15,310 matches
-
mai mult cu cât istorici avizați vorbesc, de fapt, de o rădăcină profundă iudeo-creștină a spiritului european, de o moștenire modelatoare care integrează în primul rând Cartea (to Biblon) și tradiția comentariului nesfârșit, profund și sofisticat, al tradiției talmudice, alături de misterul efervescent, formator și nemuritor, al învierii christice. Însă o chestiune atât de complicată, și, într-un fel, gingașă, nu poate fi decât enunțată, nu și detaliată cum se cuvine, într-o coloană de cotidian. Dimensiunea creștină este însă, evident și
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
spre a zidi caractere”, să zugrăvească chipuri de mari înaintași și să publice „frânturi din istoria măririi noastre naționale”, scrieri literare educative, dar și povățuiri pentru viața cotidiană. Primul număr include câteva articole privitoare la dogmă, precum și un fragment din misterul creștin ortodox Cerurile spun de Victor Papilian (piesă care va fi publicată până în numărul 9). Octavian Goga dă un articol omagial la moartea lui Vasile Goldiș (poetul va reveni în 1935 cu un articol despre regalitate, cu ocazia zilei lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290521_a_291850]
-
supraviețuirea unui adânc simț al perfecțiunii. Ernest Beaux În anul 1921, celebra creatoare de modă Gabrielle (Coco) Chanel îi cere lui Ernest Beaux, cel mai mare parfumier de la începutul secolului XX, să creeze un parfum magic, care să rămână un mister al seducției feminine. Astfel a apărut unul dintre cele mai celebre parfumuri ale lumii Chanel No. 5, o provocare, o lovitură de maestru, sigiliul eternității. Din cele 10 mostre de parfumuri create de Ernest Beaux, Mademoiselle Chanel și-a ales
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
formată din vanilie, paciuli, licheni, ambră și smirnă. Roma propune o întoarcere la valorile clasice ale feminității, emoție și sensibilitate. • Roma uomo, destinat bărbaților cu spirit cuceritor și distinși precum patricienii, este parfumul romanilor celebri, puternici și hotărâți. • Venezia surprinde misterul special al carnavalurilor și măștilor și este destinat persoanelor sofisticate, care scrutează cu multă atenție și răbdare acele numeroase fețe interioare ale fiecăreia dintre noi. Este un parfum elegant, ce răspândește în jur calmul unei dimineți pe canalele atât de
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
florale sau fructate. Fie că se limitează la spațiul rustic sau că adoptă efluvii de seră, „parfumurile verzi” n-au rival în ceea ce privește prospețimea și tinerețea. • Mitsouko de la Guerlain, primul parfum verde, delicat și misterios. Mitsouko este cuvântul japonez care desemnează „misterul”, iar uimitoarea capodoperă creată de Guerlain în anul 1919 este o superbă și obsedantă enigmă. Nota de vârf a parfumului dă o senzație de frunziș proaspăt de pădure și de ferigi stropite cu rouă. în notele mai profunde se întâlnesc
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
o aspirație mai degrabă secretă decât conștientă a scriitorului. De cele mai multe ori, cititorul de literatură confesivă speră să descopere, dincolo de autor, personajul. Rousseau, Musil, Thomas Mann erau, desigur, scriitorii unor jurnale. Dar ei mai erau și fascinante personaje, Învăluite În misterul unei ficțiuni ivite din aglomerarea implacabilă de fapte cotidiene. Zi-de-zi-ul devenea, pe neobservate, ambasadorul absolutului. Bolile lui Stendhal se identificau cu Însăși Boala, iar neliniștile cotidiene ale lui Camus - cu simptomele metafizicului, zbaterile Virginiei Woolf nu erau decât eșantioane din
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
este o relație caducă. În viziunea autorului Ireversibilului și nostalgiei, nu există nici un motiv de a gândi pe marginea morții, pentru simplul și implacabilul fapt că nu e nimic de descoperit În ea! Orice meditație care-și propune să adâncească misterele, legendarele mistere ale morții, nu poate fi decât o marginalie, o alunecare pe contur, o aproximare subiectivă, hazardată și oricând contestabilă a exteriorității ei. Or, procedând În felul acesta, ieșim din regula filozofării și conferim memoriei un rol prea mare
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
relație caducă. În viziunea autorului Ireversibilului și nostalgiei, nu există nici un motiv de a gândi pe marginea morții, pentru simplul și implacabilul fapt că nu e nimic de descoperit În ea! Orice meditație care-și propune să adâncească misterele, legendarele mistere ale morții, nu poate fi decât o marginalie, o alunecare pe contur, o aproximare subiectivă, hazardată și oricând contestabilă a exteriorității ei. Or, procedând În felul acesta, ieșim din regula filozofării și conferim memoriei un rol prea mare prin comparație
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
Sau poate că e doar Încercarea disperată de a scurtcircuita, de a aduce mai aproape postumitatea. Complexul Bibliotecii din Alexandria Din perioada romantismului, sinuciderea a deprins arta orgoliului și a revoltei permanente. Experiment extremist, ea se revendică luxului satanic și misterului În care creatorul Începutului de veac nouăsprezece se Înveșmânta instinctiv. Romanticii Împingeau atât de departe orgoliul, Încât visau la un control total nu numai asupra vieții, ci și asupra morții. Viața-operă trebuia adusă cu orice preț sub ascultarea creatorului-demiurg. Gloria
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
pasiuni pe care știe că n-are cum să le controleze. Scrisoarea adresată lui Richard, În chiar zilele În care, de bună voie și nesilită de nimeni, se pregătește să se mărite cu Ted, e o contribuție derutantă la sporirea misterelor feminității. O feminitate efervescentă, pe panta căreia se abandonează total și, În cele din urmă, o frenetică Încălcare a convențiilor, În care citim semnele amoralității desăvârșite: Mi s-a Întâmplat ceva extrem de terifiant, ceva care a Început cu două luni
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
o marotă a metafizicienilor de toate nuanțele. De la Saint Martin la Swedenborg, aparența nu e decât Întâmplătorul veșmânt al esenței, iar extragerea unui Înțeles din ceea ce Jan Van Ruusbroec numește inning devine preocuparea unui șir de generații obsedate de descifrarea misterelor cuvântului. La o cu totul altă altitudine se află scriitorul de jurnale intime. Chiar dacă faimoasa distincție a lui Swedenborg privitoare la cer („Există trei ceruri, foarte deosebite Între ele: intimul sau cel de-al treilea; mijlociul sau cel de-al
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
discernabilă forță hotărârea de a circumscrie universul difuz al unei existențe pe care scriitorul o poate cunoaște Într-un singur fel: prin investigare sistematică. Nu e suficient să cunoști manifestarea exterioară a Întâmplărilor. E obligatoriu să vezi și partea de mister, chiar dacă, În primă instanță, ele nu par să ascundă nimic. Însă doar astfel se poate spera În descifrarea adevăratei lor semnificații. Firește, nu e suficient pentru un bun jurnal intim ca el să fie sincer pentru a dobândi și o
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
mod aproape magic de ideea de intimitate - funcționează asemeni unui mecanism de captat sunetele. Înmagazinate pentru o vreme, ele sunt apoi redate, retransmise cu extremă fidelitate, dar și cu un surplus - ce provine din Însăși mecanicitatea Înregistrării - care le sporește misterul. Prin definiție, intimul e inviolabil. Din acest motiv, jurnalele destinate publicării Își pierd atributul fundamental, riscând să intre În categoria confesiunii jurnalistice, a mărturisirii ori a simplelor dări de seamă. Cel puțin pentru o vreme, jurnalul e obligat să-și
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
atestă această convingere a existenței lumii reale, dar și a unui mult mai real inductibil la lume. Conștiința unei lumi reale și semnificative este intim legată de „descoperirea sacrului”. Experiența religioasă constituie acea mișcare religioasă involuntară, care situează omul în fața misterului totalității, în care este înglobat, îl interpretează și îl aduce la chestiunea existenței sale, arată C. Cucoș (psihopedagog). Întreg universul în care se află îl poate strivi, dar omul singur gândește despre acest univers, fiind „o trestie cugetătoare” (Blesse Pascal
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
Nu întâmplător, laitmotivele sunt cuvinte-metaforă, precum numele, semnele, urmele, sângele, timpul, piatra, sufletul, focul ș.a., relativ uzitate de mai toți poeții șaptezeciști. Cealaltă tonalitate exersată este una vitalistă, senină, în poeme „concrete”, simple, care cântă, în modul cel mai spontan, misterul lumii și al vieții. Un exemplu paradigmatic ar fi Din senin, care deschide volumul Pragul de sus (1979), aici fericirea existențială asociindu-se cu aceea de a rosti cuvântul poetic: „e un cuvânt în aer / care trebuie rostit din senin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287245_a_288574]
-
liturgic: ambigua persoană a doua a poemului ascunde o persoană sacră, după cum, alteori, persoana întâi își asumă ipostaze divine, dinamica relației eu poetic - „celălalt” (există în fiecare poem un „tu”, fie masculin, fie feminin, amintind de sonetele lui Voiculescu) semnificând misterul „comunicării” religioase, care este comuniune, trăire prin identificare. Următorul volum, File de acatist (1976), conține poezie religioasă: două acatiste, unul dedicat Sfântului Mucenic Ioan Valahul, celălalt Sfântului Calinic de la Cernica. Acatistele, păstrând tonalitatea tradițională și prozodia imnului bizantin, surprind prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285344_a_286673]
-
pe care Mircea Eliade o dă Mioriței, în care se regăsește „cheia” propriului poem dramatic: „Este vorba de o nouă creație religioasă, proprie sud-estului european, pe care noi am numit-o «creștinism cosmic» pentru că, pe de o parte, ea proiectează misterul cristologic asupra naturii întregi, iar, pe de altă parte, neglijează elementele istorice ale creștinismului, insistând, dimpotrivă, asupra dimensiunii liturgice a existenței omului în lume.” Această interpretare a baladei populare, în spiritul unui creștinism cosmic, este „reprezentată” în Miorița lui A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285344_a_286673]
-
ridic în slăvi arta de a minți. Ar fi absurd să lauzi în fața omenirii ceea ce este deja prețuit la scară universală. În tribunale aceasta este un semn de bună purtare; în religie este numită înșelăciune evlavioasă, pentru comerț este un mister și pentru poezie, o invenție. În controversele pe teme politice este opoziție rafinată, libertate și patriotism. (Anonim 1763:3) Chiar și John Locke (1894: 146-147), în timp ce dezaproba înșelătoria indusă de oratorie, observa că: Este evident cît de mult le place
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
persoane, fiecare trebuie să știe ceva despre celălalt. Cunoașterea reciprocă, spune el, este "condiția pozitivă a relațiilor sociale" (Simmel 1906:448). Însă nu este singura condiție. Relațiile, spune el, presupun de fapt și un anume grad de necunoaștere, un oarecare mister reciproc. Lansîndu-se în ceea ce astăzi ar putea părea o rectificare nejustificată, el spune: Formele organizatorice tensionate care par să fie adevărații constructori ai societății sau să structureze societatea în sine, trebuie să fie permanent subminate, dezechilibrate și detașate de forțe
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
imaginăm cum ar arăta piesele lui Shakespeare în absența minciunilor pe care le conțin; proeminența minciunilor în opera lui a fost analizată pe larg de Ewbank (1983). După cum a spus Bulwer Lytton (1848:433), "nimeni nu a explorat mai profund misterele escrocheriei!" În studiul care contrastează valorile apreciate de occidentali, menționat în capitolul 1, preferința mai răspîndită pentru sinceritate vine în opoziție cu accentul pus pe imaginație. Harding și Phillips (1986:22) interpretează acest lucru ca un contrast între "o tradiție
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
dezvoltării tehnologiilor, pe de o parte și fenomenul puterii politice, pe de altă parte, sunt tot atâtea motive care "ideologizează" inclusiv cunoașterea științifică, până acolo încât, în epistemologia socială "de ultimă generație" se vorbește despre "guvernarea științei", argumentându-se că "(...) misterul ce învăluie știința, în sensul său de concept politic se află mai curând în preocuparea sa cotidiană (i.e. cercetarea), decât în capacitatea sa de a vorbi din partea întregii umanități, într-o modalitate ce transcende diferențele naționale, ca și orice alte
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]
-
Această dimensiune a operei va fi cunoscută și înțeleasă numai în parte. Manuscrisele păstrează cicluri și volume inedite de versuri și - ipostază cu totul necunoscută a autorului - de proză. Autorul Deniilor s-a încercat și în teatru, actualizând în câteva „mistere” nașterea, patimile și învierea lui Iisus, transpuse într-un decor românesc, de mahala bucureșteană sau de așezare rustică (Trei mistere, 1922). Interesul pieselor (Ieslele, Cântecul cocoșului, Nebunul) stă în patosul aproape expresionist al trăirilor și al viziunilor extatice, halucinate ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288422_a_289751]
-
și - ipostază cu totul necunoscută a autorului - de proză. Autorul Deniilor s-a încercat și în teatru, actualizând în câteva „mistere” nașterea, patimile și învierea lui Iisus, transpuse într-un decor românesc, de mahala bucureșteană sau de așezare rustică (Trei mistere, 1922). Interesul pieselor (Ieslele, Cântecul cocoșului, Nebunul) stă în patosul aproape expresionist al trăirilor și al viziunilor extatice, halucinate ale personajelor, care poartă nume generice. Originală, porțiunea materializată într-o primă parte, Teoria criticei, a proiectului de sistem estetic propus
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288422_a_289751]
-
a fost puțin comentată și uneori considerată drept o creație bizară și obscură. În tinerețe N. a tradus breviarul de estetică al lui Benedetto Croce și a mai transpus din Goethe, Machiavelli și Luigi Chiarelli. SCRIERI: Denii, București, 1919; Trei mistere, București, 1922; Vrajă, București, 1923; Ode italice, București, 1925; Istoria artei ca filosofie a istoriei. I. Teoria criticei, București, 1925; ed. îngr. și introd. Dumitru Matei, București, 1985; Ani, îngr. Dinu Pillat, pref. Al. A. Philippide, București, 1973. Traduceri: Benedetto
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288422_a_289751]
-
răspunsuri, dacă nu certitudini, cel puțin consolatoare. Ca un veritabil gândirist, el crede că omul e imperfect fără întregirea prin credință și iubire, mistuit de „înfrângeri și păcate”, dar aspirând la „desăvârșirea înaltă”. Versurile ilustrează astfel o neîncetată înaintare în „misterul tăcerii”, în extaz și vis, câteodată „joc de năluci” în căutarea de sine, însă în toate ipostazele o cale spre mântuire. Iar esența - „floarea luminii” - este cuvântul care întrupează eternitatea, „Cuvântul mumă, Cuvântul tată”, prin care poetul se simte „întâiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290595_a_291924]