2,014 matches
-
după diferite experimente În Brazilia, Îmi dădusem seama că-i foarte greu de Înțeles. Scurgerea e prea rapidă ca s-o poți urmări, și probabil că direcția ei depinde de forța și de Înclinația jetului, de forma lavaboului sau a căzii. Și apoi, dacă ar fi adevărat, ce s-ar petrece la ecuator? Poate că apa ar curge drept În jos, fără vârtej, sau n-ar curge deloc? Pe atunci n-am dat prea multă importanță problemei, dar sâmbătă seara mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
locuia la subsolul casei; aveau un program regulat, așa că nu era nici un fel de pericol de a fi surprinse, dar, după toate aparențele, faianța amplifica sunetul, iar Juliei Îi venise ideea că vocile lor, lipăitul apei și frecatul picioarelor În cadă ar putea fi auzite În camerele de jos. — Uite ce piele neagră ai, În comparație cu a mea, continuă Helen. Pe bune, ești oacheșă ca o țigancă. Presupun că apa mă face să par mai neagră, răspunse Julia. — Dar pe mine nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
om - era o expresie care-i plăcea și-o folosea des. Apoi se auzi un bîzÎit plîngăreț ca de țînțar - era tot ce ajungea la ele din răspunsurile nevestei. Dă-o-ncolo, Helen! spuse Julia dezaprobator. Helen reveni supusă În cadă. Uneori, dacă țipetele Începeau cînd era singură, mergea pînă acolo Încît Îngenunchea pe covor, Își ținea părul cu mîna și-și lipea urechea de podea. „O să sfîrșești ca eunucele alea cretine de la etaj!“ Îl auzise proferînd Într-o zi. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
baie, Închise ușa fără zgomot și trase zăvorul, apoi aprinse lumina și, dintr-odată, se simți mai bine. Lumina era strălucitoare, ca luminile pe care le vedeai În sălile de operație din filme; chiar și suprafețele albe și lise ale căzii și chiuvetei creau un anume aer clinic, un sentiment al eficienței, chiar al datoriei. Nu semăna deloc cu o fătucă isterică. Își revăzu fața În oglindă și culoarea stacojie Îi dispăruse; părea absolut rațională și calmă. Se apucă să lucreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
apoi la stomac, din aceleași motive. Nu dădu atenție Închieturii mîinii, gleznelor sau fluierelor picioarelor, și nici unei alte părți de acest gen. În cele din urmă se opri la interiorul pulpei. Ridică un picior pe marginea rece și curbă a căzii, dar i se păru că poziția era prea Încordată; mări deschizătura piciorului și Îl propti de peretele din spate. Își trase fusta și se Întrebă dacă nu e cazul s-o vîre În chiloți, se gîndi chiar s-o scoată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
și se Întrebă dacă nu e cazul s-o vîre În chiloți, se gîndi chiar s-o scoată. Dacă ar păta-o de sînge? Nu știa la ce cantitate de sînge să se aștepte. Pulpa era palidă, crem, În comparație cu albul căzii, și sub mîna ei i se păru enormă. Nu o contemplase așa niciodată Înainte, și fu izbită de cît de anodină era. Dacă ar fi văzut-o separat, nu și-ar fi dat seama că era un membru care Împlinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
sîngele să curgă, apoi Își curăță piciorul, cît putu mai bine, cu o batistă umedă. Se alesese cu două linii scurte, roșu-aprins, care ar fi putut fi făcute de laba grea, dar jucăușă a unei pisici. Se așeză pe marginea căzii. Șocul tăieturii, se gîndi ea, produsese o schimbare În ea, un fel de schimbare chimică: Își simțea mintea nefiresc de limpede, de vie și purificată. Nu mai era sigură că tăierea piciorului era un lucru realmente sănătos și rațional; nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
dar hotărîtă, ca o nimfă care scapă de un satir. Se Întoarse În baie și Închise ușa. Se auzi zgomotul apei ieșind grăbită din robinet, vibrația flăcării boilerului și, apoi, după un minut-două, sunetul călcîielor care se frecau de emailul căzii. Kay duse cafetiera lîngă focul din salon, punînd-o alături de grătar. Se Întoarse În dormitor, degajă tava, făcu patul și Împături hîrtia de Împachetat ruptă. Florile le puse În vază, pe măsuța din salon, lîngă felicitările pe care Helen le primise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
În cele din urmă. Ar trebui să găsim un canal sau ceva de genul ăsta. — Nu, nu-i cazul. Te poți Îneca În cîțiva centimetri de apă; credeam că toată lumea știe asta. E un fapt dovedit științific. Nu vă țineți cada plină cu apă, În caz de incendiu? — La naiba, ai dreptate! exclamă Duncan privindu-l. — Hai s-o facem, D.P.! Se ridicară În picioare. — Adu scrisoarea, zise Duncan, și o pioneză... Așteaptă! Vreau să mă pieptăn. — Omul vrea să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
nou pe rîs. Aprinseră lumina În bucătărie. Becul fără abajur era destul de slab, și readucea Încăperea la viață În culori Întunecate, murdare și plate: albul pătat al chiuvetei, cenușiul și galbenul linoleumului, maroniul ca de sos de friptură al lemnăriei. Cada era lîngă masa de bucătărie, lipită de perete; cu ani În urmă, taică-său o Îmbrăcase În mai mult lemn de culoarea sosului, și-i făcuse un capac. Capacul era folosit drept planșetă de scurgere. Erau cîteva vase pe ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
găsit! Alec pocni din degete. Să ne spînzurăm! Ideea era aproape o ușurare. Lui Duncan nu-i mai păsa cum o să facă, de vreme ce nu mai era vorba de apa de baie a lui taică-său. Puseră capacul la loc pe cadă și se uitară la pereți și tavan, În căutatea unor cîrlige, ceva de care să lege funiile. Hotărîră că lanțul de la stativul de rufe poate să-i țină pe unul dintre ei; celălalt se putea spînzura, se gîndiră ei, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cu aceeași regularitate ca odinioară, iar eu și Dan sîntem ferm hotărîți să schimbăm lucrurile. În special eu. Of, fir-ar să fie. Mi se năzare mie, sau sună cineva la ușă? Și cine vine În vizită În timp ce zac În cada de baie precum o balenă Însărcinată ce mă aflu, cu doar o oră Înainte de petrecere? — Dan! strig din baie. Sună cineva la ușă! Deschide tu! Nici un răspuns. Singurul sunet care se aude este acela al muzicii salsa date foarte tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
muzicii salsa date foarte tare, venind dinspre combina din grădină. Se aude la fel de tare În baie ca și afară. — Dan! urlu eu Încă o dată, printre țîrÎiturile soneriei. În cele din urmă, suflînd din greu și gîfÎind, Îmi salt corpul din cadă, mă Înfășor În halatul lui Dan (singurul care Încă Îmi mai vine) și-o pornesc, picurînd toată, spre ușa de la intrare. Chiar nu aștept pe nimeni Încă un ceas de acum Încolo, poate chiar două dacă, așa cum bănuiesc, nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
problema dacă persoana sună, ci cînd va face asta) și de alegerea unei ținute pentru prima impresie. Îi place la nebunie să-și rezerve după-amiaza pregătirilor, chemînd o bonă pentru Amy și o coafeză pentru sine, etalîndu-și hainele, scufundîndu-se În cadă și petrecînd ore În șir ca să se facă frumoasă. Adoră senzațiile date de un flirt, să descopere cine e persoana, dacă există vreo atracție și dacă merită să continue sau nu. Lisa pretinde că nu ar fi genul care preferă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Se uită cu grijă să nu fi apărut vreo insectă sau alt animal care să-și facă culcuș în sau lângă vasele de apă, ori poate în vreun colț al mobilierului, apoi pășește pe suportul jos, din lemn, așezat lângă cadă și-și toarnă șapte litri de apă în cap și alți șapte peste corp. Se așază pe vine să-și mai toarne un litru, cu mare grijă, și peste organele genitale, pe care le spală cu degetele în zonele în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
peste organele genitale, pe care le spală cu degetele în zonele în care pielea are încrețituri sau păr în exces. Are întotdeauna la îndemână o bucată de săpun încă în ambalaj, la care poate ajunge întinzând mâna. Lasă ambalajul lângă cadă, se săpunește și-și spală corpul cu o serie de mișcări precise și solemne, ca la înaintarea unui cortegiu militar in timpul unor funeralii. Bărbieritul în sine, presupune să-i fie adusă apa caldă exact la momentul potrivit, iar servitorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
În nici un caz nu se lasă pe mâna vreunui servitor să-l bărbierească. Lama este atât de ascuțită, atât de aproape de ureche, podeaua atât de nesigură, cu toată grija sa de a se depărta de zona în care se află cada. Abia are el însuși curajul să execute această operație. Uneori, își imaginează că-i alunecă mâna și lama aparatului de ras se îndreaptă amenințător și incontrolabil spre gât. Imediat ce se conturează acest gând, îi trebuie o voință de fier să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
recurge și la ultimul remediu antigripă, o măsură pe care a amânat-o până acum pentru cazul în care situația căpăta o astfel de turnură. Cam după o oră, lasă să intre servitorii cu coșurile de ceapă și cu o cadă de tablă emailată. Fără a se mai gândi la decență, se dezbracă și sare în cadă. Una din servitoarele tinere fuge speriată afară și trebuie forțată să se întoarcă la munca ei. Cepele sunt tăiate și aruncate în cadă. Fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cazul în care situația căpăta o astfel de turnură. Cam după o oră, lasă să intre servitorii cu coșurile de ceapă și cu o cadă de tablă emailată. Fără a se mai gândi la decență, se dezbracă și sare în cadă. Una din servitoarele tinere fuge speriată afară și trebuie forțată să se întoarcă la munca ei. Cepele sunt tăiate și aruncate în cadă. Fiecare fir de ceapă existent în sabzi mandi este adus aici și toată lumea din casă începe să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
o cadă de tablă emailată. Fără a se mai gândi la decență, se dezbracă și sare în cadă. Una din servitoarele tinere fuge speriată afară și trebuie forțată să se întoarcă la munca ei. Cepele sunt tăiate și aruncate în cadă. Fiecare fir de ceapă existent în sabzi mandi este adus aici și toată lumea din casă începe să taie. Treptat, membrele slăbănoage ale lui Pandit Razdan sunt acoperite cu ceapă, până când îi mai rămân afară doar capul și genunchii. Cepele sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Treptat, membrele slăbănoage ale lui Pandit Razdan sunt acoperite cu ceapă, până când îi mai rămân afară doar capul și genunchii. Cepele sunt îndesate până la refuz încât tot trupul său este îngrămădit în foi și suc de ceapă. În final, în jurul căzii sunt înfășurate cârpe albe, care ajung apoi împăturite sub capul lui, transformându-l într-un fel de mumie de ceapă, înfășat strâns și asudând. Cu lacrimile curgând, servitorii se strecoară pe ușă și o închid, lăsând cura să-și facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
un gest din braț pentru a produce clinchetul pe care-l iubește. Am crezut că ești de acord cu primitivismul. Ești un tip straniu! Fotse sunt sălbatici! Adică n-au făcut baie în viața lor! Tata ia cu el o cadă pliantă când merge acolo. Desigur, este tratat ca marele șef. Aparent, e foarte impresionant... Discuția despre statutul social al poporului Fotse descoperit de profesor, durează până ajung la sala de prelegeri. Profesorul este obișnuit cu astfel de discursuri, a căror
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
după aia pe vodcă. Puțoii n-o pot mirosi În respirația ta ca pe whisky. Dau pe gât vreo câteva. Mă gândesc la tipul ăla. Pompând viață În el, mereu Împingând contra unei forțe mai puternice. Încercând să umpli o cadă fără dop, dar de pomană, totul se duce. Plec din bar și găsesc mașina. Fac o gargară cu niște apă de gură și o scuip afară pe zăpada Înghețată, uitându-mă cum soluția albastră și limpede lasă urme pe alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
stăm în aceeași bancă, să îi fiu cea mai bună prietenă, să îi ascult toate secretele, să îi spun că este cea mai drăguță fată din clasă. Din baie vin nori de aburi parfumați, intru și îl văd lungit în cadă, trupul său tânăr este acoperit de apa transparentă, părul îi este dat pe spate, dezvelind pielea aurie a scalpului și fața cu trăsături bine și precis conturate, mă hotărăsc să nu îi spun nimic din ce aflasem deocamdată, de câte ori încerc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
început, acolo, în mansardă, printre rame, nu îmi era teamă de nimic, însă acum beau vinul și încerc să îmi fac curaj, fă-ți cadoul acesta, fă-ți cadoul acesta, așa toată lumea va fi fericită. Dau drumul la apă în cadă, apa acoperă minciunile, Udi mă urmează, vrea să îmi dea o a doua șansă, spuma ne acoperă deja pe amândoi, curată ca zăpada proaspăt căzută, el îmi aruncă o privire întunecată, aproape nemiloasă, în mijlocul irisului său brun licărește o pată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]