2,040 matches
-
umplută" cu povestea a doi frați care nu se văzuseră de multă vreme; mobilul călătoriei este practic ămoștenirea tronului împăratului Verde), fiul cel mic ieșind învingător nu datorită unor puteri supranaturale, ci datorită milosteniei sale; în sfârșit, Spânul și împăratul Roș nu sunt zmeii din basme, ci par a fi oameni obișnuiți, dar care ies din normă prin înfățișarea lor ănatura i-a "însemnat" pentru a le arăta răutatea).Și peste aceste sugestii ale realului, autorul aruncă valul mitului: bătrâna cerșetoare
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
acesta ultimele sfaturi. Mergi de-acum tot înainte că tu ești vrednic de împărat. Numai ține minte sfatul ce-ți dau: în călătoria ta ai să ai trebuință și de răi și de buni, dar să te ferești de omul roș, iară mai ales de cel spân, cât îi pută. Îl sfătuiește, de asemenea, să-și asculte calul în orice situație. În drum călătorii întâlnesc pădurea, percepută în folclorul românesc ca un labirint, care îi inspiră teamă. Este motivul pentru care
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
ospăț împărătesc, la care sunt invitați împărați, crai, voievozi, căpitani de oști, mai marii orașelor și alte fețe cinstite. O pasăre măiastră bate la fereastră și le strică cheful mesenilor strigând: -Mâncați, beți și vă veseliți, dar de fata împăratului Roș nici nu gândiți. Spânul îl trimite pe Harap-Alb să i-o aducă pe fata împăratului Roș, care era recunoscută ca farmazoană cumplită. Din nou se sfătuiește cu calul, care-l purtase în acea împărăție și pe tatăl eroului când era
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
alte fețe cinstite. O pasăre măiastră bate la fereastră și le strică cheful mesenilor strigând: -Mâncați, beți și vă veseliți, dar de fata împăratului Roș nici nu gândiți. Spânul îl trimite pe Harap-Alb să i-o aducă pe fata împăratului Roș, care era recunoscută ca farmazoană cumplită. Din nou se sfătuiește cu calul, care-l purtase în acea împărăție și pe tatăl eroului când era tânăr. Cele trei probe ale eroului sunt interpretate ca etape ale cunoașterii în evoluția umanității. Salățile
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
împărăție și pe tatăl eroului când era tânăr. Cele trei probe ale eroului sunt interpretate ca etape ale cunoașterii în evoluția umanității. Salățile reprezintă lumea vegetală, cerbul lumea animală, iar fata împăratului cunoașterea tainelor lumii umane. Drumul spre împărăția împăratului Roș e o nouă Odisee pentru Harap-Alb. E ca și cum ar începe un nou basm, Harap-Alb trăind experiențe mai complicate decât eroii altor basme, care fac o singură călătorie. Lasă să treacă pe un pod o nuntă de furnici și-și riscă
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
stup pentru un roi de albine fără adăpost, ia cu el niște personaje grotești: Gerilă, Flămânzilă, Setilă, Ochilă, Păsări-Lăți-Lungilă, personificări ale forțelor elementare ale naturii. Socotind o mare îndrăzneală faptul că fata lui e cerută de niște golani venetici, împăratul Roș îi supune la probe în urma cărora ar trebui să piară, dar nu se întâmplă așa. Gerilă îi scapă din casa de aramă încinsă ca un cuptor, cu ajutorul lui Flămânzilă și Setilă dovedesc bucatele servite de împărat, aleg o mierță de
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
fata, împăratul îi pretinde lui Harap-Alb să o recunoască dintre două fete cu înfățișarea identică. Îl ajută crăiasa albinelor, care zboară pe obrazul adevăratei fete a împăratului. Acesta nu se mai împotrivește, i-o dă cu dragă inimă. Fata împăratului Roș nu pleacă până când nu ia cu ea trei smicele de măr dulce, apă vie și apă moartă aduse de calul lui Harap-Alb și de turturica ei de unde se bat munții în capete. În drumul de întoarcere Gerilă, Flămânzilă, Ochilă, Setilă
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
și misiunea încheiată își iau rămas-bun de la erou: Harap-Alb, mergi sănătos! De-am fost răi tu ni-i ierta, căci și răul câteodată prinde bine la ceva. Lui Harap-Alb nu-i venea să i-o ducă Spânului pe fata împăratului Roș, de care se îndrăgostise. Căci era boboc de trandafir din luna lui maiu, scăldat în roua dimineții, dezmierdat de cele întâi raze ale soarelui, legănat de adierea vântului și neatins de ochii fluturilor. Sau, cum s-ar mai zice la
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
când, pe Harap-Alb, și, în inima ei parcă se petrecea nu știu ce ... poate vreun dor ascuns, care nu-i venea a spune. Când ajung la curtea împăratului Verde, Spânul nu și mai ascunde ura față de Harap-Alb, mai ales că fata împăratului Roș dă pe față impostura; îi zboară eroului capul dintr-o singură lovitură. Finalul este încordat. Calul îl ia pe Spân în dinți, îl ridică în înaltul cerului și-i dă drumul de acolo, de se face Spânul până jos praf
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
îi zboară eroului capul dintr-o singură lovitură. Finalul este încordat. Calul îl ia pe Spân în dinți, îl ridică în înaltul cerului și-i dă drumul de acolo, de se face Spânul până jos praf și pulbere. Fata împăratului Roș îi pune capul la loc, îl înconjoară cu cele trei smicele de măr dulce, toarnă apă moartă să steie sângele și să se prindă pielea, apoi îl sropește cu apă vie. Se trezește ca din somn, recunoaște ajutorul fetei de
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
suportă răul și se revoltă, pregătindu-se ăn acest fel pentru a prelua răspunderea unei împărății. Nu face un drum într-o lume paralelă, într-un ținut fantastic, ci pe pământul nostru, către o împărăție îndepărtată. Nici chiar țarea împăratului Roș nu e într-o altă lume. Va muri și va învia, aceasta pentru că, prin experiențele trăite, va încheia o etapă și va începe o alta. Drumul are astfel caracter probator, dovedindu-i împăratului Verde nu numai care este nepotul său
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
din cele sfințite. Dar adevărata sărbătoare a paștelui începea pentru noi în zori, când ajungeam acasă. Tata și noi scoteam și aduceam apă neîncepută, o turnam într-un lighea n și într-o cană, în care mama punea un ou roș și ceva bani metalici, care, spunea ea, însemna argintul și aurul vieții. Ne spălam cu rândul, după ce ne închinam cu cuvioșie, aceasta însemnând că vom fi sănătoși, voioși și rumeni ca oul roșu, curați ca argintul și bogați ca aurul
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
Vasile Voiculescu” de Ion N. Oprea, Iași, Editura PIM, 2012, primarului comunei Pârșcov, județul Buzău, locul de naștere al poetului și medicului, achit spezele poștale cuvenite (2,40 lei), iar peste cam două săptămâni sunt avizat de oficiul poștal Podu roș că mia sosit coletul în depozit retur fără a mi se explica motivul, drept pentru care, cu factura nr. 32(987370) la data de 8 august mi se mai încasează încă 8.80 lei pentru o așa... depozitare. Deci ofer
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de slănină și o sticlă cu vin. Toate acestea erau sfințite la terminarea slujbei de Înviere. În prima zi de Paști, înainte de masa de dimineață, fiecare ne spălam cu apa pusă într-un lighean în care se găseau un ou roș, unul alb și un ban. Semnificația fiind ca și a mărțișorului. Celelalte ritualuri erau asemănătoare celorlalte mai sus arătate, unele din produse dându-se de pomană la oameni nevoiași. În acele zile, în sat avea loc hora unde participau și
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
mai departe, pe un diapazon tot mai rădicat se încrucișau paharele și se apostrofau unii pe alții după poreclele uzitate în "Junimea". Apoi venea rândul anecdotelor, mai întăi a acelor cuviincioase, iar după ce ne căptușeam bine cu Cotnar alb sau roș ori cu amândouă colorile împreună, dădeau drumul anecdotelor corozive, adecă acelora de care se înroșea pudicul Naum, care totdeauna se exprima corect și nu aluneca pe tărâmuri echivoce. Cei mai meșteri în istorisirea anecdotelor corozive erau Creangă, Ianov și binenutritul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
aice de prin toate fundurile regatului, eram cât pe ce să adorm ca un om care are un dejun mistuit și timp de pierdut. Când, iată că trece pe dinaintea mea un turc get-beget, în șalvari 118 largi, c-un fes roș pe cap și o cutie de văcsuit cizmele subsuoară. O idee!... Dacă aș chema pe fostul nostru suzeran să-mi văcsuiască cizmele, adecă ce-ar fi? Va fi o distracție pentru mine și un semn al timpurilor totodată. Bre, aga
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
fi stat un moment la îndoială. Așa-i în lume. Care pe care. Apoi, ca să complectez tabloul ce-mi îmbucura ochii în acea încântătoare dimineață, voi zice că atunci eram tocmai în epoca când pădurele răsfrângeau toată gama coloarelor de la roș stacoșiu pănă la galbănul de aur; se auzea prin fânațe sunetul coasei, muzică melancolică, prevestitoare zilelor de toamnă; aerul răcoros încărcat cu miros de iarbă tăietă dându-mi intuițiunea apropiatelor griji ale iernei, mă predispunea parcă să sorb cu mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
odăile, dând de știre tuturor fraților și surorilor în limba ei: "tata zugăveti, tata zugăveti!" La glasul ei, imediat se adunau toți în juru-mi și sorbeau din ochi cu pasiune fiecare trăsătură de penel. Tată, ici parcă trebuie ceva mai roș, dincolo ceva mai verde, îmi observa câte unul în naiva lui pricepere, și, zău, că uneori avea dreptate micul critic de la spatele meu, căci pentru a vedea greșeli nu era trebuință să fie de forța lui Rembrandt sau a lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
în jurul nostru, căci nu era lucru banal să vezi jucând ursul din Carpați la poarta castelului din Versailles. Iar când ursul cu tavaua în labe se adresă pe rând la privitori, toți, după exemplul meu, îi aruncară câte un ban roș sau alb, așa că întâlnirea țiganului cu mine i-a fost de bun pocinoc 197. Am stat în Paris aproape o lună, încât mă săturasem de atâta vuiet, de atâta fiertură de lume unde nu găseam nimic pentru odihna ochilor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
cu cetină, preoți, buciumași, bocitoare, „suluri de pânză pentru datina podurilor”, pomeni și altele ca acestea, de netă nuanță autohtonă, un rol activ revenind văduvei de la Tarcău, care priveghea rânduielile. Acoperirea rămășițelor lui Lipan cu un „lăvicer vrâstat negru și roș” ar simboliza „drumul” arătat celui dispărut pentru a ajunge unde se cuvine, iar gestul ei de a da la o parte „un colț de pocladă, ca s-audă și mortul și să se uite la cer cu găvanurile negre ale
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Ioana Stănescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1361]
-
caftan, straimel, barbă și perciuni, după portul evreilor galițieni - în Moldova). Stabilirea evreilor în Moldova a fost primită cu ostilitate de populația autohtonă, iar Mihail Sturdza, unul dintre domnitorii care au încurajat imigrarea lor, și-a atras porecla de „Jidan Roș”. Dacă „evreul imaginar” avea o percepție negativă, evreica, în schimb, era frumoasă, elegantă, rafinată, exercitând o permanentă atracție asupra creștinilor. Această percepție antagonică poate deriva și din interdicțiile drastice privind legăturile sentimentale și familiale între creștini și evrei. Astfel, s-
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
ale orașelor. În cazul orașului Iași, evreii locuiau în câteva cartiere predilecte, fără a putea fi numite ghetouri. Între acestea amintim Târgul Cucului, unde exista și Sinagoga Mare (datorită vechimii, cel mai important edificiu de cult din Iași) și Podu Roș. Vechile cimitire evreiești se aflau în cartierele Ciurchi și mai târziu în Păcurari (după dezafectarea primului). Un moment dificil pentru evreimea ieșeană l-a constituit trecerea eteriștilor prin Moldova. Venind din spațiul rusesc, eteriștii au săvârșit “jafuri și omoruri”; doar
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
da vieața lui toată?71. Sub acest impuls, Mihai se hotărăște să trăiască pe picioarele sale; se angajează copist, la Botoșani, având în felul acesta libertatea de a se întâlni cu iubita fără a da seamă cuiva: Fața-i e roșă și albă și ochii cei mari albaștri,/ Gura micuță, o vișină coaptă ea râde, așteaptă 72 pe iubitul ei, scriitor la Subprefectură. Acum, însă, îi va fi dat să suporte prima grea încercare a vieții: în toamna lui 1863, iubita
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Descrierea din Călin (File din poveste) seamănă mai degrabă cu aceea pe care o bănuim a fi cea a dependinței din incinta exterioară casei: Atunci intră în colibă și pe capătu-unei laiți,/ Lumina cu mucul negru într-un hârb un roș opaiț;/ Se coceau pe vatra sură două turte în cenușă,/ Un papuc e sub o grindă, iară altul după ușă;/ Hârâită, noduroasă stă în colb râșnița veche,/ În cotlon torcea motanul pieptănându-și o ureche;/ Sub icoana afumată unui sfânt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
lună, stele și codru, de lumină sau de întuneric: Lâng-un lac pe cari norii/ Au urzit o umbră fină/ Ruptă de luciri de unde/ Și de bulgări de lumină,// Stând privește-n apa clară/ De lumina mea muiată/ Și aruncă roză roșă/ Peste unda fermecată 170. Și mai bine el apare în imagini derulate vizual-descriptiv: În lacul cel verde și lin/ Resfrânge-se cerul senin/ Cu norii cei albi de argint/ Cu soarele nori sfâșiind 171. Ca întotdeauna, privitorul este situat la marginea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]