șase luni... pot să zic că o fost mai gre’ Securitatea decât toată pușcăria... Securitatea o fost foarte grea... Și Costin aiesta, dom’le, se zice că o fost de-aici din Satu Mare, adică se trage din Pișcari... Se zice că acuma-i aici În Satu Mare, da’ io nu m-am mai interesat. Mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]