15,624 matches
-
ar plăcea să vă fac favoarea asta. Dar v-am zis și aseară că nu pot. — Zi tu cît vrei. Nu-i vorba de asta. Nu pot. Atîta tot. Ceilalți doi veniseră și ei; stăteau În picioare acum și păreau triști. Chiar păreau niște tipi de treabă și mi-ar fi plăcut să le pot face o favoare. — O mie de fiecare, a spus cel care vorbea bine engleza. Nu mă face să mă simt prost, i-am răspuns. Ți-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
rece, după fiambre au venit abia la unșpe dimineața. — Dar tu Încă n-ai aflat, Îmi spuse directorul. — Nu. N-a aflat Încă, se băgĂ un chelner. — E o chestie care se-ntîmplă foarte rar, spuse alt chelner. Muy raro. — Și tristă, spuse directorul clătinînd din cap. — Da, tristă și bizară, completă chelnerul. Foarte tristă. — Povestiți-mi. — E o chestie de care-auzi foarte rar, spuse directorul. — Povestiți-mi. Hai, povestiți-mi odată. Directorul se Întinse peste masă ca și cum ar fi vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
unșpe dimineața. — Dar tu Încă n-ai aflat, Îmi spuse directorul. — Nu. N-a aflat Încă, se băgĂ un chelner. — E o chestie care se-ntîmplă foarte rar, spuse alt chelner. Muy raro. — Și tristă, spuse directorul clătinînd din cap. — Da, tristă și bizară, completă chelnerul. Foarte tristă. — Povestiți-mi. — E o chestie de care-auzi foarte rar, spuse directorul. — Povestiți-mi. Hai, povestiți-mi odată. Directorul se Întinse peste masă ca și cum ar fi vrut să-mi șoptească un secret important. — Știi, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ai aflat, Îmi spuse directorul. — Nu. N-a aflat Încă, se băgĂ un chelner. — E o chestie care se-ntîmplă foarte rar, spuse alt chelner. Muy raro. — Și tristă, spuse directorul clătinînd din cap. — Da, tristă și bizară, completă chelnerul. Foarte tristă. — Povestiți-mi. — E o chestie de care-auzi foarte rar, spuse directorul. — Povestiți-mi. Hai, povestiți-mi odată. Directorul se Întinse peste masă ca și cum ar fi vrut să-mi șoptească un secret important. — Știi, În pistolul Ăla cu apă... Avea apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
chiar așa de proastă, Înțelegi? spuse chelnerul. — Era doar ceva vesel. Nimeni n-ar fi avut de ce să se simtă jignit, spuse directorul. Bietu’ băiat. — Înțeleg, spusei. Voia doar să ne distrăm cu toții. — Da, a fost vorba doar de o tristă neînțelegere. — Și cu pistolul ce-au făcut? — L-a luat poliția. L-au trimis familiei. — Cred c-o să se bucure cînd o să-l primească. Da, spuse directorul. Un pistol cu apă e bun la casa omului. — Da’ cine era tipu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pentru tine. Dacă faci rost de niște bani, vino să te bagi și tu-n joc. În afară de Manolita, mai cunoșteam pe Încă cineva din cameră. Era din brigada a douășpea și el punea discurile la gramofon. Era ungur, un ungur trist, nu din Ăia veseli. — Salud camarade, Îmi spuse. Mulțumesc pentru ospitalitate. — Tu nu joci? N-am eu banii lor. SÎnt aviatori sub contract. Mercenari... Fac o mie de dolari pe lună. Au fost pe frontul din Teruel și acum i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Nu-l mai credeam În stare de asta, așa obosit și bătrîn cum era. Cu siguranță că l-ar fi omorît pe Juma. Dar la mine nu se uita ca și cum ar fi vrut să mă omoare. Avea doar o privire tristă, așa cum mă simțeam și eu. În ziua În care a murit și-a vizitat un vechi prieten“. David Își aduse aminte cum elefantul Își pierduse toată demnitatea În clipa În care privirea nu i-a mai fost vie și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
atunci nu-mi mai părea Împietrit, ca-n ilustrații, ci ca un loc unde ai putea să stai, să mergi la pescuit și să-ți mănÎnci sendvișurile uitîndu-te la trenurile care trec. Dar cel mai adesea era Întunecat și ireal, trist, ciudat și clasic, ca-n ilustrații. Poate că părea așa pentru că abia se oprise ploaia și soarele nu apăruse Încă. Atunci cînd vîntul zboară frunzele din copaci, locurile sînt vesele și plăcute să te plimbi prin ele și copacii-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
văzu petele de sînge de pe drum, apoi Își Întoarse privire și văzu mașina nemților - atunci apăsĂ tare pe pedala dreaptă și noi Începurăm să tragem asupra lui și a celorlalți. Un om Împușcat pe o bicicletă e Întotdeauna o priveliște tristă, chiar dacă nu la fel de tristă ca cea a unui cal Împușcat În timp ce este călĂrit sau a unei vaci Împușcate-n stomac cînd nimerește Într-un schimb de focuri. Dar cînd Împuști de la distanță mică un bărbat aflat pe o bicicletă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de pe drum, apoi Își Întoarse privire și văzu mașina nemților - atunci apăsĂ tare pe pedala dreaptă și noi Începurăm să tragem asupra lui și a celorlalți. Un om Împușcat pe o bicicletă e Întotdeauna o priveliște tristă, chiar dacă nu la fel de tristă ca cea a unui cal Împușcat În timp ce este călĂrit sau a unei vaci Împușcate-n stomac cînd nimerește Într-un schimb de focuri. Dar cînd Împuști de la distanță mică un bărbat aflat pe o bicicletă, se atinge cumva o coardă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
CHARON Am rostit numele tåu în gând și luminå se fåcu Deodatå peste nemișcatele Styxului unde din mine tristul Charon îmi zâmbi sub pålåria sa de gondolier și porniråm spre țårmul inimii tale Så nu uiți gândul så-l råsari înainte-mi Så știu încotro
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1604]
-
muncă, la fel de mare iubitor de mâncare bună și de băutură aleasă, dar parcă și mai mare pasionat de trasul din lulea, de azvârlit priviri asupra femeilor frumoase și de depănat tot felul de întâmplări extraordinare, unele mai hazlii, altele mai triste, toate însă izvorâtoare de adânci și folositoare învățăminte... Trebuie avută în vedere capacitatea lui Vasile Ilucă de a parcurge, în mai multe rânduri, aceleași trasee pe care i-a pus să le parcurgă cărăușii lui de cereale, pe vreme de
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
o mulțime de povești. Chiar știu, moș Pâcule, dar nu am harul matale în a le spune - a răspuns Hliboceanu provocării. Hlibocene, ai-nu ai har, în seara asta trebuie să povestești - l-a îndemnat moș Dumitru. Să nu spui ceva trist, Hlibocene, că și așa suntem storși de vlagă - și-a exprimat dorința Ion Cotman. Dacă stau și mă gândesc bine, aș avea eu ceva potrivit... Atunci dă-i drumul! l-a îndemnat Pâcu. S-o luăm pe scurtătură, dar mai
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
dar aș vrea să-mi răspunzi la trei ghicitori ca să mă conving că ești o bună jurnalistă. Ce zici, te încumeți? Ana: ─ Mă încumet. Prințul: ─ Cu prima ghicitoare vreau să văd dacă știi să pui întrebări. E o poveste foarte tristă. Am aflat- o și eu de la cineva. Iată: Într-o dimineață, undeva, într-o cameră de hotel, doi tineri, Antoniu și Cleopatra au fost găsiți morți. După descoperirea cadavrelor, au început imediat cercetările. Pe trupurile celor doi nu se vedeau
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
să vii. După ce se cară, noi dăm iama prin cocaina pe care am luat-o de la Ray. După cîteva doze ne dorim ca vaca să se Întoarcă pencă iam arăta noi pizdei, danu, pula mea-i la fel de bleagă și de tristă ca a lui Ray Lennox atunci cu cu Shirley Pencă am fost io cu Shirley și am dezamăgit-o și nu pot da vina pe alții Mă duc la telefon, da iau hotărîrea să n-o fac. Încerc să aprind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
știe, poate că ea va citi rândurile astea vreodată. Ce va crede? - Nu știu... - Atunci de ce mai scrii? Știi că a trecut timpul scrisorilor sentimentale. - Ascultă, te rog. Scrisoarea... Scrisoarea este un cuvânt prăfuit care, complicat cu sentimente, semnifică fapte triste sau vesele. - Fii atent dacă vrei să traversezi, vine tramvaiul! - Așa sunt după ce-am văzut-o pe ea. Merg pe coridoarele școlii, un coleg mă strigă, eu n- aud... - Și pentru ce-mi spui toate astea? - Nu ți le
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
pe buturugi din lemn și chiar pe parchet. Siluete feminine realizate în teracota și ipsos patinat priveau de la înălțime. Mai jos pe un soclu se înalță un proiect de monument istoric, organizat că o adevarată cavalcada. Era o zi deosebit de tristă, momentul când artista se despărțea de atelierul în care lucrase mulți ani. Se despărțea de locul cel mai drag, cel al plăsmuirii creației sale. Peste puțin timp m-am reîntâlnit cu Doamna Lucreția, așa cum îmi place mie să-i spun
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
privind această atitudine. Doamna T. relatează o neplăcută poveste de dragoste cu un oarecare D., care o iubea de cincisprezece ani, fiind . În orășelul anonim, de provincie, o enigmatică doamnă este adorată de toți bărbații, după cum îi spune și D., "trist și transfigurat"; "E îngrozitor câți bărbați sunt îndrăgostiți de tine..." Insistența și atitudinea lui umilă îi provoacă repulsie, măcar că, din compasiune, va fi primit odată în patul fascinantei femei: Acest D. însă, după cum mărturisește doamna T. În cea de-a
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
pe buturugi din lemn și chiar pe parchet. Siluete feminine realizate în teracota și ipsos patinat priveau de la înălțime. Mai jos pe un soclu se înalță un proiect de monument istoric, organizat că o adevarată cavalcada. Era o zi deosebit de tristă, momentul când artista se despărțea de atelierul în care lucrase mulți ani. Se despărțea de locul cel mai drag, cel al plăsmuirii creației sale. Peste puțin timp m-am reîntâlnit cu Doamna Lucreția, așa cum îmi place mie să-i spun
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
roman al lui Vasile Ilucă - „Hanul cercetașului” - conține, Întărind spusele mele, elementele acelei structuri de rezistență despre care scriam mai Înainte. Pomârla tradițională - istorico-culturală - Iașul spiritual, dar, mai ales, personajele - cu rădăcini rurale, unele trecute prin lumina Învățăturii - precum și experiențele triste, mai Întâi Într-un război - pe care l-am câștigat pierzându-l - mai apoi Într un regim impus cu forța și respins din start de organismul sănătos al poporului român - toate acestea, dar și altele Încă, Îl pun pe cititor
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ai venit În Iași și ai avut „onoarea” să stai de vorbă cu el, era doar maior. Acum cine știe ce grad o fi având?” - l-a dădăcit gândul de veghe. Când a ajuns În clinică, profesorul l-a Întâmpinat cu chip trist. ― Bine ai venit. Chiar acum câteva minute a sunat colonelul Zdup, securistul, și mi-a atras atenția ca să fii prezent la el la ora zece. Lucrurile păreau limpezite atunci când ai venit la catedră. Mă Întreb ce mai dorește de la tine
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
tocmai pe când Gruia se gândea bucuros că a reușit să n-o trezească din somn pe Maria. „Nu prea am priceput ce ai vrut să spui, cumetre” - i-a răspuns Gruia. „Nu te gândești că biata fată va fi foarte tristă când se va trezi și nu te găsește lângă ea?” „Am vrut s-o las să se odihnească În liniște În patul ei, fiindcă acolo, la Maternitate... De. Ca la casă străină”. „Te iert, fiindcă te așteaptă o zi foarte
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
întreba: De ce plângi, fetițo? Plâng pentru că omul meu de zăpadă s-a transformat într-un ghiocel! am răspuns eu, fără a ști că de fapt vorbeam chiar cu ghiocelul. Cu ce pot să te ajut pentru a nu mai fi tristă? m-a întrebat ghiocelul. Aș vrea să-mi aduci omul de zăpadă înapoi! l-am rugat eu din toată inima. În acel moment a apărut din cer omul meu de zăpadă împreună cu Zâna-Primăvară. Când au ajuns lângă mine, m-am
ANTOLOGIE:poezie by Jenica-Daiana Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_691]
-
prinț, prințul fericit... Și ultima noapte de dragoste. Mai bine spus, ultima noapte de război, nu de dragoste. Nopți de război am tot avut. Barba, ca o alergie albă, mîinile fără putere, sudoarea de pe frunte, ochii foarte negri și foarte triști. Vocea, cum să spun?, era de culoarea ochilor. "Ești infernal de tînără, Iordana. Timpul tău nu e și timpul meu. Timpul tău mi-e adversar. O să mă mestece și-o să mă înghită. E deja cu mine-n măsele. Nu cere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
groase și foarte strîmbe, era depășit de situație. Se mulțumea să mă împingă spre cușca unde încăpeam amîndoi. Mînca orice, de la biscuiți "Progresul" la pîinea mea cu unt. Îi păstram mîncarea în ghiozdanul de tablă. Și ochii uzi-gălbui, de cîine trist, cînd m-au trimis la "tătișor", la București. După ce-am plecat, nu voia să mai înghită nimica. Într-un tîrziu, mama mi-a povestit că s-a așezat cu răbdare și tărie pe linia de tramvai și a așteptat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]