15,631 matches
-
împărați din pricina lor, 22. zicînd: "Nu vă atingeți de unșii Mei și nu faceți nici un rău proorocilor mei!" 23. Cîntați Domnului, toți locuitorii pămîntului! Vestiți din zi în zi mîntuirea Lui, 24. povestiți printre neamuri slava Lui, printre toate popoarele minunile Lui; 25. Căci Domnul este mare și foarte vrednic de laudă; El este de temut, mai presus de toți dumnezeii; 26. căci toți dumnezeii popoarelor sunt idoli, dar Domnul a făcut cerurile; 27. Măreția și strălucirea sunt înaintea Feței Lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85037_a_85824]
-
cu urechile noastre. 21. Este oare pe pămînt un singur popor, care să fie ca poporul Tău Israel, pe care Dumnezeu a venit să-l răscumpere, ca să facă din el poporul Lui, ca să-Ți faci un nume și să săvîrșești minuni și semne mari, izgonind neamuri dinaintea poporului Tău pe care l-ai răscumpărat din Egipt? 22. Tu ai pus pe poporul Tău Israel, ca să fie poporul Tău pe vecie și Tu Doamne, Te-ai făcut Dumnezeul lui. 23. Acum, Doamne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85037_a_85824]
-
Întrebe de sănătate. Bucuros de oaspeți? Deși nu era În plenitudinea forțelor, Nicu a Întins brațele s-o primească pe Lia. ― Bine ai venit, iubito. Mi-ai făcut o mare bucurie. Și uite tu la acest copil! Nu știi câte minuni sălășluiesc În căpșorul ei. Numai adineauri a plecat cu scuza: “Lipsesc doar o clipă, tati”. Și... s-a Întors la braț cu tine. ― Păi ce farmec mai avea Întâlnirea, dacă eu Îți spuneam că la poartă mă așteaptă mami? ― Ei
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
lui Nicu. ― Să trăiți, domnule profesor. ― Bună dimineața. Ce s-a Întâmplat, dragă doctore Gruia, pentru că ai un aer de urgență pe chip de mai mare dragul!... ― Tocmai am trecut pe la triaj. Știți că astăzi suntem spital de gardă. Și, minune! Un grup de țigănci din cele cu fuste lungi și Înflorate se văitau - cum au obiceiul - “cine Îl salvează pe tatăl lor, că varsă sânge de asară?” Dar nu asta e problema. Ci faptul că m-am trezit În fața aceluiași
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
lăsat-o În Maternitate... O puzderie de Întrebări Îi torturau mintea. “Oare Dumnezeu mă poate ocroti măcar În ziua asta? În ceasul acesta de maximă tensiune, pe fondul fericirii de a fi tată? Ceasul când Maria Îmi va dărui acea minune a <Creațieiă? Acel bob de iubire și duioșie numită copil? Numai că acum nu pot avea liniștea necesară. Tocmai astăzi trebuie să am această Întrevedere cu securistul, care nu este altceva decât una dintre creațiile <bolșăviciloră - cum le spune tata
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
a fost abandonat. ― Da. Poftiți, vă rog - a fost răspunsul de dincolo de ușă. A intrat. În fața lui se afla medicul Suiedeal, care l-a Întâmpinat cu familiaritate: ― Bine ați venit, domnule doctor. Poftiți cu mine, să vedeți pe doamna și minunea de băiat abia sosit În astă lume... O să vă las singuri câteva minute, până văd cine a mai fost internat... Maria, cu semne de oboseală pe chip, dar cu aer de fericire, l-a Întâmpinat: ― Uite aici, scumpule! Gruia s-
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
cu orice preț! Fă-o acum, până nu-i prea târziu!” - l-a avertizat gândul de veghe. Gruia și-a ridicat privirea și, zâmbind, a răspuns: ― Nu-i nimic, dragoste. Emoția și fericirea pe care le-am simțit la vederea minunii ce doarme lângă tine, cu tot seninul din lume pe chip, este atât de puternică, Încât m-a lăsat aproape fără respirație și fără grai... ― Ce să mai spun despre starea mea psihică?... Am auzit că unele femei, după naștere
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
nu Întotdeauna au un răspuns la Îndemână... Hai să intrăm În cabinet. Spunând acestea, profesorul a deschis ușa. ― Poftește. După ce s-au așezat, profesorul a privit la Gruia și, cu zâmbet de bunic, l-a Îndemnat: ― Spune-mi, cum arată minunea coborâtă Între voi doi!? ― Pentru dumneavoastră, care ați trăit de două ori aceste momente, nu e o noutate. Eu cred că, atunci când vezi noul venit pe lume, este clipa astrală plină de dumnezeire. Atunci nu te mai gândești la nimic
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
cel operat cu tot cu piranda lui și... ― Am toată Încrederea În cele ce ați gândit dumneavoastră. ― Acum știi ce ai de făcut? La auzul acestei Întrebări neașteptate, a rămas descumpănit. ― Nu. Nu știu, domnule profesor. ― Să nu te oprești decât la minunea ceea de băiat și la Maria, care te așteaptă de multă vreme. ― Acolo Îmi era gândul, dar nu știu ce să-i spun Mariei, care mă va Întreba: de ce am ajuns așa de târziu la ei? ― Nimic mai simplu. Ai avut o
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
turnat În aur masiv, cu o decorație extraordinară și cu o piatră roșie frumos fixată pe el... La un moment dat, a scăpat inelul din mână.. Nu s-a aplecat să-l ridice... Doctorul, ai cărui ochi rămăseseră fixați pe minunea din mâinile țigăncii ca cei ai motanului pe oala cu smântână, s-a aplecat instinctiv... Când l-a văzut În căușul palmei, a pornit să-l Întoarcă pe toate fețele... ― Da’ ce fel de inel e acesta? Văd că are
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
o fugă! Mama Maranda spune ca să aveți mare grijă de Tudor! Ochi’ și băietu’! Mari nerăbdare am să-l Întâlnesc pi Petrică. Să fiți sănătoși vă urează mama Maranda șî tata Toader”. ― Ei? Cum ți se pare, scumpule? E o minune. Numai țăranii știu să-și exprime gândurile și sentimentele așa de-a dreptul... Ai văzut? Într-o bucățică de scrisoare ne-au trimis gândurile și inimile lor! ― Tu te pricepi mai bine ca mine să analizezi o scriere. Și Îți
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
toată ființa noastră, a celor care am simțit suflarea morții În ceafă! Noi nu vom putea fi Îmblânziți cu nici un chip! ― Câtă dreptate ai, Petrică, omule! Acuma, Însă, să-l așteptăm pe Gruia, ca să vedem cum Îl primim pe... ― Pe minunea ceea de om... Toader Toaibă! Cum Îi numele, așa-i și omul! Nicu Îl asculta urmărindu-i mimica, care exprima Încărcătura fiecărui cuvânt. Bătăile În ușă au primit răspunsul știut: ―Poftim, intră! În clipa următoare, a apărut Gruia. ― Bine ai
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
dacă tu, doctor, faci tot ce se poate și Îl pui pe picioare, el - bolnavul - va veni la tine să-ți mulțumească!... Și acest ardelean „măritat” la Iași - cum singur a spus - mi-a adus această „glajă” cu „pălincă”... ― Mare minuni! Iaca că am Învățat și eu ci Înseamnă sî aduci la viațî un om bolnav! Și... acolo În iadu’ războiului pi câți nu i-o scos doctorii din ghearele morții! Și tu rănitu’ nu Îndrăzneai sî li mulțămești măcar, că
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
au gustat din vinul cu parfum deosebit. Tata Toader, după ce a drămăluit o vreme ulcica, a adulmecat aroma vinului și a gustat și el. A rămas puțin pe gânduri, apoi a mai luat o Înghițitură... Când s-a dumirit ce minune de vin are În ulcică, a vorbit: ― Apoi vinul aista Îi o doctorie nu alta. Da’ cum de te-o răbdat inima să-l lași În fundul beciului atâta amar de vreme, frati Petrachi? ― Păi, știa El Dumnezeu că o să ne
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Într-un anume fel. Cutia goală, era alături. Nu bătea la ochi chiar de am fi fost capturați. Asta era toată scrierea - i-a răspuns bărbatul. ― Ei, așa parcă mai vii de acasă, dragule - a apreciat Nicu. ― Pentru o asemenea minune, merită să „mai Îndemnați” - cum se spune - a intervenit din nou soția lui Petrică. ― Nu lăsăm noi sî plângî bunătate di plăcinti și sî ofteze minune de vin - a asigurat-o tata Toader, pentru a-i face jocul... ― Da’ vorba
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Ei, așa parcă mai vii de acasă, dragule - a apreciat Nicu. ― Pentru o asemenea minune, merită să „mai Îndemnați” - cum se spune - a intervenit din nou soția lui Petrică. ― Nu lăsăm noi sî plângî bunătate di plăcinti și sî ofteze minune de vin - a asigurat-o tata Toader, pentru a-i face jocul... ― Da’ vorba-i vorbă și treaba-i treabă. Așa că, la ataaac Înainteee! - a comandat Petrică, ridicând ulcica cu vin. ― Iaca-i o viață de om de când n-am
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
și Petea - o adormit pe marginea drumului, de puteai să tai lemne pi dânșii... Și amu iaca ne-am văzut, Petrachi băiete, tocmai Într-o noapte ca aceea - a Încheiat vorba tata Toader, punându-i mâna pe umăr... ― Uite ce minuni poate să facă Dumnezeu! Cine putea să mai creadă una ca asta? - a reflectat Petrică. Când au trecut dincolo de poarta „Hanului”, nenea Mitru și-a luat rămas bun, după ce profesorul l-a rugat să treacă prin Piața Unirii și să
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
macaronarul” din fundul tranșeii cică ar fi răspuns: „Che bella voce!”... „Uite la tati. Eu am inima cât un purice, iar mami așteaptă să vadă dacă bănuiala ei este adevărată ca pe o izbăvire, și el... El glumește. Doamne, ce minune de om! Așa a reușit să treacă prin atâtea momente grele ale vieții, fără să-i fie zdruncinat psihicul!... Cum să nu iubești un asemenea om? Fericită ești, mami, că ai avut norocul să-l Întâlnești!” În cele din urmă
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
poate să fi omis eu asemenea amănunt, dar de o importanță peste poate? Asta numai unui viitor bunic ca mine putea să i se Întâmple - a răbufnit Nicu râzând... ― Care va să zică, așa stau lucrurile... Și să țineți voi secret o asemenea minune! Pentru asta, nu vă iert!... Să vedeți voi ce pățiți când vom ajunge acasă - i-a „dojenit” Lia. Unde-i Dragoș, să afle și el minunea? s-a Întrebat, cu un oftat prelung. ― Va afla când se va Întoarce din
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
răbufnit Nicu râzând... ― Care va să zică, așa stau lucrurile... Și să țineți voi secret o asemenea minune! Pentru asta, nu vă iert!... Să vedeți voi ce pățiți când vom ajunge acasă - i-a „dojenit” Lia. Unde-i Dragoș, să afle și el minunea? s-a Întrebat, cu un oftat prelung. ― Va afla când se va Întoarce din turneu, mami - a răspuns Despina. ― Are o viață zbuciumată... Mereu repetiții și turnee. Vine de pe un drum și pleacă pe altul... „Gurile rele” spun că ar
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
a ieșit În cale pe holul clinicii. ― Să trăiți, domnule doctor. ― Bună dimineața, nene Mitrule. Ești bine, sănătos? ― Cât se poate de bine la vârsta mea, domnule doctor. Domnul profesor m-a rugat să observ și să vă spun ce „minuni” mai face doctorul Cuc - „doctorașul” - cum Îi spuneți dumneavoastră. Din câte Îmi dau seama, Îi foarte bine dispus. Numai nu fluieră... Ceva se Întâmplă... ― Mulțumesc, nene Mitrule. ― Acum trebuie să plec, domnule doctor, să nu mă vadă careva. Spunând acestea
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Noi, cercetașii, nu purtam documente asupra noastră” - am precizat eu. „Să știi Însă că nu te-am operat singur, ci cu neprețuitul meu ajutor, pe care l-am avut și... Îl am. Și care este prezent aici În clinică”. ― Ce minune! - a exclamat Despina. ― Am făcut ochii mari. Profesorul a ieșit din cabinet și, În scurtă vreme, s-a Întors cu... ― Cu cine? - a răsunat Întrebarea rostită În cor. ― Cu... Cu omul care abia și-a Încheiat povestea... Toate privirile s-
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
de lup. ― Este frizerul spitalului... Da’ nu te teme, că nu te las eu pe mâna altuia. Te bărbierește ea, mama Lenuța... Cu mare greu s-a Întins, goală, pe canapeaua de lângă perete... Infirmiera nu-și putea lua ochii de la minunea din fața ei... În timp ce o bărbierea, a Întrebat-o: ― Ia spune-mi, Stăncuțo! Tu știi ce-i acela un bărbat? Dacă ar fi fost lovită cu pleasnă de bici, nu ar fi tresărit așa. Și, cum era Îmbujorată după baie, s-
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Totuși, după câteva clipe, mi-am dat seama că, în casă, domnea o liniște deplină. Nu se auzeau decât bătăile ceasului. M-am ridicat. Vedeam totul cu ochii mei și, cu toate astea, nu-mi venea deloc să cred că minunea se petrecuse din nou. Am ieșit apoi în oraș și am constatat că lucrurile evoluaseră, de la prima mea experiență. Nu foarte mult, ce-i drept... era, totuși, abia începutul veacului nostru. În curțile din spatele caselor se zăreau vaci și cotețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85131_a_85918]
-
să spun?, era de culoarea ochilor. "Ești infernal de tînără, Iordana. Timpul tău nu e și timpul meu. Timpul tău mi-e adversar. O să mă mestece și-o să mă înghită. E deja cu mine-n măsele. Nu cere semne și minuni. Nu pot să fac dintr-un bătrîn om tînăr". Am avut parte de tot felul de neminuni. Aștept minunea", i-am răspuns. A fost prima dată cînd l-am văzut vulnerabil de sentimental. După several drinks, ce-i drept. Ura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]