1,514 matches
-
Pătrașcu) 1979 O NOAPTE FURTUNOASĂ I.L. Caragiale Teatrul Giulești Prelins din pod, ca o insectă, sfâșiat și întors pe dos, Rică Venturiano oftează, dârdâind aproape, titlul piesei: "... ce noapte furtunoasă!". Într-adevăr, de data aceasta, cele două ore de spectacol, gândite necruțător de regizorul Alexa Visarion prin textul și prin subtextul lui I. L. Caragiale până în abisurile existenței, reprezintă o tragicomedie cu umor veninos și se desfășoară ca o noapte de groază. Nu mai asistăm la comoda furtună într-un pahar cu
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
acte reale comise de aceasta. Toleranța socială funcționează doar pentru comportamentul punitiv al bărbatului, este deci discriminatorie și se referă atât la actele impulsive, cât și la actele de răzbunare planificate, deliberate. Cel mai adesea violențele împotriva partenerei sunt bine gândite, organizate, de bărbat pentru că ele se bazează pe o atitudine constantă de patronare a femeii. 3. Are ca scop obținerea de informații, dovezi, pedepsire, exercitare de presiuni în baza unei discriminări Violența domestică este, conform formulării CEDAW 1, o expresie
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
crizele se înmulțiseră și erau în ochii personalului tot mai nemotivate. Am dorit să întâlnesc copilul. Personalul manifesta însă o neîncredere și o teamă că fiind o persoană necunoscută Aureliei, aceasta va reacționa printr-o nouă criză. Printr-o strategie gândită dinainte, m-am apropiat treptat de Aurelia, care se afla în sala de zi a centrului împreună cu ceilalți copii, având activități de timp liber. în următoarele două ore, am aflat povestea Aureliei, așa cum era pentru copil povestea. Era cu mult
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de elaborare și implementare a politicilor publice pentru romi. Ideea de bază a studiului este că instituțiile internaționale au avut un rol important În elaborarea de politici publice pentru romi (din România, În cazul nostru), Însă instituțiile internaționale nu trebuie gândite ca un monolit care acționează unitar, fără să țină cont de un anumit context/regim internațional existent. Astfel, am ajuns la concluzia că instituțiile internaționale le pot influența pe cele naționale În funcție de cel puțin doi factori: regimul internațional existent și
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
revelația unei constatări. Privind etica profesională. Mai exact, concesiile, și chiar, în unele perioade, compromisurile. Cei tineri, unii din ei cu studiile abia terminate, se prezintă magistral în expozițiile lor de început. Personale. Totul e văzut grandios, temerar. Suprafețe mari, gîndite curajos, tratate curajos, cu deplină siguranță, cu ingeniozitate artizanală. Toate astea, toate aceste materiale costă imens acum. De unde iau debutanții banii? Oricum, bravo! pentru puritatea demersului lor. Cum se-adună anii, cum apar concesiile. Expozițiile celor mai în vîrstă au
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în reconstrucțiile filosofice, chiar și atunci când este negată originaritatea acestei relații? De ce chiar și acele filosofii care nu se revendică direct de la o asemenea aporetică dobândesc semnificație propriu-zis filosofică prin apropierea de aceeași problemă referitoare la subiect și obiect (termeni gândiți, deocamdată, în genere, așadar, vag, fără o determinare logică, fizică, gramaticală etc.; poate doar cu una metodologică)? Pare a fi vorba, dacă ne concentrăm doar pe chestiunea preluării și prelucrării acestei aporetici aparținând istoriei filosofiei, de către unii sau alții dintre
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
obiect "ideal", fără vreo referință), ori de efectivitatea reprezentată de lucrul ca ființare dată după anumite condiții "psihologice" și de certitudinea existenței "subiective" a lucrurilor. Față de această nouă problemă, Platon are poziția pe care o cunoaștem: ființa unui lucru trebuie gândită în "forma" (idea) sau în modelul (eidos) unui multiplu căruia îi aparține lucrul în cauză. Acest răspuns se apropie destul de mult de gândul eleat al căutării ființei, aceasta fiind activitatea legitimă a gândirii care este interesată de adevăr, adică se
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
al intelectului intuitiv 81, reprezintă, pe de o parte, o formalizare. Intelectul intuitiv care ajunge la principii este asemenea gândirii care se gândește pe sine (nous) și care admite, pentru sine, două "poziții": gândirea care gândește și gândirea care este gândită. Aceste două poziții, date printr-o diferență nemijlocită, trec, în cazul unei gândiri care nu se gândește doar pe sine, ci gândește și altceva diferit de sine, așa cum este gândirea omenească, în funcțiunile logice S și P. De aceea principiul
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
concepte care nu-și au sursa în intelect (mai bine zis, nu fac parte din tabela kantiană a celor douăsprezece categorii)? Strict formal, Kant consideră că forma logică a raționamentului este aceea care susține operaționalitatea rațiunii. Dar această formă trebuie gândită nu în sine, ci după cele trei tipuri de raporturi în care se pot afla categoriile intelectului: categorice, ipotetice și disjunctive. În plus, trebuie ținut seama și de raporturile pe care reprezentările le pot avea; și nu sunt decât tot
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
privință este aceea a constituirii cunoștinței veritabile. Ea derivă direct din principiu, adică din gândirea-care-se-gândește-pe-sine. Aceasta, interpretată strict formal, implică, așa cum am menționat și mai devreme, două "poziții". Formal, ceva este gândirea care gândește și altceva este gândirea care este gândită. Fie a gândirea în cauză, a gândește a înseamnă, formal, a gândește a'. Dar a este întâi; ceea ce înseamnă că a susține a', altfel spus, că el este un fel de "suport", de subiect (hypokeimenon), iar a' este ceva ce
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
subiect. Desigur, distincția dintre timpul ca atare și timpul ca ființare a unui subiect anume nu trebuie luată doar și mai cu seamă în sens judicativ, adică după regula adevărului corespondență, după principiul noncontradicției, după regulile predicației etc. Ea trebuie gândită, pentru că altfel timpul nu ar mai putea reprezenta însăși esența obiectuală și operațională a dictaturii judicativului, pierzându-se în ființare. El, timpul, trebuie gândit deja ce fiind ceea-ce-este: de aici și duplicitatea despre care vorbeam, și care are un anumit
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
pe linia esenței (atemporalizării) sale, ca ființă. Dar natura judicativă nu epuizează nici adevărul, așa încât identitatea dintre "este" și adevăr are încă valabilitate și în absența reglementărilor judicative, în măsura în care ne putem gândi la o asemenea absență; poate că ea are, gândită astfel, o valabilitate chiar mai însemnată decât cea din orizontul judicativului. Oricum, în limite judicative, "este", ca (fiind) ființa, reprezintă adevărul. Lucrurile, acum, se ordonează astfel pentru aspectul alethic al judecății (și judicativului), în relația lui cu timpul: de o
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
filosofic-ontologică a conceptelor de "subiect" și "obiect" și a relației dintre acestea. Dar cum ar putea pierde "subiectul" poziția privilegiată în orizont judicativ, atâta vreme cât "ființarea conștientă" este socotită privilegiată, iar ea, altfel numită decât a fost în tradiție, chiar altfel gândită și reconstruită decât s-au petrecut acestea (gândirea și reconstrucția sa) în tradiție, rămâne preeminentă, sub un motiv sau altul? Preeminența în cauză este luată în sens maximal: chiar așa stau lucrurile însele; și aici se află exagerarea; dar și
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
acela că zona de acoperire "semnificativă" a expresiei în cauză se restrânge la această ființare identificată deja. Totuși, chiar dacă acceptăm aceste preveniri, o anumită ființare pare a fi timpul în mai mare măsură (adică înaintea altor ființări); dar situația trebuie gândită în ordinea reducției, adică a operării care înaintează și care instituie anumite trepte, pe care, chiar dacă sunt mai multe, formând o scară, sunt date la o parte cele care deja au ajutat la urcuș, ca în reprezentarea wittgensteiniană a demersului
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
aflat, de asemenea, aspectul formal și cele două elemente ale sale, subiectul și predicatul. Dar trebuie revenit asupra chestiunii redistribuirii funcțiilor "logice" datorită reformalizării logos-ului, încercând astfel să răspundem deplin sarcinii formulate mai sus. Trebuie precizat că aspectul formal, gîndit ca atare, adică prin faptul-de- a-fi-posibil și statutul-de-variabilă, este mai degrabă confirmat de logica nouă; în fond, aceasta din urmă propune o reformalizare a logos-ului, adică o accentuare a caracterului formal al discursului; în plus, modelul discursului este demonstrația
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
aspectul alethic; acum ar mai trebui adăugat că sensul principal al modificărilor legate de acest aspect este reprezentat de subordonarea cvasitotală a sa față de aspectul formal. Astfel, faptul de a fi condiționat și statutul de constantă, caracteristicile aspectului alethic, trebuie gândite acum ca fiind cazuri "particulare", eventual cazuri de limită ale faptului de a fi posibil și ale statutului de variabilă. Totuși, intervenția timpului este "necesară", ca și aceea a verbului, fiindcă toate demersurile îngăduite de reglementările judicative ale reformalizării logos
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
cea a structurii formale a dictaturii judicativului. Fără îndoială, se poate lucra și altfel pe această temă; dar "corespondența" dintre spiritul acestui univers de fapte dominant formal s-a impus, cumva, operării reducției. Întrucât aceasta "readuce" un ansamblu de fapte (gândite unitar, ca un univers de fapte) la elementul lor originar, constituit tocmai reductiv, ea însăși a preluat caracterul dominant al "obiectului" său. Dar, încă o dată, acest fapt nu interzice extinderea tematizărilor pornind de la fiecare element al structurii formale a dictaturii
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
intrării acestor acte în sens le autorizează să fie tocmai ceea ce ele sunt. Structura se prezintă ca o rețea de poziționări ale unor acte care au suportat timporizarea aceeași timporizare și care de acum participă la aceeași unitate, ce trebuie gândită, ținând seama de toate condițiile puse până acum, ca o "formă". În vreme ce structura își capătă sensul prin poziționările propriu-zise ale actelor, forma și-l capătă prin unitatea lor. Structura păstrează pozițiile actelor, așezarea acestora, în vreme ce forma se sprijină doar pe
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
primei timporizări. Acest fenomen va fi lămurit în cele ce urmează. Oricum, structura-formă care cuprinde cele trei acte părtinirea, ordonarea și autorizarea cuprinde constrângător tot ce ține de gândirea, rostirea și făptuirea umană; și tocmai pentru că forma, idea (gr.) este gândită și rostită, întrucâtva și făptuită, ea ar putea fi numită cum am facut-o deja "ideologie". Dar acest nume are și o altă îndreptățire, atâta vreme cât prezentuirea, sub care structura celor trei acte survine, cuprinde, "constrângător", adică după un sens dependent
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
de dependență ce poate stânjeni libertatea de mișcare. Un atu este spiritul polemic, intratabil, un pic scorțos, care îi înlesnește autorului accesul spre teme controversabile, susținându-l în emiterea unui punct de vedere propriu, scos în relief de formulări bine gândite. Refuzând dezinvoltura spectaculoasă a eseisticii, analistul își desfășoară demonstrațiile ambițioase într-o manieră echilibrată, cu o tentă de profunzime dată și de referirile la context („circumstanțele” sociale și politice, „liniile de forță” ale mișcării de idei dintr-o epocă sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286920_a_288249]
-
să aibă un rol important În administrarea crizelor... Pași adiționali vor fi Întreprinși pentru a asigura o consultare reciprocă deplină, cooperare și transparență Între Uniunea Europeană și NATO”87. Statele Unite ale Americii au văzut intențiile Uniunea Europeană ca pe o provocare deliberată, gândită să submineze Alianța Nord-Atlantică și au criticat În mod special folosirea termenului „autonom” În descrierea noii forțe europene de reacție-rapidă. Secretarul american al apărării William Cohen s-a plâns că dacă Uniunea Europeană ar crea o structură de apărare independentă În afara
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
riscurilor de mediu și sănătate care Însoțesc noua eră. Noua sensibilitate a Europei la riscurile globale a motivat-o să susțină Protocolul de la Kyoto referitor la schimbările climatice, Tratatul Biodiversității, Convenția pentru Armele Chimice și multe alte tratate și acorduri gândite să reducă riscurile de mediu și sanitare la nivel global. Așa cum am menționat În capitolul 14, Guvernul Statelor Unite ale Americii a refuzat până În momentul de față să ratifice vreuna dintre Înțelegerile de mai sus. Uniunea Europeană este prima instituție de guvernare din istorie
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Nu, cumnate, mulțumesc de invitație. Mina: Da, eu nu știu ce ți-a venit ție cu cavoul așa deodată. Ilie: Nu mi-a venit acum și nu deodată... Mă gîndesc la el de mult... (oarecum euforic) Și nu cred că m-am, gîndit rău. Ștefan: Bine, măi Ilie, cînd toată lumea se zbate pentru o casă, pentru o haină, pentru o excursie în străinătate, pentru o bijuterie, două, acolo, tu te zbați pentru un cavou! Nu înțeleg. Ilie: (cu aerul că a pus mîna
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
biserică”, întrucât aceleași compoziții, cu cuvinte diferite, ar fi mai potrivite pentru scenă. Prin „muzică de biserică”, înțeleg numai compozițiile severe, pur vocale, al căror merit constă în buna armonie, în modulații înțelepte și fugi pe teme serioase și bine gândite, și nu în arii plăcute sau acompaniamente mișcate. Pe aceeași linie cu Burney, existau și alți compozitori care preferau stilului melodramatic și instrumental pe cel vechi, a cappella, aceștia exprimându-se de bună voie în stilul arhaic, alla Palestrina, actualizat
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
diferite, ci, mai degrabă, de trei moduri de a exprima o unică sensibilitate „simfonică”: aceea a unei muzici care își găsește în ea însăși rațiunile existenței, ale evoluției și ale dezvoltării sale; o muzică ce se conturează prin teme bine gândite și bine delimitate, având o relație între ele sau fiind contrastante, teme ce sunt dezvoltate în deducții, urmări, reinvenții și reprezentări variate. Simfonismul este mai mult decât o muzică - dilatată și mare -, el devine un mesaj personal, o atitudine și
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]