1,968 matches
-
ia de la început cu extraordinarul Mark Schluter. Se întorsese nu atât ca să strângă date despre Mark, cât să contribuie la propulsarea poveștii sale spre necunoscut. S-ar putea ca, până la urmă, neuroștiințele să eșueze în a stabiliza această minte care improviza cu disperare. Dar ar putea să-l ajute pe Mark să improvizeze. Urmă instrucțiunile lui Karin către Farview, River Run Estates, pe drumuri numerotate și la fel de perpendiculare cum pretindea a fi raționalitatea. Găsi casa într-un cartier chircit în mijlocul unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
strângă date despre Mark, cât să contribuie la propulsarea poveștii sale spre necunoscut. S-ar putea ca, până la urmă, neuroștiințele să eșueze în a stabiliza această minte care improviza cu disperare. Dar ar putea să-l ajute pe Mark să improvizeze. Urmă instrucțiunile lui Karin către Farview, River Run Estates, pe drumuri numerotate și la fel de perpendiculare cum pretindea a fi raționalitatea. Găsi casa într-un cartier chircit în mijlocul unui câmp uriaș, deja secerat, mărginit pe o latură de linia șerpuitoare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cariera lui, toate obligațiile lui profesionale se destrămau în jurul lui. Dar acum asta era obligația lui profesională, fișa postului său, pe care singur și-o alesese. Să stea liniștit și să urmărească, nu un sindrom anume, ci o ființă care improviza. Dacă nu făcea asta, atunci cronicarii aveau dreptate și tot restul vieții lui era o minciună. Între timp, Mark devenise placid ca un animal marin. Gusta aerul cu înghițituri mari. Știi ceva, domnu’ psihiatru? M-am tot gândit. Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Îl iei unul câte unul, Îi bagi În cratiță și-i lași acolo până se-nroșesc! Așa, de vii? De vii, sigur că de vii! Păi altfel cum crezi? Apa fierbe, Într-adevăr apa fierbe, aburii inundă mica Încăpere, bucătăria improvizată În camera de trecere, În prima cameră, vietățile mișcându-și cleștii inofensivi sunt introduse În cratiță (cafenie, cu smalțul spart) una câte una și Încremenesc martirizate Într-un roșu violent. Pentru racul scăpat sub chiuvetă, pe podeaua murdară din lemn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
ar fi privit pe Mark ținându-mi capul sub lama ghilotinei decât să fie nevoit să asiste la toată scena asta. Lisa ne urmărea peste tot, împiedicându-ne să punem la punct o strategie. Asta însemna că eram nevoiți să improvizăm, iar noi eram exclusiv cititori de scenarii. Deci de ce nu m-ai sunat înapoi? Știu că s-a întâmplat ceva. L-am rugat chiar și pe Kieran să-l întrebe pe Mark ce se petrece și se pare că atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
personală a altor copii. Apoi urma să luăm copiii de la școală, să-i punem la lecții și să-i ajutăm cu temele, să le facem de mâncare pentru cină, să pregătim cina pentru Tally și Phil... aici va trebui să improvizăm din moment ce Phil nu urma să vină acasă. Am ajuns acasă la Tally și am fost din start copleșită de atmosfera de calm și respectabilitate pe care o inspira. Nu mai fusesem aici niciodată în timpul zilei, iar liniștea era stânjenitoare. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
inocentă este scoasă din mediul familiar și aruncată într-un mediu străin. Ca-n Crocodile Dundee... —George of The Jungle... —Starman... În lumina acestui schimb de replici, l-am reevaluat. —Îți plac filmele proaste? — Îmi plac, dar sunt capabil să improvizez și în legătură cu cele bune. Asta e esențial dacă vrei să treci drept postmodern și nu drept necioplit, am fost eu de acord. Stăteam pe trotuar bucurându-ne de legătura creată. — Acum că te-ai asigurat că nu există nici un risc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
treceau și sărutau mâna mitropolitului, apoi a tânărului domn. Primul fu stolnicul Constantin Cantacuzino, căruia nu-i venea să-și creadă simțurilor. Participase la multe, multe întronări, toate dinainte hotărâte și nici una nu fusese așa. Datorită împrejurărilor, acum totul fusese improvizat, dar modul cum s-au desfășurat lucrurile îl pusese pe gânduri. Io Constantin Brâncoveanu era discipolul lui și eruditul stolnic își spuse în gând, cu oarecare amărăciune: „Pare se că am în față un domnitor deosebit, cred că și răposatul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
mult decît fluturii de noapte, de noaptea lor. Pentru că nu o văd, o pot lua pe oriunde”... Sigur, Într-un viitor spectacol, important ar fi ca Spectatorul din piesă să fie chiar un...spectator din sală : și să vedem cum improvizează, cum dialoghează cu actorulpersonaj. Sunt convins că există pe lume - lumea teatrului, dar și lumea teatrului-În-teatru - spectatori care pot face față unui tir de improvizații. Căci, În fond, piesa lui Silvian Floarea asta și vrea să experimenteze : actorul și spectatorul
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
pasiune, devotament și pricepere, trei decenii ) și nu numai; mi-am reamintit, văzînd fotografiile din addenda, de Ciocîrlia lui Penciulescu, de D-ale...semnat de Moisescu, Dictatorul lui Savin, Apus de soare al Nicoletei Toia, Emigranții și Astă seară se improvizează ale lui Colpacci, Amadeusul lui Darie, Intrusa lui Măniuțiu, Așteptîndu-l pe Godot, Electra, Visul unei nopți..., Conu Leonida ș. a., montări-etalon, montări jalon, de top spectacular & spectacologic. O altă secțiune, principală - de data asta - ar constitui-o interviurile cu diverse personalități
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
a avut de-a face cu preoția ori călugăria. Am lucrat în mai multe părți, da’ cel mai mult într-o școală-orfelinat, pedagog, d-aia încercam să-ți spun că știu cum e cu copiii... Ajunseseră pe terasa unui local improvizat într-o baracă de tablă, într-un parc răsfirându-și aleile printre boscheți și pajiști împrejurul unei bălți, alta decât cea de pe care plecaseră la vremea prânzului. Plecaseră de pe balta Văcăreștilor și, după un ocol cu popasuri dese, ajunseseră pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
revărsate printre degetele chircite pe abdomenul transformat într-o rană uriașă. Murise într-o dimineață cu cer senin și parcă la fel de înghețat ca și zăpada din jur. Pe un teren ceva mai înalt săpase o groapă, iar din două scânduri improvizase o cruce. Dezlănțuirea bruscă a unui intens foc de artilerie tulburase scurta rugăciune a preotului pentru odihna sufletului celui răposat. Asistase la ritualul funerar cu gândul că totuși față de alți camarazi ce putrezeau prin anonime gropi comune săpate la repezeală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cu o frumoasă crustă aurie. Toate acestea îi aduc aminte lui Marius că este Sâmbăta Paștilor, ultima zi a postului. Din păcate, atunci când preotul a chemat pe cei din spital la slujba de Înviere în sala de mese, acolo unde improvizase un mic altar, în aer nu plutește emoția și solemnitatea momentului ci avioanele de bombardament. Către București, negreala cerului este sfâșiată de văpaia incendiilor uriașe, iar văzduhul fierbe ca un cazan din iad tocmai în noaptea ce trebuie să aducă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
larg, arătându-și dinții bine îngrijiți: Crede-mă, pare mai rău decât este cu adevărat. Ceilalți? Șoferul este mort, iar neamțul, hmm, destul de grav. A leșinat și poate e mai bine așa. Nu simte durerea. Scoate o batistă din care improvizează un bandaj pe fruntea lui Felix. Dacă ajunge la spital, poate scapă. Și tu? Nimic deosebit. Câteva contuzii superficiale. Cred că în cădere mi-am luxat piciorul. Aplecat peste el, Marius îi palpează atent cizma. Se oprește imediat când fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să-și găsească liniștea de care are nevoie. Acum poți să pleci la plutonul tău. Oftează greu, privind lung în urma locotenentului care iese pe ușă, topindu-se ca o umbră. II La adăpostul unui grajd dărăpănat băieții din plutonul 4 improvizaseră un loc de tihnă pentru câteva ceasuri de somn liniștit, unde să poată uita oboseala congelată adunată în nenumărate zile și nopți de luptă. Cine nu a făcut frontul, nu știe ce binecuvântată comoară sunt pentru combatanți momentele calme petrecute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
încăpere pe care numai lipsa mobilei o face spațioasă. Două lămpi cu gaz răspândesc în cameră o lumină tulbure. De cuiele bătute în pereții coșcoviți sunt agățate vestoane, mantale grele de iarnă, două automate și o pușcă. Pe un raft, improvizat dintr-o simplă scândură, sunt aliniate câteva căști, o cutie de unsoare, căni metalice. Față de frigul de afară, înăuntru este acceptabil. Și asta datorită uriașei sobe de teracotă a cărui burlan masiv din tablă ruginită pe alocuri, iese afară prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pământul tare o groapă lată, cât mai adâncă să nu ajungă lupii la ei. "...odihnește sufletul răposaților robilor Tăi, în loc luminat, în loc cu verdeață, în loc de odihnă, de unde au fugit durerea, întristarea și suspinarea ..." murmură cântat tânărul preot militar lângă năsălia improvizată din câteva scânduri, unde se află întinși cei trei. Cineva înlăturase de pe fețele morților negreala cheagurilor uscate de sânge, apoi le încrucișase pios mâinile pe piept, cea dreaptă peste cea stângă. Înainte să-i coboare în groapă, patru soldați îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
la șold și umăr. Iovuț caută în sacul de merinde după un pansament. Uitase că nu mai avea așa ceva de mult. Scoate un ștergar și presează rana mare de la șold. Își desface vestonul și trage fâșii lungi din poala cămășii. Improvizează un bandaj legat strâns, pe după gât și umeri. Rănitul ridică încet pleoapele și ca prin ceață, ochii lui deslușesc trăsăturile fratele său mai mic. Iovuț... Nu vorbi, păstrează-ți puterile. Măi Iovuț, eu am să mor... Nu Pătruțule, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mori, auzi, să nu mori! Încearcă să-l ia în spate cu gând să-l ducă până la infirmier. Dar rănitul scoate un geamăt dureros și Iovuț îl pune din nou pe podea. Căută disperat în jurul lui ceva din care putea improviza o targă cu ajutorul căreia să-l tragă după el. Măi Iovuț, nu te mai căzni atâta, lasă-mă aici, spune rănitul cu voce răgușită. Nici doctorul șef nu poate să mai facă ceva pentru mine. Să nu-ți pară rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
niște uriași monștri preistorici, două tancuri Panther își fac apariția. Cel din frunte oprește și liniștea se lasă apăsătoare pentru câteva clipe în timp ce țeava groasă vizează amenințător. Sinistrul interludiu sfârșește. Trei obuze explodează, apoi tancurile pornesc în viteză. Capcanele explozive improvizate cu ajutorul unor grenade nici măcar nu le încetinesc. Cuprinși de panică, doi soldați se ridică urlând și încep să fugă, aruncându-și armele și echipamentul. În acel moment, a răsunat prima rafală. Apoi alta, mai lungă, care-i rupe efectiv în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
fericire, dar acum, nici atât. Vă duc eu în spate. Marius aruncă o privire printre copaci către crestele munților. Se gândește la vorbele lui Lazăr. "Acum...", un prezent fără nici un viitor, chiar fără nici un trecut. Sergentul își trece centura peste el, improvizând un ham. După minute lungi în care s-au târât peste cadavre, gropi și ziduri năruite ajung acolo unde se adunaseră rămășițele jalnice ale apărătorilor, chiar lângă treptele a ceea ce fusese subsolul. Cu un bandaj uriaș în jurul capului, Romulus trage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să scriu o carte despre asta... Doamne, îl întrerupse Arm, privind în altă parte, preocupată de cu totul altceva, cum nu ai înțeles tu că Irina ta nu vrea copii?... Bart tresări în mod vizibil, mirat de neașteptata remarcă, și improviză la repezeală o justificare: Spunea mereu că nu e momentul... La naiba!... Cum aș fi putut să-mi dau seama? Cum? Foarte simplu, Bart, mă mir ca îți scapă, tocmai ție, cu un simț de observație atât de exersat: după
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
al mileniului“. O aglomerație înspăimântătoare, sute de oameni care se chinuiesc să treacă de la Unirii 1 la Unirii 2 printr-un tunel îngust, scări rulante ce nu funcționează, cerșetori care nu s-au mai spălat de douăzeci de ani, vânzători improvizați de ziare - și, deasupra tuturor capetelor noastre înfierbântate, anunțuri panicate ale unor oficialități feminine lansând întruna avertismente. „Nu vă apropiați de marginea peronului!“, ne șuiera azi dimineață o voce glisând către isterie, în timp ce marea de oameni umpluse peronul, în așteptarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
retrăgea brațul de câte ori acesta spunea o glumă fără perdea. Îi spunea că mama ei o prevenise În legătură cu bărbații de genul lui. Își petrecură voiajul jucând acest flirt imaginar și, Încetul cu Încetul, Începură să-l și creadă. Fabricau amintiri, Își improvizau destinul. (De ce au făcut-o? De ce s-au complicat În halul ăsta? Nu puteau să spună că erau deja logodiți? Sau că nunta lor fusese pusă la cale cu mulți ani Înainte? Ba da, firește că puteau. Dar nu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Pe 21 noiembrie 1932, În ziarul Detroit Times apăru următorul titlu: „Scenă de sacrificiu uman la altar“. Urma articolul: „O sută de discipoli ai unui lider de cult negru, care este reținut sub acuzația de sacrificiu uman pe un altar improvizat la el acasă, au fost convocați astăzi la poliție pentru interogatoriu. Regele autoproclamat al Ordinului Islamic este Robert Harris, de patruzeci și patru de ani, de pe Bulevardul Dubois, numărul 1429. Victima, pe care acesta recunoaște că a lovit-o cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]