17,554 matches
-
măr sălbatic uscat și înfuleci pe cinste, astfel prinzi puțină vlagă pentru dru mulețul tău lung și întortocheat. șase în al patrulea loc: trece pe lângă tine un roi de albinuțe superpolenizatoare. nu te sperii de ele, de zgomotul multelor lor perechi de aripi, nu îți pui mâinile la urechi din cauza zbârnâitului lor de uzină, nu le ataci. le oferi o petunie magică și le lași să zboare departe, către locuri unde speri că vei ajunge și tu vreodată. nu te îmbogățești
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
pe față și corp, tu ai costumașul tău roșu de sărbătoare pe tine, toți mușchii lui sunt încordați ca oțelul, tu ești relaxat, privești spre el cu cerul de deasupra cerului celorlalți, pe care te-a învățat să îl folosești perechea ta unică, splendoarea vieții tale, luo na. șase în al cincilea loc: realizezi că acum este timpul unei mișcări decisive, uzina suflețelului tău lucrează încontinuu, vezi prin ea, într-o fracțiune de secundă, cum a apărut cultul maimuțelor de luptă
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
transparentă, lângă mal foame de ce am visat să fiu. m-aș fi dat cu puțin nămol pe față să nu mai fiu recunoscută de zilele mele aș fi sfințit puțin, cât m-aș fi priceput, în secret căsătoria câte unei perechi de gâze efemere să merit nașterea mea de sfântul valentin aș fi mușcat puțin din mărul otrăvit al vrăjitoarei acestui ținut nemilos sperând să dorm fără vise până apari tu. nouă în primul loc: de dimineață, o veveriță călugăr cu
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
încrezătoare pe prințul dragostei tale purificate. nouă în al cincilea loc: după prăbușirea eșuată a grădinii suspendate a dragostei tale, tot locul este cuprins de amărăciunea fulgilor albi, vii, de plop. toate roiurile de albinuțe superpolenizatoare, fiecare cu câte patru perechi de aripi, sunt mobilizate să adauge stropi de miere în fiecare încheietură a suspendării gră dinii tale de dragoste. șansele tale se remediază, se restituie dragostei tale. șase deasupra: traversezi fluviul în vremea inundațiilor, însă covorașul de papură albă al
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
un looping și pe aici îi e drumul, tu cobori încet de pe pisc, zărești la poalele muntelui cărarea dragostei tale și pe aici îți e drumul. am știut am simțit, am știut, după castane căzute și pajiști îngălbenite că ești perechea ideală Țcu care pot să trăiesc la pielea goală, reversând păcatul originar) am experimentat cu tine dragostea întinsă pe pâine mâncată duminică dimineață, cu ochiuri și muștar. am văzut fulgerele, ceața, inundarea supremă, potopul de plumb pe care le-ai
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
nemișcată, durerile de coloană vor trece, steaua luminoasă va trece în trupul tău, prințul tău va ajunge în cele din urmă în cuibușorul tău cald. șase în al patrulea loc: îți ungi umerii cu mierea albinelor superpolenizatoare, simți cele patru perechi de aripi ale fiecărei albinuțe zbătând în oasele umerilor tăi, vibrația cuprinde și buzele tale, care continuă incantația de seară, brruuu, hurrr, errr, brruu, hurrr, errr. nu te clintești acum, când zbârnâie sufletul tău odihnit. șase în al cincilea loc
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
cald, înfloresc brusc teii, ajung la tine și încerc timidă să dau într-o parte zăvorul paradisului meu. șase în primul loc: drumul se umezește în fața ta, colbul se amestecă, încet, încet, cu apa, mergi desculț, să nu murdărești vreo pereche de pantofiori, mai mare daraua decât ocaua, sunt bălți și de o parte, și de cealaltă, e vreme ploioasă, înaintezi riguros, hotărât, tu știi bine calea ta, trebuie să înaintezi fără preget, pentru a fi punctual la întâlnirea cu suflețelul
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
se așează, una câte una, ca un joc de domino, pe apele cisternei, vânează, unul câte unul, fiecare limax-vinețiu-cu-guriță-cu-dinți și fiecare mormoloc de broască-spion, până la miezul zilei apele cisternei sunt curate, regina gâștelor sălbatice moffitti îți dăruiește drept mulțumire o pereche de ciorapi din puf de gâscă sălbatică, stolul se înalță în v, tu te ocupi să termini de rezolvat problema acestei redute a oștirilor dușmanilor tăi, găurești pânza freatică alimentatoare a cisternei cu o săgeată de bronz, apoi lărgești gaura
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
vine ca turnată, te zărește cum alergi către bucata ta de fericire vrăjitoarea fuamnach, singura vrăjitoare care nu este oarbă, care de când a părăsit-o cavalerul midir este foarte geloasă, acum ea realizează cât de aproape ești de unirea cu perechea suflețelului tău curat, cu shangdi di liwu, darul lui dumnezeu, devine nemaivăzut de invidioasă, mai cu seamă că ultima dată i-a scăpat printre degete cutezătorul tău prinț. nouă în al patrulea loc: înțelegi că ai greșit, în graba ta
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
abenaki trece pe deasupra ta și frânge toate săgețile de amanită, săgeata galbenă înfiptă în pridvorul tău te-a salvat, ea nu putea fi lansată decât de arcul de lapis lazuli al prințișorului tău shangdi di liwu, semn că suflețelul tău pereche a ajuns acasă, în grădina suspendată a dragostei tale. șase deasupra: cățelușii tăi de ciocolată, rin și ron, vor să sară pe tine când te văd, atât ar mai lipsi, să umple măiestria rochiței tale cu ciocolată, le dai tandru
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
lor drept idilă, o fac numai ca să repet clevetirea vecinilor și pentru că devine de o importanță considerabilă, în singurătatea locurilor, conversația lor. Îi întîlnesc uneori spre seară, când vagabondez pe coline, și e amuzant și duios în același timp văzând perechea lor profilată pe mare. De obicei stăm pe plajă toată dimineața. Acolo lâncezești sub soare, nu se pot începe discuții. Ioana și Viky aduc umbrelele lor înflorite și mă adăpostesc și eu lângă ele. Iau câte o carte, creion și
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
am remarcat-o? Și cum aș fi eu preferat? Vorbindu-i despre Proust? Ce ridicol!" Imediat ce a sosit Ioana, dânsa a și observat prezența fetei, și poate că și fata abia atunci a observai existența mea, căci a interesat-o perechea misterioasă din preajma ei. (Acum a văzut că până atunci fusesem singur). Am lăsat și eu, față de Ioana, puțin să se înțeleagă că aș avea trecere la fată, numai dintr-o ușoară vanitate, și să joc măcar o aventură pe care
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
în ea covoarele de preț, piano, radio, patefonul cu plăcile, tablourile scumpe... Și un divan imens pentru dragostea noastră. - R... - Și toată viața vom citi, vom asculta muzică, vom scrie fără să ne pese de restul lumii. Vom fi o pereche unică, reușind să realizeze cele mai romantice viziuni, iar când vom fi bătrâni, ne vom retrage într-un colț îndepărtat, ales bine în mijlocul naturii superbe, și alăturați, mereu de acord, vom aștepta moartea. Dar cu solemnitate, așa cum se cade la
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
său, uita de propriile lui suferințe și-și aborda, cu și mai multă îndârjire, propria sarcină asiduă. Hideyoshi avea un stat major ciudat, într-adevăr. Nici unul dintre cei doi generali principali ai săi, pe care-i prețuia ca pe o pereche de nestemate strălucitoare, nu stătea bine cu sănătatea. Unul era bolnav cronic; celălalt trebuia să dirijeze luptele din lectică. Dar ajutorul considerabil pe care acei doi oameni i-l dădeau lui Hideyoshi le depășea posibilitățile. Ori de câte ori le privea figurile tragice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lacrimi, ținându-se unele de altele pe când plângeau sau strigându-și copiii. Ace de păr din aur și alte podoabe rămâneau în drum și nimeni nu se ostenea măcar să le ridice. Cosmeticalele și bijuteriile erau mânjite cu noroi, însă nici o pereche de ochi nu le privea cu regret. — Mai repede! De ce plângeți? Asta înseamnă să te naști ființă omenească. Vă veți face de râs în fața țăranilor! Katsuyori călărea printre palanchinurile și lecticile ce înaintau încet, zorindu-le, pentru a se refugia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Taro era foarte rafinat, cu pielea albă ca zăpada. Îi întrecuse pe alții în bărbăție, refuzase să întineze numele familiei și-și păstrase curajul până la moartea tatălui său. Nu exista nimeni care să considere că faptele lui ar fi avut pereche. Totul se sfârși pe la Ora Șarpelui. Astfel își găsi sfârșitul clanul Takeda. * * * Soldații clanului Oda, care atacaseră Kiso și Ina, se adunară la Suwa, umplând, în cele din urmă, tot orașul. Comandamentul lui Nobunaga era amplasat la Templul Hoyo, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Ranmaru îmbrăcat în paj și permanent lângă el. Această rectificare urma să fie și pentru binele lui. — Ieșiți în grădină? îl întrebă Ranmaru. Nobunaga se oprise pe verandă, iar Ranmaru ieșise în grabă din odaia pajilor pentru a pune o pereche de sandale pe treaptă. Era plăcut să aibă în slujba lui un om atât de binevoitor și ager la spirit, își spuse Nobunaga; se obișnuise cu acest gen de solicitudine, cam de zece ani încoace. Nu, nu mă duc în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
clanului Akechi - fie și doar puțin - fără nimic altceva decât ferocitatea trupurilor și propriile lor eforturi disperate. Dar talazurile furtunoase de armuri nu puteau fi oprite și năvăleau pe sub streșinile templului. Repezindu-se înapoi în camera lui, Nobunaga îmbrăcase o pereche de pantaloni peste o cămașă de mătase albă și-și strângea șireturile, scrâșnind din dinți. — Un arc! Dați-mi un arc! strigă el. După ce răcni acest ordin de două-trei ori, cineva îngenunche, în sfârșit, și-i întinse un arc. Înhățându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
totdeauna. Pătruns de emoție, Kobayakawa întrebă: — Care sunt intențiile lui Hideyoshi? — Când a auzit oferta Generalului Muneharu, Seniorul Hideyoshi a fost adânc mișcat. A spus că ar însemna să fie lipsit de inimă să nu răsplătească o asemenea loialitate fără pereche. Prin urmare, deși dumneavoastră i-ați promis cedarea a cinci provincii, el va lua numai trei, renunțând la celelalte două, din considerație față de sacrificiul lui Muneharu. Dacă nu apare nici o neînțelegere, va trimite un angajament scris imediat ce va asista la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
pregătească pentru asediul Castelului Gifu. „Ziua pe care o așteptam se apropie,“ își spuse Katsuie, lingându-și buzele. Genba era de aceeași părere. Aceleași gânduri îl munceau și pe el, chiar mai fierbinte. Se ivise o ocazie - o ocazie fără pereche. Dar cum să profite la maxim de ea? În timpul ostilităților, ici și colo, micile ocazii se iveau cu zecile de mii, însă o ocazie cu adevărat mare, de care depindea ascensiunea sau decăderea unui om, dintr-o singură lovitură, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
a Opta, îi ordonă lui Tsuda Nobukatsu să ia o faimoasă sabie făurită de Fudo Kuniyuki și să i-o ducă, în dar, lui Ieyasu. — Spune-i Seniorului Ieyasu că mi-a făcut o imensă plăcere vasul vestit și fără pereche pe care mi l-a dăruit când l-a trimis la mine pe Ishikawa Kazumasa. Nobukatsu plecă spre Hamamatsu la începutul lunii și se întoarse cam prin ziua a zecea. — Ospitalitatea clanului Tokugawa a fost atât de elegantă, încât m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-l fi observat și nici nu dădu vreun semn că se auzise strigat. Continua să se apropie și să șfichiuiască bălăriile, la fel de absent, poate doar cu mai puțină ură. Hainele de pe el erau aproape zdrențe, iar în picioare purta o pereche de ghete largi, cu șireturile dezlegate. Eugen îi tăie calea. Tu n-auzi? Stai pe loc! Băiatul îl ocoli fără o vorbă și fără să-și ridice măcar privirea spre el. Doar încetă să croiască bălăriile și își văzu de
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
și-a dat seama numaidecât că e altfel. Adică ciudată, cu mintea un pic rătăcită. Purta o rochie de culoare oliv închis, cu trei volane, cumva nepotrivită cu vârsta ei, ciorapi trei sferturi cu dungi în culori vii și o pereche de ghete nou-nouțe, maro-roșcat, legate cu șireturi. Era clar că se bucura de toată atenția familiei. Impresia pe care o crea vestimentația era că reflectă exact condiția ei de ființă stranie, dedublată pe de-o parte închisă față de lumea înconjurătoare
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
bucătărie, ca și cum ar fi fost trupul păcătos a cărui existență îi justifica predicile sforăitoare... Vocea profesorului se stinse din nou. Spotul din orificiul circular de deasupra sa fusese aprins, scăldând în lumină părul castaniu ce-i acoperea scalpul asemenea unei perechi de aripi. Se ridicase în picioare și se plimba dintr-o parte în cealaltă a compartimentului strâmt. Se opri și se uită la mine; avea o poziție ectomorfă, cu umerii căzuți. Semăna mult cu un jeleu în formă de pară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
dragului de Dan era cam cât a ei. În ziua următoare, avea costumația necesară pentru mica ei reprezentație de alcov. Se admiră din toate părțile, dar îi părea rău că nu prea are cu ce umple nici cea mai mică pereche de chiloți italienești pentru bărbați. Trase de elasticul din talie și își făcu de lucru cu nou-venitul. Încordându-și și relaxându-și fesierii, reuși să controleze mișcarea unor mușchi în curs de formare, ce urmau probabil să participe la procesul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]