1,975 matches
-
ale electrogenezei sunt celulele. II.3.1. Potentialul de repaos celular O caracteristică importantă a oricărei celule vii este existența unei diferențe de potențial electric între fața externă și cea internă a membranei celulare. Deoarece atât citoplasma cât și fluidele interstițiale au conductivitate ridicată, în interiorul lor potențialul este constant, deci potențialul de repaos celular (PR) este diferența de potențial dintre interiorul celulei și mediul extern (spre deosebire de potențialul activ din timpul activității celulelor excitabile). Posibilitatea măsurării potențialului care se formează pe membranele
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
lungă de astfel de expresii care redau depășirea unei logici discursive și care subliniază violența calmă a fluxului vital. Putem desigur să ne ofuscăm. Totuși, imperativul categoric al moralei stabilite lasă din ce în ce mai mult locul punerii în practică a micilor libertăți interstițiale în care domină o formă de imoralism fericit. Aceasta este ordo amoris (M. Scheler), cauză și efect ale multiplelor forme de extaz societal. Am putea-o compara cu intuițiile lui Bergson: trecerea de la static la dinamic, de la închis la deschis
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
este încă actual, când mimetismul generalizat tinde să prevaleze? În "situaționismul" deontologiei, gândirea și acțiunea nu mai sunt libere, ci determinate de acele elemente cărora le suntem tributari: grupul, natura, locul, climatul, instinctele... Libertatea este prin urmare relativizată. Ea devine interstițială. Natura, pe care trebuie să o înțelegem aici în sensul ei larg, nu mai este, pur și simplu, ceva care trebuie dominat, ci acel ceva pe care trebuie să știm să-l urmăm. Să-i urmăm urmele și rădăcinile. Acelea
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
de Heidegger și care traduce bine climatul despre care tocmai am vorbit. Verwindung. Această capacitate de a-și apropria un lucru "intrând mai adânc în el și transpunându-l la un nivel superior"72. Acest lucru l-am numit "libertate interstițială": a locui această durere de a fi în lume, a nu o depăși, a o accepta până la a face din ea o bucurie specifică. Vewindung ca acceptare, reluare, distorsionare, toate acestea în vederea unei vindecări. Astfel sunt tratate copilăria, trecutul, fabulosul
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
puterii asupra lui însuși sau asupra lumii, inițierea este o dinamică a acompanierii "fraterne", legând diversele elemente ale fiecărei persoane la spiritul global al grupului în care aceasta este integrată. Acesta este substratul acestor "zone de autonomie temporară", mici utopii interstițiale, care caracterizează societățile la negru ce nu se mai recunosc în legea verticală a instituțiilor sociale. Dar noțiunea însăși de forță colectivă secretă propriile ei coduri sau ritualuri. Și faptul de a acompania trimite la o autoritate care să fie
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
fi țesutul adipos (20%). -conținutul în apă al organismului tânăr este semnificativ mai mare comparativ cu organismul în vârstă. Repartiția apei în organismul animal: -compartimentul extracelular cuprinde “apa liberă” existentă în circulația intravasculară (sânge, limfă) precum și “apa lacunară” din spațiile interstițiale; compartimentul intracelular cuprinde apa de constituție sau “apa legată" care participă la alcătuirea structurii celulare și a mediului celular, la imbibiția sistemelor coloidale și la hidratarea diferiților ioni sau biomolecule. Între diferitele forme de apă din organism și substanțele pe
Chimie biologică by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/701_a_1306]
-
Cel mai important sistem intracelular este perechea (fosfat monosodicăfosfat disodic) care acționează optim la (unde pKa’ reprezintă valoarea pH-ului la care acidul și baza sa conjugată se găsesc în concentrații molare egale) Principalul sistem tampon extracelular atât în spațiul interstițial cât și în cel sangvin, la vertebrate este sistemul tampon acid carbonic-carbonat acid (). Deoarece pK’a = 6,3 pentru H2CO3, mult inferior pH-ului fiziologic (7,2-7,4 la animale și la om), raportul bazei conjugate cu acidul slab este
Chimie biologică by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/701_a_1306]
-
adulți (20%), cu severitate deosebită la gravide. Caracteristicile pneumoniei variceloase sunt debutul între a 3-a și a 5-a zi de boală, manifestările de febră, cianoză, tahipnee, dispnee, tuse, hemoptizie dureri toracice și aspectul radiologic de infiltrate nodulare și interstițiale. Alte complicații ale varicelei cuprind miocardita, leziunile oculare (conjunctivita, keratita), nefrita, diateza hemoragică și hepatita, suprainfecțiile bacteriene. Riscul malformativ al varicelei în primul trimestru de sarcină este de 25% și scade la 3% în ultimul trimestru. Varicela congenitală se manifestă
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
alcalinei), creșterea bilirubinei, prezența crioglobulinelor. Diagnostic diferențial Diagnosticul diferențial al MNI se analizează în funcție de manifestările clinice predominante. Complicații Complicațiile mononucleozei infecțioase sunt: Hematologice: anemie aplastică, anemie hemolitică, trombocitopenie Neurologice: sindromul Guillain-Barre, meningită, encefalită, mielită, nevrită Cardiace: miocardita, pericardita Respiratorii: pneumonia interstițială, insuficiența respiratorie obstructivă Ruptura splenică Suprainfecțiile bacteriene. Sindromul de oboseală cronică se asociază frecvent infecției cu virusul Epstein-Barr și poate fi considerat o complicație a MNI, deși etiopatogenia sa este insuficient elucidată. Criteriile definitorii ale sindromului de oboseală cronică sunt
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
Semnele de alarmă pentru complicațiile severe apar mai frecvent în a 4-5-a zi de boală, cu dispnee, dureri toracice, hemoptizie, febră prelungită sau recurentă alterarea statusului mental, deshidratare sau reapariția simptomelor respiratorii după ameliorarea inițială. Modificările radiologice obișnuite sunt infiltratele interstițiale și alveolare sau infiltratele lobare și multilobare, uneori ca opacități multiple “în geam mat”. Formele cu evoluție fatală se pot complica cu tromboembolism și hemoragii pulmonare sau cu bronhopneumonii (26-38%). Modificările obișnuite ale datelor de laborator sunt limfocitopenia cu leucopenie
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
severă, cu risc de agravare în a-2-a săptămână de boală și mortalitate crescută (10%). Datele de laborator nespecifice evidențiază limfopenie, trombocitopenie și creșterea unor enzime serice: ALAT, LDH, CPK. Examenul radiologic pulmonar poate fi normal sau poate evidenția un infiltrat interstițial necaracteristic în formele pneumonice. Diagnosticul de SARS se stabilește prin coroborarea datelor clinice și epidemiologice, urmată de confirmarea etiologică. SARS-CoV poate fi evidențiat prin identificarea ARN-ului din secreții respiratorii, scaun, sânge, utilizând tehnica polymerase chain reaction (PCR). Anticorpii serici
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
identifice aspectele clinice și anatomo-radiologice caracteristice pneumoniilor infecțioase Să enumere metodele de diagnostic etiologic al pneumoniilor Să cunoască principiile terapeutice ale diferitelor tipuri de pneumonii. 7.1 Definiții Pneumoniile infecțioase sunt procese inflamatorii acute ale parenchimului pulmonar, alveolar și/sau interstițial, produse de diferiți agenți patogeni. Clasificarea actuală a pneumoniilor cuprinde trei categorii, diferențiate prin particularități epidemiologice, etiologice, terapeutice și prognostice, dar au aspecte fiziopatologice, clinice și radiologice comune, necesitând aceleași etape de diagnostic. Cele trei categorii de pneumonii au corespondent
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
severe se pot complica cu insuficiență respiratorie, șoc septic, bacteriemie, diseminări bacteriene secundare (meningite, artrite), decompensarea bolilor preexistente (diabet, insuficiența renală, cardiacă). 7.6 Tablou radiologic Din punct de vedere anatomo-radiologic se disting trei tipuri de pneumonii: pneumonia lobară, pneumonia interstițială și bronhopneumonia. 7.7 Diagnostic Diagnosticul complet al pneumoniei parcurge trei etape. A. Diagnosticul nespecific de pneumonie se bazează pe baza semnele și simptomele clinice compatibile și pe datele radiologice. Aceste criterii sunt comune și altor afecțiuni neinfecțioase, care trebuie
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
ca infecție nozocomială. Evoluează adesea sever, cu complicații. Pneumonia cu Haemophilus influenzae este de tip difuz și apare specific la copii, frecvent asociată meningitei, epiglotitei sau otitei. Pneumoniile virale Pneumoniile virale sunt caracterizate clinic și radiologic de afectarea țesutului pulmonar interstițial. Unele aspecte legate de manifestările pneumoniilor virale pot fi sugestive pentru etiologie. Evoluția pneumoniilor interstițiale este favorabilă cu excepția sugarilor și imunodeprimaților. Diagnosticul etiologic se bazează pe reacții serologice și pe evidențierea antigenelor virale prin imunofluorescență. Cultura virală și PCR au
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
difuz și apare specific la copii, frecvent asociată meningitei, epiglotitei sau otitei. Pneumoniile virale Pneumoniile virale sunt caracterizate clinic și radiologic de afectarea țesutului pulmonar interstițial. Unele aspecte legate de manifestările pneumoniilor virale pot fi sugestive pentru etiologie. Evoluția pneumoniilor interstițiale este favorabilă cu excepția sugarilor și imunodeprimaților. Diagnosticul etiologic se bazează pe reacții serologice și pe evidențierea antigenelor virale prin imunofluorescență. Cultura virală și PCR au indicații limitate. Tratament etiologic este disponibil doar pentru câteva etiologii: herpesvirusuri (Aciclovir), gripa (Ostelamavir), virusul
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
diaree) sau renal (hematurie). Aspectul radiologic este nespecific, mai frecvent apărând sub formă de opacități alveolare la nivelul unui lob inferior, cu progresia rapidă de la un lob la altul și bilateralizarea leziunilor. Mai rar se poate asocia aspectul de pneumonie interstițială și pleurezie. Datele nespecifice de laborator cu valoare orientativă pentru diagnosticul legionelozei sunt: polinucleoza, retența azotată (creșterea ureei și creatininei), citoliza hepatică (creșterea ALAT și ASAT). Diagnosticul microbiologic de confirmare se bazează pe Detecția antigenelor solubile urinare (sensibilitate > 80%) Cultura
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
Mecanismul principal al disfuncției multiorganice este reprezentat de leziunile endoteliale vasculare diseminate, la care contribuie citokinele leucocitare, agregatele de fibrină, trombocite și leucocite, precum și adezivitatea crescută a neutrofilelor față de celulele endoteliale. Consecințele leziunilor endoteliale sunt creșterea permeabilității vasculare cu edem interstițial, microtromboze vasculare, CID, hipotensiune, care contribuie la hipoxia tisulară și leziuni hipoxice consecutive. 12.4 Diagnostic Sepsisul este o urgență și reprezintă prima cauză de deces în unitățile de terapie intensivă, mortalitatea în sepsisul sever ajungând la 30-50%. De aceea
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
trigliceridelor renale: insuficiența renală acută (frecvent cu diureza conservată, uneori cu oligoanurie) neurologice: meningita, encefalita, mielita, nevrita periferică cardiovasculare: miocardite, pericardite, șoc cardiovascular (poate fi cauzat de reacția Herxheimer indusă de doze mari de antibiotic) pulmonare: dureri toracice, hemoptizii, pneumonie interstițială, insuficiență respiratorie acută hemoragice: trombocitopenie, hemoragii cutaneo-mucoase și viscerale, coagulare intravasculară diseminată, hemoliză. Diagnostic Criteriul epidemiologic are o mare valoare orientativă pentru diagnosticul leptospirozei, la un pacient cu manifestări clinice și biologice compatibile. Modificările biologice nespecifice sunt: sindromul inflamator: creșterea
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
ingestie, pneumonii după inhalare. Forma acută are o incubație medie de 3 săptămâni și debutează cu febră de tip pseudogripal. Manifestările obișnuite sunt hepatita febrilă frecvent anicterică, pneumonia febrilă și febra prelungită nediferențiată (17%). Pneumonia are aspect radiologic de tip interstițial, uneori cu opacități în “geam mat” și reacție pleurală. Alte manifestări ale formei acute sunt pericardita, miocardita meningita, encefalita. Forma cronică cea mai frecventă este endocardita (80%). Endocardita cu Coxiella apare pe valvulopatii preexistente și se caracterizează prin hemoculturi negative
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
primitive. Pneumocistoza pulmonară este cea mai frecventă infecție oportunistă asociată stadiului SIDA cu imunodepresie severă (LTCD4<200/mm3). Diagnosticul clinic se bazează pe asocierea următoarelor criterii: febră, dispnee, tahicardie, tuse neproductivă. Aspectul radiografic patognomonic este de “plămân alb”, cu leziuni interstițiale și alveolare difuze, bilaterale, debutate perihilar și extinse periferic, dar se pot întâlni și aspecte atipice (10%) și chiar normale (20%). Alte modificări nespecifice sunt hipoxia sanguină și hipercalcemia. Diagnosticul etiologic de certitudine se realizează prin examene speciale din lavajul
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
Pneumonia se poate asocia cu localizările extrapulmonare în ganglioni, pleură, pericard, ficat, rinichi, tegumente, retină, măduvă. Prognosticul este frecvent nefavorabil. Tratamentul necesită administrarea de doze mari de TMP-SMX și/sau Pentamidină și este urmat de profilaxie secundată. Pneumonia/hiperplazia limfoidă interstițială (PLI) este constituită dintr-un bloc alveolo capilar progresiv, cu hiperplazie nodulară limfoidă în epiteliul bronșic și bronșiolar, cu extindere interalveolară de infiltrat cu plasmocite, LTc, LTs. Etiologia PLI este incertă, dar se consideră că VEB sau chiar HIV ar
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
se consideră că VEB sau chiar HIV ar avea implicații în fiziopatogenie. Tabloul clinic este reprezentat de tuse și hipoxie cu debut insidios în absența modificărilor stetacustice pulmonare, dar se pot întâlni și forme asimptomatice. Aspectul radiologic este de infiltrat interstițial bilateral difuz, uneori cu noduli, adenopatie hilară sau parahilară. Diagnosticul PLI se confirmă prin prezența leziunilor histologice din prelevatul bioptic pulmonar. Manifestările extrapulmonare frecvent asociate LIP sunt: adenopatia generalizată, hipertrofia parotidiană, sindromul sicca, neuropatia periferică, hipocratismul digital. Nu se cunoaște
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
gradul efortului în cazul dispneei de efort). În clinostatism sângele este deplasat din compartimentul extratoracic în cel toracic, VS ineficient nu poate primi și pompa extravolumul sanguin pompat de VD competent, presiunile venoasă și capilară pulmonară cresc, determinând edem pulmonar interstițial, reducerea complianței pulmonare, creșterea rezistenței căilor respiratorii și dispnee; - spre deosebire de dispneea paroxistică nocturnă, ortopneea se instalează rapid, deseori după 1-2 minute de clinostatism, și apare atunci când pacientul este treaz; - este un simptom nespecific (apare și în caz de reducere a
Tratat de chirurgie vol. VII by LAURENŢIU COZLEA () [Corola-publishinghouse/Science/92071_a_92566]
-
dintre vasele mari într-una din aceste poziții. 3. Dispneea paroxistică nocturnă: - episoadele apar de obicei noaptea: pacientul se trezește, deseori brusc, cu un sentiment marcat de anxietate și sufocare; - bronhospasmul, dat de congestia mucoasei bronșice și de edemul pulmonar interstițial care comprimă bronșiile mici, crește dificultatea ventilatorie și travaliul respirator; - wheezing-ul se asociază frecvent, fiind răspunzător de denumirea alternativă a acestei stări - astm cardiac; - spre deosebire de ortopnee, care se poate ameliora rapid, după poziția în șezut la marginea patului cu picioarele
Tratat de chirurgie vol. VII by LAURENŢIU COZLEA () [Corola-publishinghouse/Science/92071_a_92566]
-
normale în ortostatism, bazele pulmonare sunt mai bine perfuzate decât cele apicale, iar vasele care irigă lobii inferiori sunt semnificativ mai largi decât cele care irigă lobii superiori. Odată cu creșterea presiunilor atrială stângă, venos și capilar pulmonare, se dezvoltă edem interstițial și perivascular, care este predominant bazal datorită presiunii hidrostatice mai mari la acest nivel. Astfel: - la presiunea capilar pulmonară ușor crescută (13-17 mmHg) compresia secundară a vaselor pulmonare din lobii inferiori determină egalizarea dimensională a vaselor apicale și cele bazale
Tratat de chirurgie vol. VII by LAURENŢIU COZLEA () [Corola-publishinghouse/Science/92071_a_92566]