3,994 matches
-
acoperit obrajii aprinși de soare, dar și de rușine. Mă aflam la aproximativ 8 kilometri de satul unde era primăria. Acolo mai aveam câteva haine subțiri și tricouri cu mânecă lungă. La ora aceea era cald, eram flămândă, încălțămintea avea tocuri înalte, iar până la șosea, unde puteam găsi o mașină sau o căruță, era de mers. Am plecat cu un nod în gât și nervoasă, iar când am ajuns la șosea, mașina fără secretară a trecut pe lângă mine în mare viteză
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
Nici nu apucasem să-i spun că vreau geanta înapoi! Îl voi căuta și i-o voi cere. Am revăzut-o pe profesoara de la catedra de comerț exterior, cochetă, cu scurta de vulpe polară, cu pălărie și cu cizmele cu tocuri foarte înalte, care a apărut de după un stâlp și după ce a luat sacoșa grea a dispărut după același stâlp, unde o aștepta un tânăr în blugi. Sacoșa era umezită de la carnea împachetată în hârtie de pergament și mirosea a brânză
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
apoi am simțit cum veșnicia căpăta contur și mă privea din ochii tăi fără să întrebe nimic 14 mai 2011 Doar câteva cuvinte despre viață viața este frumoasă chiar și atunci când nu este uneori se fandosește în fața oglinzii merge pe tocuri înalte mișcă lasciv șoldurile clipește din gene prelungi câteodată dă cu noi de pământ ne ia de guler ne ridică scutură praful de pe haine (dacă este binedispusă) și salută cu un deget la tâmplă de multe ori viața e croită
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
ce mai era nou în jurul lui Colossimo și Capone în Cicero și cu clanul O’Bannion din Cartierul de Nord, cam atunci fiind momentul când O’Bannion a fost doborât în florile din curtea lui de cineva care își ținea tocul revolverului într-o strânsoare prietenoasă - purtând toate acestea, Coblin cobora din mașină. Prânzul îl lua într-un restaurant bun, sau la Reicke pentru fasolea gătită ca la Boston și pâinea neagră. Apoi se ducea la întâlnire, unde responsabilul cu circularea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
te privească direct, arăta ca o femeie mai în vârstă. Purta o haină verde, fuma, umbla cu un teanc de manuale pe care le ținea în brațe și galoși descheiați, ale căror catarame scoteau un clinchet. Deschizătura acestor galoși cu tocuri înalte, descheiați, precum și clinchetul lor rapid aveau darul de a acționa asupra spiritului meu prostit de dragoste asemeni unor săgeți mici dătătoare de febră și mă făceau să înțepenesc de dorința idioată de a-i cădea la picioare. Mai încolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
care învârtește milioane, costum strâns pe corp, cămașă în stil andaluz, închisă până la gât și purtată fără cravată, pantofi de șmecher, cu vârful ascuțit, cum poartă codoșii, lustruiți cum sunt pantofii unui dansator de tango; se proptea cu putere pe tocurile lor de piele. Părul lui Dingbat era violent, strălucitor, negru, dat cu balsam, în valuri. Ca un cocoș, cu mușchi slabi, rapid, aproape fragil, avea o față absolut nerezonabilă. Trebuie făcută o distincție între fața lui și cea a unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și vă ia mama dracu’. Ce v-a găsit, aveți pitici pe creier? Întotdeauna a fost un om de o mare cinste și onestitate când era vorba de loialitate și onoare; labele lui osoase erau pregătite să se apere, iar tocurile lui cubaneze se propteau zdravăn în podea; bărbia lui brăzdată se ridica deja într-o poziție belicoasă, pe umărul cămășii lui apretate. Și apoi era pregătit să înceapă jocul de picioare și să care pumni. Nu aveau însă loc bătăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
diagnosticul doctorului și continuase mereu să zică: „Așa vorbesc toți cioclii ăștia când cade un bătrân la pat. Păi Comisarul e un om de fier, n-are nici pe dracu’!“ Însă acum se repezea înăuntru și apoi afară, țăcănind din tocurile lui de maestru de tango, îl hrănea pe Comisar și îl freca pe spate și alunga copiii care se jucau pe mormanul de mobilă din curtea din spate. „Ușchiți-vă, dracilor, că deranjați un om bolnav. Ai naibii mucioși, unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
un prieten să plătească chiria. Toate astea le făcea din plictiseală sau ca să întâlnească fete, nu pentru că îl considera pe Sylvester ca pe unul din copiii zorilor de zi, ci pentru că îi plăceau fetișcanele în jachete de piele, pantofi cu tocul jos, berete și cămăși de lucru de chembrică. Literatura de propagandă pe care o aducea cu el acasă era folosită a doua zi pe post de mușama și pusă sub cănile de cafea, sau rupea cu mâinile lui mari și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
denota un suflet cu pofte imense, nestăvilit; spunea tot ce avea chef, nepunându-și nici un moment problema că i-ar putea sta ceva în cale. Avea șolduri prelungi și înguste, bustul generos, și purta fuste pe corp și pulovere și tocuri înalte care confereau un arc de nerăbdare încordată mușchilor gambelor ei; avea un pas mărunt și frumos și un râs violent, total, și critic. Nu-mi prea amintea de Willa de la Symington, tot chelneriță și ea. Willa, pe care eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dragoste pierdută de vară“, în timp ce-și făcea unghiile, își aranja coafura, asta nu însemna că trăia pentru astfel de mici vanități. Care erau oricum imposibil de suprimat. Da, le acorda atenție destulă, ba chiar prea multă. Pantofi cu toc, dresuri străvezii, compleuri frumoase, pălării, cercei, pene și tot felul de cosmeticale de teatru, plus electrolize, costume de slăbit, și tot felul de copci și strânsori în care să își adăpostească adorația. Nu neglija nici cel mai mic aspect, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
intenția lui, Moulton mi-a prins mâna strâns lângă burta lui tare, mi-a trecut zdravăn brațul pe sub al lui și cu o grabă grosolană m-a obligat să fac câțiva pași rapizi peste lespezi și peste gunoiul rozaliu, pe tocurile mele scâlciate. Adună-te, mi-a spus. Talavera a fost iubitul Theei, băiete. Iar acuma e cu ea în Chilpanzingo. M-am smuls din strânsoare. Voiam să-i bag mâna în gât și să îl strâng de gât până își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
paște. Sau Simon însuși. Venea înăuntru, vedea ce confortabil e ea instalată în salonul ei burghez și se simțea satisfăcut. Și ea își dădea seama că e tratată într-un mod satisfăcător. Pe încheietură avea o brățară de argint, purta tocuri și avea un radio cu un zigzag mare de crom pe difuzor. De fapt, când Bunica Lausch își pusese la vedere lucrurile ei bune de Odessa la Azilul Nelson, încercase să afișeze o palidă umbră a bunăstării în care trăia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
astea, în țipetele ei erau și hohote de râs. Cât de tare îl mai iubea pe Simon! Și el o știa. Ascunde-te, ascunde-te! a spus el, râzând. Neghiob dement, a strigat Charlotte. A luat-o la goană pe tocuri să îi aducă maică-sii o haină și s-a întors și ea râzând. Erau cu toții foarte mândri, îmi închipui. Simon a scris un cec și i l-a dat doamnei Magnus. Uite, i-a spus, cumpără-ți ceva și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Benny Fry, de la sala de biliard? Începe să se ajungă. Face și terapie cu cuplurile căsătorite, și face și teste de sarcină pe iepuri. Dacă ăsta e același individ la care mă gândesc și eu, ăla de purta pantofi cu tocuri mai înalte, nu l-au dat în judecată luna trecută pentru că a profesat fără licență? Da, dar nu ne împiedică nimic să facem asta legal. Nu vreau să îți stric cheful, i-am spus, încă pătruns de propriile mele experiențe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și fotoliul în care se tolănise doamna Silsburn. — Nu știu ce băuturi am, încă nu m-am uitat în frigider, am spus, dar îmi imagineză — Adu orice ai, m-a întrerupt purtătoarea de cuvânt de pe canapea. Numai să fie lichid. Și rece. Tocurile pantofilor i se odihneau pe mâneca jachetei surorii mele. Mâinile îi erau împreunate pe piept. Sub cap își vârâse o pernă. — Pune gheață în băuturi, dacă ai, a adăugat închizându-și ochii. I-am aruncat o privire scurtă, dar ucigașă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
de oră..." *** Să mai iau o gură de cafea spune Radu în timp ce se îmbrăca grăbit. Ptiu! ce trece timpul... Fără cinci și-al tău? Da încuviințează Paula, fără să arunce vreo privire spre ceas, rămînînd mereu cu spatele lipit de tocul ușii. Ce ai? o întrebă Radu acordîndu-i o privire de-o clipă. Nimic, absolut nimic. Îmi pare rău că viscolește; plănuisem să merg la film. Draga mea, pe mîine spune Radu, prinzînd-o de umeri, sărutînd-o în colțul gurii, în grabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cu buza paharului lipită de umărul obrazului drept, oftează, apoi, încet-încet, parcă ar fi bolnav, se ridică în picioare, întinde mîna dreaptă cu paharul ținut drept, ceremonios, merge în mijlocul încăperii, privește atent în jos, la vîrfurile pantofilor, bate discret cu tocul în mocheta de sub picioare, din ce în ce bătăile se amplifică, se stabilesc într-un ritm anume, brațul stîng descrie nervos un arc de chemare, oprindu-se întins, parcă ar sta sprijinit pe umărul vecinului, capul plecat al lui Săteanu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
-l iau cu mine... Iese în grabă, dar cînd ajunge pe la jumătatea culoarului, auzind zbîrnîitul strident al telefonului, înțelege că semnalul e din afara uzinei așa că se întoarce în fugă, intră ca o vijelie, dînd un umăr cu toată puterea în tocul ușii, se repede și, bucuros, ia receptorul întins spre el de tehniciană. Alo, alo! Doamna Marcu? întreabă el, auzind o voce de femeie în telefon. Vlad la telefon, vorbesc de la uzină se precipită, făcînd o grimasă de durere din cauza umărului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de hîrtie pe care și-a notat adresa lui Mihai din registrul de comenzi, unde i-a scris-o ieri, cînd el a solicitat zece sticle de vodcă. Hotărîtă brusc, din senin, se întoarce la ușă, cu pas apăsat, lăsînd tocurile cizmulițelor să lovească cu zgomot cimentul. Bate de două ori, apoi așteaptă. Intră aude o voce de om trezit din somn. Mai bate de două ori. Oof, doar îi deschis... Ușa se dă în lături. În fața ei, buimac de somn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
rămas bun și se grăbește spre intrarea în bloc, înspăimîntată de vorbele lui Mihai. "Trebuie să rup invitația! se înfurie, nervoasă că nu-și poate trage mănușa, în care a băgat biletul, dar, intrînd în apartament, se oprește rezemată de tocul ușii: În fond, n-am mai ieșit de mult cu Radu, chiar mi-i dor. Și-apoi, vreau să văd cum au realizat personajul feminin pe scenă; Mihai spunea că mi s-ar fi potrivit... Cît despre... ce-i rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
junghi puternic unde a fost lovit de Sultana cu lemnul. Arhitectul vrea să mai împingă ușa, dar cînd înțelege că nu se mișcă deloc, o privește atent și-și dă seama că e încrucișată pe una din diagonale, înțepenită în toc. "Doamne! se îngrozește el înseamnă că stîlpii centrali au cedat deja..." Ieși afară! bate el cu palma ușa e blocată, cred că se dărîmă vreun perete. Dărîme-se mormăie Mircea Emil, căscînd somnoros. În sala restaurantului, pasagerii devin tot mai nervoși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
să cred, spuse Rosemary. Să vă despărțiți voi, tu și Antonia, după atâta timp! Crede-mă, am fost grozav de surprinsă. Satisfacția ei era aproape insuportabilă. M-am uitat în jos la picioarele ei mici încălțate cu cizme negre cu tocuri înalte. — V-ați înzăpezit la Rembers? Nu ne-am înzăpezit cu adevărat, răspunse ea, deși parcă acolo a nins mai mult decât aici. Nu ți se pare curios acum la țară ai impresia că ninge mai mult decât la oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
spuse Antonia. Nici dacă ai vrea, n-ai izbuti să fii rău. Ai un caracter mult mai frumos decât fratele tău. Doamne, ce mult te iubesc! Mă îmbrățișă cu un gest teatral, ridicând puțin un picior încălțat în pantoful cu toc înalt. Am acceptat îmbrățișarea ei. — Și Palmer ce părerea avea despre giumbușlucurile tale cu Alexander? am întrebat peste umărul ei hotărât să o fac să sufere. S-a depărtat de mine și, pierzând ceva din aerul actoricesc, pe fața ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
În față și s-a Încheiat cu jefuirea cadavrelor și o beție În toată regula: „Mai știu că În timpul progromului Gheorghe Ilie XE "Ilie, Gheorghe" a luat de la cadavrele din curtea și grădina garajului nostru un portmoneu cu bani, un toc rezervor, o pereche de pantofi de culoare negri, o pălările de culoare gri și un ceas de mână cu brățară de metal. Dintre aceste lucruri luate de la cadavre mi-a dat și mie suma de cinci sute de lei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]