2,628 matches
-
prezintă o corespondență perfectă între diferite vocale și culori, deși bazată pe o foarte răspândită tradiție, *13 poate fi pur arbitrară; dar existența unor asociații fundamentale între vocalele prepalatale (e și i) și obiectele subțiri, iuți, clare, strălucitoare și între vocalele posterioare (o și u) și obiectele greoaie, încete, posomorite și sumbre poate fi dovedită prin experiențe acustice. *14 216 Lucrările lui Carl Stumpf și ale lui Wolfgang Köhler demonstrează de asemenea că consoanele pot fi împărțite în întunecate (labialele și
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
interogative și exclamative, este în parte, și o chestiune de melodie. Cititorul englez modern sesizează cu greu tiparele meșteșugite ale cursului latin când sunt imitate în limba engleză, deoarece în engleză accentele nu sunt fixate cu aceeași rigiditate convențională ca vocalele lungi și scurte din sistemul latin; dar s-a constatat că, mai ales în secolul al XVII-lea, s-au făcut numeroase încercări, care uneori au fost încununate de succes, de a se obține efecte analoge eu cele din latină
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
concluzia că în realitate nu există silabe, deoarece emisiunea vocală este continuă ; că nici cuvântul nu există, deoarece urnitele lui nu apar la oscilograf ; și că, în sensul strict al cuvântului, nu există nici melodie, deoarece înălțimea, exprimată numai de vocale și de câteva consoane, este în permanență întreruptă de zgomote. 224 Metrica acustică demonstrează de asemenea că nu există un izocronism perfect, deoarece durata reală a măsurilor diferă considerabil Cel puțin în limba engleză nu există silabe lungi sau scurte
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
legată de sunetele și sensurile unei limbi. 232 Cauzele sunt mai mult sau mai puțin evidente. Metrul organizează caracterul sonor al limbii. El regularizează ritmul poeziei, apropiindu-1 de izocronism și simplificând astfel relația dintre lungimile silabelor. El reduce tempoul, prelungind vocalele, spre a scoate în relief nuanțele sau coloritul 1er (timbrul). El simplifică și regularizează intonația, melodia vorbirii. *4 Astfel, influența metrului constă în aceea că dă viață cuvintelor : le pune în evidență și îndreaptă atenția asupra sonorității lor. În poezia
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
este îndepărtată sau ștearsă); • 40 70 dB (deficit auditiv mediu, hipoacuzie medie: poate auzi conversația de foarte aproape și cu dificultăți; necesită proteză auditivă); • 70 90 dB (deficit auditiv sever, hipoacuzie severă: poate auzi vocea, ecourile, diferite zgomote și unele vocale; necesită protezare auditivă); • deficit mai mare de 90 dB (deficit auditiv profund, surditate sau cofoză. Sunetele foarte puternice percepute dureros. Necesită protezare specială); • deficit total (nu recepționează niciun sunet, surditate sau cofoză totală)92. După tipul deficitului, distingem: • surditate de
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
O altă formă de comunicare a surzilor este metoda americană a așa-numitului limbaj vorbit completat (L.P.C.103). L.P.C. utilizează o relaționare mixtă: limbaj oral plus limbaj printr-un alfabet simplificat și exprimat prin semne (cinci poziții ale mâinii pentru vocale și opt poziții ale mâinii pentru consoane; pentru vocale mâna se pune sub obraji, iar pentru consoane sub bărbie). Avantajul costă în faptul că, în felul acesta, deficientul de auz are mai multe repere în recepționarea mesajului, și că el
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
americană a așa-numitului limbaj vorbit completat (L.P.C.103). L.P.C. utilizează o relaționare mixtă: limbaj oral plus limbaj printr-un alfabet simplificat și exprimat prin semne (cinci poziții ale mâinii pentru vocale și opt poziții ale mâinii pentru consoane; pentru vocale mâna se pune sub obraji, iar pentru consoane sub bărbie). Avantajul costă în faptul că, în felul acesta, deficientul de auz are mai multe repere în recepționarea mesajului, și că el nu mai este obligat "să ghicească" sunetele posterioare. Dezavantajul
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
ale organelor mobile (coardele vocale, faringele, palatul moale, uvula, limba, buzele și maxilarul inferior) determină modificări ale formei și dimensiunilor canalului vorbirii în timpul fonației. În acest mod, curentul de aer va căpăta forme, rezonanță și timbru diferite, producând sunetele vorbirii: vocale și consoane 121. "Este considerat ca având o întârziere în apariția și dezvoltarea vorbirii copilul care, până la vârsta de 3 ani, folosește un număr redus de cuvinte, aproape întotdeauna alterate ca pronunție, și care nu formează încă propoziții simple deși
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
a literelor "b" și "d" se deosebește doar prin orientarea "burților" celor două semne, iar lipsa de orientare pe spații mici poate să facă insesizabilă deosebirea. Aceeași cauză, precum și lateralitatea pervertită poate duce la așa-numita "scriere în oglindă". În privința vocalelor, Emil Verza amintește, în urma unei cercetări pe un lot semnificativ de subiecți (cercetare de echipă), următoarele rezultate: omisiuni 60%, înlocuiri 49%, adăugiri 85%. Cifrele se referă la limbajul scris, unde frecvența acestor omisiuni, înlocuiri și, mai ales, adăugiri este mai
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
blocajul, putem întâlni rinolalie închisă anterioară, medie sau posterioară. Rinolalia aperta este cauzată de tulburări care, fără a ocluziona traiectul spre gură, dirijează aerul pe nas. De exemplu, "gura de lup" sau palatoschizis-ul (fisuri ale cerului gurii). Spre deosebire de dislalie, unde vocalele sunt afectate extrem de rar, în rinolalie ele accentuează și mai mult efectul dezagreabil al rostirii. De multe ori, intervenția medicului specialist rezolvă singur problema. De aceea, includerea rinolaliei printre dislalii, cum este incadrată de mulți autori, ni se pare abuzivă
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
divinitatea (ceea ce nu vrea să afirme că autorul denunță arghezian tăcerea acesteia), ci exclusiv de o poezie psalmică întru slăvirea dumnezeirii și de cutremurare în fața puterilor și harurilor sale mântuitoare. Asemenea teme reapar în Clipa dintre hotare (2001) și în Vocale celeste (2001), acesta din urmă situându-se simetric față de volumul de debut, dar strângând în el experiența din interval. Ultimele comentarii despre poet îl definesc ca pe un „neoclasic” (Octavian Soviany), rostind nesofisticat „cosmosul mirific” (Ștefan Aug. Doinaș, Nicolae Balotă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287321_a_288650]
-
cuvântului, București, 1980; Paranteza Lunii, București, 1985; Stelele strigă, București, 1988; Timp răstignit, București, 1991; Inima lui septembrie, București, 1996; Poeme, pref. Nicolae Balotă, București, 1997; Plâns de heruvim, postfață Ștefan Aug. Doinaș, București, 1999; Clipa dintre hotare, București, 2001; Vocale celeste, Cluj-Napoca, 2001. Repere bibliografice: Florin Manolescu, „Cer înfrunzit”, RL, 1970, 13; Victor Felea, „Cer înfrunzit”, TR, 1970, 17; Daniel Dimitriu, „Glas de ceară”, CL, 1972, 17; Zaharia Sângeorzan, „Glas de ceară”, CRC, 1972, 44; Piru, Poezia, II, 335; Aurel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287321_a_288650]
-
ST, 2000, 1; Mihai Cimpoi, Poezia unui nou început, CNT, 2000, 12; Octavian Soviany, Seceta și rodirea, LCF, 2000, 33; Nicolae Oprea, Un poet din Țara Maramureșului, ALA, 2000, 516; Tatiana Rădulescu, Însemnele clarității, PSS, 2000, 122-123; Ion Bălu, Mirajul vocalelor celeste, CL, 2001, 6; Florin Mihăilescu, Două feluri de a fi modern, ST, 2001, 5-6. N.M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287321_a_288650]
-
cavitatea bucală cu participarea buzelor, limbii și palatului moale. Pentru fiecare articulare există o poziție caracteristică a obrajilor, dinților și vălului palatin. Vălul palatin permite unei părți din aerul fonator să treacă prin fosele nazale determinând gradul de nazalizare a vocalelor. Vibrațiile corzilor vocale, amplificate în rezonatorul cavității bucale, sunt modificate în mod diferit de modul de mișcare a limbii. Dinții și buzele au rol în adăugarea unor caracteristici personale ale vocii: formarea sunetelor dentale, labiale și labiodentale. Sunetul articulat se
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
din Attica, dintre care unele trebuie să fi fost scrise În vechiul alfabet, au fost transliterate după norma ortografică ioniană. PÎnă În 403 Î.H., Atena folosise În mod oficial vechea scriere, În care exista cîte un singur grafem pentru vocalele scurte și lungi (În variantă deschisă și Închisă), E și O. Unele dintre cărțile aflate la Biblioteca din Alexandria erau În scrierea veche, de vreme ce Aristarch explică o difi cultate din Pindar printr-o eroare de interpretare gene rată tocmai de
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
us> (la origine numai pentru forme de dativ și ablativ plural la declinarea a treia, dar În manuscrisul vergilian Mediceus se Înregistrează forma PHOEB = Phoeb<us>; la acestea se adaugă indicarea unui n final printr-o linie orizontală deasupra ultimei vocale (la Început, această prescurtare apărea doar la sfîrșit de rînd, apoi și În interior). Capitala rustică Încetează să mai fie folosită către sfîrșitul secolului al VI-lea, dar este imitată În codice (În Întregime sau parțial) pînă la sfîrșitul secolului
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
din cauza schi mbărilor de litere datorate contururilor similare sau modului În care era pronunțată latina În insulele britanice. Iată cîteva exemple: literele duble sînt negli jate sau folosite greșit (e.g. missi În loc de misi și invers), se produce o alterare a vocalelor (e.g. cremina pentru crimina, cenabium pentru cenobium). Avînd În față acest tip de scriere, un copist continental schimba Între ele r și p, r și s, n și r, fi și si, fl și r. Scrierea insulară Încetează să mai
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
tărîm Împînzit de promisiunea veștilor, de aroma chemărilor. Trupul Însuși al acestui cuvînt, substanța sa fonică, pare a-l predestina unei generoase semnificații: zumzetul și vibrația consoanelor inițiale se bucură de o reverberație amplă În cuprinsul bine rotunjit al unei vocale aptă să susțină freamătul prelungit cu tonurile Înalte de orgă nazală ale ultimei consoane. Inconsistent pentru a mai alimenta cu informație pertinentă activitatea eficace, angajată utilitar pentru a atenua inconfortul cotidian sau secular, zvonul deșteaptă o harnică rumoare de roi
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
qafar, sistemul de gen este semantic și fonologic: substantivele [+Animat] se repartizează în masculine și feminine, pe baze semantice; cele [-Animat] se repartizează în masculine și feminine pe criterii fonologice: cele a căror formă de dicționar se termină într-o vocală accentuată sunt feminine, iar celelalte sunt masculine, cu foarte puține excepții (Corbett, 2006: 128). Atribuirea genului pe baza informației morfologice este întâlnită în rusă. În această limbă, pentru animate, atribuirea se face pe baze semantice; restul substantivelor sunt fie masculine
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Negrenii sunt plecați din București. (vs. *Ionescu / Negreanu sunt plecați din București.) 2.2.2. Toponimele Trăsăturile formale de gen și număr ale toponimelor se stabilesc pe baza analogiilor cu substantivele comune. În general, toponimele terminate în consoană sau în vocala -u sunt tratate ca masculine sau neutre, singular (Brașov, Sibiu, Bacău), cele terminate în -a sau -ea sunt de tratate ca feminine (Tulcea, Constanța) etc. Acordul în gen al adjectivelor predicative și al participiului pasiv se poate face formal sau
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
calcis; gr. pexis "fixare"); ro. tahicardie (fr. tachycardie; en. tachycardia, cf. gr. ταχν-, ταχύς- "rapid"; καρδι-; καρδια "inimă"). Regula era generală în limba latină: dacă termenul al doilea începea cu o consoană, temele în -a și cele în -o aveau vocala finală închisă la i, iar temele în -u, prin analogie, schimbau pe -u în -i (stillicidium). Ca vocală de legătură unică, specifică compunerii -i era folosit analogic, chiar și înainte de vocală (lat. funiambulus). Termeni panlatini formați din prefixoid + interfix o
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Regula era generală în limba latină: dacă termenul al doilea începea cu o consoană, temele în -a și cele în -o aveau vocala finală închisă la i, iar temele în -u, prin analogie, schimbau pe -u în -i (stillicidium). Ca vocală de legătură unică, specifică compunerii -i era folosit analogic, chiar și înainte de vocală (lat. funiambulus). Termeni panlatini formați din prefixoid + interfix o + termen- bază: ro. enter(o)virus (fr. entérovirus; en. enterovirus, es. enterovirus, it. enterovirus, germ. Enterovirus: cf. gr.
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
consoană, temele în -a și cele în -o aveau vocala finală închisă la i, iar temele în -u, prin analogie, schimbau pe -u în -i (stillicidium). Ca vocală de legătură unică, specifică compunerii -i era folosit analogic, chiar și înainte de vocală (lat. funiambulus). Termeni panlatini formați din prefixoid + interfix o + termen- bază: ro. enter(o)virus (fr. entérovirus; en. enterovirus, es. enterovirus, it. enterovirus, germ. Enterovirus: cf. gr. έυτερο-, έυτερον- "intestin"); ro. sacrolombar (fr. sacro-lombaire: cf. lat. sacrum- osul sacru; lumbus
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
termen- bază: ro. enter(o)virus (fr. entérovirus; en. enterovirus, es. enterovirus, it. enterovirus, germ. Enterovirus: cf. gr. έυτερο-, έυτερον- "intestin"); ro. sacrolombar (fr. sacro-lombaire: cf. lat. sacrum- osul sacru; lumbus "șale"); saprofit (fr. saprophyte: cf. gr. σαπρο-, σαπρός- "putred"). Vocala tematică - o, în compuse era atribuită influenței grecești (sacrosanctus, mulomedicus). Acest interfix a supraviețuit în terminologia panromanică, în formațiunile care conțin elemente de origine greacă: rinofima (fr. rhinophyma, en. rhinophyma: cf. gr. ρινο, ρις "nas"); eo- de început, primitiv, preistoric
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
și latinești + termenul-bază: ro. card (io) megalie (fr. cardiomégalie; en. cardiomegaly: cf. lat. cardiomegalia, gr. καρδι-; καρδία "inimă"+ μεγα-, μεγαλσ-, μέγας "mare"). Fenomenul este explicabil prin latinizarea prefixoidelor grecești, care în structurile complexe revendică juxtapunerea interfixului latin-i și a vocalei grecești -o. Termeni panromanici bi- (triconceptuali), formați din două/ trei afixoide + termenul-bază: ro. cardioesofagial (fr. cardioesophage; en. cardioesophageal); ro. histerosalpingografie (fr. hystérosalpingographie; en. Histerosalpingography: cf. gr. hystera- "uter", lat. solpinx,- ingis, gr. salpinx, -ingos-trompă, gr. graphein- a scrie). Unități neologice
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]