16,386 matches
-
lua în considerare faptul că aceleași acțiuni și mișcări pot avea, în plan psihologic, semnificații diferite (la diferiți oameni, sau chiar la același om, în condiții și împrejurări deosebite). Între stimulent și reacția de răspuns nu există, în realitate, o dependentă mecanică nemijlocită: în aprecierea situației exterioare ca frustrantă, în trăirea, mai mult sau mai puțin intensă, a „stării de frustrație”, un rol important îl joacă, de exemplu, procesul „evaluării”, acesta depinzând, la rândul său, nu numai de resursele intelectuale ale
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Thanatos). Credem, în schimb, că „fenomenul frustrației”, ca orice fenomen psihologic complex, apare și se dezvoltă în cadrul interacțiunilor diverse, complexe, ale omului cu lumea obiectivă, în cadrul efortului de autoperfecționare, de lărgire a sferei informaționale și creatoare a personalitășii umane, fiind dependent, prin urmare, atât în situațiile externe, de condițiile social-culturale ale vieții și activității, cât și de nivelul dezvoltării și maturizării bio-psihice și morale a omului. De fapt, această idee, pe care acum doar o enunțăm, va căpăta un contur mai
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
de starea conflictului între om și un râu învolburat, care constituie pentru om un obstacol exterior de netrecut. Dar, lăsând la o parte acestei observații, noi trebuie să recunoaștem că stările psihice în acestei trei tipuri sunt foarte diferite, fiind dependente de conținutul, forța și semnificația tipurilor respective”. (op. cit., p. 123). Putem adăuga la cele relatate de N.D. Levitov faptul că „situațiile frustrante” trebuie analizae în raport cu specificul nivelului de integrare respectiv, - „biofiziologic”, „psihologic” și „socio-culturale”, - la care realizează adaptarea. În felul
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și modifica adecvat propria conduită (în acord cu o realitate analizată rațional și nu cu una deformată de prejudecăți și „complexe”). „Fenomenul frustrației” nu trebuie conceput și tratat ca un fenomen singular, izolat de celelalte aspecte ale vieții sufletești. Fiind dependent, așa cum am văzut în capitolele precedente, de diferite însușiri ale personalității (ex. capacitate interpretativă, aspirații, putere decizională, particularități afective și temperamentale etc.), psihoprofilaxia „frustrației” presupune educarea personalității în ansamblu. Mai precis, terapia „frustrației” trebuie să pretindă atât acțiunea asupra condițiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
adevăratele schimbări nu sunt totdeauna atât de semnificative cum par la suprafață. În plus, lovituri de stat sau contra-revoluții ulterioare pot conduce la readoptarea principiilor normative temporar abandonate. În plus, cel puțin în parte, grupele în sine par a fi dependente de aspectul temporal. Apariția și declinul pronunțat al statelor comuniste arată că așa stau lucrurile în secolul XX; la fel și apariția sistemelor liberal-democratice în secolul XIX au existat foarte puține democrații liberale în trecut, și aceasta mai ales în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a descoperi componentele culturii, dimensiunile fundamentale ce le caracterizează și relațiile dintre ele. Studiul de căpătâi al lui Almond și Verba, The Civic Culture (1963), a fost cel care a inițiat distincția tridimensională care sugerează existența unor culturi politice parohiale, dependente și participative, pe baza celor trei elemente ale personalității cetățenilor, și anume cogniția, afectivitatea și evaluarea (1963: 20). S-a sugerat de asemenea că pot exista și situații mixte; astfel, state precum Imperiul Otoman au avut o cultură "parohială-dependentă", în timp ce
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
mai ales în contextul schimbării. S-a arătat că pot exista diverse dezvoltări: de exemplu, "credința că [cetățeanul] poate participa în mod semnificativ la procesul de luare a deciziilor pe plan guvernamental poate înlocui credința că el este în esență dependent ... sau că orientarea participativă față de guvernare se poate dezvolta peste orientarea dependentă în raport cu guvernarea, fără a o înlocui" (Pye și Verba, 1965: 543-4). Aceste distincții au dus la studii ale schimbării și mai ales la examinarea motivelor pentru care țările
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
dezvoltări: de exemplu, "credința că [cetățeanul] poate participa în mod semnificativ la procesul de luare a deciziilor pe plan guvernamental poate înlocui credința că el este în esență dependent ... sau că orientarea participativă față de guvernare se poate dezvolta peste orientarea dependentă în raport cu guvernarea, fără a o înlocui" (Pye și Verba, 1965: 543-4). Aceste distincții au dus la studii ale schimbării și mai ales la examinarea motivelor pentru care țările din Europa interbelică și din America Latină începând cu 1945 au suferit prăbușiri
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
special interesele acelei secțiuni a comunității. Ca rezultat se dezvoltă o relație complexă. Pe de o parte, noul grup ajută la creșterea sprijinului pe care biserica îl are în rândul tinerilor, iar pe de altă parte, această nouă organizație este "dependentă" de biserică (de exemplu, poate primi ajutor în bani și produse). Biserica îi transferă astfel o parte a capitalului său de legitimitate. Conceptul de transfer al sprijinului sau legitimității este crucial pentru înțelegerea modului cum se dezvoltă grupurile. Grupurile comunitare
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
început, într-o societate cvasi-comunitară, noile grupuri pot apărea în două moduri: pe de o parte poate exista o dezvoltare naturală, când apar noi tipare relaționale, iar pe de altă parte poate exista o dezvoltare impusă, când sunt alcătuite organizații dependente. Cu cât sunt înființate mai multe entități dependente, cu atât dezvoltarea poate fi considerată drept impusă. Pe măsură ce mai multe organizații dependente, privirea de ansamblu asupra grupurilor devine mai complexă. Și în acest proces, chiar acolo unde există o impunere relativ
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
apărea în două moduri: pe de o parte poate exista o dezvoltare naturală, când apar noi tipare relaționale, iar pe de altă parte poate exista o dezvoltare impusă, când sunt alcătuite organizații dependente. Cu cât sunt înființate mai multe entități dependente, cu atât dezvoltarea poate fi considerată drept impusă. Pe măsură ce mai multe organizații dependente, privirea de ansamblu asupra grupurilor devine mai complexă. Și în acest proces, chiar acolo unde există o impunere relativ puternică, corpul politic începe să se deplaseze într-
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
când apar noi tipare relaționale, iar pe de altă parte poate exista o dezvoltare impusă, când sunt alcătuite organizații dependente. Cu cât sunt înființate mai multe entități dependente, cu atât dezvoltarea poate fi considerată drept impusă. Pe măsură ce mai multe organizații dependente, privirea de ansamblu asupra grupurilor devine mai complexă. Și în acest proces, chiar acolo unde există o impunere relativ puternică, corpul politic începe să se deplaseze într-o anume măsură către asociativitate. Organizațiile dependente încep să obțină o oarecare independență
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
drept impusă. Pe măsură ce mai multe organizații dependente, privirea de ansamblu asupra grupurilor devine mai complexă. Și în acest proces, chiar acolo unde există o impunere relativ puternică, corpul politic începe să se deplaseze într-o anume măsură către asociativitate. Organizațiile dependente încep să obțină o oarecare independență, în paralel cu constituirea altor asociații care nu sunt dependente de grupurile comunitare, poate pentru a se împotrivi asociațiilor dependente. În același timp, grupurile comunitare tradiționale văd că baza lor de sprijin se erodează
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
în acest proces, chiar acolo unde există o impunere relativ puternică, corpul politic începe să se deplaseze într-o anume măsură către asociativitate. Organizațiile dependente încep să obțină o oarecare independență, în paralel cu constituirea altor asociații care nu sunt dependente de grupurile comunitare, poate pentru a se împotrivi asociațiilor dependente. În același timp, grupurile comunitare tradiționale văd că baza lor de sprijin se erodează și pot ajunge să fie sprijinite de grupurile dependente pe care le creaseră. Astfel, o biserică
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
puternică, corpul politic începe să se deplaseze într-o anume măsură către asociativitate. Organizațiile dependente încep să obțină o oarecare independență, în paralel cu constituirea altor asociații care nu sunt dependente de grupurile comunitare, poate pentru a se împotrivi asociațiilor dependente. În același timp, grupurile comunitare tradiționale văd că baza lor de sprijin se erodează și pot ajunge să fie sprijinite de grupurile dependente pe care le creaseră. Astfel, o biserică își poate recâștiga influența datorită faptului că asociațiile religioase auxiliare
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cu constituirea altor asociații care nu sunt dependente de grupurile comunitare, poate pentru a se împotrivi asociațiilor dependente. În același timp, grupurile comunitare tradiționale văd că baza lor de sprijin se erodează și pot ajunge să fie sprijinite de grupurile dependente pe care le creaseră. Astfel, o biserică își poate recâștiga influența datorită faptului că asociațiile religioase auxiliare articulează cereri "moderne". În acest caz, sistemul politic se îndreaptă pas cu pas în direcția asociativă. Totuși, o asemenea mișcare poate fi "înghețată
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
se întâmplă mai cu seamă în lumea contemporană, ca rezultat al impactului comunismului în sisteme politice în care se fac eforturi de a impune noi norme asupra societății. În acest ultim caz, este alcătuită treptat o amplă rețea de organizații dependente pentru a asigura controlul asupra tuturor aspectelor vieții sociale și pentru a împiedica entitățile tradiționale să-și exercite în continuare influența. O astfel de politică este în mod clar generatoare de conflict. Grupurile și cererile societale Putem evalua acum măsura
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ca fiind unilaterală, de inspirație occidentală și bazată pe o viziune mai curând idealizată a societății vestice (Almond și Coleman, 1960; Easton, 1965). Distincția dintre grupurile comunitare și cele asociative, și, în cadrul celei de-a doua categorii, distincția dintre asociațiile dependente și cele independente oferă un cadru pentru răspuns. O societate complet asociativă, sau mai bine zis, una care este preponderent asociativă, este societatea în care grupurile articulează cu adevărat cererile, din moment ce grupurile au scopuri, iar sprijinul de care beneficiază se
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
beneficiază se bazează pe aceste scopuri. Cealaltă extremă o constituie societatea comunitară în care nu există aproape niciun fel de "articulare" a cererilor, în sensul strict; există o selecție a temelor în corespondență cu scopurile grupurilor comunitare. Acolo unde asociațiile dependente sunt preponderente există o oarecare articulare și o oarecare selecție: articularea este mai pronunțată când asociațiile dependente ies încet de sub tutela grupului "patern", în timp ce selecția predomină când autoritățile publice dețin în continuare frâiele asupra asociațiilor, în mod autoritar; sistemele comuniste
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
niciun fel de "articulare" a cererilor, în sensul strict; există o selecție a temelor în corespondență cu scopurile grupurilor comunitare. Acolo unde asociațiile dependente sunt preponderente există o oarecare articulare și o oarecare selecție: articularea este mai pronunțată când asociațiile dependente ies încet de sub tutela grupului "patern", în timp ce selecția predomină când autoritățile publice dețin în continuare frâiele asupra asociațiilor, în mod autoritar; sistemele comuniste au constituit un exemplu clar al unei astfel de strategii. Natura ambiguă a entităților asociative Distincțiile în privința
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
De fapt, asociațiile "pure" sunt aproape întotdeauna cazuri limitate, din moment ce în aproape toate societățile, grupurile care sunt descrise ca fiind "asociative" au în realitate mai curând un caracter cvasi-asociativ decât unul pur asociativ. Acest lucru este valabil în cazul asociațiilor "dependente", ale grupurilor comunitare și ale statului, dar și în cazul asociaților "independente" care obțin de obicei o anumită loialitate din partea membrilor indiferent de scopurile specifice sau dincolo de acestea. De cele mai multe ori liderii lor acționează în acest fel deliberat, din moment ce liderii
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
9), dar au rămas elemente importante ale vieții politice, prin propriile puteri, ca rezultat al sprijinului direct primit din partea anumitor secțiuni ale populației. Astfel, toate societățile sunt compuse dintr-un amestec de grupuri relativ comunitare și relativ asociative, de asociații dependente și mai puțin dependente. Ceea ce diferă este amestecul, iar nu componentele. Figura 7.1. Grupuri comunitare și asociative Grupuri comunitare și asociative Tipuri generale de grup comunitar Grupurile comunitare joacă astfel un rol important în majoritatea societăților, fie direct, fie
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
elemente importante ale vieții politice, prin propriile puteri, ca rezultat al sprijinului direct primit din partea anumitor secțiuni ale populației. Astfel, toate societățile sunt compuse dintr-un amestec de grupuri relativ comunitare și relativ asociative, de asociații dependente și mai puțin dependente. Ceea ce diferă este amestecul, iar nu componentele. Figura 7.1. Grupuri comunitare și asociative Grupuri comunitare și asociative Tipuri generale de grup comunitar Grupurile comunitare joacă astfel un rol important în majoritatea societăților, fie direct, fie prin intermediul asociațiilor dependente pe
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
puțin dependente. Ceea ce diferă este amestecul, iar nu componentele. Figura 7.1. Grupuri comunitare și asociative Grupuri comunitare și asociative Tipuri generale de grup comunitar Grupurile comunitare joacă astfel un rol important în majoritatea societăților, fie direct, fie prin intermediul asociațiilor dependente pe care le ajută să se creeze. Totuși, există diferențe substanțiale între grupurile comunitare, care izvorăsc în mare parte din faptul că unele tipare relaționale sunt mai recente sau mai puțin atotcuprinzătoare (de fapt, mai puțin comunitare) decât altele. Consecințele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
diferențe substanțiale între grupurile comunitare, care izvorăsc în mare parte din faptul că unele tipare relaționale sunt mai recente sau mai puțin atotcuprinzătoare (de fapt, mai puțin comunitare) decât altele. Consecințele privind organizarea internă și gradul de autonomie a asociațiilor dependente sunt importante. În linii mari, patru tipuri generale de grup comunitar au jucat și continuă să joace un rol major în crearea legăturilor interpersonale; ele au exercitat și continuă să exercite o influență substanțială asupra caracteristicilor generale ale sistemelor politice
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]