15,624 matches
-
depresiei, cînd în preajma lor nu află nici o structură stabilă pentru a le primi fragmentele, pentru a le conserva experiența și asigura continuitatea. O vedem a doua zi de după răzmeriță, de după manifestațiile violente sau eroice; fiecare se întoarce acasă, singur și trist, ca în ziua de după o petrecere oarecare. Mulțimile încep să devină cu adevărat periculoase cînd încep să se reproducă la intervale din ce în ce mai regulate, transformîndu-se în mulțimi artificiale, în secte sau partide. Evoluția precedentă se inversează. Sectele sau partidele sînt germenii
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
faptul că o țară în care nu se vorbește pentru a vorbi e o țară în care nu se vorbește deloc, se poate conchide că avem de-a face cu o țară în care toți se supun unui slogan de tristă faimă: "Țineți-vă gura închisă, temeți-vă, căci aici pereții au urechi!" Din toate timpurile pereții au avut urechi, numai că spunînd-o, ne și închipuim urechile vecine lipite de peretele despărțitor, spionîndu-ne certurile și împăcările. Iar bietul Tarde era departe
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
o mimică adecvată stărilor emoționale pe care le pot trăi în astfel de situații; Folosind jocul de rol, copiii să imite mersul/mișcarea (postura, mimica) unor diferite animale (cocoș, pisică, cangur, maimuță, șarpe, broască, pește etc.). 3. BALOANE VESELE șI TRISTE Activitatea vizează stimularea copiilor pe direcția unei exprimări emoționale deschise, autentice, spontane și descoperirea abilităților empatice, antrenarea conduitelor prosociale și de socializare, dezvoltarea spontaneității și exersarea potențialului creativ al copiilor. Sarcina: după ce se umflă câteva baloane cu ajutorul copiilor, aceștia vor
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
și trimise lui Moș Crăciun în Laponia. 17. SUNT FERICIT, MĂ SIMT GROAZNIC! Toți participanții stau pe scaune dispuse în formă de cerc. Unul se întoarce spre vecinul lui și spune: „Sunt fericit“, dar cu o expresie cât mai deprimată, tristă pe față. Sau spune „Mă simt groaznic“, dar zâmbește fericit. Lucrurile se repetă în cerc, fiecare participant încercând să facă ceva aproape imposibil, ceea ce va duce la izbucnirea în râs a tuturor participanților la joc. JOCURI PENTRU DEZVOLTAREA COMUNICĂRII șI
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
II-a: Fiecare copil își prezintă nuca și explică de ce a ales-o. Dacă a fost cazul precizează cum au procedat dacă nu și-a găsit nuca sau dacă alt coleg a luat-o. Răspunsuri: veselă, ochioasă, pătată, fină, delicioasă, tristă, țepoasă, netedă, lemnoasă, necăjită, amărâtă, rea, fericită, jucăușă, pitică etc. 5. COLOREAZĂ-MI LUMEA Scop formarea unei imagini pozitive despre sine Obiective: să asocieze colectivului un simbol; să stabilească culoarea preferată a tuturor copiilor din grupă; să discrimineze sunetele ce
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
pui ața în ac, cum croșetezi, cum pui haine la uscat, sau cum dai telefon.” Variante: Să reproducă pantomimic sentimentele: te invită prietena la ziua de naștere; te trimite mama la dentist; deschizi un cadou uriaș; vezi la TV ceva trist, vesel, interesant; ai căzut și te-ai rănit la genunchi; nu ai voie să te uiți la TV. 2. ICE BREAKING: BOMBOANE SOCIABILE Materiale: bomboane de diferite culori, atâtea culori câte sarcini doriți să trasați. Mod de desfășurare: Turnați bomboanele
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
5. VOCEA CORPULUI Scop transmiterea mesajelor prin comunicarea nonverbală. Copiii vor primi diverse comenzi pe care trebuie să le execute fără ajutorul vocii, doar mimind și folosindu-se de corp. 6. STATUILE Copiii vor realiza din corpurile lor statui frumoase, triste, urâte, speriate, în funcție de indicațiile conducătorului de joc. Cine realizează cea mai expresivă statuie devine conducător. 7. CIP-CIRIP șI MOR-MOR-MOR Copiii vor forma perechi și la comanda educatorului vor încerca să „vorbească” ca și cum ar fi două păsărele sau două animale. La
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
să analizeze dacă în povestea aleasă de ei să fie pictată predomină eroii buni, care ne luminează viața, își vor așeza lucrarea în dreptul măștii vesele, dacă predomină eroii răi, ce ne aduc tristețe în suflet, își așează lucrarea sub masca tristă. Finalizare: Lucrările realizate de copiii și având subiecte din povești, au fost ansamblate în „Cărți cu povești desenate” din „Biblioteca pitică”. 4. GHICI, GHICI! Obiectiv : Copiii vor fi capabili: să aprecieze valoarea morală a unor întâmplări petrecute în timpul unor activități
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
GHICI, GHICI! Obiectiv : Copiii vor fi capabili: să aprecieze valoarea morală a unor întâmplări petrecute în timpul unor activități de pictură cu tematică variată. Strategia desfășurării: Educatoarea a adunat consemnate pe bilețele și așezate în plicuri „mici incidente” , „întâmplări hazlii sau triste” , „evenimente surpriză”, din timpul derulării activităților artistico-plastice. Spre final, aceste bilețele sunt așezate într-o „trăistuță cu surprize”. Copiii sunt invitați să extragă câte un bilețel din trăistuță. Educatoarea, citește conținutul acestuia și conduce copiii spre interpretarea mesajului. Exemplu: Ghici
Micii năzdrăvani, conflictul şi jocul by Alina Nicoleta Bursuc () [Corola-publishinghouse/Science/1683_a_3100]
-
din ce în ce mai strâns, alimentândui imaginația. Petele negre încep să prindă formă, însă nu forma sperată. Mai întâi, pe fundal apare o pată mișcătoare, care se dovedește a fi un cal negru, simbol al morții. Apariția acestui cal va declanșa un episod trist, finalizat cu moartea absurdă a unui soldat. După un anumit timp, deșertul e animat de prezența unor siluete umane care nu sunt însă războinici, ci doar „cei din nord” care restabilesc frontierele. Și acest episod este finalizat cu o moarte
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
altfel, ca lumea care există”; unii prin scriitură, creație autentică, alții prin lectură, deci recreare din perspectivă proprie a unui univers nu mai puțin autentic. Odată prins în acest joc al „falselor mărturisiri”, cititorul riscă enorm în a cădea în trista ipostază a acelui „hypocrite lecteur” de care Fowles însuși pomenește spre finalul capitolului; acel lector incapabil să unească cele două lumi artificial numite „reală” și „imaginară” prin puntea firavă a ceea ce în mod obișnuit numim intuiție rezultată din filtrarea individuală
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
experiența istorică este considerată un punct de vedere moral. Sub acest raport atrage atenția modul în care istoricul concepe utilitatea ei pentru „simplul particular”, care „în cetirea istoriei găsește mângâiere pentru relele de față; ea îi arată că, printr-o tristă fatalitate, perfecție n-a fost niciodată în lume, vă virtutea mai întotdeauna a fost prigonită în viață”; nenorocirile proprii „trebuie să le socotim de nimică” atunci când cunoaștem marile nenorociri ale trecutului. Ideea, pe care Mihail Kogălniceanu a preluat-o dintr-
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
însemnă teatrul de război dus pe teritoriul nostru” și cine zice teatrul de război, zice invazia cu tot cortegiul său: bașibuzuci, cerchezi, 43 prădări, jafuri, etc. Noi trebuie cu toții să ne consacrăm eforturile noastre pentru ca România să scape de această tristă eventualitate. Unde nu-l găsim și unde nu ocupă primul plan? Se întreabă Andrei Rădulescu, în lucrarea Mihail Kogălniceanu. Kogălniceanu este totdeauna acolo unde sunt greutățile mai mari. În consiliul de la 3 aprilie 1877 este în contra neutralității propusă de unii
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
Mmai llămmurit bububu cînd se enervează renunță să mai pronunțe cuvîntul întreg ai cu-cu mva ca-ca-ca-ca a vrut să spună cartea, dar a optat pentru un cuvînt mai la-nde...gură vo-vo-lumul?"), Nineta Gusti (buruienoasă la vorbă, dar o persoană tristă, care a murit în mizerie, neconsolată de faptul că a părăsit-o Beligan), Dorina Done (mereu bine dispusă, tonică, dar care a murit destul de devreme, prin ...suicid!), genialul Șt. Ciubotărașu (despre care aflăm că după ce s-a mutat, cînd bea
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
care manifestanții strigau "Jos Ceaușescu!". Arestarea ziariștilor Băcanu, Uncu și Creangă, în 1989 ș.a.m.d. ("Știu că e periculos să am asemenea însemnări și totuși le fac" mărturisește diaristul, la pagina 475). Partea forte a cărții, cred, e cea tristă: căci e o lume tristă, cea a artiștilor. Chiar dacă o descrii cu sarcasm, umor, ironie, zeflemea, fabulații bufe. Iată, de exemplu, ce gravă apare aici moartea marelui Amza Pellea. A lui Mircea Eliade. A îndrăgitului actor Emanuel Petruț. A lui
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Arestarea ziariștilor Băcanu, Uncu și Creangă, în 1989 ș.a.m.d. ("Știu că e periculos să am asemenea însemnări și totuși le fac" mărturisește diaristul, la pagina 475). Partea forte a cărții, cred, e cea tristă: căci e o lume tristă, cea a artiștilor. Chiar dacă o descrii cu sarcasm, umor, ironie, zeflemea, fabulații bufe. Iată, de exemplu, ce gravă apare aici moartea marelui Amza Pellea. A lui Mircea Eliade. A îndrăgitului actor Emanuel Petruț. A lui Cotescu. A lui Virgil Mazilescu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Scarlat (care ne spune, în fine, de la ce i s-a tras lui Mazilu oprirea Proștilor... de la Municipal, în 1962: de la fata lui Ceașcă, naivă, care și-a întrebat tatăl ce-i aia curvă!) și autorul acestor rînduri. O carte tristă și inedită. Cavadia și ursulețul După ce s-a terminat tradiționala manifestare, prestigioasă, la care am avut cinstea să fiu invitat (Festivalul de umor Valentin Silvestru), am mai rămas o noapte-n orașul Reșița, deoarece aveam cursuri, a doua zi, în
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
să vă ascult, fiindcă peste o oră am întîlnire cu celebrul nostru dramaturg, pe peronul gării. Îi ceri iertare? Nu, îi trag două palme... Ăsta era Lupu: irecuperabil! Dar fără irecuperabili viața teatrului ar fi searbădă, nu?!... Marele Calboreanu și tristul lui final... 1972. Am ajuns în casa celebrului actor, nu mai știu cu ce prilej. Am și o fotografie din vremea aceea, la care țin ca la ochii din cap (și-n care nu mă recunoaște nimeni, atît de tare
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
or să facă legătura cei de lîngă mine? Îi crezi chiar proști? Te-am rugat, renunță la aluzii! Chiar nu te poți abține? Și zici că-mi ești prieten! Păcat!". Și-a plecat, trist, trăgînd dintr-o țigară chiar mai tristă ca el!... Mustrările de conștiință mă paralizau: chiar, numai bășcălia-i de mine?! Un cuvînt bun, de îmbărbătare, să nu găsesc pentru un mare prieten?! Festivalul se sfîrșea (spre ușurarea lui Gagniuc, care începuse să mă ocolească; și, am observat
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
soneriei. Nu deschid. Insistă. Nu deschid. Insistă. Decid să cobor din pat. Năuc, mahmur, confuz, deschid deci ușa. O femeie potrivită ca înălțime, de circa 27 de ani, poate 30, cu părul lins și fața rotundă, avînd un zîmbet frumos trist și senzual, dar și unul din ochi inundat de sînge, mă privea, de parcă dorea să mă hipnotizeze: Domnule, ești OM?! Da! am răspuns caraghios de hotărît arătării. Tăcere scurtă. Dacă ești OM, invită-mă în casă! Da! am continuat să
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ne-a părăsit (plecînd cu mașina lui Popa's, în orașul lor natal), i-am spus lui Cavadia adevărul. A tăcut 10 secunde. A înjurat 10 secunde. Apoi, a recunoscut că o doamnă atît de discretă și misterioasă, feminină și tristă, tăcută și inspiratoare de elogii, nu va mai trece vreodată prin festivalul bănățean... Am oftat toți trei, triști, de parcă eram în finalul Jocului de-a vacanța al lui Sebastian. * Al doilea: prin 2000, după Revelionul umoriștilor de la Urziceni, vroiam să
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
adevărul. A tăcut 10 secunde. A înjurat 10 secunde. Apoi, a recunoscut că o doamnă atît de discretă și misterioasă, feminină și tristă, tăcută și inspiratoare de elogii, nu va mai trece vreodată prin festivalul bănățean... Am oftat toți trei, triști, de parcă eram în finalul Jocului de-a vacanța al lui Sebastian. * Al doilea: prin 2000, după Revelionul umoriștilor de la Urziceni, vroiam să ajung în Capitală. Fiind ora 4 dimineața, Sorin mi-a propus să plec cu un microbuz de-al
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
misterioase. Cîte filme celebre, cîte cărți de succes nu și-au plasat acțiunea sub lumina reflectoarelor, în trape necunoscute, prin poduri de teatru întunecoase! Și cîți histrioni nu și-au găsit moartea pe scenă, ori în imediata ei apropiere, avînd tristul privilegiu de-a sfîrși de două ori, la scurtă vreme; prima lor moarte, cea de pe scenă, fiind un fel de repetiție a celeilalte... Scriam nu de mult, despre piesa blestemată a lui Shakespeare, Macbeth. Dar nu cum va însăși meseria
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
să i-l mai dea!... Ba chiar mi-a spus că a auzit și ultimele sale cuvinte: "Crime... crime... crime! Peste tot, numai crime!". Dacă mărturia este exactă, ori nu, n-o pot știi decît cei trei participanți la această tristă împrejurare. Și, din păcate, mesajele de dincolo de Styx încă nu știm să le descifrăm... * Un caz și mai cumplit de "exit" am văzut la Timișoara. Un tînăr actor pe care l-am avut nu o dată colaborator Victor Lache s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
și pe o altă doamnă a mijlocului de secol: Lidia Sava. Da, văduva marelui om de teatru Ion Sava (din care am montat în 2001 Vreau să număr stelele, la Iași, în premieră absolută!). Distinsă femeie! Cu un permanent zîmbet trist pe figură, cu o privire resemnată, de om pentru care viitorul nu mai prezintă interes, întoarsă-n fascinantu-i trecut (impenetrabil, poate!) și în ea însăși. Era italiancă, la origine a și tradus, în perioada 40-50, din Pirandello. A văzut ce
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]