15,045 matches
-
mai departe, a unei forme condiționate a adevărului drept esență a sa: este vorba despre adevărul-corespondență). Din perspectiva deschisă aici, aceea a reducției judicative a dictaturii judicativului, instituirea regulilor de corectitudine și a adevărului-corespondență reprezintă un fapt fără o necesitate firească; fiindcă este vorba mai degrabă despre o întâmplare, ale cărei motivații existente, totuși ar putea fi dezlegate din perspectivă istorică. Desigur, o necesitate "internă", adică în orizontul judicativului, există; numai că ea nu poate fi justificată, fiind, așa cum a arătat
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
conștient" o cale de acces către originea timpului, anume către veșnicie, prin prezentul acela care trebuie acceptat, în mod necesar, în orice reprezentare și gând despre trecut, viitor și prezent. O filosofie a facultăților proprii sufletului omenesc este cu totul firească din perspectivă judicativă. Prin ea sunt rezolvate probleme de statut pentru verb, căci acesta nu ar putea fi altfel "suport" pentru timp, dar și probleme de manifestare pentru timp, în sensul că tocmai facultățile justifică dimensiunile timpului, chiar și atunci când
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
constituit și "produs" acreditat al gândirii, rostirii, făptuirii după regulile unei gândiri ea însăși acreditată, își are fundamentul în timpul ca element al aspectului alethic al judecății (și judicativului). Interesul pentru problema timpului de-a lungul istoriei filosofiei este cu totul firesc, dacă acceptăm că și ea, istoria filosofiei, este parte a dictaturii judicativului și, mai departe, că aceasta din urmă își are fundamentul în timpul ca element al aspectului alethic al judecății. Totul vine, așadar, chiar în istoria filosofiei tematizare pe linia
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
pe care o timporizează), deși el este, în perspectiva dictaturii judicativului, termen prim, așadar nesurvenit din/prin altceva, printr-o anumită "mișcare", cum trebuie să se întâmple cu ființarea propriu-zisă, care, astfel, nu poate fi termen prim? Este o cale firească aceea a timpului întru ființare? Toate aceste întrebări țintesc către fenomenul în-ființării, care, potrivit etapelor consumate din reducția judicativă, are drept "agent" timpul. Dar este suficient acesta pentru în-ființare, atâta vreme cât, odată în-ființând, devine el însuși ființarea determinată printr-un act
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
întâietate structurală, funcțională etc., despre o preeminență constitutivă, altfel spus, poate fi vorba: oricum, toate aceste raporturi au sens în orizont judicativ. Dar dacă urmăm direcțiile acestuia, atunci ajungem la ceea ce am semnalat deja: la aporii. Cum acestea sunt fenomene firești în orizont judicativ, întâlnirea cu ele nu poate decât desăvârși un discurs, ceea ce înseamnă că pe baza lor poate fi căpătat un sens cu adevărat nou pentru temele aporetice, cum s-au arătat a fi și cea a timpului, chiar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
desigur, tot ea stabilește (cu sine, în regimul timporizării) sensurile ultime despre care a fost vorba mai sus, esențiale pentru întreaga lume a judicativului, constituită din faptele de gândire și rostire, din făptuirea propriu-zisă, anume transcendența și ierarhia. Cu reținerea firească legată de anticiparea unui demers și a unui rezultat legat de acesta, trebuie să spun acum că, potrivit reducției non-judicative a dictaturii judicativului, reflexivitatea temporală a ființării conștiente și deschiderea acesteia către Celălalt constituie, de asemenea, ființa; adică tot un
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
invocam mai devreme scot la iveală "sensuri" pentru toate instanțele (constituiri obiectuale ale unei conștiințe evaluative) enumerate mai sus și diferențe între ele, confruntări de puncte de vedere privind rostul pragmatic al unora sau al altora etc. Toate acestea sunt firești în orizontul logos-ului formal (și al celui re- formalizat, doar sugerat pană acum). În plus, ele acreditează ideea că expresia, în ciuda posibilităților pe care le are formalizarea excesivă, nu poate fi izolată de elementele sale semantice, că, în fapt
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
operațional al judicativului constitutiv; așadar, ele nu sunt scoase din uz. Desigur, aceste lucruri trebuie adâncite. Nu însă înainte de a formula câteva observații mai generale. Și prima dintre ele se referă la faptul că, odată petrecută reformalizarea logos-ului, devine firească reatribuirea aspectului formal nu doar judecății, ci judicativului însuși; desigur, și până acum am procedat la fel, însă de acum încolo "judecata" ca formă logică pierde din semnificație, "propoziția" (mai bine zis, enunțarea) fiind cu mult mai semnificativă; însă este
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
să constituie "intersubiectivitatea" și celelalte ipostaze ale "comunității".219 În această rețea de legături, toate tinzând către constituirea unei unități a ființării, ființei ființării și ființei înseși, identitatea câtor doi termeni dintre cei enumerați sau a tuturor este un fapt firesc. Ne putem întreba dacă nu cumva există o altă motivație, decât cea judicativă, pentru tematizarea timpului, în ontologie, alături de ceea-ce-este, ființa. Însă prin reducția judicativă am ajuns la o dezvăluire, care nu are, în sistematica întreagă a acestei reducții, decât
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
propriei ființe a acesteia și tocmai de aceea poate fi "în afară", adică transcendent, ca un autentic Celălalt; este, datorită timporizării determinate, "eu însumi" prin moartea "mea". Timpul, ca element al aspectului alethic al judecății (și judicativului), comută în mod firesc de la sine, către ființarea determinată, sensul de transcendent, dat fiind faptul că sensul în cauză aparține chiar aspectului alethic, după cum a scos la iveală deja reducția. De aceea transcendența pare a domina orice relație, de la aceea cu sine se pretinde
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
păstra acest fapt neatins, Heidegger întărește peste măsură sensul de Dasein ca ființare a cărei constituție de ființă este faptul de a fi în lume, adică sensul de poziție privilegiată a Dasein-ului față de ființă; este vorba despre lucruri cu totul firești și, cumva, necesare, raportat la reconstrucția filosofică heideggeriană, aliniată convențiilor dictaturii judicativului; de fapt, Dasein-ul uman "funcționează", prin structura sa factică în unitatea sa, ca un temei absolut, altfel spus, în limbajul fenomenologiei husserliene și heideggeriene, ca un a priori
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în sens totul. Tocmai de aceea am putea accepta că, deși este autor, timpul nu lucrează singur, ci el se lasă "dus" de o conștiință, care capătă, prin urmare, ea însăși sensul de "autor". Oricum, prezența conștiinței este cu totul firească din clipa operării celei de-a doua timporizări. Mai mult, conștiința devine o autoritate, adică o instanță investită cu sensul celui mai înalt rang ontologic și logic, anume acela al individualului (subiectului, substanței prime, Unului). Această conștiință, în esența sa
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
nu putem "gândi" în afara timpului și unde acesta, "prezent" fiind, timporizează, adică în-ființează, constituie. Există, totuși, chiar în acest orizont convențional, putința de a scăpa destul de ușor de cota maximă de exigență ontologică nu însă de tot -, mizând pe diferența firească, din punct de vedere judicativ, dintre ființă și ființare. Iubirea poate fi fără ființă, într-un sens slab, dacă iubirea este "coborâtă" la rangul ființării. Astfel, ea ar putea avea un sens ontic, nu și unul ontologic și, la limită
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
de angajamentele ontologice, pentru nici un gând, rostire, făptuire, așadar nici pentru expresiile notate mai sus. Prin urmare, nu există o metodă sigură de a suspenda valabilitatea angajamentelor ontologice, în orizontul judicativului constitutiv. Angajamentele ontologice exigențele impuse de gândirea ființei sunt firești pentru situațiile în care funcționează regula "diferenței ontologice", ca și pentru acelea în care această regulă nu funcționează (pentru că, de exemplu, este respinsă printr-o hotărâre a "gânditorului"). Putem presupune, pe bună dreptate cum sugeram mai sus că acest fapt
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
sferei de cuprindere a judicativului constitutiv, la tipurile de intervenție a pragmaticului în ontologic și logic: este vorba despre activarea unui nivel pre- operațional al acestuia, ceea ce donează sensuri pragmatice slabe ontologicului și logicului. Dar acest fapt este cu totul firesc și suficient pentru reașezarea sensurilor în cauză în perimetrul judicativului regulativ (faptul cel mai semnificativ pentru acest moment al reducției judicative). Desigur, el nu este sufient pentru pragmaticul însuși. Așadar, autorizarea împreună cu celelalte două acte, care o preced: părtinirea și
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
de regulativitatea judicativă, care are în chiar ființa sa această "poziționare" non-constitutivă. Ceea ce înseamnă că orice fenomenologie trebuie să lucreze dincolo de constitutivitatea judicativă, însă nu în afara judicativului însuși. Într-o unitate de viață omenească, părtinirea, ordonarea și autorizarea sunt fapte firești; dar numai ca aspecte ale intervenției regulilor în sensul de a pune la punct proiecta, desfășura, justifica etc. anumite practici; până la urmă, pentru a pune în ordinea proprie gânduri, rostiri, făptuiri. Cei care se referă la rolul regulilor (înțelegându-se
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în orizontul dictaturii judicativului sunt potrivit regulilor sale de constituire, care, datorită motivelor pe care le cunoaștem, activează tocmai părtinirea, ordonarea și autorizarea, chiar din primul moment al acelor fapte. Fără îndoială, de aici nu trebuie înțeles că nu este firească cercetarea unei filosofii, poate chiar investigarea presupozițiilor sale, poate a valabilității sale sub anumite raporturi etc. Dar o reautorizare a sa ar fi un fapt superfluu: de aici și fenomenul inflației de autorizare. La drept vorbind, fenomenul în cauză este
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
reducția sa nu sunt în primul rând, în lucrare, construcții sau reconstrucții teoretice, pentru că amândouă au sensul unei de-constituiri tematice; așa încât, odată operată reducția și câștigat sensul de-constituirii dictaturii judicativului, aceasta din urmă este dezvăluită ca un fapt firesc pentru conștiința filosofică și, de asemenea, pentru conștiința publică. Faptul cu totul important pentru discurs ține de ordinea constituirilor fenomenale, de succesiunea instituirilor regulative în privința "cunoștinței" și "fenomenului". Iar ideea pe care o legitimează (o "autorizează") lucrarea este următoarea: non-judicativul
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
și descărcarea) de sine a Fi-ului. Cochetăria aceasta este posibilă doar în orizontul judicativului constitutiv, acolo unde Fi-ul nu poate intra în imagine și, astfel, nu poate deveni "obiect" de judecată. Constitutivitatea "conceptuală" a Fi-ului devine temă firească abia după lămurirea funcțiilor regulative ale judicativului, adică după ce vom fi pătruns în constituția legăturii judecății cu imaginea. Aplicațiile care par a fi cele mai potrivite, acum, când încă nu a fost proiectat ca atare acest demers de lămurire, dar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
autoritățile administrației publice locale ale sectoarelor municipiului București, respectiv ale comunelor, orașelor și municipiilor, denumite în continuare autoritățile administrației publice locale, acordă beneficiarilor contravaloarea în lei a trusoului. ... (2) Contravaloarea trusoului se acordă la cererea scrisă a oricăruia dintre părinții firești ai copilului sau, în cazul în care aceștia nu sunt în măsură să solicite acest drept, prin împuternicit ori la cererea reprezentantului legal al copilului, desemnat în condițiile legii. ... (3) Cererea prevăzută la alin. (2) se întocmește de către oricare dintre
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185429_a_186758]
-
copilului sau, în cazul în care aceștia nu sunt în măsură să solicite acest drept, prin împuternicit ori la cererea reprezentantului legal al copilului, desemnat în condițiile legii. ... (3) Cererea prevăzută la alin. (2) se întocmește de către oricare dintre părinții firești, de împuternicitul acestora sau de reprezentantul legal al copilului și este însoțită de copia certificatului de naștere ori, după caz, a extrasului de naștere, precum și de declarația pe propria răspundere a persoanei care semnează cererea că nu a solicitat acest
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185429_a_186758]
-
cererea că nu a solicitat acest drept în altă localitate. ... (4) Modelul cererii și al declarației pe propria răspundere privind acordarea trusoului pentru nou-născuți este prevăzut în anexa nr. 1. ... Articolul 3 (1) Contravaloarea trusoului se acordă unuia dintre părinții firești ai copilului pe baza acordului acestora sau, în caz de neînțelegere, pe baza deciziei autorității tutelare ori a hotărârii judecătorești, părintelui căruia i s-a încredințat copilul spre creștere și educare. ... (2) În situația în care părinții firești ai copilului
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185429_a_186758]
-
dintre părinții firești ai copilului pe baza acordului acestora sau, în caz de neînțelegere, pe baza deciziei autorității tutelare ori a hotărârii judecătorești, părintelui căruia i s-a încredințat copilul spre creștere și educare. ... (2) În situația în care părinții firești ai copilului nu sunt în măsură să solicite acest drept, contravaloarea trusoului se acordă împuternicitului acestora sau reprezentantului legal al copilului. ... (3) Prin reprezentant legal al copilului se înțelege părintele sau persoana desemnată potrivit legii să exercite drepturile și să
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185429_a_186758]
-
care are copii în întreținere și nu a împlinit vârsta de 18 ani, reprezentantul familiei este persoana singură, dacă are capacitatea deplină de exercițiu sau, după caz, reprezentantul legal al acesteia. ... (5) Prin împuternicit se înțelege persoana desemnată de părinții firești ai copilului în vederea solicitării și primirii contravalorii trusoului pentru nou-născuți. Împuternicirea se autentifică prin notariat, în condițiile legii. ... Articolul 4 (1) În aplicarea prevederilor art. III alin. (5) din ordonanță, autoritățile administrației publice locale aprobă acordarea sumelor reprezentând contravaloarea trusoului
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185429_a_186758]
-
Un alt model explicativ transformaționalist este cel al cercurilor concentrice (de la interior spre exterior, corespunzător stratificărilor societale elite, segmente medii și segmente marginalizate), în care gradul angrenării în dinamica globalizării descrește de la centru spre periferie. În sfârșit, și în mod firesc, dezbaterea pe marginea globalizării rămâne deschisă mai ales în aprecierile normative ale fenomenului, care diferă chiar și în interiorul grupurilor hiperglobalist și sceptic, în contextul în care transformaționaliștii adoptă o viziune mecanicistă, pe cât posibil neutră axiologic. Astfel, hiperglobaliștii de sorginte neomarxistă
RELATII INTERNATIONALE by Ionuț Apahideanu () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1530]