2,466 matches
-
care vom arăta și noi vro câteva. Una este modificarea răpede a portului și lepădarea în pripă a tuturor costumelor vechi, încît clasa veche de croitori n-au putut să urmeze această răpede schimbare. Drept dovadă aducem tablele vechi ale croitorilor jidovi, pe care stă scris: croitor de straie "nemțești", un semn că moldovenii lucrau numai straie moldovenești, pe când clasele superioare se lepădaseră deja de portul bătrânesc, iar, pentru a le îmbrăca, trebuiau croitori străini, familiarizați cu croială nouă. O a
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
câteva. Una este modificarea răpede a portului și lepădarea în pripă a tuturor costumelor vechi, încît clasa veche de croitori n-au putut să urmeze această răpede schimbare. Drept dovadă aducem tablele vechi ale croitorilor jidovi, pe care stă scris: croitor de straie "nemțești", un semn că moldovenii lucrau numai straie moldovenești, pe când clasele superioare se lepădaseră deja de portul bătrânesc, iar, pentru a le îmbrăca, trebuiau croitori străini, familiarizați cu croială nouă. O a doua cauză e concurența fabricatului gata
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
schimbare. Drept dovadă aducem tablele vechi ale croitorilor jidovi, pe care stă scris: croitor de straie "nemțești", un semn că moldovenii lucrau numai straie moldovenești, pe când clasele superioare se lepădaseră deja de portul bătrânesc, iar, pentru a le îmbrăca, trebuiau croitori străini, familiarizați cu croială nouă. O a doua cauză e concurența fabricatului gata, adus din străinătate. Iașul însuși geme de straie și încălțăminte gata, aduse din Viena; fabricate rele, însă ieftene, cari se vând ușor într-o societate ca a
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
trebuie să se realize în modul care nu permite posibilitatea de-a putea fi și altfel, ci așa și numai așa. ["CU TOT PRINCIPIUL VECHI... "] 2255 Cu lot principiul vechi și venerabil cumcă ceea ce-i ajută fierarului îl omoară pe croitor, totuși fondatorii păcii universale acomodează tezele lor câștigate prin abstracțiune oricărei comunități naționale, ignorează religie, istorie și obiceiuri și cugetă de-a topi la un loc Nord și Sud, Ost și Vest, Gog și Magog ca o singură formulă de
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
câteodată dă cu noi de pământ ne ia de guler ne ridică scutură praful de pe haine (dacă este binedispusă) și salută cu un deget la tâmplă de multe ori viața e croită prost (mâneci scurte pantaloni prea lungi) ca și cum un croitor misterios se grăbește să o arunce pe noi fără probă dar viața este frumoasă totuși chiar și atunci când are tivul desfăcut 14 mai 2011 Suflete lăsate de izbeliște încă mai cred că oamenii au suflete o astfel de idee ar
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
am așezat în spate în tramvai de câte ori se ducea acasă. Cobora prin față, iar eu săream din spate în nămeții plini de zgură și pe caldarâmul cenușiu și îmbibat de apă al străzii din Cartierul de Vest. Tatăl ei era croitor, iar familia locuia în spatele atelierului. Hilda dădea o perdea la o parte și intra și - oare ce făcea? Își scotea mănușile? Galoșii? Bea o cană de cacao? Fuma? Eu personal nu fumam. Își făcea de lucru cu manualele? Se plângea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Se plângea că o doare capul? Îi mărturisea mamei ei că stăteam pitulat în scânteierile străzii întunecoase în acea după amiază de iarnă, pășind greoi în cojocul meu de oaie? Asta nu credeam că ar face-o. Iar taică-său, croitorul, nu părea să știe că sunt acolo, acest bărbat slab, neras, adus din spate, și mă uitam la el cât de mult aveam poftă în timp ce el punea bolduri, spăla, călca, cu o față istovită și neatent la nimic în jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
amândoi mâna la pantaloni făcând gesturi obscene și aruncându-se pe canapelele din sufrageria familiei Klein, care era clubul nostru. Dar eu n-am încetat cu această bâjbâială tristă și cucernică, nici cu șezutul asemeni unui gard vopsit în fața atelierului croitorului în după amiaza viorie. Ponositul ei tată lucra de zor cu acul, aplecat, probabil negândindu-se deloc că eu îl văd din stradă prin geamul luminat; surioara ei slabă ca un pui stătea în chiloți negri de gimnastică și tăia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ce-ai pățit, te-ai născut în mină? mi-a spus ea. Închide-o. Nu vezi că stau întinsă? Și când m-am dus să închid ușa fără tragere de inimă, a observat cât de șifonat arătam. — Du-te la croitor după micul dejun și calcă-ți hainele. Ai dormit probabil cu pantalonii pe tine. Lasă, treacă de la mine, că ești îndrăgostit, chiar dacă te-ai purtat cu atâta „curtenie“ seara trecută. Totuși nu se cade să arăți ca un vagabond. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pe o voce joasă, plină de dispreț, în care mi-i zugrăvea pe fiecare în parte. L-am văzut cum își dezvoltă o pricepere înfiorătoare la ceartă; îi contrazicea în tot ce spuneau, indiferent de subiect. Că era vorba de croitori, sau de artiști, sau de boxeri categoria grea sau de politică - tot felul de lucruri despre care se informa pe măsură ce discuta despre ele. N-avea răbdare nici măcar când glumea; îi făcea pe chelneri să-i știe de frică, trimițând mâncarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
limpede, lipsită de muzicalitate. Iar femeia a continuat: O să-l mai strâmtez când îl aduc înapoi, îi e prea larg la spate. Simon avea o privire plină de mânie și scârbă tăcută, în timp ce se uita în dulap. Trimiteți-l la croitor, dacă e nevoie să fie modificat, putem să ne permitem. Vreau să arate cum trebuie. De fiecare dată îi lăsa bani, hârtii de câte un dolar ca să n-o înșele nimeni când primea restul. Nu că n-ar fi avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să-ți continui studiile; e păcat să rămîi numai cu liceul; acuși vor avea toți liceul. Nu mă îndoiesc, tu înveți, îmi închipui, dar să ai grijă să mai ieși la un film... E frumos orașul? Frumos. Mîine scot de la croitor blana și ți-o trimit. Ți-o pun la cursă. Și ceva bani. Îmi dai telefon și-ți spun; poate vin cu tăticu' pînă acolo, dacă el își ia cîteva zile de concediu și dac-o să mai avem bani. Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
sus, nota 3, pp. 8, 13). În România, În ultimul timp a fost publicat un studiu special consacrat inscripțiilor ebraice În secolele XVII-XIX, descifrate pe monumentele funerare din cimitirul vechi din Iași și pe terenul sinagogii mari și al sinagogii croitorilor - vezi I. Kara XE "Kara, I." și S. Cheptea XE "Cheptea, S." (ed.), „Inscripții ebraice”, În Inscripții medievale și din epoca modernă, vol. 1, Iași, 1994. Un ziarist evreu a rezumat imaginea lui Ifrim - G. Spina, „Portretul unui huligan” (Const.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
e că sunt atât de reale, dacă înțelegi ce vreau să spun. — Înțeleg foarte bine. Singura persoană care se mai afla în acea „oală“, în afară de ei, se năpustise pe scări când îl recunoscuse pe Rozanov. (Era tatăl Nestei Wiggins, un „croitor pentru dame“, de pe o străduță din Burkestown.) — Deci Camerele au fost restaurate, urmă John Robert. Și-ți poți închiria una, ca la un hotel? — Da, răspunse Eastcote. Și ai să poți sta liniștit acolo, ai să poți lucra netulburat. John
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
lui, înalt, cu părul de culoarea paiului, buze palide, delicate, și ochi înguști, de un albastru deschis. Se îmbrăca, asemenea tatălui său, în costume de modă veche, cu vestă. (Numai că, în timp ce tatăl își comanda costumele la cel mai bun croitor din Dublin, Emma le cumpăra de ocazie.) Purta gulere cu revere răsfrânte și lavaliere și un ceas cu lanț (moștenit de la tatăl lui). Ca să imite pince-nez-ul tatălui, folosea ochelari fără rame, cu lentile înguste. Arăta ca un cărturar și ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
îl batem pe umăr... dar iubirea, așa cum o cunoaștem noi, apare vreodată altfel decât o mască a propriului eu? Întreabă-ți sufletul. Cine-i ăsta? Trecuseră pe lângă tatăl Nestei Wiggins, care-și înălțase respectuos pălăria în fața filozofului. — Dominic Wiggins, un croitor care locuiește în Burkestown, un om foarte drăguț. — Îmi aduc aminte de familia Wiggins. Erau catolici. Traversau acum islazul, care era foarte umed și noroios. Părintele Bernard își mânjise pantofii. Poalele sutanei i se desprinseseră parțial din ace și măturau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Ce nu uiți niciodată acasă? (Capul) Ce are omul și are și acul? (Urechi) Cine e omul în fața căruia toți bărbații își scot pălăria? ( Frizerul) Cine stă cu spatele la rege? ( Vizitiul) Cine le face pe toate cu măsură? (Croitorul) În care an oamenii mănâncă mai mult ca de obicei? (În anul bisect) Când în buzunarul gol se întâmplă totuși să fie ceva? ( Când buzunarul e rupt, are o gaură). Cu ce se aseamănă cel mai mult o jumătate de
Carusel, nr. 15, Anul 2014 by Craiu Gabriel () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91783_a_107383]
-
anului 1000, a călărit complet dezbrăcată pentru a-l îndupleca pe soțul ei să reducă taxele impuse supușilor săi. În ziua respectivă, toți supușii au fost anunțați să rămînă în casele lor și să n-o privească călărind dezbrăcată, dar croitorul Tom a făcut o gaură în ușă și a tras cu ochiul (to peep). Se spune că a orbit instantaneu. Lothario, personaj din piesa lui Nicholas Rowe, 1703, The Fair Penitent. Personajul a devenit un simbol al cuceritorului, un fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
prea multe de făcut, stăm pe valize și jucăm cărți. Sau fumăm și ne Îngrijim uniformele. Unele arată ca și cum nu vor supraviețui unui drum atît de lung, așa că deținătorii lor se văd nevoiți să-și dea silința, adevărate virtuozități de croitor, dublînd prin interior zonele rarefiate cu bucăți de material șterpelite Dumnezeu știe de unde. Mă abordează un răcan de la o altă unitate. A aflat că sînt din Craiova, el e tot craiovean. Dar ceva nu e În regulă cu el. Dincolo de
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
noi ăștialalți, proștii. A urmat la oraș școala profesională de croitorie. N-a rămas acolo, că nimeni n-avea nevoie de nădragi cu un crac mai scurt sau mai strâmt decât celălalt. N-ar fi nici o rușine să te faci croitor, dar să nu ai pic de drag de pământ și s-o lași pe mă-ta să muncească grădina din curte pe motiv că nu vrei să-ți strici deștele cu care bagi ața-n ac, apăi atunci nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
jandarmi, au cules vacile, câte mai erau, de prin curți, au ridicat suspecți, au Împărțit, ici-colo, câte un pulan pe spinările cârtitorilor. Sătenii nu au uitat Îndrăzneala lui Cap de Șobolan și, peste câtva timp, l-au ales primar pe croitorul cel leneș. * * * Lui Mihai Enin, care se Îndrepta singur-singurel pe drumul de pământ spre codrul de la Miazănoapte, Îi căzu sufletul În țărână. Era, așa, ca o goambă străvezie, ca o bășică umplută cu apă ce făcea, clătinându-se, să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Buruienile și trestia năpădiseră malurile. Un izvoraș izbucnit din coastă arunca Întruna apă curată În cea mâloasă a Eleșteului. Pe malul cel dinspre deal, așezat cu fața către Baltă și către Dunărea care, departe, sclipea aproape cu voioșie, se afla croitorul despre care unii ziceau c-ar fi fost leneș și nepriceput. N-ar fi fost În stare, dacă l-ar fi Întrebat cineva, să răspundă cum ajunsese acolo ori de ce. Însă nici pe el nu-l munceau nedumeriri de felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Se așezau pe câte o frunză de trestie ori pe vreo buruiană ieșită din apă. Broscoii cu ochi beliți le pândeau și, din când În când, căscau guri imense, rozalii, săreau scurt, apucau și frângeau trupurile lunguiețe și viu colorate. Croitorul, căruia i se cam uitase numele și i se spunea Cap de Șobolan, era primar de câtăva vreme În Satul cu Sfinți. Oamenii Îl aleseseră pentru că se arătase curajos În lupta cu jandarmii și Încercase să facă dreptate așa cum Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
căpătase când plecase de acasă, Îndemnat de mamă-sa. Îl trimisese să Învețe meserie la oraș, la o școală de ucenici. Maică-sa, muta, altceva nu Înțelesese: el voise să urmeze la liceu, nu să ucenicească și să se facă croitor de nădragi și fuste. La școala din sat fusese un elev cuminte, liniștit și silitor. Nu luase niciodată bătaie cu nuiaua la palmă. Câteodată, În preajma Eleșteului venea și se așeza Daie Gulu, ăl despre care se zicea că nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
doua lui nevastă În coliba fără electricitate și fără apă de băut, aflată lângă o padină dintre două dealuri pe care În fiecare an punea să se semene grâu. Primarul poreclit Cap de Șobolan se apucase, pe lângă meseria lui de croitor, de crescut iepuri. Înființase zeci de cuști, Învățase să-i Încrucișeze În așa fel Încât iepuroaicele să-i fete numai pui sănătoși și cu blănițele frumoase. Știa când să-i taie ca să aibă haina cât mai deasă. După ce săra pieile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]