15,045 matches
-
cînd își conducea comandourile groazei. În "ținută obligatorie" cînd teroriza nocturn barul. Ținută prin care bolșevicul anarhist copia, de altfel (psihanalitic), pe cea a lui Rațiu. Viceversa, imposibilă: vi-l imaginați pe Rațiu, măcar în glumă, echipîndu-se în miner? Frumusețea firească și stenică (pentru țară) a hainei militare regale. În acea Românie din ce în ce mai departe de noi (nu și pierdută). Paradele aureolate de Carol I, Ferdinand, Carol al II-lea, Mihai I. Cu prezența vetust-entuziasmantă a calului. Regele Mihai, încă adolescent, fascinînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
stat realmente doritor să se afle iar în distinsa familie europeană. Mintea românului... Mai știi! E-adevărat, a mai existat cîndva, în conduita unui mare partid istoric, sloganul "prin noi înșine", dar... dar... ce diferență colosală între prudența de-atunci, firească, în abordarea Occidentului și clamarea autarhiei de sorginte naționalist-comunistă! Ca monedă forte în propaganda internă. De altfel monedă calpă, pentru că, atît în cincizeci de ani de comunism, cît și în formele de comunism rezidual de după 1989, opțiunea de fapt pentru
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
păturile defavorizate ale populației nu sînt altceva decît, pe de o parte, vetuste idealuri funciarmente marxiste, iar pe de alta, răsplată pentru clientela electorală. Pentru orice minte limpede, e clar că după jumătatea de secol comunist, care a anulat traiectoria firească a unei Românii aflată, organic, în familia europeană, a bate monedă pe autarhie nevăzînd soluția salvatoare în mîna viguroasă întinsă acum, punctual, de Occident înseamnă a face pur și simplu propagandă. Profitabilă. În mijlocul unei populații oarecum dezorientate. Cu asta pleacă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dezonorante monitorizări europene putem dialoga cu fruntea sus cu restul civilizat al continentului, hop, se rupe un pricăjit de iaz ardelean, creînd panică și indignare jumătății de continent. Cînd credeam că inundațiile de-acum mai an au avut ca urmare firească amenajarea unor nu neapărat olandeze diguri, hop, sîntem surprinși peste noapte de aceleași tragice și descalificante neputinți. Doar indolență? Doar resemnare? Să stăm, oare, predestinat ca în povestea tragicomicului drob de sare humuleștean, gata oricînd să cadă peste plodul din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și spre ușile umile din "mahalalele celeste", uși contrapunctînd atît de pitoresc, celelalte, orgolioasele, contribuind, și ele, la unicitatea emblemei generice... Aceste "uși" au întrupat simeza expoziției mele din 3 mai 1995, la galeria ieșeană Cupola, iar acum, aici, cu firească umilitate, dau replică faimoaselor uși venețiene." Și încă ceva. C-un picior pe scara avionului, vă cer favoarea de a-mi acorda, pentru două săptămîni, calitatea de ambasador al dumneavoastră cei mari iubitori de Iași acolo, în serenissima cetate de pe
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
inițialele firmei d-sale se afla și un P.S. (chiar dacă și Democrat) mai mult decît elocvent. Cînd văd pe unu' îmbrăcat țopește, nu zic: prost gust! ci: prost! Regele adolescent, în '45, '46, sfidînd prin ținuta lui militară de o firească eleganță pe fălcoșii polcovnici înfipți în capul meselor agresiv-festive. Întîlnire, la Bolta Rece, cu scepticul de serviciu. Îi aud din nou litania: din păcate, dragul meu, pentru noi chestiunea monarhică e încheiată. Îl contrazic mai întîi doar cu un zîmbet
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
etalează fără emfază farmecul frust, pășind ușor cabrat și conversînd minim. Cu partenerul care-și temperează cu grijă alura sportivă. Ce-și vorbesc? Să nu ne facem iluzii prea mari. Altceva e important. România pierzînd, prin dictatură comunistă, uzanța mondenității firești, neparvenite, și-o poate recupera acum, prin acest cuplu de proveniență modestă, doritor însă de rafinare. Garantul pare a fi, înainte de orice, candoarea. Una autentică. Performanță în a suferi din cauza femeii iubite. Am văzut/am citit mult în materie, dar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Gabriela Drînceanu și mă aflu în vernisajul expoziției lor de la Cupola, de o încîntătoare originalitate. Iașul e doar o escală în drumul ei spre Veneția și alte orașe de același calibru. Tot ce fac cei trei stă sub semnul unei firești racordări la meridianele lumii. "... există o sobrietate diabolică, zice Nietzsche, în spatele celui care dorește să-și cîștige respectul prin opera sa". Fără să-l fi citit probabil pe filosof, tinerii ăștia par să intuiască perfect aserția.. De abia întors din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Köselitz: "Te rog, vino...". Agonicul Luchian își amîna, eroic, dezordinea finală prin legarea pensonului de dreapta-i neascultătoare. Cea mai la îndemînă exorcizare a tartorului. Trecerea liniștit majestuoasă a Regelui Mihai pe bulevardul Ștefan cel Mare. În tumultul străzii. Ordinea firească a României eterne. Dezordinea se moștenește. Uitați-vă (uitați, cum zic teleaștii sudiști, ca și cum ne-ar îndemna să uităm), uitați-vă la ce se întîmplă acum în România. Scoasă pentru enorm de multă vreme de pe traseul ei organic, de regat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
acesteia a personajului care poartă în cîrca-i întreaga povară totalitară. Fie și una ambalată în staniol social-democrat. Fără ea/ fără anturajul aferent, forțele autentic democrate atît de explicabil anemice după jumătatea de secol comunist ar fi reașezat țara pe cursul firesc deturnat după război. N-a fost să fie. Și din păcate, și cu voia noastră ne aflăm aici. Iar în legătură cu... pictura, țin să-l asigur pe cel ce mă interpelează (candid) că, deși nu-mi surîde rolul de "artist cetățean
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dacă ochii aceștia n-ar fi jubilat, finalmente, în fața statuii lui Stalin, eșuată între bălării. Pandant lugubru la rîsul celui ce cunoscuse cealaltă Românie. Inocenta. Rîsul lui Ceaușescu rînjet circumstanțial. Impus de moment. Necunoscînd în existența lui plebeu încrîncenată rîsul firesc, al celui ce s-ar bucura sincer de existență, și-a confecționat un rictus înghețat. Egalul mîinii salutînd. În fapt, nesalutînd pe nimeni. Egalul celui și mai tîmp silnic al consoartei întru dictatură. Rîsul monștrilor. Față autentică a avut doar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nevoia să mărșăluiesc o oră pe trotuare. E și ăsta un fel de a-i cere celuilalt părerea. Ce s-o fi declanșînd în făptura bîntuită de orgolii, de îndoieli, de reușite și insatisfacții, încît confruntarea cu celălalt de ce nu firească nu numai la modeștii sau ratații artei, ci și la marii infatuați, siguri pe ei să se consume în atare ton ultimativ? Dacă nu e formă bine deghizată de histrionism sau de farsă burlescă în genul celei practicate, cu declarat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
le oferea doar două degete inerte celor ce, mieroși, veneau să-l salute. Nici nu meritau mai mult. Celălalt Napoleon (III), în altă vreme, le întindea marilor români mîna toată. Da, dar aceștia cum Brătienii arătau șarmant în eleganța lor firească. Eleganța lor a făcut Marea Românie (ce regretabil e să te ferești de tradiționalul România Mare, doar pentru că sintagma a fost confiscată de o trecătoare formațiune abjectă!). Unde-s Brătienii? Unde sînt cei care nu mai sînt?" versul lui Crainic
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
trăiască ritmul impus de istorie. Cît de trist-departe sîntem de realitatea țării vecine! Nevoiți a suporta "șahul" în care ne ține personajul politicianist, ajuns la capătul mandatului/mandatelor, dar întreținîndu-ne psihoza unei încă neîntrevăzute retrageri definitive. Trebuind să afle în firescul abandon al lui Havel modelul cardinal. Firesc nu numai procedural, dar și prin turnura lui romantică: cehul și-a cumpărat, din timp, la Algarve, în sudul Portugaliei, o modestă casă pescărească, unde, alături de tînăra și frumoasa lui soție, se va
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
o secundă cum s-ar fi petrecut actul recuperării funebre într-o Românie care nu ar fi cunoscut tragic lungul interstițiu comunist. Probabil că, imediat după moartea originalului monarh, fiul său, încă foarte tînărul Rege Mihai, ar fi urgentat cu firescul și decentul procedeu al unei țări normale aducerea rămășițelor părintești și așezarea lor lîngă celelalte auguste morminte de la Curtea de Argeș. Cu o minimă/ maximă condiție: detașarea îndrituită a memoriei aventurosului tată de numele nu mai puțin aventuroasei sale companioane întru pasiune
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
vreme a devenit (și) un excepțional modreator t.v. în chestiuni de istorie românească recentă. De altfel, în economia ideatică a serii una remarcabilă oricum paranteza marxistă a sunat atît de bizar, încît stupefacția (cum spuneam) a fost singura reacție firească. Într-o încăpere din regala Fundație regală ieșeană, nepregătită să suporte o resuscitare a nostalgiilor de clasă, după ce o jumătate de secol fusese forțată să o facă. Mai mult deși Occidentul elitar cochetează încă destul de copios, nepericulos însă!, cu reinserția
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Cu amendamentul absolut obligatoriu că aparent trăsnitul César mai pleca încă de pe o platformă solidă de la un a b c incontestabil. Ceea ce e greu de depistat în generalizata aventură actuală. Germenul disoluției care la sculptorul francez îmbracă forma unei cumva firești evoluții afectează trist demențial sunetul principal al artei mondiale de azi. Cel care dă tonul, care decide, finalmente, ce trebuie să ne placă/ să ne displacă. Artizanul acestei mărșăluiri spre deriziune prins într-o colosală rețea internațională de programe de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Omul acesta, născut pe pămînt românesc, implicat, dinastic, în soarta României, se simte, omenește, atras de ființa atît de profund pitorescă a țării natale. Cum ar putea rezista irepresibilei dorinți de a tot reveni/ de a rămîne? Ar fi și fireasca explicație a "tributului" pe care Regele e silit să-l plătească unui maniac de care țara, iată, după atîția ani de zîrcoliri întru normalitate, nu se poate debarasa. Paternalismul cu efecte nocive asupra unei populații care și-a pierdut de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pornire aici, în est (în sud-est) nu se poate scrie roman mare. Romanul mare, memorabil, se scrie acum doar în Occident.. Un Occident care nu a cunoscut ororile și răsturnările Răsăritului. Și care-și scrie cu mult firesc viața-i firească, necontaminată de nocivele tezisme ale nefericitelor noastre destine. Dacă văicărelile privind romanul actual s-ar limita doar la situația autohtonă, încă ar fi cît de cît suportabile. Ele însă țintesc, resentimentar, cea a întregului roman de azi, vezi doamne, aflat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
situațiile unor progermani ca Céline sau Drieu La Rochelle, nu singurii, au cunoscut execuția morală și chiar radical fizică simplificînd datele oricum asumat simplificate de înșiși cei ostracizați revenirea liniștită la literatura lor excepțională a intrat într-o normalitate explicabilă, firească. Prin destinul unei Franțe care nu avea cum să derapeze spre o ipotetică dictatură comunistă. Prin Petru Dumitriu sau Marin Preda cazuri paradigmatice în ultimele abordări, nu mai puțin prin tenta lor morală diferită chestiunea e una dintre cele mai
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Nu tot atît de enigmatice sînt "anulările" ce se petrec, aproape legic, în devenirea unei arte endemice, cum ar fi, de pildă, pictura românească. De la ivirea ei, oricum dibuită, pînă la fixarea, tîrzie, a specificității ce-i asigură originalitatea. Pare firească "anularea" unui Grigorescu de către un Andreescu,al doilea, deși emul al primului, "depășindu-l" în voință de stil, în "desprindere". Cum, tot așa, succesorul lui Luchian, un mult mai tîrziu Tonitza, îl "anulează" pe primul prin radicalizarea/ detașarea imaginii compuse
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
grecii. Întâi, prin acapararea aprigă a unei părți din viața politică și culturală a acestei zone, pe care, ca o compensație pentru pierderea statutului lor, s-au străduit s-o facă mai bizantină decât era, ceea ce a stârnit îndreptățite și firești reacții de împotrivire. A doua oară, când au părăsit ei înșiși visul bizantin. (Pippidi 235) Preluarea de către alte puteri tinere ortodoxe a acestui vis imperial bizantin nu a fost făcută însă modo grosso (Pippidi 135-51). Spre diferență de Rusia, care
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
teme. O comparație cu performanțele artistice particulare din culturile catolice și reformate este un non-sens, mai ales din cauza incompatibilității formelor de expresie, a ideologiilor religioase care le-au condiționat, a specificității care, de la un punct, diferă ca "substanță" ideatică. Mai firească ar părea comparația cu arealele ortodoxe. Totuși, dacă se menține drept referință imperiul bizantin, analiza fenomenului imaginarului și a diferitelor sale forme sau particularizări (în funcție de tipul de organizare statală, de ideologia puterii, de aspecte culturale locale) devine extrem de relevantă pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
diferența dintre o distribuție și alta. Timpul își pierde relevanța, deși rapelul la date se face permanent. O specie aparte de falsă u-cronie care, pe măsură ce "filmografia" se amplifică, devine și o u-topie inversă, decăzută, o lume a întorsăturilor de destin, firești în logica unei "viețuiri" ținute sub lupă de medievist, ca și a imaginii ei, aparent spontane, naturale, atent regizate însă de pseudo-cameraman. Vocea acestui "autor în spațiul din text", în toate cele patru cărți ale sale de istoria mentalităților din
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
istorice" a condițiilor originare ale "lumii vieții" o impune. Dar întrebarea rămâne; desigur, și uimirile din care s-a născut. Determinarea natural-istorică a practicilor (făptuirilor) și regulilor elementare care le ordonează într-o unitate de viață omenească reprezintă un fapt firesc (în firea lucrurilor) pentru ființarea umană; oricum, în ordine propriu-zis istorică, ea este "originară". Dar este originar, în același sens, și un fenomen de legitimare și justificare, de acreditare și prezentare a anumitor practici ca modele de urmat într-un
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]