16,386 matches
-
care conflictele între scopuri sunt relativ minore în acest caz nu sunt alcătuite organizații dependente. O altă posibilitate este ca ele să se fi dezvoltat într-un context în care conflictele sunt mai importante în acest caz sunt create organizații dependente. Prima situație privește partidele americane și cele conservatoare și liberale care au devenit legitime înainte ca grupurile bazate pe clasă să reușească să devină importante (în special în Marea Britanie). A doua privește majoritatea partidelor vest-europene. Se poate vedea de ce nu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
privind scopurile pe termen lung se diminuează (așa cum se întâmplă în prezent în Europa de Vest), aceste relații speciale tind și ele să se diminueze. Legăturile partidelor socialiste sau creștine cu grupurile comunitare din care își au originea, cât și cu asociațiile dependente pe care le-au creat, devin mai slabe. Cele trei grupuri de partide autoritare variază în funcție de măsura în care își propun să introducă scopuri noi și de măsura legitimității lor. Un partid populist precum PRI mexican este mai legitim, spre
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
în care își propun să introducă scopuri noi și de măsura legitimității lor. Un partid populist precum PRI mexican este mai legitim, spre exemplu, decât majoritatea partidelor africane, iar diversele asociații legate de el sunt și ele relativ mai puțin dependente de acesta. În general, cu cât scopurile partidelor sunt mai "progresiste", cu atât dependența de asociații este mai mare, la niveluri de legitimitate echivalente, deoarece nevoia de a converti și de a mobiliza se simte mai puternic. Tipare de conducere
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ființă sau cele mai puțin consolidate au nevoie de grupuri care să le sprijine (iar în cazul partidelor impuse, au nevoie de statul însuși). Partidele mai bine consolidate sunt mai autonome. Ambele tipuri pot să dezvolte și chiar dezvoltă asociații dependente. Conducerea partidelor bine stabilite a fost de obicei de tip profesional și legalist-birocratic. Conducerea personalizată și chiar cea carismatică constituie mai mult o caracteristică a partidelor noi sau a celor impuse. Problema "ponderii" și menținerii partidelor în sistemele politice este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
acesteia în cel mai sistematic mod. Natura ideologiei comuniste, combinată cu conceptul de "avangardă a proletariatului", au așezat partidul (unic) în centrul sistemului politic, în timp ce alte organe ale statului (guvernul, forul legislativ, organele locale) au fost reduse la o poziție dependentă. Această concepție "totală" a conferit regimurilor comuniste un caracter special. Totuși, sistemele comuniste nu au fost singurele care au "inventat" modelul de sistem cu un singur partid în prima parte a secolului XX. Versiunea conservatoare inegalitară s-a dezvoltat și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
tot cuprinsul țării și prin învestirea unei "elite" cu funcția de conducere a acelui partid. Așadar trebuie să existe o limitare a apartenenței partinice. Într-adevăr, caracterul extins al partidului este încurajat și de alcătuirea unui număr mare de asociații dependente care acoperă anumite sectoare ale populației și diverse tipuri de activitate. Dominația centrului este asigurată de tehnica "centralismului democratic", descrisă în capitolul 9. Restricțiile asupra apartenenței partinice sunt mai curând relative decât absolute. Cu peste 17 milioane de membri în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Competiția poate fi la nivel de grupuri sau la nivel de indivizi, sau, mai frecvent, poate rezulta dintr-o combinație a acestor două tipuri. Competiția este la nivel de grupuri când, așa cum am văzut în capitolul 7, partidele sunt strâns dependente de o organizație "paternă" tribală sau geografică, etnică, religioasă sau clasială. Există atunci un război între tabere bine definite, un "război" dus (în mod normal) prin mijloace electorale. Alegerile determină puterea fiecărui grup făcând apel la loialitatea membrilor grupului. Din
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
apel la loialitatea membrilor grupului. Din când în când poate exista un armistițiu, iar partidele pot ajunge la un acord acest tip de acord între "pilonii" societății a fost numit "consociaționalism" (Lijphart, 1977: 25-52). Când partidele încetează să mai fie dependente de o entitate paternă și pot apela direct la sprijinul celor care se identifică cu ele, o anume schimbare se petrece treptat. Partidele încep să caute noi "identificatori" în exteriorul grupurilor care le-au sprijinit inițial, din moment ce în acest mod
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
rezultat al unor împrejurări precum rezistența în fața unui ocupant sau a unei dictaturi este una critică. Odată ce a atins o putere medie, partidul poate rămâne timp îndelungat la același nivel, deoarece este capabil să susțină o largă rețea de asociații dependente care îl ajută la rândul lor să se mențină. Acesta a fost în special cazul rețelei de cooperative și alte asociații dependente ce susțineau Partidul Comunist Italian. Mai răspândite decât macro-diferențele ideologice sunt micro-diferențele. Acestea se pot referi uneori la
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
partidul poate rămâne timp îndelungat la același nivel, deoarece este capabil să susțină o largă rețea de asociații dependente care îl ajută la rândul lor să se mențină. Acesta a fost în special cazul rețelei de cooperative și alte asociații dependente ce susțineau Partidul Comunist Italian. Mai răspândite decât macro-diferențele ideologice sunt micro-diferențele. Acestea se pot referi uneori la anumite teme politice, deși sunt relativ mici în comparație cu diferențele ideologice între alte partide. Diferențele între socialiștii sau social-democrații de stânga și unele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
predominante în sistemele prezidențiale și chiar în cele monarhice tradiționale (Blondel, 1982: 67-78). Guvernele ierarhice Celelalte formule guvernamentale sunt, în majoritatea cazurilor, ierarhice, cel puțin la nivel formal, în aceea că miniștrii și oricare alt membru al guvernului sunt total dependenți de șeful guvernului și de șeful statului. Ei sunt numiți sau destituiți după bunul plac; deciziile lor sunt luate prin delegare din partea șefului guvernului; ei nu au niciun rol legal în elaborarea politicilor care nu le afectează departamentul. Aceste configurații
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
regimurile prezidențiale civile sau militare, deoarece este posibil ca unii indivizi să-i fi ajutat pe șefii guvernelor să vină la putere. Într-adevăr, președintele american este mai liber în această privință decât ceilalți președinți, care tind să fie mai dependenți de sprijinul partidului pentru a ajunge la putere. Am observat mai devreme că unele executive din America Latină au o structură bazată în mai mare măsură pe "guvernarea de partid" decât executivul american. Apoi, în cazul proceselor de luare a deciziilor
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
anglo-saxone). Unele țări precum Franța s-au situat, se pare, între aceste două extreme, ierarhia militară și cea civilă aflându-se mult timp în conflict. Aceste diferențe sugerează că nivelurile intervenției armatei în politică pot fi strâns legate sau chiar dependente de valorile sau ideologiile națiunii și ale armatei. * Prima secțiune a acestui capitol va fi dedicată analizei variațiilor în tendința forțelor armate de a interveni în politică; * A doua secțiune va examina, pe baza analizei acestei tendințe, diferitele niveluri de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
care transferă puterea înapoi la civili; fie doresc să rămână la putere, și atunci au nevoie de ajutor din partea altor instituții. Ei trebuie așadar să înceapă să contruiască în jurul lor o structură civilă, mai exact un partid politic și asociații dependente de acel partid, precum sindicatele. În acest proces, regimul militar începe să se "civilizeze", transformându-se într-o guvernare hibridă militară-civilă (Finer, 1962: 197-204; Huntington, 1968: 237-63). Guvernările hibride civile-militare În timp ce numărul guvernărilor militare "pure" a scăzut considerabil în cursul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cu o substanțială doză de "integrare" musulmană). Sudanul a experimentat astfel diverse tipuri de regim militar. Cazurile Siriei și Irakului sunt interesante în alt mod. În general, un lider care dorește să de-militarizeze regimul alcătuiește un partid, care este dependent în mod esențial de armată. În Siria și Irak, partidul (Baath) a precedat diversele lovituri de stat militare care au avut loc în numele lui și în cadrul lui, până când președinții Assad și Saddam au reușit să-și impună îndelungata conducere în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
al acestora a fost Dicey, profesor de drept la Oxford, care a afirmat că instanțele ordinare erau cât se poate de adecvate și erau superioare instanțelor administrative create după modelul Consiliului de Stat francez. El considera că instanțele administrative erau dependente de guvern și apărau, prin urmare, mai mult statul decât cetățenii. Acest aspect a fost probabil valabil o mare parte a secolului al XIX-lea. Consiliul de Stat nu a devenit, oficial, o instanță până în anii 1870. Deoarece afirma că
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
adjudecarea regulilor este mai profundă decât în caz contrar. În plus, puterea instanțelor în această privință poate fi mai mare sau mai mică. Este cu adevărat complexă dacă îndreptățește judecătorii să treacă de proceduri și să examineze dacă spiritul regulii "dependente" concordă cu cea al regulii de rang superior. Controlul de constituționalitate, un caz-test Supravegherea judiciară se realizează în cel mai înalt grad dacă regulile pot fi evaluate în temeiul constituționalității lor, din moment ce constituția este regula cea mai generală existentă într-
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
supraîncărcarea", lipsa deciziilor și diminuarea sprijinului. Astfel, atomizarea rezultă din faptul că mecanismul de agregare al partidelor a slăbit: partidele nu mai pot sau nu mai vor să elaboreze programe cuprinzătoare; partidele nu mai sunt în stare să alcătuiască asociații dependente care să lege populația de ele. Societatea atomizată se compune dintr-un număr imens de grupuri, în timp ce partidele "plutesc deasupra" spațiului în care operează grupurile. Cele două modele, cel al partidelor în strânsă legătură cu multe grupuri și cel al
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
diverse tipuri de societate este mai bine înțeleasă. Aceasta a dus la contrastul între acele societăți în care predomină grupurile comunitare largi și cele în care predomină instituțiile administrative "create de mâna oamenilor", precum birocrația și forțele armate, sau asociațiile dependente, precum partidele unice, sau asociațiile care se dezvoltă liber, precum grupurile monotematice. Separarea de entitățile tradiționale este lentă, iar mișcarea spre asociativitate este anevoioasă și oarecum nesigură. Într-adevăr, răspândirea asociativității poartă cu sine sămânța unor probleme serioase, din moment ce asociațiile
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de înțelegere, să lumineze în alt chip lucrurile, fapt mult timp și deseori neglijat. Nu putem totuși ignora faptul că această intervenție riscă, prin însuși principiul său, să provoace anumite neliniști, să suscite cel puțin niște nedumeriri, în mod inevitabil dependent de legile analizei mitologice, obligat prin aceasta să acorde privilegii factorilor de convergență și de permanență, istoricul nu va fi oare condus, la rîndul său, spre ocultarea sau înlăturarea acelor diferențieri ce țin de epocă, de loc, de împrejurare, altfel
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Într-o zi de școală, la ora de dirigenție, doamna dirigintă ne-a vorbit despre droguri și de ce nu este recomandat să apelăm la ele. Ea ne-a spus că folosindu-le ajungem să fim dependenți de ele și nu ne mai putem îndepărta de efectul lor. Cu prilejul întălnirii educative am vizionat un film de scurt metraj în care un băiat de 14 ani folosea droguri fără a-i păsa de sănătatea lui. Într-o
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by SIMONCA CRISTINA, ALCEA GINA () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2018]
-
trei): (Izotopia sordidului) Tema-titlu [ASS] PR cal. neg. un coteț (Pensiunea de familie) (nu este nici măcar) (nici măcar) o groapă de gunoi o magherniță PR. cal. mizeria decentă (este) transformată în casă Semantizarea temei-titlu și deci construirea macrostructurii semantice sînt aici dependente direct de asimilare. Portretul mătușii Agnès, din L'Enfant de J. Vallès, se fondează pe același principiu al asimilării comparative: (35) Are mai bine de șaptezeci de ani și trebuie să aibă părul alb; nu știu sigur și nimeni nu
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
plecați de cei vii, Luna în crivăț, imaginea copilăriei furate etc. Cea mai reușită nuvelă este Ploaie curată, având ca motiv central dragostea; izbutită este și Lacătul apei, un „scurt roman”, unde personajul principal, Petre Găitan, un om dârz, puternic, dependent iremediabil de glia sa, pare un amestec de Ion și Ilie Moromete. Povestirile refac un peisaj familiar, idilic, pitoresc, dar uneori violent, dur, și conturează psihologii aparte, vizibilă fiind predispoziția autorului spre istorioare cu tâlc. Moarte măruntă (1997) este romanul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287918_a_289247]
-
creșterea glucozei (transportul i.c. al glucozei - GLUT2 -, glucokinaza și închiderea canalelor KATP). Stimularea receptorilor specifici activează adenilat ciclaza (AMPC) și apoi protein kinaza A (PKA). Aceasta din urmă se inserează în ciclul exocitozei granulelor secretorii deja preformate. Stimularea este dependentă de creșterea glicemică. Hormonii incretinici stimulează nu numai exocitoza, dar și proliferarea celulelor β pancreatice și inhibarea căilor apoptotice. Aceste efecte sunt mediate de principalele kinaze intra-β-celulare: PI3-K („Phosphoinositol-3-Kinase”) și MAPK („Mitogen Activated Protein Kinase”). Receptori pentru IP3 (IP3-R) sunt
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
care secvențe din DNA vor fi „transcrise”. Acești factori sunt numeroși și reprezintă ~ 6% din cele ~ 30 000 de gene, cât alcătuiesc genomul uman. Factorii de transcripție se leagă de regiunile regulatorii ale DNA. Există 3 tipuri de polimeraze RNA dependente de DNA care răspund la aceste proteine reglatoare permițând copierea secvențelor DNA în RNA. Unele proteine reglatoare sunt parte componentă a proteinelor nucleare, în timp ce altele sunt transportate din citoplasmă în nucleu. Cel mai important nivel de reglare este reprezentat de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]