1,860 matches
-
căderea luminii, a ploilor, a amurgului, a nisipurilor, mortuare sau sărbătorești, este un peisaj moral, mai mult, o arhitectură labirintică de emoții, cu sens exorcizant și finalitate autoscopică. Efluviile naturiste, captate de energiile puberale, stau alături de motivul romantic-baroc al „marelui mim îndoială”, dar măștile și tentațiile de cuprindere a ordinii terestre într-o viziune carnavalescă sunt părăsite în numele rigorii sapiențiale. Lirismul sărbătoresc, încărcând versul cu lumini, adieri, șoapte și polenuri, este practicat cu aceeași plinătate a emoției și rostirii cu care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
soi de narcisism invers: adorarea și asimilarea alterității de atitudine și expresivitate ca pe propriul chip (și fel) de a fi. Autocontemplare, receptivă nu prin reducție, ci prin seducție: „Cum vii, cum stai, ți-aș spune întruna/ Că sunt un mim fără lumină./ Și sunt cuvintele prea goale/ Pentru serbările din gând./ Mimul se zbate în oglindă/ Și-n sinea lui sedus se-nclină.” O imagine definitorie în poezia scrisă de B. ar putea fi cunoscuta ipostază a gândirii eminesciene din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
ca pe propriul chip (și fel) de a fi. Autocontemplare, receptivă nu prin reducție, ci prin seducție: „Cum vii, cum stai, ți-aș spune întruna/ Că sunt un mim fără lumină./ Și sunt cuvintele prea goale/ Pentru serbările din gând./ Mimul se zbate în oglindă/ Și-n sinea lui sedus se-nclină.” O imagine definitorie în poezia scrisă de B. ar putea fi cunoscuta ipostază a gândirii eminesciene din Diana: „În cea oglindă mișcătoare/Vrei să zărești un straniu joc./ O
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
la tine”). În acest timp, sufletul lipsit de umbră devine „chin de pâslă” și este așteptat „ca un mormânt”. El se „sparge ca un vas”, înseamnă „trecutul rănii viitoare”, călătorește „în surpare” și sfârșește prin a topi oglinda în care Mimul privește un mim privindu-se în oglindă, în care un mim... ș.a.m.d., mise en abîme prin care existența și iluzia se descoperă, se autentifică și se consumă reciproc. De aici și până la sintagma „umbra umbrei” nu este decât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
acest timp, sufletul lipsit de umbră devine „chin de pâslă” și este așteptat „ca un mormânt”. El se „sparge ca un vas”, înseamnă „trecutul rănii viitoare”, călătorește „în surpare” și sfârșește prin a topi oglinda în care Mimul privește un mim privindu-se în oglindă, în care un mim... ș.a.m.d., mise en abîme prin care existența și iluzia se descoperă, se autentifică și se consumă reciproc. De aici și până la sintagma „umbra umbrei” nu este decât un pas, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
de pâslă” și este așteptat „ca un mormânt”. El se „sparge ca un vas”, înseamnă „trecutul rănii viitoare”, călătorește „în surpare” și sfârșește prin a topi oglinda în care Mimul privește un mim privindu-se în oglindă, în care un mim... ș.a.m.d., mise en abîme prin care existența și iluzia se descoperă, se autentifică și se consumă reciproc. De aici și până la sintagma „umbra umbrei” nu este decât un pas, iar B. nu întârzie să-l facă. Destrămare și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
într-însul?” Întrebarea desfide orice limitare. Ea fisurează logica textului („Tu, care n-ai coborât niciodată/ spune-mi/ punctul, când e mirare?/ Și când întreabă?/ Când se suspendă?”), dezvăluie dependența teatral-absurdă a universului („Senină sfială albind ne rărim/ În numele marelui mim/ În numele marelui mim îndoială/ În lacrima lumii cuminte plutim/ din gura amară a marelui mim/ Ies stoluri de păsări și nori dau năvală”) și face să vibreze mirarea între afirmație și negare: „Te voi goni cu gură stinsă,/ Te voi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
desfide orice limitare. Ea fisurează logica textului („Tu, care n-ai coborât niciodată/ spune-mi/ punctul, când e mirare?/ Și când întreabă?/ Când se suspendă?”), dezvăluie dependența teatral-absurdă a universului („Senină sfială albind ne rărim/ În numele marelui mim/ În numele marelui mim îndoială/ În lacrima lumii cuminte plutim/ din gura amară a marelui mim/ Ies stoluri de păsări și nori dau năvală”) și face să vibreze mirarea între afirmație și negare: „Te voi goni cu gură stinsă,/ Te voi reține ca pe-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
niciodată/ spune-mi/ punctul, când e mirare?/ Și când întreabă?/ Când se suspendă?”), dezvăluie dependența teatral-absurdă a universului („Senină sfială albind ne rărim/ În numele marelui mim/ În numele marelui mim îndoială/ În lacrima lumii cuminte plutim/ din gura amară a marelui mim/ Ies stoluri de păsări și nori dau năvală”) și face să vibreze mirarea între afirmație și negare: „Te voi goni cu gură stinsă,/ Te voi reține ca pe-un sfânt/ Între nimic și poezie,/ Între credință și trădare?// În lumea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
-mi văd părinții și să mă bucur de scrisorile primite de la aleasa mea”. Ulterior, după cum scrie pe scrisoare, „aflându-se în trecere prin Bârlad, fiind musafir al fostului coleg de clasă până la a III-a, Ghiță Neagu, soțul croitoresei lui Mimi”, îi scria acesteia la Ploești: 17 noiembrie 1940 Scumpă și dulce logodnică, Potrivit promisiunilor ce mi-am făcut de a-ți scrie astăzi, îți scriu cu toate că nu știu nimic despre tine dinainte de cutremur. Ți-am scris imediat și cred că
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
ție îți închin toată viața și sufletul meu, Mia. P.S. Sandy drag, Cununia civilă se face de două ori pe săptămână, joia dimineața și duminica, tu faci cum poți și-mi dai telegramă pentru una din zilele astea, te pupă Mimi. N.A. Scrisoarea are pe ea următoarea completare făcută de profesor: „Spre jumătatea lui februarie 1941 am fost chemat la Tg. Ocna, la Corpul de armată pentru a II-a oară în legătură cu dosarul din iunie 1940, la cedarea Basarabiei. Declarația mea
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
următori nu mai aflăm din corespondență, probabil nu s-a păstrat. Cei interesați pot să-i citească primul volum despre etapa primilor lor ani de căsnicie. Din Timiș, la 9 iunie 1946, citim în scrisoarea care i-o adresa doamna Mimi soțului ei, acum cadru didactic: Țuțule scump, Am primit scrisoarea de la tine. Deși te-ai trezit cam târziu să o duci la cutie, nu-i nimic. M-am bucurat mult că te-ai aranjat bine. Fă-ți fără grijă de
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
ucigătoare. Jayne avea un aparat de fotografiat digital pe care uneori îl folosea, dar de cele mai multe ori nu. Ne-am întâlnit cu Mark și Sheila Huntington, un duo atractiv compus din unghiuri ascuțite, ca de altfel și cu Adam și Mimi Gardner - două cupluri vecine și viitori oaspeți la cina de duminică de la familia Allen. Privindu-i pe copii trecând de la o casă la alta, am observat cât de nervoși eram cu toții și cât de jalnice erau eforturile noastre de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
i-o întinsesem. Sosisem ultimii dintre toți invitații, iar Mitchell ne-a condus rapid înăuntru fiindcă Zoe și Ashton erau pe punctual de a le arăta adulților pozițiile yoga învățate săptămâna trecută. În sufragerie i-am salutat pe Adam și Mimi Gardner, pe Mark și Sheila Huntington, stand cu toții în picioare în timp ce Zoe a pretins că e un „copac“, preț de cinci minute, iar fratele ei s-a dedat la unele exerciții de respirație impresionante, din poziția unui câine care se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
ajunsesem în această lume. Totul era formal și îngust. Conversația politicoasă se prelungi de la cocteil la masa de cină atât de sufocant încât presupunea o certă insensibilitate, așa că am început să le analizez pe femei, comparându-le foarte atent pe Mimi față de Sheila și față de Nadine, găsindu-le atrăgătoare (deși Jayne le eclipsa pe toate). Mitchell stătea aplecat spre nevastă-mea, iar Nadine continua să-mi toarne sangria, eu fiind convins că nu conținea nici urmă de alcool, și indiferent la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
promiscuitate naturală, ceea ce m-a făcut să mă simt bătrân. Mi-am imaginat câteva clipe că luam cu toții parte într-o orgie (o fantasmă deloc dezagreabilă dacă țineam cont cât de bine făcute erau femeile) până când am auzit-o pe Mimi Gardner vorbind despre câinele ei pomeranian numit Basket. După care discuția s-a mutat asupra subiectului Buckley, motivul real pentru care cele patru cupluri se aflau din jurul mesei rotunde din sufrageria austeră și seacă și prost luminată a familiei Allen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
vorbind. Mitchell spusese asta, dar nu-mi puteam da seama din vocea lui plată și detașată dacă argumenta sau dacă era de acord cu Mark. - Se numește tehnologie disruptivă. Dintr-odată l-am auzit pe Victor lătrând în curtea noastră. - Mimi nu vrea ca Hanson să mai joace Doom. - De ce? întrebă cineva. - Zice că e un joc de care se folosește armata Statelor Unite ca să-i instruiască pe soldați. Un oftat din rărunchi. Singurul lucru care separa casa noastră de cea a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
automat. Poate era Jayne. Confuz, m-am ridicat în capul oaselor, întinzându-mi gâtul să mă uit în bucătăria vecinilor, unde Nadine și Sheila umpleau bolurile cu zmeură, iar Jayne stătea lângă masă, arătându-i ceva într-o revistă lui Mimi Gardner, râzând amândouă. Am întins încet mâna după celular și am apăsat unul dintre numerele memorate. Am surprins momentul în care capul lui Wendy tresări deasupra cărții pe care i-o citea lui Sarah, îndreptându-se cu ea în brațe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
școala elementară, și se părea că erau cu toții prezenți. Campusul era invadat de tinere cupluri elegante, iar Jayne și-a primit cota așteptată de ocheade. La chioșcul firmei Starbucks, care fusese amenajat în afara bibliotecii, ne-am întâlnit cu Adam și Mimi Gardner, iar atunci când a devenit evident că mă ignorau și nici unul nu avea de gând să aducă în discuție seara trecută, mi-am dat seama că și ei făceau parte din visul meu. Clădirea școlii era o construcție zveltă de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
șerban Pavlu) și Iulia (Oana Ioachim) sînt doi soți care s-au despărțit, dar care au rămas în ceea ce amîndoi consideră a fi relații amiabile de dragul fetiței lor de patru ani, Alexandra. Tavi e în relații bune și cu bărbatul (Mimi Brănescu) care i-a luat locul în apartamentul Iuliei și al mamei ei (Cristina Ivan). Tustrei sînt oameni cu studii superioare, convinși că pot să gestioneze inteligent creșterea copilului. Dar nu e nevoie decît de o vorbă greșită și de
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
pot fi recapitulate în două-trei fraze. Bogdan, un bărbat la vreo treizeci și ceva de ani (Dragoș Bucur), e la mare cu soția și copilul, de 1 Mai. El se întîlnește din întîmplare cu doi foști colegi de liceu, Penescu (Mimi Brănescu) și Iordache (Adrian Văncică), și se întinde la băutură cu ei. Din cauza asta se ceartă cu soția, drept care se hotărăște să rămînă peste noapte în oraș și s-o facă lată, ca pe vremuri, cu prietenii lui. A doua
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
fapt al acestui eveniment este acela că din respectiva distribuție au făcut parte și unii soliști care debutau în roluri principale. Totdeauna rolurile de mare întindere pun la grea încercare soliști cu îndelungată experiență. Iată însă că soprana Diana Călcâi-Bucur (Mimi) și tenorul Ricardo Nori (Rodolfo), care de multă vreme așteaptă debutul în aceste roluri, s-au apropiat cu răspunderea ce o incumbă de fiecare dată o nouă partitură de Puccini. Și, cu minuțioasă studiere a partiturii, cu muzicalitatea care este
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
de Vivaldi sau Acis și Galateea de Händel, făcând dovada valorii sale. Dar mai ales, era neîntrecută în domeniul interpretării liedului! Apoi, o perioadă de 12 ani pe scena constănțeană, a interpretat roluri mult visate: Violeta din Traviata sau rolul Mimi, din Boema, și în multe operete cum ar fi Văduva veselă, Voievodul țiganilor, Liliacul, Bal la Savoy”ș.a. A dat din preaplinul cunoștințelor sale îndrumări celor mai tineri, în calitate de titulară la catedra de canto de la actuala Universitatea de Arte ieșeană
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
nouă; 13) * Eminescu în critica germană. Selecție, traducere, introducere, note și bibliografie de Sorin Chițanu. Iași: Junimea, 2005, 304 p. (Eminesciana. Serie nouă; 14) * IACOBAN, Mircea Radu. Căminarul. Iași: Junimea, 2012, 212 p. Eminesciana. Serie nouă; 15 (77) * COJOCARU, Carmina Mimi. Antropogonia eminesciană. Prefață Dumitru Micu. Iași: Junimea, 2012, 202 p. Eminesciana. Serie nouă; 16 (78) * CODREANU, Theodor, Basarabia eminesciană, Iași: Junimea, 2013, 244 p. Eminesciana. Serie nouă; 17(79) * RACHIERU, Adrian Dinu, Conviețuirea cu Eminescu, Iași: Junimea, 2013, 244 p.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
care lucrează cu germanii pentru răsturnarea dinastiei, spânzurarea Haiducilor și Pandurilor și suprimarea portului național“. Alta reprezenta un ceai elegant cu ofițeri germani și doamnele șic, anume: Luiza Arion, Zoe Virgil Arion, Marie-Nicole Darvari, Antipa, Nenițescu, Eva Strat, Didi Racoviță, Mimi Cristopolu, Valentina Lahovary, mai târziu Argetoianu. Am aflat în urmă că, cu câteva zile înainte, Grigore Cantacuzino invitase, fără știrea soției lui, pe Lupu Costache la prânz. Aceasta, ca să-și răzbune, a pus să-i aducă la masă un plic
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]