1,910 matches
-
de mediere. Stima de sine a unei părți din conflict constă în convingerea intimă a acesteia despre propria persoană, despre pregătirea și competența profesională, calitățile și aptitudinile cu care este înzestrata de la natură sau prin educație, aspectul fizic, dorințele și năzuințele ei, precum și crezul că îi este cu putință autodepășirea în tot ceea ce face pentru a deveni din bun și mai bun. Aliniatul 6 - Stima de sine se impune a fi respectată pentru că este o valoare pentru fiecare dintre părțile din
Primul cod orientativ privind procedura medierii conflictelor de la A la Z by Mihaiu Șanța () [Corola-publishinghouse/Law/705_a_993]
-
putea fi absorbită de aceasta. Tăria ei era alta decât cea modelatoare de lege. Într-un fel, serialismul (cu atât mai mult cel integral) înființează și susține reguli față de care compozitorul însuși este o excepție, conferind aici compozitorului înțelesul unei năzuințe către libertatea inspirației. Orice altă tehnică de compoziție este considerată de către serialiști o excepție inadmisibilă, în timp ce sistemul serial este cotat de către ne serialiști drept ceva ce nu este în lege, oricât ar pretinde acesta că o exprimă și o respectă
Reguli ?i excep?ii by Liviu D?NCEANU () [Corola-journal/Journalistic/83425_a_84750]
-
toleranță. Dezordinea dispusă a răspunde aparent în haos a fost confruntată cu un gest de ordine. Numeroasele excluderi din rîndul suprarealiștilor a celor ce ar fi încălcat "ortodoxia mișcării", credem că semnifică, mai mult decît "totalitarismul" vizat de Bernard-Henri Lévy, năzuința către o structură, către o consecvență firească. Năzuință vizibilă, între altele, și în cazul procesului (desigur simbolic și cîtuși de puțin totalitar, căci atari evenimente se înscriau într-un mediu al deplinei libertăți de conștiință!) intentat lui Maurice Barrès, care
Salvarea unei specii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15449_a_16774]
-
a fost confruntată cu un gest de ordine. Numeroasele excluderi din rîndul suprarealiștilor a celor ce ar fi încălcat "ortodoxia mișcării", credem că semnifică, mai mult decît "totalitarismul" vizat de Bernard-Henri Lévy, năzuința către o structură, către o consecvență firească. Năzuință vizibilă, între altele, și în cazul procesului (desigur simbolic și cîtuși de puțin totalitar, căci atari evenimente se înscriau într-un mediu al deplinei libertăți de conștiință!) intentat lui Maurice Barrès, care de la cartea sa, L'Homme libre, a ajuns
Salvarea unei specii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15449_a_16774]
-
regal poetic. Scrierile și pictura semnate de Carmen Doreal îmbină muzicalitatea poeziei cu poezia culorilor într-o manieră originală. Prin ochii ei ordinarul devine extraordinar, fiecare culoare devine mai vie. îi place să transpună în lucrările ei, melancoliile, dar și năzuințele, amintirile dar și realitatea prezentă. îi place să simtă textura culorilor, muzicalitatea și ritmicitatea lor. Arta ei angajează un stil expresionist-impulsionist ce se poate încadra în frontiera imaginativa plecând de la figurativ pană la abstract. Fiecare piesă spune o poveste unică
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
parte și de care erau legați numai cu problemele cu caracter administrativ. Când am ajuns acolo pentru un stagiu, am fost cucerit de ospitalitatea și caracterul acelor oameni de care și acum Îmi amintesc cu plăcere. Fiecare cu pasiunile și năzuințele sale și toți la un loc păreau că realizează un puzzle perfect. Câțiva erau pescari Înrăiți, unul sculpta În lemn tot felul de figurine, altul era captivat de arheologia submarină, vreo doi erau filateliști, oricum fiecare avea cel puțin cate
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
Pieței, ar fi fost cauza răului ce ne-a inundat: mineriadele, corupția, pauperizarea etc., care, evident, au scindat societatea românească în profitori și victime. Regimul restauraționist care s-a înstăpînit pînă în 1996 ar fi fost curat ca lacrima. Doar năzuințele manifestanților din Piața Universității se cuvin osîndite. Pentru tot ce e neîmplinire în viața României de azi sînt răspunzători doar idealiștii săraci și cu mîinile goale, care au visat cu ochii deschiși o Românie a adevărului și a dreptății. Care
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
sinuciderii ei îl urmărește pe T.M. El demontează mai târziu impasul Carlei, care se considera o comediantă, nu avea însă în fond vocația teatrului. Totodată nu mai poate aluneca în prozaic și mediocru. Nici în amor nu izbutește să împace năzuința de a ieși din convenție cu inaptitudinea de a se împotrivi la presiunea mediului. Diagnoza lui T.M. e exactă, necruțătoare, dar și după decenii se observă că el e năpădit și de durere. Pendularea între observația albă, care reprimă parțialitatea
Micile infirmități ale oamenilor mari by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11194_a_12519]
-
nu văd/ un alt contur/ decît al degetului meu întins"), un astfel de solipsism nu-i este caracteristic Lidiei Lazu. Eul său nu e tentat a se împotrivi lumii date, a o pune la îndoială, ci dimpotrivă e animat de năzuința de a i se supune necondiționat. La polul opus criticismului luciferic, poeta se dăruie lumii nu doar prin contemplație, ci și printr-un soi de automatism existențial, lăsîndu-se în voia ei, sublim părăsită de voință: ,și n-ar trebui să
Extaz și materie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11298_a_12623]
-
s-o las?...Pe care s-o iau? Pe care s-o șterg din priviri?... Adâncul din mine-i tăios precum lama Și-n bolțile lui oftează sonor, Ca zborul de noapte al unui cocor, Ce-mi poartă pe aripi năzuințe, de-avalma...
DILEM? by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83785_a_85110]
-
Tăcuta umbr-a lacrimei fierbinți Ce-a izvorât odată, mi se pare, A mai rămas chezașă-n năzuinți Pe-obrazul tău, neștearsă de uitare... O clip-a fost, ori cine știe câte Și-o albie subțire și-a format, Ce colectează zile mohorâte Vărsându-le în sufletu-ți curat... Minutul trece, te privesc și-n gând Cu amintiri nestăvilite ninge
LACRIMA by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83818_a_85143]
-
plânge mult ori vei zâmbi de razele acelei dimineți, în care eu ți-oi zice fără umbră de căință: " Nu știi, că numa-n lacuri cu noroi în fund cresc nuferi?" STELELOR C-o mare de îndemnuri și de oarbe năzuinți în mine mă-nchin luminii voastre stelelor, și flăcări de ardoare îmi ard în ochi, ca-n niște candele de jertfă. Fiori ce vin din țara voastră, îmi sărută cu buze reci de gheață trupul și-nmărmurit vă-ntreb: spre
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
se întrevede, cum un motiv de căpetenie, dualitatea lumii. Condeiul d-sale liric oscilează perpetuu între două poziții, pe de o parte materialitatea tangibilă, seria pragmatică a existenței, pe de alta o dimensiune abstractizantă, o zonă cu văzduh rarefiat, o năzuință de spiritualizare. Nu e chiar o opoziție între materie și spirit, ci un joc între două stări pînă la un punct amestecate, a căror deosebire e dată de prevalarea unuia din factorii în jurul cărora coagulează imaginarul. Nici unul din acești factori
Buba îngerului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10845_a_12170]
-
alergînd/ urmărit la tot pasul de Cel care crede/ că traumatismele mele sînt o avere// în versul cu nr. 20 pe piept se aplaudă/ cineva vopsește intervalul dintre aplauze" (Nr. 20). Denudarea conștiinței e o autodepășire a ei, asociată cu năzuința către elementar, cu o aspirație de purificare. Și la ce element lustral și geneziac mai expresiv ar putea apela autorul decît la apă? "acum să spuneți la ce mă gîndesc:// apă se bîlbîie alienarea/ apă cere extazul/ apă strigă ficțiunea
Înfășurat în "mantia damnării" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17350_a_18675]
-
atare: "cum stăteam înconjurat de/ lumina rădăcinilor/ mă întîlnii deodată/ cu vocea/ aceea nespusă// cum stăteam răsturnat/ în pădurea de crini/ lîngă răsuflare auzii/ deodată/ vocea aceea nespusă" (cum stăteam înconjurat...). De regulă autorul are tactul de a-și învălui năzuința mistică în figuri materiale, de a-și face inteligibile efuziunile prin tropi circumscriși, evident, unei convenții literare, dar nutriți cu ardoarea de ucenic perpetuu a convertitului. Prospețimea intervine prin nuanțarea plină de rîvnă cu care e tratat modelul: "Picură-mi
O poezie religioasă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9705_a_11030]
-
Imaginea soarelui de pe cer i se păru cam bizară, părea un lucru spus de multe ori, un clișeu, și parcă o mai auzise, totuși exaltarea concentrată a fiului său îi atrase atenția. Doru nu era apatic, cum bănuise, avea o năzuință secretă, care însă - faptul era deocamdată incontestabil - nu se referea la câmpul culturii. - În definitiv, domnule, conchise Ioanide, îmi pare bine că te interesează ceva pe lume, fie și soarta Europei; ceea ce mă miră însă este că un asemenea interes
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cu sfere mai largi, nedorind totuși să se pună în conflict cu ele, face un gest cu mâna că renunță la întrebare. Acuzatul (peremptoriu): Nu pot decât să aduc un omagiu public acelor reprezentanți ai finanței și industriei, care înțeleg năzuințele către o rânduială nouă a tinerimii creștine și o ajută culturalicește. Președintele (fără ironie, închizînd problema): Prea bine, e, cum văd, o acțiune culturală. Acuzarea nu se bizuia pe alte probe materiale decât glontele extras din plămânul subprefectului mort după
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
s-au petrecut, decât un război între popoare". Ioanide nu disprețuiește, prin urmare, societatea, omenirea, din contră, voiește a o consolida prin construcție. În ciuda propriilor teorii idealist-subiective, arhitectul e un om pentru care "lumea exterioară există", altfel ar fi nonsens năzuința lui de a crea opere care să dureze secole. Desconsiderarea sa privește nu realitatea obiectivă, în ansamblu, ci mediul filistin, burghezia insensibilă la vibrațiile spiritului, chiar dacă în conștiința eroului sau chiar a autorului acest fapt nu se exprimă cu suficientă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
de către funcționarii imperiali. Fiindcă era răbdător, ochii săi putuseră vedea acolo unde nimeni nu pătrunsese, apoi mintea sa deslușise tainele acelei lumiciudate, pe care nici Kasser, și nici Bella al VII-lea nu le bănuiau. Chiar și cele mai ascunse năzuințe ale lui Vassur izvorau din credința sa că așteptarea este doar rareori inutilă. "Fii prada ta! Gândește ca ea!" îl învățase un maestru tactician. Vassur nu reușise însă niciodată să gândească precum o victimă. Preferase să se transforme într-un
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mă doară capul, durerea devenind intolerabilă, ori de câte ori căruța dădea de o piatră ori alt obstacol, era aruncată cu violență în aer, făcând să mi se zdruncine creierul, dându-mi amețeală și întunecându-mi vederea. Simțeam că nu mai pot răbda”. Năzuințele românilor, de înnoire socială și de emancipare națională, de la sfârșitul secolului al XVIII-lea și începutul celui următor, și-au găsit expresia în mișcarea revoluționară condusă de Tudor Vladimirescu(1821). Deși reprimată, revoluția a avut ca urmare înlăturarea fanarioților și
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
altă parte competiția a contribuit la crearea civilizației”. Capitolul II II. 1. Delimitări conceptuale „Instituția socială reprezintă un complex de relații organizaționale de tip formal, cu un caracter relativ stabil, care facilitează conexiunea și dinamica relațiilor interindividuale, intergrupale, intercomunitare, funcție de năzuințe, aspirații, interese sociale și personale ale oamenilor.” N. Goodman definește societatea modernă ca fiind o societate de organizații formale. Acestea sunt considerate grupuri secundare, constituite în mod voluntar, în baza unor obiective precise și cu o structură formală de statute
Comitetul Internaţional Olimpic ca miză politică în relaţiile internaţionale by Oana Rusu Demmys Rusu () [Corola-publishinghouse/Administrative/753_a_1124]
-
Dunării. Anglia vedea această instituție că singurul mijloc prin care se putea preveni împiedicarea libertății de navigație pe fluviul Dunărea; Rusia însă a ridicat obiecții în privința termenului nelimitat de viață al CED, în care vedea o piedică politică în calea năzuințelor sale de dominare strategică a Deltei Dunării, mai ales după ce Anglia a reușit să obțină neutralizarea personalului CED și a proprietăților acesteia. Această a avut ca si urmare stabilirea duratei Comisiei la 12 ani, adică până în 1883. Războiul de independență
Dunărea. Geopolitică şi negociere by Ciprian Beniamin Benea [Corola-publishinghouse/Administrative/1419_a_2661]
-
să le folosesc în activități dubioase, cum ar fi prezicerea viitorului. Doar la facultate tot științe am studiat. O temă nelipsită în secta Aum era dorința de a avea puteri supranaturale, dar eu, sincer să fiu, nu pot înțelege această năzuință a lor. Mi se pare că e o pierdere de vreme. Deci, deși nu mă mai ținea nimic legat de sectă, totuși am rămas țintuit locului fără să mă pot elibera de îndoieli. Deja renunțasem la toate celelalte lucruri. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
este Asahara Shōkō, care ne-a prostit să-i urmăm ordinele. Dacă bărbatul acesta nu ar fi luat-o razna, noi am fi putut să urmăm scopurile religioase în pace și corect. Cu alte cuvinte: „Rezultatele au fost rele. Regretăm. Năzuințele sectei Aum nu sunt greșite și nu credem că este necesar să le excludem în întregime.“ Această convingere fermă - „corectitudinea obiectivelor“ - este un lucru pe care l-am simțit nu numai la credincioșii Aum, dar chiar și la cei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
ea pe firma crâșmei „La convalescenții nu cine știe ce veseli”. Aici e greu cu căldurile și cu bolile. Decedați săptămâna trecută: G. Ivașcu, M. Beniuc, Șerban Cioculescu („sper În subit”, scrie el În Încheierea unui vechi interviu; s-a realizat dulcea năzuință). În ce mă privește pe mine, Iulia, m-au ținut În spital pe timpul cât bolnavul nr. 1, semiconvalescentul, a fost În tratament; nu mă simt mai rău ca de obicei. Am aflat că și voi ați găsit niște preocupări de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]