2,199 matches
-
spunea mama. Ea credea că asta îmi va aduce noroc în viață. Dar, deocamdată, sugeam laptele de la sânul mamei, eram alintat și, fiind prâslea, mie mi se dădea cea mai mare atenție. Mi-o amintesc pe mama. Ea apare în închipuirea mea ca din ceață, apoi se limpezește și-i văd chipul suav, și-i aud glasul molcum și duios. Subțirică, destul de înaltă, fața ei avea trăsături armonioase, aș putea spune, chiar frumoase. Avea ochii miopi, albaștri, iar fruntea, senină și
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de ce a făcut Zeus așa? De ce, după el, zeii aveau dreptul la tot binele și armonia din lume, iar oamenii de pe Pământ nu? Și de ce s-a perpetuat și amplificat aceste suferințe omenești până astăzi? Zeii au dispărut, ca o închipuire a oamenilor de demult, ei au fost fabricați pentru a umple un gol și în locul lor au venit alți zei, mai de temut, care sunt de sute de ori mai despoți și mai tirani ca Zeus cu echipa lui de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Ne ține în chingi cu camăta, ne ia din ogradă toate, îi muncim și pe degeaba, pacoste pe capul satului ! Rău de noi ș-are să fie și de el, să nu zic vorbă mare... Zalomir își dădu seama că, în închipuirea oamenilor, rolul său luase proporții. De aceea se răsti, ridicându-se pe vârfuri : - Umblați cu amenințări? Păi cine vă pune să vă împrumutați? Din ușa odăii celei mici, în cerdac ieși și Iordache, gros și mare, mirosind a argăseală. Se
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
pe marele poet"11. "Eram atât de decepționată - scrie și Mite Kremnitz -, încît mă durea deosebirea 7 Ștefanelli, 1909. 8 Idem. 9 Maiorescu, 1895. 10 Iacob Negruzzi, 1889. "Al. Ciurcu, 1911. 101 dintre adevăratul Eminescu și cel care trăise în închipuirea mea... unde-i poezia?" Russu-Șirianu îl întîlnește în 1882. Și-l imaginase ca pe un "Făt-Frumos din basme". Cunoaște în schimb "un bărbat cu înfățișare neobișnuită, cu privirea ostenită, tristă și dreaptă, pâlpâind sub pleoape grele, vădit pretimpuriu îmbătrînit, cu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
pace trainică." 14. Dar Domnul mi-a răspuns: "Proorocii lor proorocesc minciuni în Numele Meu, Eu nu i-am trimis, nu le-am dat poruncă, și nu le-am vorbit, ci ei vă proorocesc niște vedenii mincinoase, proorociri deșerte, înșelătorii și închipuiri scoase din inima lor. 15. De aceea, așa vorbește Domnul despre proorocii care măcar că nu i-am trimis Eu, proorocesc totuși în Numele Meu, și zic: Nu va fi nici sabie, nici foamete în țara aceasta", proorocii aceștia vor pieri uciși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
îi voi hrăni cu pelin, și le voi da să bea ape otrăvite, căci prin proorocii Ierusalimului s-a răspîndit nelegiuirea în toată țara." 16. "Așa vorbește Domnul oștirilor: "N-ascultați cuvintele proorocilor care vă proorocesc! Ei vă leagănă în închipuiri zadarnice; spun vedenii ieșite din inima lor, nu ce vine din gura Domnului. 17. Ei spun celor ce Mă nesocotesc: "Domnul a zis: Veți avea pace", și zic tuturor celor ce trăiesc după aplecările inimii lor: Nu vi se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
ochii umeziți de aparițiile pe ecran ale micuțului ochelarist, căutând și descoperind în gesturile lui ceva din străduința ei de dascăl, șoptindu-i lui Câsu, nu de la bun început, abia către final, uite, dragă, copilașu’ ăsta e elevul meu. În închipuirea ei se adăugau probabil și trăiri din cancelarie, unde câteva vezici biliare ale cadrelor didactice ar fi suferit amarnic după premieră, chiar dacă limbile acelorași persoane ar fi găsit resurse s-o felicite. Oricum, visul nu i s-a împlinit, unchiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de cel care a creat-o. Aprecierea voit greșită a distanței dintre sine și lucruri duce la o stupefacție autentică. Starea poetică provine tocmai din acest mecanism greu controlabil al redimensionării ființei în funcție de capacitatea ei de a-și asuma lucrurile, închipuirile și mai ales imaginile din oglindă. Situându-se cu bună știință la o falsă distanță de sine (efect al prea îndelungatei "oglindiri"!), poetul se confruntă cu fantoșa iluzorie ce devine, brusc, reper existențial. Se simte la tot pasul regretul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
și nici măcar cât a dormit! Oare cât a dormit...? Era sigur, se trezise dintr-un somn de câteva milenii!! Constată Înfricoșat, singurătatea. Întradevăr era singur...! Oare cum a putut să doarmă atât de mult? În prezent el visează ori are Închipuiri de vise...? Desigur, se află Într-un coșciug Înmormântat și, adormit visează...! Deci nu este mort...! Iar dacă nu-i mort, atunci l’au Îngropat de viu...? Încercă să strige după ajutor. Zadarnic. Gura nu putea fi deschisă. Buzele Îi
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Îi dădeau târcoale, pândind momentul când Îi va putea vorbi confidențial. Mai erau unii beneficiari de lucrări, furnizori de materiale, nu mai punem la socoteală șoferii care o asaltau oferindu-i serviciile lor, ne putem creia o imagine dincolo de orice Închipuire a agitației, a forfotei din jurul Frumoasei fete, În care unele persoane veneau la șantier numai pentru plăcerea de-a o vedea, admirând’o...! În linii generale, Atena era o fată instruită. Împărțea zâmbete tuturor celoer ce Îi făcea curte Într-
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Pavone, acesta Îi administră câteva bastoane de cauciuc, urlând. „Ce bă, te crezi la măta acasă...?” Tony Pavone simți o durere În capul pieptului În timp ce ochii i se Împăienjeniră de furie. Procedeul de primire al noilor deținuți, era dincolo de orice Închipuire...! Iar Înjurăturile, loviturile cu pumnii și bastoanele de cauciuc lovea la Întâmplare, numai din dorința de-a lovi, de a-și bate joc de noii veniți...! Cu un deosebit efort, Tony Pavone reuși să adune ce mai putea aduna din
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cu pistol automat, spunându-mi să-l urmez, fără a preciza unde. La drept vorbind, mă resemnasem...! Încercam să fiu curajos dar, totuși eram revoltat: să apar În fața plutonului de execuție la ora nouă noaptea...? În sfârșit, din presupuneri În Închipuiri de felul cum voi fi executat, am ajuns la o construcție veche cam șubredă În care gardianul deschise o ușă unde un alt gardian cu trei arestați - tineri ca și mine - ce se rezemau de o targă cu patru mânere
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
protejat Întotdeauna de sentimente de amărăciune și ranchiună. Și, În plus, ar fi fost o răzbunare pe o fantomă, dat fiind că Norman, cel pe care Îl cunoscusem și-l iubisem, se dovedise că nici măcar nu existase, era doar o Închipuire a imaginației mele, produsul unei enorme neînțelegeri, pentru care doar eu eram vinovat. Se dovedise a fi doar un alt personaj din visurile mele, la fel de imaterial ca și poetul damnat care, cu o săptămînă În urmă, bătuse la ușa lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
Ceruri... ” Continuă Iorgu să se roage... ”- Dumnezeu este al tuturor, nu-i nici a unui neam sau loc. El plutește peste toată Creația Sa și o învăluie, așa cum plutește Cerul. E dincolo de cele pieritoare ale existenței, întrun plan deasupra tuturor închipuirilor existenței, închipuit doar prin cuvântul Ceruri... Este unic, al tuturor acolo în Cerurile Veghetoare.... Tatăl nostru...” ”Sfințească-se numele Tău” Se rugă bătrânul Iorgu... ”- Roagă-te, roagă-te cu bunăștiință, omule, pentru toți, măcar în clipa rugăciunii!” îi șoptit gândul. ”Tatăl nostru
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Ceruri... ” Continuă Iorgu să se roage... ”- Dumnezeu este al tuturor, nu-i nici a unui neam sau loc. El plutește peste toată Creația Sa și o învăluie, așa cum plutește Cerul. E dincolo de cele pieritoare ale existenței, întrun plan deasupra tuturor închipuirilor existenței, închipuit doar prin cuvântul Ceruri... Este unic, al tuturor acolo în Cerurile Veghetoare... Tatăl nostru...” ”Sfintească-se numele Tău” Se rugă bătrânul Iorgu... ”- Numele lui Dumnezeu e sfânt și fără noi. Îi șopti gândul. Îi cerem doar îngăduința să-l sfințim
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
nopții se întindeau... și, liniștea venea din Ceruri... Apele vieții rareori îs netede... La lumina lunii... Iorgu stătea de-o vreme, întins pe pat, cu ochii ațintiți în tavan. Acolo sus pe negura de var, deslușea ca din altă lume, închipuiri ciudate. Avea ursita lui și osânda lui. Știa asta!... In minte îi veniră vorbele bunicii Ileana, de la Zahorna... ”Apele vieții... rareori îs netede, dragu mamii, drag!” - Dar acum... acum e prea mult!... murmură el înfrigurat. Ii era teamă de osânda
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
urcă în creier și sângele i se îngrămădi năvalnic, ca în râul umflat să iasă din matcă. Vroia, lupta să se trezească... dar, alunecă din nou în alt somn , plin de vise, cu arătări năpraznice... ca într-o lume cu închipuiri. Din gura deschisă a uneia, care părea a fi a călugărului de la schitul din Munții Neamțului, cântând bisericește... la fiecare răsuflare întrau și ieșeau chipuri de groază, învelite în giulgiuri... Lângă el apăru Vasilica, înaltă și zveltă, ținând capul ca
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
mele, și poate că acolo fusese dintotdeauna. Și, pe când gemetele femeii au încetat, după un climax răgușit, iar cei doi, umezi și extenuați, s-au trântit pe spate, cu brațul peste ochii închiși, am putut să privesc mai detașat, în închipuire, camera aceea și am zărit într-un colț lucrul pe care mă așteptam să-l găsesc acolo: o păpușă urâtă de cârpă, cu trăsăturile feței desenate cu pixul, zăcând cu ochii orbi în tavan. Am adormit și am visat că
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
mare, care înfigea bucăți de slănină într-o creangă ascuțită și le prăjea în foc, la marginea plină de spuză a rugului. Aproape că mă confundasem cu ei. Focul îmi topise cristalul cortical și rătăceam acum, amețit, expansiv, înfrățit în închipuire cu toți și cu toate, prin noaptea plină de grupuri susurătoare. Mai toți își întinseseră canadienele sau puloverele pe asfalt, pe iarbă sau pe băncile tribunei și pălăvrăgeau, cu câte o sticlă de bere în mâini. Cei mici sugeau și
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
chiar dacă afară sunt doar câteva grade. » În această ordine, al treilea lucru pe care l-am priceput în sfârșit este că a lua o amărâtă de răceală de la unul la altul nu e chiar așa o mare filosofie și nici o închipuire, așa că am exersat din greu o săptămână, așteptând, aproape cu satisfacție, să mai răcească unul dintre noi pentru a confirma teoria. » Al patrulea lucru pe care l-am înțeles este că nici măcar talentul și tehnica, nici măcar faptul de a fi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
în toate mințile, i-a spus Charlie. Hai să bem amândoi din ceainicul ăsta otrăvit! S-au așezat și au băut câte o ceașcă de ceai, după care Noah a întrebat puțin jenat: - Vrei să spui că toate astea sunt închipuiri? - Gelozia, i-a spus Charlie răspicat. O boală a naturii omenești. - Dar nu iese fum fără foc! L-am văzut cu ochii mei pe blestematul de japonez mergând cu pas de gâscă spre bucătărie! - Gelozia, repetă Charlie, un păcat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
spuneți că omul ăsta nu plănuia ceva. — El zice că nu voia altceva decât să scape de păpușa aia. — Iar mie îmi zice că făcea un fel de repetiție a uciderii soției lui. A recunoscut-o. — Da, dar numai în închipuire. Povestea pe care mi-a spus-o mie e că voia să scape de păpușa aia, insistă domnul Gosdyke. — Atunci de ce-a folosit hainele nevestei, de ce a umflat păpușa și de ce a lăsat-o într-o poziție în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
mii de soldați. Acesta era un eveniment în spațiu-timp atât de important încât, în cele din urmă, Gosseyn hotărî că Semantica Generală îi putea oferi un răspuns condiționat. Așa că spuse, precaut: - Există posibilitatea ca, la bază, universul să fie o închipuire, nu o realitate; și că, dacă, printr-un procedeu sau altul această închipuire este pusă în mișcare să apare neantul. Într-un asemenea moment de disociere distanța nu mai are nici o valoare. Nu părea indicat să dezvăluie că acesta era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
în cele din urmă, Gosseyn hotărî că Semantica Generală îi putea oferi un răspuns condiționat. Așa că spuse, precaut: - Există posibilitatea ca, la bază, universul să fie o închipuire, nu o realitate; și că, dacă, printr-un procedeu sau altul această închipuire este pusă în mișcare să apare neantul. Într-un asemenea moment de disociere distanța nu mai are nici o valoare. Nu părea indicat să dezvăluie că acesta era sistemul de coordonare în care - se credea - super-creierul lui Gilbert Gosseyn opera transferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
1956, se întinde de la 353-445, a scris un text de la paginile 445-458 în care, si citez: „Restul povestirii nu are nevoie să fie prezentat pe scenă și, într-adevăr, aproape nici n-ar mai fi nevoie să fie arătat, daca închipuirile noastre nu ar fi stricate de leneșa deprindere de a ne mulțumi cu formule gata făcute și cu vechiturile romanțioase ale bazarului de „spirituri cu bine”, care nu se potrivesc la nicio povestire”. Ce e scris în această carte este
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]