19,069 matches
-
au contribuit, firește, deși nu decisiv, la plecarea mea. Erau destule alte argumente copleșitoare, la data aceea, pentru ca asemenea „necazuri” să-mi pară, În context, frivole. Dar „definitivarea” exilării nu am avut puterea (nici inteligența, recunosc) a o opera decât - mărturisesc rușinat - abia În... 1991!!! Nu este Întâmplător că, În pofida firii mele mai curând retrase și retractile, am fost, deși deja departe de țară, din nou eroul unui scandal de proporții, În 1992. Simetrii semnificative... Candida mea interogație la Eliade mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Mă simt vinovat, Nicki, nu numai pentru faptul că nu v-am mai scris de atâta vreme, ci pentru că am Întârziat, totodată, să-ți trimit cartea lui Cornel Ungureanu despre Mircea Eliade. Dar, Într-un colț de minte, trebuie să mărturisesc, a stăruit un gând și o speranță: aceea că aș putea să ți-o aduc eu Însumi la New York. Cred că Cella ți-a povestit deja avatarurile legate de numirea unui nou director la Centrul Cultural de la New York; Ioan Aurel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Voi deveni mult mai Încrezător când voi vedea dinainte prima corectură. Aștept cu mare nerăbdare momentul În care vei putea citi și tu textul și În care Îți voi putea afla părerea. Sunt extrem de interesat de proiectele În care Îmi mărturisești, dragă Nicki, că te-ai angajat; În primul rând, desigur, de proiectul de roman. Fiindcă, după câte Înțeleg, este vorba de primul tău proiect literar ce pleacă de la un subiect „american”, ca să zic așa; sunt de urmărit, de asemenea, schimbările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ei dominau, mi-a făcut o puternică impresie”. Da, impresia fusese, se pare, puternică, de vreme ce greșise, ca Pristanda, numărătoarea. „Ei” nu dominau, asta se vedea chiar din enumerarea autorului, dominau, de fapt, „ceilalți”! A doua surpriză pe care i-o mărturiseam nu era fără legătură cu prima. Justificând de ce fusese singurul care votase În comisia universitară Împotriva ocupării, prin concurs, a postului de profesor de către Vicu Mândra, profesorul Mircea Zaciu menționa criteriul profesional și cel moral. Oricât părea, În context, opțiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
mi se ia și călimara, fie-ți milă de mine!”), aliajul de comunism și neofascism În „doaga mistico-rasisto-etnică”, până și „poznele” unei Florica Mitroi sau enormitățile enormei Suzi etc. nu sunt bizarerii pitorești, ci simple aspecte firești ale „normalității” cotidiene. Mărturisesc că sarcastica descriere sintetică de la p. 344 m-a copleșit tocmai prin adevărul franc și tăios, de ale cărui așchii otrăvite simt, cumva, că nu puteam scăpa cu totul, indiferent de premisele noastre ca indivizi, de vârsta sau actualul domiciliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
nu există Încă probe suficiente că politica ar fi influențat lucrările științifice ale lui Eliade. Pentru a proba o astfel de conecție, se cere o cercetare minuțioasă. Decanul nu consideră că există o nevoie urgentă de a renumi catedra, dar mărturisește că nu știe dacă, În afara Facultății, catedra este văzută ca onorând „doar” realizările științifice. Rabinul David Rosenberg de la Centrul Hillel al campusului universitar este În dezacord cu opinia decanului. „Cred că o distincție drastică dintre viață și dedicația științifică a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
am Întâlnit niciodată, În biografia mea românească, cu Marin Sorescu. Explicația trebuie căutată, probabil, nu doar În retractilitatea mea, ci și În faptul că prietenii mei scriitori (deloc puțini, totuși) nu erau nici ei apropiați de Sorescu. De fapt, pierdusem, mărturisesc, la un moment dat, și legătura cu literatura sa, pe care o citeam cu interes la debutul „generației ’60” și În anii imediat următori. A existat, totuși, un moment când, vrând-nevrând, ne-am trezit asociați. În campania isterică provocată, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Poate să vorbească și În ungurește! Tot nu mă interesează!”. Într-adevăr, impertinența mea de a reprezenta România și de a folosi În acest scop, tocmai eu, limba română era greu de iertat. Prețioasa informație abia recepționată nu-mi stimula, mărturisesc, dezinvoltura, dar aș fi vrut să uit incidentul. Răspunsesem, deci, fără crispare Întrebării lui Sorescu, sperând că firescul mă va proteja și În cursul dezbaterii. Nu vroiam ca incidentul „diplomatic” să-mi diminueze bucuria la care mă referisem și care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
renegat!”. Adevărat englez, curat aristocrat! * Nu atât corupta democrație, din care nu văzuse decât varianta balcanică, i-a oțelit, cred, lui Paul Georgescu statornicia stângistă, ci, presupun, oroarea fascismului, amintirile traumatice din timpul legionarilor și dictaturii antonesciene. Despre legionari, Îi mărturisise lui Florin Mugur: „Derbedeii ăștia au reușit foarte repede să mă indigneze și să precipite formarea unei personalități, În linii generale, neschimbate. Ura mea față de ei, și folosesc acest termen cu toată forța și pentru perioada respectivă și pentru anii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de partid, cum nu se pot despărți unii de femeia vieții lor, curvă, hoață și sperjură. A căzut la femeie, spune poporul. Marxismul practicat din tinerețe devine vițiu. Căzusem la partid, nu mă puteam rupe de această abstracție denumită partid”, mărturisește Belu Zilber, victimă incomparabil mai tragică decât Paul a partidului În care crezuse. Fixația ideologică schizoidă nu bloca, trebuie spus, vibrația artistului Paul Georgescu, nici susceptibilitatea sa, iar opțiunile sale conjuncturale depășeau, nu o dată, principiile. La fel, simpatiile literare, rapidele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
să uit totuși atenția solidară și gingașă cu care Leon a participat la Înmormântarea tatălui meu, la Ierusalim, când numai brav nu mă arătam. Nu mă mai mira Însă că ar dori să scrie o carte despre Kafka, cum Îmi mărturisise cândva. O regretabilă neînțelegere de acum câțiva ani avea să ne arate că valența adolescentină a oricărei prietenii se confruntă, inevitabil, cu momente de criză, plină de Învățăminte realiste. Premisa reînnoită a consimțirilor care definiseră dialogul În juvenile conecții fericite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o potcoavă peste umăr, pentru a stimula complicitatea norocului? * „Mama era intrigată cât de ne-evreiască, după părerea ei, era firea bărbatului ei”, citim În textul din 2001 al revistei Apostrof, despre tatăl-fierar și fiul de fierar, de care autorul mărturisește surprins că reușește „tot mai greu” să se distanțeze. „Anti-modelul” tatălui Îi sugerează, se pare, la bătrânețe, paradoxale Înrudiri. O secvență față de care Leon Volovici nu-și ascunde perplexitatea Îmi transmite și mie, mărturisesc, frisonul care ar fi să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fiul de fierar, de care autorul mărturisește surprins că reușește „tot mai greu” să se distanțeze. „Anti-modelul” tatălui Îi sugerează, se pare, la bătrânețe, paradoxale Înrudiri. O secvență față de care Leon Volovici nu-și ascunde perplexitatea Îmi transmite și mie, mărturisesc, frisonul care ar fi să-și caute abia numele În arhivele de psihopatologie ale „conspirației mondiale”, capitolul „Monopolul suferinței”: „Evoluția postumă a imaginii lui mi-o explic și prin amintirea unui detaliu din comportamentul tatei căruia multă vreme nu i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
incontrolabilă ca orice certitudine”... Se deschid, astfel, trape prolifice spre un adevăr fisionabil, ireductibil În dramatismul său. Într-o propoziție limpede și dramatică În fermitatea ei, cum este, de pildă, enunțul: „viața mea a fost așa și nu altfel”, Blecher mărturisește a citi „imensa nostalgie a lumii acesteia, Închisă În luminile și culorile ei hermetice, din care nu este permis unei vieți să extragă decât aspectul unei exacte banalități”. Ravagiile senzorialității și ale sensibilității sunt potențate În scrisul lui Blecher de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
lizibil și În literatură; nu doar global, ci În literaturile fiecărei țări europene. Uneori, În forme bizare și chiar răsturnate. În felul cum negi frumusețea, Îi poți totuși aparține. Îndoindu-te de adevăr, Îi aparții, totuși. Sceptic față de orice credință, mărturisești, totuși, nevoia reperului. În 1936, când a apărut Întâmplări În irealitatea imediată, murea Mateiu I. Caragiale. Capodopera acestuia, Craii de Curtea Veche, editată În 1929, carte „puțintică și excelentă”, cum spunea Camil Petrescu, părea, ca și volumul lui Blecher, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fi Însemnat să-l sperii. Să-i spun că depozitează mesajele de la marele necunoscut căruia Încercăm să-i dăm un nume, bolborosind pseudonime absurde, codificate? Aș spulbera orice șansă de cordialitate. Am mai umplut o dată paharele, am ciocnit. I-am mărturisit că voi lipsi câteva luni. L-am rugat să predea poșta, ca totdeauna când lipsesc, bătrânei de la ușa vecină. A golit paharul dintr-o sorbitură. Îi cam plăcea băutura, știam. A luat și o bucată de cozonac. Mă privea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
criticul literar, tocmai refugiat la Paris. „Unii afirmă că ceea ce am făcut noi este o nebunie. Alții tac și ridică din umeri. Iar alții sunt de acord. Rămâne de văzut. Viitorul e mic... dar are altă culoare decât până acum”, mărturisește un romancier român, stabilit și el, anul trecut, la Paris. „Prețul libertății, acolo, este foarte scump; aici are alt preț, altă culoare, dar costă, poate, până la urmă, la fel de scump. Nu te mai uiți În spate, să vezi cine este În urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și Steinplatz. Aici, la pensiunea Steinplatz, a locuit tânăra pereche imediat după Întoarcerea de la Viena, Înainte de a se muta În Mommsenstraße, la nr. 64... Musil revenea la Berlin nu numai pentru că i se părea că aici „sunt mai perceptibile”, cum mărturisește, „tensiunea și conflictele spiritului german”, ci și pentru a fi mai aproape de editura Rowohlt. Mai păstra amintiri plăcute din tinerețea de dinaintea celor „5 ani de sclavie războinică” În armata Kakaniei Imperiale Austro-Ungare, când lucrase ca redactor la Neue Rundschau a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
redevine ceea ce fusese, mereu, În familie și În afara ei. Pentru cobaiul imposibilului, expatrierea nu era doar o variantă extravagantă a Înstrăinării. Expatrierea fusese uneori o somație imediată, urgentă, chiar demonică. „Jegoasa liotă - așa i-am auzit vorbind despre evrei”, ne mărturisește Kafka În una dintre scrisori. „Eroismul de a persista În același loc, În pofida a toate, este eroismul gândacului”, adăugase. Metamorfoza poate fi văzută, din acest punct de vedere, ca una dintre cele mai puternice reprezentări literare ale Holocaustului ce avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
neuitat al autorului. Aveam să retrăiesc tulburarea, de fiecare dată când numele lui Ionesco Își revendica imaginea. New York, mai 1999 (Apostrof, nr. 11/1999; Partisan Review, nr. 4/2000) Între Humboldt și Herzogtc "Între Humboldt și Herzog" Am fost șocat, mărturisesc, toamna trecută, citind un doct studiu despre Saul Bellow, avanpremieră publicistică a apariției romanului său ultim, Ravelstein, În România. Prelungitele speculații porneau de la o premisă falsă. Un eșafodaj pretențios și adesea pedant pe o bază artificială, clătinându-se la prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
pentru megafoanele și informatorii aflați la post Între noi și nu părea să observe provocările. Aveam senzația că am reîntâlnit un soi de unchi bonom, niciodată prea implicat În treburile familiei noastre și fusesem copilărește mișcat doar când musafirul a mărturisit, În treacăt, că privind oamenii pe stradă, mobilitatea lor expresivă, i s-a părut că trebuie să existe În aceste locuri și „o literatură foarte interesantă”. Chestionat insultător asupra Premiului Nobel, adică asupra forțelor „obscure” care ar fi influențat decizia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
același cu numele său real), trece la legătura sa conspirativă, alt transfug, din aceeași dubioasă zonă geopolitică, sub numele (real și fictiv) Paul Schuster, locuind În Berlinul Occidental, enclava de atunci a spionilor și artiștilor de peste tot. Nu Îl cunoșteam, mărturisesc, pe nici unul dintre cei doi membri ai rețelei. Nici firma Orient-Occident, prezidată de Heinrich Böll și Lev Kopelev, care servea drept acoperire legală misiunii. Nu eram conștient decât de riscurile corespondenței cu străinătatea de care Securitatea română proteja cetățenii Patriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
persistă, pentru că nu dispăruse, și revine. Mă auzeam pe mine Însumi și când mi-a spus că a ezitat să părăsească Ungaria din cauza limbii și am tresărit când, parcă pentru a-mi calma amintirile și a-mi risipi Îndoielile, a mărturisit, spre uluirea mea, că tocmai acum, la bătrânețe, s-ar putea s-o facă, Într-atât situația i se părea insuportabilă. Să părăsească, adică, locul În care și-a petrecut Întreaga viață și și-a scris cărțile. * Această lapidară evocare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
decenii. Soția sa, Marisa, prezență esențială a existenței sale, a cărei pierdere scriitorul nu a putut-o nicicând depăși („discut cu ea zilnic, și acum, când nu mai este, continuă să fie, clipă de clipă, cu mine, În mine”, Îmi mărturisise Claudio, Într-una din plimbările noastre la Bard), intuise perfect potențialitatea micului text. Ea a fost aceea care și-a somat soțul să scrie cartea. Această istorie „implicită” a unui narator anonim evită persoana Întâi, exprimându-se indirect, prin ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
dacă forța sa cerebrală scădea, poate, o dată cu cea a trupului. A lui sporea, Însă, precum bucuria surugiului care ține s-o arate mai limpede În al șaptelea tur al cursei, În apropierea laurilor”. Ar fi un mod de a-i mărturisi că Îl simțim, Încă, adesea, printre noi. (Partisan Review, nr. 2/2003; Familia, nr. 9/2003) „Prietenia trebuie declarată”tc "„Prietenia trebuie declarată”" Nu Îl cunoșteam pe Antonio Tabucchi atunci când am inițiat demersurile către Agenția literară Antonelli din Italia pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]