19,653 matches
-
umor, cu o comică dezmierdare. Cu sentimentul distanței în același timp, parcă ar fi vorba de niște copii pe care-i alintă, dar nu vrea să-i scoată la obraz. (Viziunea comică și ușor dezmierdătoare este de altfel atitudinea ei obișnuită în viață.) ... După ce culege florile, vine la drum cu brațul încărcat, se așează pe dâmbul șanțului, le clasifică în grupuri după criterii subiective și fanteziste, le întocmește într-un buchet mare, își pune una în păr (la plimbările afară din
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
începea să-ți apară ca unică dispensatoare de viață, n-a avut pentru tine atâta realitate acumulată, și atât de intensă, ca dânsa. ... Singura salvare, încă posibilă, ar fi absența. Napoleon, un om destul de priceput în strategie și care nu obișnuia să fugă nici în fața coaliției lumii întregi, spunea că victoria cea mai si 1 Cu sensul de: neschimbate (lat.). gură în amor este fuga. Dar n-o să fugi!... O să-ți inventezi un milion de argumente, unul mai ipocrit decât altul
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
sărutat amândouă mâinile. O lucire scurtă în ochi, apoi o ușoară încrețitură între sprâncene, pe urmă o fugitivă expresie de concentrare sufletească, comună tuturor oamenilor când vor să-și lămurească o problemă impusă de împrejurări neașteptate... și imediat masca ei obișnuită de înger care te persiflează pentru că ți-i scump. Firește, am continuat vorba cu fraze cât mai lungi și mai susținute, ca și cum nu s-ar fi întîmplat nimic, ca și cum gestul meu intempestiv ar fi fost foarte la locul lui și
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
de mână pe Adela și, întorcînd-o cu fața spre noi, a complimentat-o în felul ei: Ia uitați-vă la dânsa ce ochi are, să nu fie de deochi!" Adela, împurpurată și stânjenită, era acum fata de altădată. Grație ospitalității obișnuite la această mănăstire și drepturilor mele câștigate de musafir vechi, dar desigur mai ales grație ochilor Adelei, maica arhondară se purtă cu noi ca și cu un revizor eparhial. Prânzul și cina au fost adevărate banchete, prezidate de ea cu
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
plan al conștiinței ideea arzătoare a vieții ei fizice. Aflase că am vegheat toată noaptea la geamul ei. Mi-a spus cu tristețe, dezmierdîndu-mi ușor mîna: Sunt încîntată de grija matale, dar nu o merit". Simplă politețe? Dar ea nu obișnuiește cuvinte goale. Modestie? Dar ea nu are prea dezvoltată virtutea aceasta. Atunci vorbele ei însemnau că ea nu are cu ce să-mi răspundă la cauza grijii mele? Oricum, mi-a arătat toată ziua atâta apropiere și atâta supunere, încît
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
au venit altezile frumoase... Și... (Am așteptat urmarea lui " Și"... în zadar.) - Vremea stă la pândă și nu pierde niciodată. Zilele bune seisprăvesc și melancolia e cu atât mai amară cu cât zilele vor fi fost mai frumoase. Vremea nu obișnuiește să fie mistificată. Adela grefă pe generalitățile mele problema specială cu care începuse vorba: - Dar în viață lucrurile nu se isprăvesc întotdeauna ca în Război și pace. Uneori se isprăvesc ca în romanele care-i plac mamei, unde cei care
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
nu respect liniștea de moarte, eternă de acuma nainte, lăsată de ea. Mi se părea că ofensez cu zgomote vulgare muzica amintirilor. Am pus mâna pe toate câte știam că trebuia să le fi atins ea, am stat pe unde obișnuia să stea ea, pe jilțul de trestie, pe capătul canapelei din odaia de primire, cu fiorul că ocup în spațiu locurile pe care le umpluse ea cu ființa ei. Apoi, conștient de îndrăzneala mea irespectuoasă, m-am dus în camera
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
Această lacună presupune un efort intelectual în plus, menit să suplinească spontaneitatea. S-ar putea ca stângăcia, abstractul expresiei să-și aibă rădăcina în această stare de frustrare, de orfan cultural și de inadaptat în fond: " Dacă m-aș fi obișnuit de la 3 până la 18 ani, în viața de familie, să vorbesc cum se cade, acum acest lucru ar fi fost foarte ușor, mi-ar fi un lucru natural, fără nici o cheltuială de energie" (p. 229). Pe acest fundal de frustrat
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
evidentă. "Cele mai multe judecăți false în privința lucrurilor omenești se datoresc infirmității morale, și nu slăbiciunii intelectuale, pentru că mai degrabă pierde omul simțul realității prin partea morală decât prin cea intelectuală" (83). * * * Eul ficțional nu diferă de imaginea cu care ne-am obișnuit. În Amintiri... ni se releva ca un frustrat, ca un orfan cultural. În Privind viața, ca un abulic, inadaptat și sceptic. Aceeași imagine o vom găsi în Adela, pseudo-jurnalul sau pseudo-romanul unui sentimental juiseur care își cenzurează senzualitatea în realitățile
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
atrași și direcționați către lumi astrale în care aceste calități morale sunt exprimate și manifestate la maxim, atât în ceea ce privește ființele de acolo, cât și conjuncturile și aspectul general al acelui tărâm astral. Când vorbim despre sferele astrale trebuie să ne obișnuim cu o manieră diferită de a fenomenele și lucrurile de la acest nivel. Mai întâi totul este confuz și haotic. În plan astral totul este văzut ca întro oglindă, răsturnat (de exemplu: cifra 427 trebuie citită invers: 724, dacă urmărim desfășurarea
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
și mai relaxat! Sunt din ce în ce mai conștient de modul în care respir! IMPORTANT: Vom practica acest exercițiu ținând în palme cristale și pietre semiprețioase din lista celor menționate a fi utile în procesul de decorporalizare. Astfel, sistemul nostru energetic se va obișnui din timp cu frecvențele de vibrație ale acestor pietre și cristale. Recomandăm și utilizarea tipului de respirație completă cu apnee (retenție pe plin sau pe vid) ce este prezentată de Alberto Villoldo în cartea „Să refacem trecutul și să vindecăm
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
yang, masculină, nara dreaptă și emisfera stângă, cu energia yin, feminină. IMPORTANT: Vom practica acest exercițiu ținând în palme cristale și pietre semiprețioase din lista celor menționate a fi utile în procesul de decorporalizare. Astfel, sistemul nostru energetic se va obișnui din timp cu frecvențele de vibrație ale acestor pietre și cristale. RELAXAREA COMPLETĂ Efectuăm 3-5 respirații complete. Închidem ochii și ne focalizăm asupra corpului. Inspirăm și expirăm profund de câteva ori, după care relaxăm capul, pielea capului, fruntea, sprâncenele, ochii
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
Efectuăm câteva respirații profunde, deschidem ochii și revenim la activitățile zilnice. IMPORTANT: Vom practica acest exercițiu ținând în palme cristale și pietre semiprețioase din lista celor menționate a fi utile în procesul de decorporalizare. Astfel, sistemul nostru energetic se va obișnui din timp cu frecvențele de vibrație ale acestor pietre și cristale. TEHNICI DE DECORPORALIZARE SAMAEL AUM WEOR TEHNICA LUI ELIPHAS LEVI „... Această cheie constă într-o serie de sunete mantrice cu care se poate, în mod conștient și pozitiv, realiza
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
etc.) vă puneți întrebarea, este clar că aceasta se întipărește foarte bine în subconștient, și rezultatul este că noaptea ne punem aceeași întrebare în Lumea Astrală, trezind astfel Conștiința. Ceea ce face cineva peste zi, repetă noaptea, în timpul somnului. Dacă se obișnuiește să facă acest exercițiu în timpul zilei, este clar că noaptea îl va face de asemenea. Făcându-l în timpul somnului, Conștiința se trezește și atunci se pot vizita după voință Templele Lojii Albe, se pot invoca Îngerii etc.”.”. FRANTZ BARDON “...Stai
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
corpul tău astral și să respiri regulat, te vei găsi unit cu corpul tău astral. Chiar de la începutul unirii tale cu corpul astral ca un spirit lângă corpul tău fizicnu urmări nimic în afară de respirație. Acest experiment trebuie repetat până ești obișnuit să respiri în corpul tău astral pe care l-ai scos din corpul tău fizic și l-ai unit cu spiritul. Precum vezi, respirația conștientă în corpul astral produce separarea matriței astrale. Dacă prin practici repetate respirația în corpul mental
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
și alternative la acestea. Vă poate fi. de ajutor să lipiți sau chiar să prindeți o panglică sau o coardă de tavan, și să vă imaginați că aceasta chiar este o frânghie groasă. Atingeți-o cu mâna ocazional, pentru avă obișnui cu poziția sa și pentru a o percepe și mai bine...” „...Se făcuse deja seară când m-am întins în pat, imediat după apusul soarelui, gândindu-mă la tehnica frânghiei pe care tocmai o descoperisem. Mi s-a cerut să
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
taie o felie de jambon, groasă așa, cam cât degetul ista mare al meu. Și adă și un șâp de rachiu. - Imediat, nene Iancu. Prima dată când și-a numit soțul așa, a spus-o în glumă. Apoi s-a obișnuit și-i zicea „nenea Iancu” aproape în serios, ca toți ceilalți. Mama pregătea gustarea la măsuța din cerdac, ne dădea nouă întâi câte o felie de pâine cu jambon, după care se cinsteau amândoi cu câte un păhărel două de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
noi, dar imediat s-au dus la locurile lor din cele două capete ale vagonului. Caporalul Olteanu tocmai se ridicase într-o râlă și m-a întrebat scurt: - Ce-i? - Nimic, dom' jandarm, vin americanii! i-am răspuns surâzând. Se obișnuise cu glumele noastre. Ne-a întrebat cu ce ne-am dres și i-am întins sticla de coniac. A gâlgâit îndelung din ea și ne-a spus să-l trezim când vedem luminile Bucureștiului. Nu mai era nimic serios de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
nebunii din adolescență rămâneau doar o amintire, spre care nu ne mai puteam întoarce. Priveam în urmă cu regret, dar cu bucuria de a ne simți iarăși stăpâni pe noi, debusolați cumva, căci lipseau înjosirile și bădărăniile cu care ne obișnuisem în cei doi ani de chin. Pierdusem doi ani din viață, căci noi așa consideram că era. Aveam însă o viață în fața noastră, pentru a ne putea realiza idealurile care ne-au hrănit în tot timpul calvarului. Am mai stat
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
prin propria-ți neștire, aveai un mers cu pasul larg și puțin legănat, cu o mână băgată bine într-un buzunar al pantalonilor, iar cu cealaltă descriind niște semicercuri, și ele largi, în ritmul pașilor. Era bine. Așa, pentru că ne obișnuisem cu tine, cum descriai cu lux de amănunte o pagină de proză interesantă, indiferent dacă autorul era de aventuri sau de război. Așa, atunci când, și aceasta se întâmpla aproape întotdeauna, aveai dreptate într-o problemă sau alta pentru că erai documentat
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
viu, indiferent cât de bun, desăvârșit de bun și plin de calități ar fi. Indiferent dacă acel om care a murit a fost bun sau rău, el lasă un gol, mai mult sau mai puțin tragic. Majoritatea oamenilor s-au obișnuit și nu-l simt, dar el este prezent. Unii îl percep abia-abia iar alții îl simt din plin, ani în șir, de multe ori până la sfâșitul viații. Odată cu plecare lor în altă lume (poate mai bună, dar eu nu cred
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
gusturile, de la o generație la alta! Dar cu cirul din făină de porumb ce-am pățit! În vremurile copilăriei mele mămăliga nu avea căutare, obișnuința fiind a doua natură. Făina de porumb era pe sponci și uite așa, ne-am obișnuit să nu mâncăm așa ceva. Și pentru că, totuși, părinții mai făceau rost de un pumn, doi de făină de porumb, preparam cir (apă sare și făină, atât!), un fel de mămăligă foarte subțire, care se soarbe cu lingura. Și se consumă
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
m-aș mira ce m-a găsit. Dar ziua aceea era așa de departe, ca de la mine la steaua Sirius. Până acasă nu mi s-a mai întâmplat nimic neplăcut, încât mă miram cum de se putea așa ceva. Așa mă obișnuisem cu ghinioanele, precum câinele evreului cu mere pădurețe, încât parcă acum îmi era dor de o nouă aventură, o strâmbă, cum se spune într-un anumit limbaj. Și parcă auzindu-mi gândul, destinul îmi mai pregăti una, dar una mică
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
eram fericit, fără aparat de ras și radio, cu o barbă de vreo opt zile, bronzat, coșit de țânțari și cu ochii sclipitori de tihnă. Mi se terminase bateriile de la lanternă, mi se terminase și carbidul de la lampă, dar mă obișnuisem să văd totul prin întuneric, și vag, la lumina pâlpâindă a focului aproape stins. Era totul normal, cum nu se mai poate mai frumos. Deodată, într-o seară, dispre canalul din stânga, a apărut o lotcă. Întâi am văzut o barbă
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de mâncare orice, dar să știți că-i place cel mai mult dulciuri: bomboane, zahăr, biscuiți... Am rămas perplex. Moșul venise oare să pescuiască sau... numai așa, de dragul bobocului de gâscă? Și de unde prietenia aceasta dintre ei? Cum nu prea obișnuiesc să mânânc dulce și nu aveam la mine așa ceva, i-am oferit amicului o roșie tăiată felii; el s-a uitat curios cu un ochi la ea și s-a dus la Mitică și, ga-ga-ga, l-a apucat cu ciocul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]