16,537 matches
-
nu-i femeia aia. GRUBI (Obosit, învins.): Dă o țigară! BRUNO: N-am. GRUBI (Scoțând un pachet.): Ia de aici. BRUNO: Las’ că iau de la mine. (GRUBI își scoate ultima țigară din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde țigara cu ultimul, băț, de chibrit și aruncă bățul și cutia în groapă; BRUNO își scoate și el ultima țigară din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde și el țigara cu ultimul băț de chibrit și aruncă bățul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
aici. BRUNO: Las’ că iau de la mine. (GRUBI își scoate ultima țigară din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde țigara cu ultimul, băț, de chibrit și aruncă bățul și cutia în groapă; BRUNO își scoate și el ultima țigară din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde și el țigara cu ultimul băț de chibrit și aruncă bățul și cutia în groapă.) BRUNO: Brrr! Ce acritură! GRUBI: Nu-s mai ca alt’ dată. BRUNO: S-au împuțit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde țigara cu ultimul, băț, de chibrit și aruncă bățul și cutia în groapă; BRUNO își scoate și el ultima țigară din pachet și aruncă pachetul în groapă; își aprinde și el țigara cu ultimul băț de chibrit și aruncă bățul și cutia în groapă.) BRUNO: Brrr! Ce acritură! GRUBI: Nu-s mai ca alt’ dată. BRUNO: S-au împuțit de tot. (Pauză; cei doi fumează; apare FETIȘCANA CU GĂLEATA CU LĂTURI.) FETIȘCANA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
GRUBI: Ce putoare! BRUNO: Bună! GRUBI: Da-i cam bleagă... BRUNO: E-e! GRUBI: Zău. O dată am rugat-o și eu să-mi înfețe și mie ceva și s-a uitat la mine, a holbat ochii... BRUNO (Aruncându-și mucul țigării în groapă.): Hai! GRUBI (Aruncându-și și el mucul țigării în groapă.): Hai! (Cei doi încep să lucreze din nou aplecați peste groapă; își schimbă des instrumentele, se ajută unul pe altul; icnete de efort, izbituri; amândoi învârt HYPERLINK "file
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
BRUNO: E-e! GRUBI: Zău. O dată am rugat-o și eu să-mi înfețe și mie ceva și s-a uitat la mine, a holbat ochii... BRUNO (Aruncându-și mucul țigării în groapă.): Hai! GRUBI (Aruncându-și și el mucul țigării în groapă.): Hai! (Cei doi încep să lucreze din nou aplecați peste groapă; își schimbă des instrumentele, se ajută unul pe altul; icnete de efort, izbituri; amândoi învârt HYPERLINK "file:///cite"câte ceva, înșurubează piese invizibile.) BRUNO: Parcă s-a mal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
CĂLĂTORUL GRĂBIT: Și acum cât e ora? BRUNO: Nu știu. (Către GRUBI.): Știi tu cât e ora? GRUBI: Nu știu. BRUNO (Către călător.): Nu știm. CĂLĂTORUL GRĂBIT: Mulțumesc. (Dispare.) PRIMUL BĂRBAT (Se așază pe o ladă și-și aprinde o țigară; evident, aruncă chibritul în groapă.): De ce nu începe? BRUNO (Se întinde într-o rână.): Eu cred că ar trebui să înceapă. GRUBI (Așezându-se pe o ladă.): Începe ea.. Numai lăsați-o-n pace. Ei! (Îi face semn PRIMULUI BĂRBAT
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
chibritul în groapă.): De ce nu începe? BRUNO (Se întinde într-o rână.): Eu cred că ar trebui să înceapă. GRUBI (Așezându-se pe o ladă.): Începe ea.. Numai lăsați-o-n pace. Ei! (Îi face semn PRIMULUI BĂRBAT pentru o țigară; și-o aprinde.) Ei! (Îi face semn lui BRUNO: Încep să-și dea unul altuia țigara.) AL DOILEA BĂRBAT: Ce împuțite sunt țigările astea! Își suflecă pantalonii și se așază pe marginea gropii, cu picioarele în groapă.) Uah! BRUNO: E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
trebui să înceapă. GRUBI (Așezându-se pe o ladă.): Începe ea.. Numai lăsați-o-n pace. Ei! (Îi face semn PRIMULUI BĂRBAT pentru o țigară; și-o aprinde.) Ei! (Îi face semn lui BRUNO: Încep să-și dea unul altuia țigara.) AL DOILEA BĂRBAT: Ce împuțite sunt țigările astea! Își suflecă pantalonii și se așază pe marginea gropii, cu picioarele în groapă.) Uah! BRUNO: E bine? AL DOILEA BĂRBAT: E excelentă. BRUNO: Am spus eu că intră în normal. (Apare FETIȘCANA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
o ladă.): Începe ea.. Numai lăsați-o-n pace. Ei! (Îi face semn PRIMULUI BĂRBAT pentru o țigară; și-o aprinde.) Ei! (Îi face semn lui BRUNO: Încep să-și dea unul altuia țigara.) AL DOILEA BĂRBAT: Ce împuțite sunt țigările astea! Își suflecă pantalonii și se așază pe marginea gropii, cu picioarele în groapă.) Uah! BRUNO: E bine? AL DOILEA BĂRBAT: E excelentă. BRUNO: Am spus eu că intră în normal. (Apare FETIȘCANA CU GĂLEATA CU LĂTURI.) FETIȘCANA: E-he
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Da, într-adevăr... GRUBI: Da, dar întâi era cât pe ce să ne lăsăm păgubași. Iar eu zic „ți-am spus că n-o să iasă” și ne așezăm amândoi pe marginea gropii și ne aprindem ( Își scoate pachetul.) câte o țigară. (Și-o aprinde.) Dup-aia aruncăm chibriturile arse în groapă (Aruncă.) și când terminăm de fumat țigara aruncăm mucul de țigară în groapă... (Aruncă țigara abia aprinsă în groapă; BRUNO a repetat și el gesturile lui GRUBI dând aprobator din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
zic „ți-am spus că n-o să iasă” și ne așezăm amândoi pe marginea gropii și ne aprindem ( Își scoate pachetul.) câte o țigară. (Și-o aprinde.) Dup-aia aruncăm chibriturile arse în groapă (Aruncă.) și când terminăm de fumat țigara aruncăm mucul de țigară în groapă... (Aruncă țigara abia aprinsă în groapă; BRUNO a repetat și el gesturile lui GRUBI dând aprobator din cap.) BRUNO: Da, da... Chiar așa! Hi-hi! (Cei doi, chiar și MAJORDOMUL în anumite momente, sunt cuprinși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
că n-o să iasă” și ne așezăm amândoi pe marginea gropii și ne aprindem ( Își scoate pachetul.) câte o țigară. (Și-o aprinde.) Dup-aia aruncăm chibriturile arse în groapă (Aruncă.) și când terminăm de fumat țigara aruncăm mucul de țigară în groapă... (Aruncă țigara abia aprinsă în groapă; BRUNO a repetat și el gesturile lui GRUBI dând aprobator din cap.) BRUNO: Da, da... Chiar așa! Hi-hi! (Cei doi, chiar și MAJORDOMUL în anumite momente, sunt cuprinși de excese de veselie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
și ne așezăm amândoi pe marginea gropii și ne aprindem ( Își scoate pachetul.) câte o țigară. (Și-o aprinde.) Dup-aia aruncăm chibriturile arse în groapă (Aruncă.) și când terminăm de fumat țigara aruncăm mucul de țigară în groapă... (Aruncă țigara abia aprinsă în groapă; BRUNO a repetat și el gesturile lui GRUBI dând aprobator din cap.) BRUNO: Da, da... Chiar așa! Hi-hi! (Cei doi, chiar și MAJORDOMUL în anumite momente, sunt cuprinși de excese de veselie stupide.) MAJORDOMUL (Către VIZITATOR
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
cânte sau să zboare ar fi cântat și ar fi zburat în mod real. Asta vreau să spun. Nu știu cum s-a făcut dar timp de câteva secunde am dat realitate acestei piese. (Pauză; personajele rămân nemișcate; BRUNO își aprinde o țigară; ceilalți își fac de lucru cu ei înșiși; ORBUL își curăță unghiile, PRIMUL BĂRBAT roade un pai etc.) BRUNO: Lui Grubi i-ai spus? MAJORDOMUL: Nu. BRUNO: Să-i spui și lui Grubi. MAJORDOMUL: Am să-i spun. (Pauză.) FETIȘCANA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
suge o unghie. Își trosnește degetele. Îi cârâie burta de foame. MACABEUS: Cânți ca o cizmă. PARASCHIV (Se oprește o clipă, scuipă, reia.) (Pauză.) MACABEUS: Mi-e foame. PARASCHIV (Se oprește o clipă, scuipă, reia.) MACABEUS (Privindu-și cu dispreț țigara.): Ce scârbă! (Pauză.) MACABEUS (Privind în sus.): A trecut? PARASCHIV: A trecut. (Pauză; PARASCHIV scoate muștiucul, îl șterge atent de salivă; pune muștiucul la loc și continuă.) MACABEUS (Furios.): Las-o dracului de trompetă! (Pauză.) PARASCHIV (Se oprește.): Am să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
mi-ai salvat viața... PARASCHIV (Aruncă găleata și se agață și cu cealaltă mână; MACABEUS prinde găleata din zbor.) MACABEUS: Așa! Acum ai tot ce-ți trebuie. PARASCHIV (Scuipă în direcția lui MACABEUS.): Lepră! MACABEUS: Vorbești urât... (Își aprinde o țigară; aruncă fumul spre tavan.) Vorbești foarte urât și din cauza ta trebuie să vorbesc și eu urât... De fapt, noi doi vorbim foarte urât. E păcat că vorbim așa urât... PARASCHIV (Se zvârcolește încercând că deschidă totuși chepengul; încercări inutile.) MACABEUS
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
lumânare; semiântuneric; lumina se cerne prin tavan și prin chepengul care e deschis; se retrag și mai în adâncul încăperii, sprijiniți de pereți, la distanță unii de alții; pauză; fiecare își găsește ceva de făcut; MACABEUS și-a aprins o țigară; PARASCHIV își lustruiește trompeta; INAMICUL fluieră încet.) MACABEUS: Ș-acum? INAMICUL: Așteptăm. MACABEUS: Crezi c-o să meargă? INAMICUL: O să meargă. (Pauză.) PARASCHIV: Știi tu? INAMICUL: Știu eu. PARASCHIV: Știi tu drumurile? INAMICUL: Știu toate drumurile... (Pauză.) MACABEUS: Mi-ar plăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
văd că nu s-a transmis... BĂTRÎNUL CU BASTON: Urechea muzicală rar se transmite. (Pauză. BĂRBATUL CU ZIARUL își desface ziarul pe jumătate ud și încearcă să citească. BĂTRÎNUL CU BASTON privește în gol. DOAMNA CU VOAL își pregătește o țigară pe care o înfige în vârful unui țigaret.) DOAMNA CU VOAL: Nu se prea fumează aici, da’... BĂRBATUL CU ZIARUL (Care nu se poate concentra să citească ziarul.): Fumați, doamnă, fumați. Acu’ tot un drac. BĂTRÎNUL CU BASTON: Văd că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
din fața ghișeului și tot amesteca blestematele acelea de zaruri. (Lumină pe locul unde stă CASIERUL.) Grubi se întinsese pe căruciorul de cărat bagaje și părea că dormitează. (Lumină pe locul unde stă HAMALUL.) Eu mă legănam și-mi fumam ultima țigară din ziua aceea. (ȘEFUL GĂRII se reașază în fotoliul-leagăn.) Ioana lipsea. Dar cred că ne pândea de undeva, de prin bucătăriile ei. Atunci a apărut el... Treptat scena s-a luminat până la iluzia unei după-amieze blânde. Peronul e încă ud
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
aici se face al dracului de frig peste noapte... (Pauză; fiecare își continuă jocul.) ȘEFUL GĂRII: Am să vă aduc o pătură... Dacă o să vi se facă frig, am să vă aduc o pătură... (Pauză; ȘEFUL GĂRII își aprinde o țigară; CĂLĂTORUL își ridică ușor capul; are ochii obosiți și toată înfățișarea sa e jalnică.) CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Ridicând, crispat, privirile.): Domnule... ȘEFUL GĂRII (Entuziasmat, ca în fața unei mâini întinse.): Kapunta! Mă numesc Kapunta! Spuneți-mi, vă rog, pe nume. CĂLĂTORUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
HAMALUL: Nu se uită.. Eu nu cred că ele văd ceva... cu ochii ăia... CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Văd, sunt sigur că văd... cred că se uită după apă. HAMALUL: Prostii... (Pauză; GRUBI își vede de treabă; CĂLĂTORUL își scoate o țigară și, în momentul când Grubi dă joc grămezii, și-o aprinde.) CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: N-am știut... N-am știut nimic de ele... Grubi, ești sigur că păsările astea mor... din cauza ploii? HAMALUL: Așa se spune. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Povești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
ușoare și mai urâte. Uneori cred că păsările astea nici n-au apucat să zboare prea mult prin ploaie... sunt făcute la bătrânețe... N-au mai apucat să zboare prin ploaie... Mor ca proastele. (HAMALUL își aprinde și el o țigară; stau amândoi în jurul focului și privesc în grămada care se carbonizează.) HAMALUL (Privind cum flăcările mistuie ultimele păsări.): Asta-i. Așa-mi încep eu ziua. Cu scârboșeniile astea. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Amintindu-și brusc.): Dar ceilalți? Unde-s ceilalți? Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
coșuri, obiecte dintre cele mai incerte și de dimensiuni diferite; tot acest travaliu este însoțit de exclamații și comentarii furtunoase; în acest timp CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE se plimbă ușor pe peron, apoi se așază pe fotoliul-leagăn și-și aprinde o țigară.) VOCEA IOANEI: Umbreluța mea! Bretelele! Hi, hi... VOCEA CASIERULUI: Să spargem bufetul! (Zgomote, sticle sparte.) IOANA: Tată, unde-s... HAMALUL: Aici! ȘEFUL GĂRII: Sunt bătrân, sunt prea bătrân... HAMALUL: Numai o gură... CASIERUL: Cine? IOANA: Eu! CASIERUL: Ale cui? ȘEFUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
pășise pentru prima oară pe pământ românesc În portul acestui oraș dunărean. Ca să acopăr tăcerea instalată la masă din vina mea, am sorbit cu poftă prefăcută din paharul cu votcă și mi-am aprins cu gesturi ostentativ meticuloase Încă o țigară. Ca-n romanele de duzină si-n filmele cu proști, exact În clipa În care am declanșat flacăra brichetei, mi-a explodat În gând, salvator, numele Adam Adam. Celebrul și misteriosul istoric se născuse la S..., eram absolut sigur de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cu soarta: ce-o fi o fi, ce ți-e scris În frunte ți-e pus și alte asemenea chestii sapiențiale și defetiste. Am făcut duș, m-am bărbierit Îndelung și meticulos apoi, ca de obicei, mi-am aprins o țigară. Tâmpit obicei, dar, de astă dată, mai mult decât inofensiv, de-a dreptul util: fumatul și așteptarea merg Împreună de minune. Dacă tipilor le-ar trece prin minte și faptul că unora le place să Înceapă ziua cu stomacul plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]