2,172 matches
-
fi dus noaptea de-a dreptul la Rogojin. Își aminti de cuvintele portarului, care îi spusese că Nastasia Filippovna nu venea des pe acolo. Dacă și-așa venea rar, ce rost ar fi avut să se oprească acum la Rogojin? Consolându-se astfel și făcându-și curaj, prințul ajunse în cele din urmă la Izmailovski Polk, mai mult mort decât viu. Spre absoluta lui surprindere, în casa văduvei de învățător nu auziseră nici ieri, nici astăzi de Nastasia Filippovna, dar toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
oare de n-ar fi el o armă în contra plictiselii cosmice, a putregaiului imanent? Sau am luneca noi pe moarte cu încîntare și suspine, de n-am găsi în ea o cale de a fi spre neființă? Nu te poți consola de neantul lumii prin forță, ci prin orgoliu. Fiece om e prea mândru ca să se închine în fața evidențelor. Și atunci inventează existența. Intimitatea mea cu lucrurile ce se sting? Mă supraviețuiesc după orice tristețe... Doar fiind până în gât în nefericire
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
om și absolut. "Devenirea" - implicația ei... De nu mi-ar plăcea să îngrijesc blând erorile și de n-aș ațipi conștiința prin dulci înșelăciuni, unde-ar duce o veghe nemiloasă într-o lume nemilos îngustă? Nici o nebunie nu m-ar consola de puținul lumii, în clipele în care inima e o fântână săritoare într-un deșert. Experiența om a ratat. El a devenit o înfundătură, pe când un ne-om e mai mult: o posibilitate. Privește un "semen" adânc în ochi: ce
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
plicitisiți de infinit, ar mai exista oare viață? Ce vitalitate secretă ne separă de absolut? Doar sângele meu mai pătează paloarea lui Dumnezeu... (Îmi vei ierta Tu stropii întristării și ai nebuniei?) Sânt dureri de care nu m-ar putea consola decât dispariția cerului. În nopți infinite, timpul se urcă în oase și nefericirea muzează în vine. Și nici un somn nu oprește igrasia temporală și nici o auroră nu-mblînzește fermentarea chinului. "Sufletul" își extrage vitalitatea din patimi ce clocotesc dureros, iar "inima
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
inima. Marea răsfrânge mai repede lenevia noastră decât cerul. Ce plăcut ne lăsăm lingușiți de întinderile ei! Nimic nu-i mai penibil unui om harnic decât infinitul. Unui leneș e singura mângâiere. Dacă lumea ar avea margini, cum m-aș consola că n-am fost primar? Introspecțiile sânt exerciții provizorii la un necrolog. "Inima" devine simbol pentru univers în mistică și în nefericire. Frecvența ei în vocabularul cuiva indică până unde acea ființă se poate dispensa de lume. Când totul te
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
naivitate? În Franța existat-a vreodată vreun copil? În muzică, francezii n-au creat mare lucru, fiindcă au iubit prea mult perfecțiunea în lume. Și apoi, inteligența e ruina infinitului și deci a muzicii... Sânt priviri menite parcă să ne consoleze de toate melodiile pe care nu le-am auzit... Când vrei să te reîntorci în Dumnezeu, îngheață lumina dintre tine și el. Omul suferă de o primăvară a întunericului. În tristețe, totul devine suflet. Cerul, trecând în înserări de la albastru
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
să fi construit ziduri în jurul nostru, să fi fost și noi o lume, să ne fi clădit destinul în piatră. Așa, n-a mai rămas nimic greu din trecutul nostru. În zadar caut după demnitatea ruinelor. Cetățile Moldovei nu mă consolează; românii tot în munți fugeau. Lipsa unui simț ascensional al devenirii, al unui elan constructiv în procesul firii, a făcut cultura românească o cultură a imediatului. Toate lucrurile se întîmplă aici și acum. A te descurca printre contingențe, iată imperativul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
De ce nu mi-ați spus asta înainte de a mă tăia, scrâșnește din fălci, neputincios, Augustus. Nu am fost eu acela, se dezvinovățește doctorul. — Tu sau confrații tăi, tot aia e, mârâie principele. Nu ți-ar fi folosit la nimic, îl consolează Livia. Stă aplecată asupra lui, încercând să-i aline chinul cu șoapte duioase, ca unui copil. — Pentru că libertatea carierei medicale nu ne oferă nici o garanție, se scapă Antonius Musa. Themison și câțiva dintre discipolii săi aprobă în tăcere. Mai e
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
pe mână ca să-i atragă atenția. Cu atât mai mult trebuie lăudați și sprijiniți cei a căror înclinație pentru scris și lectură nu se arată stingherită de nepăsarea și disprețul mitocanilor. Evident a auzit și ea și încearcă să o consoleze. Îi mulțumește cu un zâmbet de încurajare. Se întreabă totuși, ușor îngri jorată, dacă nu cumva a ales prost data acestei recitări. Anul a fost bogat în poeți și aproape n-a existat zi în care cineva să nu ci
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
întreabă cu inflexiuni ironice în glas: — De unde ești atât de sigur că Otacilius n-a achitat el însuși taxa la tezaur? — Ca să pri... primească libertatea? bâiguie Libo speriat. Nu s-a gândit la asta. — Da, dar nu și cetățenia, îl consolează celălalt. Scribonius Libo se arată de-a dreptul înfricoșat: — Atunci a devenit latin iuniat? — Se prea poate să aibă statutul locuitorilor coloniilor la tine, care sunt considerați persoane libere, replică Asinius. — Ca și cum s-ar fi născut roman! gâlgâie furios Scribonius
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
nimănui. Nici să pună stăpânire pe pământuri fără stăpân, mai ales dacă nu sunt despărțite prin hotare fortificate de bogăția pe care o aduce în toate colțurile lumii Pacea Romană. Lasă să-i scape un suspin adânc. Încearcă să se consoleze. Până la urmă e normal ca și barbarii să tânjească să se înfrupte și ei din bunăstarea civilizației... Imediat se înfioară. Dar dacă doresc să o distrugă? Cum au încercat recent pannonii și dalmații. Oftează din nou. Uite ce avantaje aduce
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
familias, îl întrerupe fără menajamente soția, trebuie să vii acasă și să discuți cu părinții viitorului tău ginere. Luat din scurt, bătrânul își pierde șirul. Bolborosește ceva inin teligibil, după care tace cu un aer îmbufnat. Principele încearcă să-l consoleze: — Hai, Paullus, Marcia are dreptate... — Ea are întotdeauna dreptate, bombăne morocănos flaminul. Găsește totuși puterea să zâmbească sarcastic: — Chiar și atunci când nu are. — Mai ales atunci, completează cu umor flaminica. Își apucă soțul de braț, deși ochii par să-i
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
protestanții, lui Commenius Îi ard casa, biblioteca, Îi omoară soția și fiul, iar el scapă fugind de la o curte la alta și tot repetând ce mare și plină de speranțe era ideea rozacruceenilor.” „Păi, bietul de el, voiai să se consoleze cu barometrul? Dar scuză-mă o clipă, știi că noi, femeile, nu sesizăm totul imediat, așa ca voi: cine a scris manifestele?” „Aici e partea frumoasă, nu se știe cine. Lasă-mă să pricep, scarpină-mi puțin roza-crucea asta... Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Dar atunci nu există mântuire”, plângea Amparo, „sunt Încă o sclavă. Du-te, du-te de-aici, tu”, Îmi spuse furioasă, „sunt o biată negresă mizerabilă, dați-mi un stăpân, Îl merit!” „Li se Întâmpla până și blonzilor ahei”, o consola Agliè. „Natura omenească e aceea care...” Amparo ceru să fie condusă la toaletă. Ritul era pe sfârșite. Singură În mijlocul sălii, nemțoaica Încă mai dansa după ce urmărise cu o privire invidioasă ce se Întâmplase cu Amparo. Dar se mișca acum cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
nu e pregătit. Suntem constrânși să debarasăm depozitul, la termenele Înscrise În contract (anexat). Fie le retopim, fie le cumpărați dumneavoastră la jumătate din prețul de pe copertă, cum de altfel aveți privilegiul.“ De Gubernatis e zdrobit de durere, rudele Îl consolează, lumea nu te Înțelege, bineînțeles că dacă erai de-ai lor, dacă te duceai cu plicul, la ora asta chiar și În Corriere ar fi apărut un articol, e o mafie Întreagă, trebuie să reziști. Din exemplarele omagiu au mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Știi care-i partea proastă? CÎnd sînt cu Kay sînt nefericită că nu ești tu, și-și dă seama că sînt nefericită și nu știe de ce, și mă liniștește! Mă alină, și eu Îi dau voie! O las să mă consoleze, cînd, de fapt, tînjesc după tine. RÎse. Avea un rîs oribil. Își lăsă mîinile și adăugă mai ferm: — Nu mai pot face asta. Va trebui să-i spun, Julia. Dar mi-e teamă. Mi-e teamă de cum se va simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ori mi-am dorit să nu fi adăugat acea ultimă propoziție. A mai spus și altele, multe, dar aceasta mi s-a Întipărit În minte. Mama avea să mă vegheze mereu din Ceruri. Știu că intenția ei fusese să mă consoleze, dar ani de zile după aceea nu m-am mai gîndit la asta decît atunci cînd făceam sex. Pierdută În extaz alături de iubitul meu, vedeam din senin, spre oroarea mea deplină, cum mama se uita la mine din Rai și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
iar jurnalismul online capătă, pe zi ce trece, profilul unei pedale de accelerație apăsate la maximum. Se fac greșeli grave, altădată de neiertat, dar azi pare tot mai firesc să greșești într-o redacție, întrucât toată lumea pare să se fi consolat cu gândul că, la un ritm de lucru halucinant prin viteza lui, este imposibil să nu se încurce pașii. N-am capacitatea de a vedea cum va arăta jurnalismul de peste câțiva ani, dar știu sigur că nu mai este ce
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
democrația ar funcționa în mod ideal, că transformările în bine se produc peste noapte. V-aș întreba, de exemplu, câte din reformele propuse în Raportul Atali au fost duse la bun sfârșit de Sarkozy. Nu spun asta pentru a ne consola, ci pentru a sublinia că strategia schimbării trebuie să țină seama și de capacitatea de asimilare a schimbării de către națiunea română. Altfel, riscăm să creăm o adversitate față de reforme și, mai grav, să păgubim chiar pe beneficiarii reformelor. România este
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
cumpărase. Când rămase însărcinată, Andrew se arătă binevoitor și-i aduse o servitoare. Bătrâna o ajuta la gătit și mătura podeaua bisericii, în ușa căreia el aștepta în fiecare duminică să întâmpine congregația, pe cale de a se forma. Noaptea se consola, amintindu-și dealurile fumurii și figurile de oameni albi. Adesea, își amintea de Lamcolme Johnstone, de recipientele înalte, cu săpunuri parfumate miniaturale și începea să plângă, cu lacrimi tăcute, dureroase. Nașterea lui Duncan a fost foarte grea. Era să moară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ăstora hippy și care stau ilegal În casă. L-au ucis pe sărmanul animal! Ha! V-am prins! Ray dă din cap spre George Mackie, cel care se ocupă de câini, care stă jos pe trotuar, iar o polițistă-l consolează. Îl știu pe George de la masoni. Loja St John, Corstophine. — Bruce... șuieră el... s-a prăpădit, Bruce... Pedro-i mort... Pedro al meu... cel mai bun cățel din poliție la detectat droguri... s-a prăpădit... — Ce s-a Întâmplat George, Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
la un sport ca lumea. 000000000000000000000 000000000000000000000000 00000mănâncă000000 Mă trezesc mort de foa000mănâncă pentru mine000u Pot Noodles cu cartofii copți la cuptor ai lui McCain 0000000mănâncă0000000000ticle de cidru din frigider. 000000000mulțumesc0000000 Îl sun pe Bladesey p00000000000000000000000tă acasă ca s-o consoleze pe Bunty. Îl sun pe Ray Lennox, da-i plecat. Nu pot face față iarăși unei seri la Lojă, dar mă hotărăsc să ies doar eu să beau ceva. Poate am noroc de vreo curvă bagaboantă la miezu nopții. Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cină, bodogăne el. Pur și simplu Îi place de tine. — Și mie Îmi place de tine Hector, da nu-mi vine nici cât hău să te fut. Câinelăstai un poponar de rahat și cu asta basta! Hector se duce să consoleze animalul, de parcă ar fi fost rănit În orgoliu. — E nou În domeniu, asta-i tot. — Nu folosește la nimic să-i placă de mine, tresăi placă de ea! arăt eu Înspre Claire care s-a Îmbrăcat la loc cu haina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Se numea „Cum Să Scapi de Nevastă” sau „Mașina de Divorțat”. Cam așa e și povestea mea. Pot să fac iubiții să dispară ca nimeni altcineva. - Să știi că majoritatea se pricep să dispară și singuri, încercă Sachs să o consoleze. - Majoritatea tipilor pe care i-am cunoscut pe când lucram la revistă erau de două feluri. Cei ce nu voiau decât o tăvăleală de o noapte și cei deloc preocupați de asta, adică cei care se preocupă prea mult de dragostea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
și eu am crezut că se trage. De fapt, m-a tras pe sfoară. Rhyme citi dezgustul pe fața ei. Amelia Sachs își păstra cele mai grele reproșuri chiar pentru ea. - Nu fi prea aspră cu tine, încercă să o consoleze Kara. Auzul e simțul cel mai ușor de păcălit. Noi nu prea folosim iluzii auditive în spectacole. Ni se pare un truc prea ieftin. Sachs, evident neconsolată de cele spuse de Kara, adăugă cu regret: - În timp ce eu și Roland încercam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]