2,614 matches
-
razele X a dus la publicarea unei lucrări comune despre aceste cercetări în 1915. Împreună au descoperit că multe substanțe cristalizate, ca sarea, nu se compun din molecule ci din ioni (în cazul sării ioni de sodiu și ioni de clor) aranjați într-o structură spațială periodică. Această descoperire a revoluționat chimia teoretică. Împreună au creat o nouă știință, cea a cristalografiei cu raze X și au fost recompensați cu Premiul Nobel pentru fizică în anul 1915. Lawrence fost cel care
William Lawrence Bragg () [Corola-website/Science/310248_a_311577]
-
albă,solidă,cristalizată,foarte solubilă în apă.Are punctul de topire ridicat (+801 grade Celsius). Formarea ionilor de Na și Cl are loc prin transferul unui electron de la atomul cu caracter chimic metalic,sodiul,la atomul cu caracter chimic nemetalic,clorul,format prin disocierea moleculei de clor.Sodiul este un metal din grupa I A și are un electron de valență,pe care îl poate ceda și formează configurația stabilă a gazului inert neon.Clorul,nemetal din grupa VII A,are
Legătură chimică () [Corola-website/Science/301477_a_302806]
-
apă.Are punctul de topire ridicat (+801 grade Celsius). Formarea ionilor de Na și Cl are loc prin transferul unui electron de la atomul cu caracter chimic metalic,sodiul,la atomul cu caracter chimic nemetalic,clorul,format prin disocierea moleculei de clor.Sodiul este un metal din grupa I A și are un electron de valență,pe care îl poate ceda și formează configurația stabilă a gazului inert neon.Clorul,nemetal din grupa VII A,are 7 electroni de valență și poate
Legătură chimică () [Corola-website/Science/301477_a_302806]
-
la atomul cu caracter chimic nemetalic,clorul,format prin disocierea moleculei de clor.Sodiul este un metal din grupa I A și are un electron de valență,pe care îl poate ceda și formează configurația stabilă a gazului inert neon.Clorul,nemetal din grupa VII A,are 7 electroni de valență și poate ajunge la configurația stabilă de octet prin acceptarea unui electron,cel transferat de la atomul de sodiu. În majoritatea oxizilor metalici se formează legături ionice prin transferul electronilor de
Legătură chimică () [Corola-website/Science/301477_a_302806]
-
înainte (1868) în Soare și numit heliu (din gr. "helios"=soare). După descoperirea heliului și a argonului, cu mase atomice (rotunjite) 4 și 40, Ramsay a atribuit heliului primul loc după hidrogen, în sistemul periodic, iar argonului primul loc după clor. Ținând seama de principiul de construcție a sistemului periodic, era de așteptat ca în afară de heliu și argon să existe și alte elemente cu proprietăți asemănătoare, unul situat după F, altul după Br și un al treilea după I. Pentru acestea
Gaz nobil () [Corola-website/Science/303056_a_304385]
-
lungul fiecărei perioade, se atinge potențialul maxim de ionizare la gazul rar respectiv). Acesta scade însă cu numărul atomic și la xenon are o valoare mai mică decât cel al unor elemente ușoare, cum sunt hidrogenul, azotul, oxigenul, fluorul și clorul, care toate dau ușor combinații. Potențialul de ionizare al radonului, apropiat de cel al mercurului, este mai scăzut decât la xenon, așa încât este de așteptat o creștere a reactivității de la xenon la radon. În toate combinațiile cunoscute, kriptonul și xenonul
Gaz nobil () [Corola-website/Science/303056_a_304385]
-
un postdoctorat în Heidelberg. A lucrat în laboratorul lui Emil Erlenmeyer unde a lucrat cu derivații benzenului. A petrecut o perioadă și la Pisa unde a lucrat cu halogeni organici. Un experiment publicat în 1862 descrie prima substituție nucleofilă a clorului și fluorului din clorura de benzoil. O reacție înrudită cunoscută în Occident sub numele de Reacția Hunsdiecker publicată în 1939 de frații Hunsdiecker a fost promovată în Uniunea Sovietică sub numele de Reacția Borodin. A publicat lucrări de cercetare între
Alexandr Porfirievici Borodin () [Corola-website/Science/306476_a_307805]
-
soluție injectabilă de clorură de sodiu 9 mg/ ml ( 0, 9 % ) . A nu se agita . Îndepărtați orice urme de lichid vărsat cu soluție caustică 10 % sau cu soluție de hipoclorit de sodiu ( soluție de înălbire pentru uz domestic , care conține clor - 2 ml ( 0, 5 % ) : 1 litru apă ) . Purtați mănuși impermeabile și absorbiți lichidul cu un material absorbant adecvat . Puneți toxina absorbită într- un sac autoclav , sigilați- l și procesați- l conform procedurilor standard pentru deșeuri medicale cu potențial biotoxic , în conformitate cu
Ro_687 () [Corola-website/Science/291446_a_292775]
-
soluție injectabilă de clorură de sodiu 9 mg/ ml ( 0, 9 % ) . A nu se agita . Îndepărtați orice urme de lichid vărsat cu soluție caustică 10 % sau cu soluție de hipoclorit de sodiu ( soluție de înălbire pentru uz domestic , care conține clor - 2 ml ( 0, 5 % ) : 1 litru apă ) . Purtați mănuși impermeabile și absorbiți lichidul cu un material absorbant adecvat . Puneți toxina absorbită într- un sac autoclav , sigilați- l și procesați- l conform procedurilor standard pentru deșeuri medicale cu potențial biotoxic , în conformitate cu
Ro_687 () [Corola-website/Science/291446_a_292775]
-
ul este un element chimic cu simbolul Ti și numărul atomic 22. Are o densitate mică și este un metal de tranziție dur, lucios și rezistent la coroziune (inclusiv față de apa de mare, apa regală și clor), cu o culoare argintie. Este al nouălea cel mai răspândit element, alcătuind 0,6% din scoarța terestră. ul poate fi folosit în combinații cu fierul, vanadiul, molibdenul, printre alte elemente, cu scopul de a produce aliaje puternice și ușoare pentru
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
frecvență din faza beta, care pot determina distrugerea planelor cristalografice(111). Proprietatea chimică a titanului cea mai notabilă este rezistența sa excelentă la coroziune; este aproape la fel de rezistent ca platina, capabil de a se împotrivi atacurile cauzate de acizi sau clor dizolvat în apă, dar este solubil în acizi concentrați. În ciuda faptului că diagrama Pourbaix destinată titanului arată că acesta este, din punct de vedere termodinamic, un metal foarte reactiv, reacțiile sale cu apa și aerul sunt încete. Metalul formează un
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
în vid. Este, de asemenea, unul din puținele elemente ce ard în azot gazos pur (la 800 °C sau 1,472 °F și formează azotură de titan, care cauzează pierderea ductilității). Titanul este rezistent la acizii sulfuric și hidrocloric diluați, clor gazos, soluții clorice și la majoritatea acizilor organici. Este paramagnetic (slab atras de magneți) și are conductivitatea electrică și termică relativ scăzute. Demonstrat experimental, titanul natural poate deveni radioactiv după ce este bombardat cu nuclei de deuteriu, emițând în principal pozitroni
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
și termică relativ scăzute. Demonstrat experimental, titanul natural poate deveni radioactiv după ce este bombardat cu nuclei de deuteriu, emițând în principal pozitroni și raze gamma. Când este încins, metalul se combină cu oxigenul, iar când ajunge la , se combină cu clorul. De asemenea, reacționează și cu alte halogene și absoarbe hidrogen. Numărul de oxidare +4 domină în chimia titanului, dar compușii din starea de oxidare +3 sunt de asemenea comuni. Datorită acestei valențe mari, mulți compuși ai titanului au o tendință
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
în hidrometalurgia nichelului (ex: aliajul titanului BetaC), datorită rezistenței mecanice, a rezistenței la coroziune, sau a unei combinații ale acestor calități. Industria hârtiei folosește titanul în echipamentul de procesare expus la medii corozive de genul hipocloritului de sodiu sau a clorului (în procesul de inălbire). Alte aplicații includ: sudura ultrasonică, acceleratoare ionice, ș.a... Tetraclorura de titan (TiCl4), un lichid incolor, este importantă ca intermediar la producerea TiO2, la producerea catalizatorului Ziegler-Natta, în procesul de irizare a sticlei și la crearea
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
Metodele pe bază de apă și dioxid de carbon pentru stingerea focurilor sunt ineficiente asupra titanului arzând; agenți pentru combaterea focului de tip D sub formă de pudră anhidră trebuiesc folosiți în schimb. Când este folosit în fabricarea sau manipularea clorului, trebuie luate măsuri de precauție pentru uzul titanului doar în locurile unde nu va fi expus clorului gazos anhidru, din care poate rezulta un foc de titan/clor. Există risc de incendiu chiar și când este întrebuințat în clorul hidratat
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
agenți pentru combaterea focului de tip D sub formă de pudră anhidră trebuiesc folosiți în schimb. Când este folosit în fabricarea sau manipularea clorului, trebuie luate măsuri de precauție pentru uzul titanului doar în locurile unde nu va fi expus clorului gazos anhidru, din care poate rezulta un foc de titan/clor. Există risc de incendiu chiar și când este întrebuințat în clorul hidratat din cauza uscării neașteptate a gazului, determinată de condițiile climaterice extreme. Titanul poate lua foc când o suprafață
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
anhidră trebuiesc folosiți în schimb. Când este folosit în fabricarea sau manipularea clorului, trebuie luate măsuri de precauție pentru uzul titanului doar în locurile unde nu va fi expus clorului gazos anhidru, din care poate rezulta un foc de titan/clor. Există risc de incendiu chiar și când este întrebuințat în clorul hidratat din cauza uscării neașteptate a gazului, determinată de condițiile climaterice extreme. Titanul poate lua foc când o suprafață proaspătă, ne-oxidată intră în contact cu oxigen lichid. Aceste suprafețe
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
manipularea clorului, trebuie luate măsuri de precauție pentru uzul titanului doar în locurile unde nu va fi expus clorului gazos anhidru, din care poate rezulta un foc de titan/clor. Există risc de incendiu chiar și când este întrebuințat în clorul hidratat din cauza uscării neașteptate a gazului, determinată de condițiile climaterice extreme. Titanul poate lua foc când o suprafață proaspătă, ne-oxidată intră în contact cu oxigen lichid. Aceste suprafețe pot apărea în cazul în care cele oxidate sunt lovite cu
Titan () [Corola-website/Science/303225_a_304554]
-
sub 565 nm, adică este în domeniul arbastru-verzui. Iar particulele de carbon (funingine) sau alt material care se găsește în flacără emit radiații electromagnetice în funcție de temperatura flăcării conform legilor corpului negru. Și alți oxidanți pot produce flăcări. Hidrogenul arde în clor cu flacără producând acid clorhidric (HCl) gazos. Altă reacție care produce flăcări este reacția hidrazinei ( ) și a tetraoxidului de azot ( ), folosită pentru propulsia rachetelor. În funcție de modul în care componentele reactante sunt puse în contact flăcările se clasifică în "flăcări cinetice
Flacără () [Corola-website/Science/314651_a_315980]
-
securiști infiltrați kagebistic, de generalul criminal Militaru, și de „cosmetizații” securității „recuperabile”... Revoluția a fost mână-n mână cu securitatea, cum însuși dl. Manolescu scria într-un editorial al României literare. „Se ajunsese astfel la renașterea tradițiilor și a fol clorului și, nu în ultimul rând, la un fel de provin cialism autosuficient” (subl. n.)spune Wagner. Asta ne-a determinat să disprețuim tradiția, grupul banatic parodia tot ceea ce era tradițional”... Mărturisesc că pentru mine, rămas acasă, în „provincia” natală, grupul
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
intruzive alcaline. Niobiul mai poate fi întâlnit că și reziduu în urmă extragerii de staniu Niobiul e similar cu tantalul și zirconiul în multe feluri. Reacționează cu majoritatea nemetalelor la temperaturi ridicate: niobiul reacționează cu fluorul la temperatura camerei, cu clorul și hidrogenul la 200 °C, si cu azotul la 400 °C, rezultând compuși ce sunt frecvent interstițiali și nonstoichiometrici. Metalul începe să oxideze în aer la 200 °C, fiind rezistent la coroziunea amestecurilor de metale alcaline și a acizilor, incluzând
Niobiu () [Corola-website/Science/304786_a_306115]
-
va fi preluat de hemoglobina care a cedat O2 și a eliberat K + transformându-se în HHb H+ + KHb ↔ K+ + HHb O parte importantă din bicarbonatul format în eritrocite va trece în plasmă în schimbul Cl- fenomen cunoscut ca migrare a clorului ce are rolul de a menține echilibrul electric. Concomitent cu Cl- în eritrocite pătrunde apa datorită efectului osmotic având drept urmare o ușoară creștere a volumului eritrocitelor. Ca urmare a trecerii bicarbonaților în plasmă aici vom găsi 2/3 din CO2
Diabetul zaharat gestațional - ghid clinic [Corola-website/Science/91975_a_92470]
-
magneziu, crom prin procedee metalurgice. 13. Fabricarea la cald și la rece a benzilor de cupru-beriliu. 14. Omogenizarea, malaxarea, brichetarea, cocsificarea, amestecuri concentrate titanifere și zirconifere în cocs și smoala. 15. Clorurarea materialelor cu conținut de titan și zirconiu cu clor gazos sau gaz anodic la o temperatură ridicată și prelucrarea produselor de clorurare. 16. Clorurarea magneto-termica pentru obținerea titanului și a zirconiului și distilare în vid, inclusiv topirea și turnarea magneziului. 17. Sfărîmarea, clasarea, sortarea și presarea buretelui de titan
EUR-Lex () [Corola-website/Law/121649_a_122978]
-
de baza (fibre polimerice sintetice și fibre pe bază de celuloza); ... i) cauciucuri sintetice; ... j) vopsele și pigmenti; ... k) agenți de suprafața și agenți tensioactivi; ... 6.1.2. Producerea substanțelor chimice anorganice de baza: a) gaze, ca de exemplu: amoniac, clor sau acid clorhidric gazos, fluor sau acid fluorhidric, oxizi de carbon, compuși ai sulfului, oxizi de azot, hidrogen, dioxid de sulf, oxiclorura de carbon; ... b) acizi, ca de exemplu: acid cromic, acid fluorhidric, acid fosforic, acid azotic, acid clorhidric, acid
EUR-Lex () [Corola-website/Law/209391_a_210720]
-
schimbă rețeaua simetria cristalină, dar are loc o descreștere (de aproximativ 15%) în volumul cristalului. SmS prezintă histerezis, adică atunci când presiunea este eliberată până la 0,4 kbari, compusul revine la starea de semiconductor. Samariul metalic reacționează cu toți halogenii (fluor, clor, brom și iod) pentru a forma halogenuri trivalente: Reducerea acestora cu samariu, litiu sau sodiu metalic la temperaturi ridicate (de aproximativ 700-900 ° C) produce halogenuri divalente. Diiodura de samariu poate fi preparată prin încălzirea triiodurii, SmI, sau prin reacționarea samariului
Samariu () [Corola-website/Science/305368_a_306697]