2,708 matches
-
Suschiră și-nviseadză cupii picurărești...” (Bană astimtă). Și într-o transpunere liberă: „Pustiul doarme pe munții aromânilor / Și încărcate de vremi, dorm și pădurile de pini, / Prin întunecoase pripoare doar șipotul biet / suspină visând și el la turme de mioare...” (Viață stinsă). Alte poeme, cele mai multe studii politice sau cu caracter istoric, amintirile și câteva texte eseistice au fost încredințate fratelui său, Carol Papanace, care le-a publicat în țară, după 1989. SCRIERI: Mihai Eminescu, un mare precursor al legionarismului românesc, Roma, 1951
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288675_a_290004]
-
adolescent ce-și pune pe față, pînă la identificare, masca lamentației elegiace. De la autorul Plumbului, Voronca moștenește cadrul orașului de provincie - „orașul Întunecat”, „deznădăjduit”, „de Întuneric”, „mîhnit”, „orașul cu balcoane și disperări”, cu „tristețea zidurilor de internat”, „orașul cu viziuni stinse, cu sfîșieri”, „orașul ca un cimitir”, „tristețea panoramelor de pe cheiul mohorît și apăsător”, parcurile unde „bănci și lumini În toamnă putrezesc” cu „pomi singuratici și triști”, În „desfrunziri”, și „despletiri” tînguitoare. CÎte o strofă sintetizează expresiv această atmosferă dezagregantă, generatoare
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
bucată de pîne, / și-mi văd, sub roțile deșertăciunii, nădejdile zdrobite toate, toate” (Neliniști). Însemnări, așadar, tînguitor-juvenile, regizate În decorul simbolist amintit, de unde nu pot fi absente, desigur, nici referințele muzicale tipice - „notele de pian În singurătate”, „clavirul... cernit și stins”, „serenada plopilor”, „sonata tăcerii”, „romanța apei” etc. etc. Pe alocuri, semnele unei conștiințe a convenționalității acestui univers transpar cu destulă claritate: „Era În toate acestea tristețea unei poezii vechi”, „Toate acestea - știi? - sînt ca Într-un vechi album”, „Vezi seară
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Dar un scor ridicat este neverosimil: întrebările subliniază astfel amestecul dintre tipurile de bogății burgheze. Tocmai abundența în toate îi definește pe mai marii acestei lumi. II / Nobilime și burghezie: mize temporale Nobilimea, rămășiță socială? Nobilimea franceză este o nobilime stinsă, niciun titlu de noblețe nemaiputând fi acordat după căderea celui de-al Doilea Imperiu. Totuși, o parte din nobilime, în ciuda pierderilor umane suferite în timpul Revoluției din 1789 și a confiscării bunurilor, s-a putut reconverti, depășind inconvenientele trecerii de la o
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
umilitate și dramatism auster al interogației asupra propriei condiții: vocație minoră, falsă damnare, manierism, destin? Comunicarea pendulează între sentimentul înfrângerii irevocabile - „zăbovesc sub semnul eșecului fără egal în/ imperiul meu acest/ prea pustiu arhipelag: haa! pacea lui promisă...// ascult valuri/ stinsa-vă zbatere geamătul/ semințiilor înțepenite în umărul nopții” - și arta poetică militantă din „poemul ca înfruntare [...] exprimare sau tescuire” ori, într-un întreg ciclu, Fanariote (din placheta Lapidare, 1981), dezgustul enorm al sentinței asupra universului detracat al dictaturii, ca în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289603_a_290932]
-
fire, care poate deochia; Ochi ieșiți din orbite - predispoziție spre viciu, desfrânare, lene; Ochi proeminenți - individ certăreț, încăpățânat, care se supără de la nimica toată; Ochi mobili, mișcători - inconsecvență, sclerozare rapidă; Ochi rotunzi - arată predispoziție la nebunie, viciu, dezechilibru psihic; Ochi stinși - individ slab, dar harnic, ascultător, dar imprevizibil în anumite comportamente; Ochi mereu râzători, senini - suflete caritabile, de îndrăgostiți, care trec foarte ușor, cu voie bună, peste unele necazuri și întâmplări triste din viața lor; Ochi umezi, voalați - om cu aptitudini
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
înconjoară eposul este foarte veche, dar e aceeași mereu, și proaspătă mereu, neobosită de timp, neprimejduită în esența ei, nebântuită de părăginire, cum nu e bântuită de uitare sau de lenta agonie a amurgului. În ea nimic nu este palid, stins sau mohorât. O lume și un timp fără alte relicve decât câteva morminte de eroi. Cercul strâns al epopeii este plin de durere și de moarte, dar acestea, oricât ne-ar spune despre omenesc, sunt întâmplare trecătoare și sunt împrejmuite
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
la marginea mării, pe un promontoriu înalt. Când a coborât în Infern, Odiseu s-a întâlnit și cu umbra înlăcrimată a lui Ahile, care îl întreabă cum de-a ajuns acolo, în tărâmul morților, năluci nesimțitoare ale muritorilor istoviți și stinși. Apoi îl întreabă dacă știe ceva despre Peleu și despre fiul lui, Neoptolem. Ulise nu știe să-i spună nimic despre foarte bătrânul lui părinte, doar că pe Neoptolem l-a adus el însuși din Sciros lângă Troia, unde s-
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
faza 1. Figura 4.33 Multiplexare cu doi electrozi comuni. Un alt dezavantaj al multiplexării este reducerea contrastului - nu mai este posibil să se obțină căderi de tensiune maxime +VLCD și - VLCD pe segmentele aprinse și nici 0 pe segmentele stinse. Cum răspunsul optic al unui segment depinde de valoarea efectivă a căderii de tensiune la bornele sale, în cazul prezentat mai sus se obține: Capitolul 4 Dispozitivele periferice ale sistemelor embedded Construcția și tehnologia sistemelor embedded 112 LCDefA VV 8
CONSTRUCŢIA ŞI TEHNOLOGIA SISTEMELOR EMBEDDED by Andrei DRUMEA () [Corola-publishinghouse/Science/674_a_1090]
-
marchează desprinderea de starea originară de bine, întreruptă de contactul cu durerea. Acest univers primordial, făurit din tainice iluzii în care se împletesc ape, cuvinte, arbori, imagini fantastice și liniște se destramă: Zi inutilă, / mă iei din spații suspendate, / (pustiuri stinse, renunțări) / din codri tăcuți / înlănțuiți cu șfori de aur / cărora nu le schimbă sensul / nici foșnet de vânturi / ce coboară deodată / nici rotire de stelele (Forme de arbori chinuite).294 Foșnetul vântului și desișurile sunt imagini leopardiene, preluate de Quasimodo
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
reprezentat la ambii poeți, contribuie la evocarea în termeni pozitivi a universului neatins, a peisajelor intacte (nearate / ogoare) premergătoare vieții: mute razele de soare, neauzit, plăcut, necunoscută pace, neatinse de plug, mut, străină de vini cântă Leopardi, codri tăcuți, pustiuri stinse, abandonuri, necunoscut mă trezești, reia emulul. Spațiile nocturne quasimodiene învăluite în liniște, anterioare curgerii vieții, precum și sentimentul desprinderii de acestea au un ascendent în tristețea leopardiană de la dispariția lumii originare, viciate de prezență omului care se vede aruncat în vârtejul
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
a divinității (anche îl cielo è solo). O imagine asemănătoare, ce confirmă faptul că efectul reprezentărilor romantice s-a atenuat, se regăsește în Forme de arbori chinuite: Desișurile se apleacă / în umbre. // Zi inutilă, / mă iei din spații suspendate, / (pustiuri stinse, renunțări) / din codri tăcuți / înlănțuiți cu șfori de aur / ce nu își schimbă sensul / la foșnet de vânturi / ce coboară deodată / nici la rotirea stelelor (Forme de arbori chinuite).360 Se remarcă aici prima ocurenta a verbului leopardian stormire, substantivizat
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
geana de lumină se zărește / vulpea de aur / ucisă lângă un izvor (Eucalyptus), Dorm păduri / de verde luminate, de vânt, / câmpii unde pucioasa / era vară imobila / a miturilor (Dorm păduri, trad. MB); Zi inutilă, / mă iei din spații suspendate, / (pustiuri stinse, renunțări) / din codri tăcuți / înlănțuiți cu șfori de aur / ce nu își schimbă sensul / la foșnet de vânturi / ce coboară deodată / nici la rotirea stelelor. // Descoperi a mea inima subpământeana / ce-nchide luni și roze legănate / și aripile fiarelor de
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
degrabă, prin imaginea pe care reușește să și-o proiecteze în adâncuri. Privirile nu mai urmează un traseu ascendent, ci unul descendent. "Plutea pe mare o bucată de cer -/ Ca Prometeu pe munți, ca Atlas sub munți,/ într-o stea stinsă, mai stinsă, mai rece,/ îngerul ei făclier/ ca un păianjen se clătina de colți -/ doar valurile albe de sare/ luminând extraordinara somnolență/ păreau pisici mângâiate pe spinare." (Steaua Venerei). Trimiterile mitologice conturează și ele imaginile acvaticului ca spațiu al nediferențierii
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
imaginea pe care reușește să și-o proiecteze în adâncuri. Privirile nu mai urmează un traseu ascendent, ci unul descendent. "Plutea pe mare o bucată de cer -/ Ca Prometeu pe munți, ca Atlas sub munți,/ într-o stea stinsă, mai stinsă, mai rece,/ îngerul ei făclier/ ca un păianjen se clătina de colți -/ doar valurile albe de sare/ luminând extraordinara somnolență/ păreau pisici mângâiate pe spinare." (Steaua Venerei). Trimiterile mitologice conturează și ele imaginile acvaticului ca spațiu al nediferențierii, al ștergerii
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
1982, 1; Barbu Cioculescu, „Imaginația ecoului”, R, 1982, 6; Steinhardt, Critică, 109-112; Cristea, Modestie, 88-91; Eugen Simion, În laboratorul criticii, RL, 1985, 40; Irina Grigorescu, „Ieșirea din contur”, LCF, 1985, 37; Cândroveanu, Lit. rom., 181-184; Gabriela Omăt, Pluralul într-o stinsă șoaptă, RL, 1990, 38; Dumitru Micu, Profil de poetă, „Viitorul”, 1990, 38; Grigurcu, Poezie, II, 233-235; Marcel Duță, O dinastie de scriitori - Ion, Dinu și Monica Pillat, „Paradox”, 1991, 2; Cosma, Romanul, II, 195-196; Barbu Cioculescu, Mitologie cotidiană, RL, 1999
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288816_a_290145]
-
pricina. A contat doar imaginea BOR și managerierea acesteia într-o situație de criză. Sibiul va coopera cu urbea de pe Someș și invers, întru buna, harnica imagine a BOR Ce ascunde această imagine recondiționată rămâne de văzut: un vulcan aparent stins, nisipuri mișcătoare sau măcar un tsunami à la roumaine. A fost și circ, și patetism, a existat și ridicol ori desuetidine în cearta ierarhilor și a susținătorilor lor. Așa că, orice s-ar spune, BOR este într-adevăr specific românească. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
Vasile se rugă: „Doamne, nu mă lăsa să mă abat de la poruncile Tale” ăPs. 119:10). Abia isprăvi rugăciunea și paznicul viei apăru, zicându-i: „Doamne ajută, frate Vasile, și aici îți faci rugăciunea?!”. „Auzii tocând”; zise Vasile cu glasul stins și îndepărtânduse își făcea mereu cruci, mulțumind lui Dumnezeu că i-a ajutat să nu cadă în ispită și să păcătuiască. 16. Blândețea (forța care preface răul în bine) Sfântul Macarie Egipteanul se reîntorcea cu un elev deal său, la
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
unui fenomen pe care cele două autoare îl numesc "trezirea metaforelor adormite": Există, desigur, un continuum cu praguri mobile nu doar între mișcările de gândire fără figură și mișcările de gândire purtătoare de figuri, dar și între figurile vii, figurile stinse și non-figuri. O metaforă încă vie pentru un vorbitor poate fi pe de-a-ntregul moartă pentru un altul, dar poate fi readusă la viață dacă este "filată", adică utilizată într-o întreagă succesiune de metafore coerente între ele."27 Studiul
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
în treburile gospodăriei. În ierarhia acestor munci, n-aveau statut inferior. Dimpotrivă, aș zice! Pâinea și hrana, de fiecare zi, o pregăteau ele. Tot ele torceau, țeseau, împleteau și coseau hainele, așternuturile și decorațiunile casei. Iarna, cu lampa de petrol stinsă după ce adormeau toți ai casei, își trăgeau scaunul la fereastră și sub lumina lunii, proiectată pe omătul de-afară, își isprăveau caierul de tors. Băutura și tutunul le erau însă interzise. La bătrânețe doar, puteau exersa aceste plăceri cu motivația
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
adesea gravă asupra destinului lumii de astăzi. SCRIERI: Poeme banale, București, 1969; Balerina portocalie, București, 1970; Ora translucidă, București, 1974; Acceptați retrovizorul, București, 1974; Aventură în cosmos, București, 1974; Pregătirea pentru echinox, București, 1977; Amfora de rezervă, 1979; Destăinuirile vulcanilor stinși, București, 1985; Antinomii, Cluj-Napoca,1986; Multiplii faptului divers, București, 1986; Departe, între ieri și mâine, Cluj-Napoca, 1991; Destin de împrumut, București, 1995; Învinși de abstracțiuni, București, 1995; Delapidatorul de timp, Cluj-Napoca, 1996; Tratat de fantezie, Cluj-Napoca, 1997; Partitură pentru uimire
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289495_a_290824]
-
1974, 24; Dana Dumitriu, „Ora translucidă”, RL, 1974, 38; Radu Boroianu, Liviu Rebreanu, „Răscoala”, dramatizare de Valeriu Sârbu, RL, 1977, 14; Eugen Simion, Poezia obiectelor, RL, 1980, 10; Ilieș Câmpeanu, „Amfora de rezervă”, CNT, 1980, 20; A. I. Brumaru, „Destăinuirile vulcanilor stinși”, AST, 1986, 10; O. Dobre, Proză informațională, CC, 1991, 10-12; Ulici, Lit. rom., I, 231-233; A. I. Brumaru, Poeme de azi, Poeme cenzurate, „Gazeta de Transilvania”, 1996, 1 798; Petria, Vâlcea, 365-366; Popa, Ist. lit., II, 643; Dicț. scriit. rom., IV
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289495_a_290824]
-
martor) Noi ne putem cerceta, numai [alții] ne văd (Ana Blandiana, Calitatea de martor) * un grup adjectival al cărui centru este un adjectiv calificativ sau categorizant: Frunzele lui... eu le-am văzut numai [gălbui, galbene, aurii, luminoase, roșietice, purpurii, întunecate, stinse, brune], eu le-am văzut numai [angajate] în existențiala devenire care le face să parcurgă nuanțele flăcării, să se aprindă, să pâlpâie, să ardă învăpăiate, să apună ca ea] (Ana Blandiana, Calitatea de martor) Am zis că Caragiale e universal
[Corola-publishinghouse/Science/85006_a_85792]
-
Biserică, nemișcare liberînd energii! asocierea cu omul s-a ratat din absolutismul cuvîntului său, somnul dogmatic, cît să-l arate pe Dumnezeu om Feuerbach, Și dacă ochii cei senini / N-or fi de raze plini / Tu mă privește liniștit / Cu stinsele lumini! apropiate de pietre, Sfinte Petre, tac! în metafore naționale Rusia o fi avînd hotar cu Dumnezeu, dar în partea cu Eminescu! păcat de literatură, cu geografia ei descriptivă, nu și speculativă, meșteșug irosit în hipercodificare! iar insuficiența celorlalte, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
și gaze, personalul Videle Giurgiu locomotivă de serie nouă smulsă cu viteza de accelerat, numele stației prins cu atît mai prompt, halta Anghelești clădire dezafectată, km 40 cîmp petrolifer, soarele cîmpului de grîu în motoare, greutatea nopții, golul de văzduh stins, mai rea roșeața zării, spre nord diferențele imperceptibile, Grădinari lumina caldă în geam, peretele, Argeșul pe cote de atenție piaptănă arboreturile de margine, țițeiul la ultima sondă și becuri strînse pe rezervoare, satul vegetația nocturnă, profil simbolic emisfera de tablă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]