2,528 matches
-
filosof și un om obișnuit de pe stradă, pare să rezulte, nu atât de mult din natură, cât din obișnuințe, obiceiuri și educație”. De asemenea, teoria ricardiană a valorii, cu omiterea influenței rarității diferitelor tipuri de calificări, poate fi luată ca plauzibilă doar dacă toate diferențele între oameni sunt asimilabile diferențelor de investiții în educație. Evident, ca aproximare a realității, este dificil să credem că această ipoteză a egalității naturale, virtuale are mai multă credibilitate decât ipoteza inegalităților rasiale. „Este la fel de improbabil
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
în ansamblu, de bună seamă, propune și infirmarea conceptului, la fel cum, critica la adresa conceptului propune și infirmarea, măcar parțială, a teoriei. Însă, rostul secțiunii nu e cel de a trece totul în revistă, ci de a evidenția eventuale contra-argumente plauzibile la argumentația capitalului uman. Cea mai cunoscută critică la adresa conceptului de capital uman a venit din partea autorilor „indicelui dezvoltării umane” - Amartya Sen și Mahboub El Hag. Au fost introduse în literatura de specialitate două concepte alternative la cel de capital
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
calchiere, mai mult sau mai puțin evidentă, a Epistolei întâi către Tesaloniceni. Prevalându‑se de autoritatea apostolică, autorul încearcă, pe de o parte, să tempereze entuziasmul eshatologic al comunității creștine primare, iar pe de alta, încearcă să găsească o justificare plauzibilă întârzierii parusiei. În Epistola întâi către Tesaloniceni, Apostolul Pavel vorbise deja de caracterul imprevizibil al venirii Domnului (ca și Marcu în cap. 13) și îi asigurase pe credincioșii din Tesalonic de iminența acesteia. 2Tes. apare ca un răspuns indirect, polemic
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
familiei, ale statului etc., care, în mentalitatea celor din vechime, se aflau sub protecția zeilor și făceau obiectul venerării”. „Omul nelegiuirii” se va așeza în templu și se va autoproclama Dumnezeu. Autorul epistolei oferă astfel o primă explicație, ingenioasă și plauzibilă, referitoare la întârzierea parusiei: înaintea Mântuitorului trebuie să vină „omul nelegiuirii”, „fiul pierzării”. Atunci însă, care ar fi motivele pentru care acesta din urmă întârzie să apară? Încercând să rezolve noua dificultate, Pseudo‑Pavel inventează un alt personaj, jumătate masculin
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
pornește de la faptul că fiecare literă a alfabetelor grec și ebraic presupune o valoare numerică. În consecință, având valoarea numerică a unui cuvânt, putem descoperi literele pe care acesta le conține, litere dispuse, evident, într‑o ordine logică. Cea mai plauzibilă soluție identifică numele a cărui valoare este 666 cu „Nero”. Într‑adevăr, adunând valorile numerice ale literelor/consoanelor ebraice din cuvintele „Nero” și „Caesar” obținem exact numărul 666. Eliminând ultimul nun din numele lui Neron, valoarea numelui rămas, „Nero”, scade
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
în care părea că își are locul” (Com. Mt. ser. 42). Ceva mai departe, în Com. Mt. ser. 47, Origen rezumă, printr‑un mic excurs teoretic, interpretarea pe care o dă figurii Anticristului. În același timp, el oferă o explicație plauzibilă dublului caracter al personajului: singular și colectiv. Matei vorbește de un singur Anticrist, în timp ce Ioan se referă la o multitudine de anticriști. În ochii alexandrinului, contradicția, aparentă, se limpezește în distincția gen‑specie. Considerat ca gen, Anticristul este unic; ca
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
așadar, un iudeu. Acest statut paradoxal al tiranului eshatologic nu pare să‑l fi surprins prea tare pe polemist. El trece peste acest detaliu cu o inocență dezarmantă. Contrar predecesorului său, Victorin încearcă să propună un scenariu cu o logică plauzibilă, recurgând la legenda lui Nero rediuiuus, a împăratului roman, dar care va reveni din Orient. Exegetul știe exact cum și până la ce punct să invoce această legendă. Principala sa intenție nu este de a prezenta amănunțit evenimentele eshatologice, ci de
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
poate cel mai enigmatic și problematic scriitor al Antichității creștine.” Într‑adevăr, nu există nici o informație sigură în legătură cu viața și opera sa. Cronologia oscilează între secolele al III‑lea și al V‑lea. Nimeni nu poate susține astăzi, cu argumente plauzibile, cea din urmă datare. Toate indiciile de ordin lingvistic, teologic și istoric, converg spre ipoteza unui autor creștin african, probabil de origine siriacă, având legături incontestabile cu Italia de Nord, care a scris cele două opere fundamentale ale sale pe la mijlocul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
se inspiră mai ales ultimele o sută de versuri. Comentariul nostru se conformează scopului cu mult mai modest impus de subiectul tratat. Ne propunem, în cele ce urmează, să urmărim variațiile și sensul mitului Anticristului, încercând să găsim o explicație plauzibilă problemei controversate a celor „doi anticriști”. Remarcăm cu surprindere, întâi de toate, complicitatea, simpatia și încrederea care există între Nero și senat. Acestea contrazic în mod flagrant informațiile pe care le avem despre Nero‑personaj istoric, aflat, de la un anumit
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
adică în perioada domniei comune a celor doi împărați, perioadă caracterizată de o anumită bunăvoință față de creștini. În opinia Martei Sordi, minunea împlinită prin rugăciunea lui Astyrius este o replică a minunii lui Ilie din 3Rg. 18. Această ipoteză pare plauzibilă, dat fiind că celebritatea lui Astyrius depășise granițele Palestinei ajungând, de exemplu, până în Alexandria (inclusiv la Denys). În plus, dacă nu ar fi avut în minte un anumit personaj istoric, nu înțelegem pentru care motiv Commodian și‑ar fi luat
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
al Cezareii, Hipolit, Apolinarie al Laodiceii, Clement din Alexandria, Origen, Tertulian. Această atitudine neutră față de textul biblic (nu foarte sistematic în cazul exegetului nostru) prefigurează abordarea cercetătorilor moderni, al căror scop nu este de a găsi ei înșiși o soluție plauzibilă pasajelor neclare, ci de a recenza și de a clasifica toate soluțiile propuse referitor la subiectul în discuție. Iată, în rezumat, teoriile recenzate de Ieronim (9, 24‑27). În opinia lui Iulius Africanul, autorul Cronicilor, care cuprind perioada dintre crearea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
lui Ozia (2Cr. 26,19‑20), ci constituie o confirmare a caracterului de anomalie al personajului, dat fiind că este vorba despre un tânăr (vezi prima parte a textului) cu părul alb. În schimb, pasajul din 2Cr. oferă o explicație plauzibilă petei de lepră. Ozia este prototipul tiranului profanator și cu un orgoliu nemăsurat. El intră în templu pentru a aduce jertfa pe care numai preoții, fiii lui Aaron, o puteau aduce, dar, în momentul în care ia în mâinile sale
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
invocate de noi în capitolul despre Irineu. . Potrivit spuselor lui James, Lost Apocrypha, p. 90, apud Norelli, op. cit., p. 198, fragmentul ar face parte din Apocalipsa lui Ilie. Denis, mai prudent, îl consideră anonim. Norelli avansează o altă ipoteză, foarte plauzibilă, conform căreia acest testimonium ar fi fost alcătuit pe baza unor mici fragmente biblice, de exemplu, Ps. 49 (50),1; Ps. 106 (107),3. . Hom. in Num. 11, 4; 12, 4; Hom. in Ez. 9, 2; 11, 4; 13, 1
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
ortografia greacă a numelui; Lateinos nu îl atrage prea mult. Dimpotrivă, Lateinos pare preferat de Hipolit (Christ. 49). Nimic nu dovedește totuși că Latinus de la Commodian ar fi altceva decât un simplu adjectiv desemnând etnia împăratului. . O listă de argumente plauzibile la M. Dulaey, V.P., pp. 309‑313. Ipoteza unei surse comune celor doi autori nu este exclusă, dar ne pare puțin probabilă. . De mortibus persecutorum 2, 6. . Viața lui Lactanțiu nu poate fi reconstituită cu ușurință. În legătură cu el, nu găsim
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Paris, 1987. . Theodoret, Hist. eccl. II, 22; Socrate, Hist. eccl. II, 38; Sozomen, Hist. eccl. IV, 20; Ieronim, Chronicon, PL 27, coll. 683‑684. . Au fost propuse trei date: 247, 348 și 350, cea de‑a doua este cea mai plauzibilă. . În controversele cristologice din secolul al IV‑lea se disting patru atitudini principale, două radicale și două moderate. Cele două poziții radicale sunt: arianismul susținut de eunomieni, care nu găsesc nici o asemănare între Tatăl și Fiul, cu excepția lucrării mântuitoare; antiarianismul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
fruntea sus și zâmbetul pe buze”. Ion D. Sîrbu a aparținut unei generații „obligate să treacă peste sârma înghimpată, peste terenul minat, prin țara nimănui...” Curajoșii care au îndrăznit totuși să „treacă”, „au rămas infirmi pentru toată viața...” și-un plauzibil exemplu este chiar acest prolific scriitor. Prin natura sa morală, I. D. Sîrbu nu-și va îngădui să pactizeze cu Răul, preferând suferința, izolarea și însingurarea, decât Vă-și trădeze prietenii. A preferat să fie ca un „Robinson nătând multilateral traumatizat
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
pare" în măsura în care răsturnări de situație vor fi întotdeauna posibile: la începutul anilor '70, tendința generală era exact inversă. Nu putem refuza a priori și eventualitatea unui nou avînt al comunismului în Europa, dar această ipoteză pare să fie actualmente puțin plauzibilă: sistemelor inspirate din comunism se caracterizează printr-o criză politică și economică fără precedent. Ceea ce astăzi nu este decît o simplă constatare, cu cîtva timp în urmă acest lucru ar fi fost considerat drept iconoclast. După Primul Război mondial, dar
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
său Theodosie, într-un studiu tipărit în 1901 și realizat pe baza cercetării parțiale a manuscrisului original de la Sofia și a celor două copii românești aflate în posesia lui M. Gaster, la Londra. De asemenea, filologul basarabean a adus argumente plauzibile pentru identificarea cronicarului Eftimie cu egumenul mănăstirii Căpriana, sol al lui Alexandru Lăpușneanu, precum și informații despre Nicolae Milescu. Cercetările întreprinse la București și în alte centre românești l-au pus în contact și i-au adus sprijinul unor personalități culturale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289498_a_290827]
-
prin tentative de lovituri de stat. În această privință, un anumit număr de țări din America Latină sunt sau au fost cazuri-școală. De asemenea, putem considera ca fiind instabile regimurile în care posibilitatea unei lovituri de stat este apreciată ca fiind plauzibilă și planează ca o amenințare reală asupra instituțiilor. Regimurile politice în care acest gen de eveniment nu este considerat posibil pot fi socotite drept regimuri stabile. Totuși, putem distinge două tipuri de regimuri stabile: regimurile stabile reprezentative și regimurile stabile
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
au achizitorul și compania țintă În ceea ce privește importanța tranzacției, obiectivele fiecăruia, sinergiile previzionate etc. Astfel, considerăm că ar fi ideal să se utilizeze mai multe metode de evaluare și să se obțină o valoare medie care să reprezinte estimarea cea mai plauzibilă a valorii Întreprinderii. 3.2. Etapa achiziției propriu-zise Această etapă este decisivă pentru reușita unei operațiuni de fuziune sau achiziție, deoarece definește condițiile economice ale operațiunii, modalitățile de preluare a controlului, prețul tranzacției, garanțiile oferite achizitorului etc. 3.2.1
Fuziuni şi achiziţii de Întreprinderi. Particularităţi europene şi naţionale by Mariana SEHLEANU () [Corola-publishinghouse/Science/227_a_211]
-
o intuiție instantanee și aproape miraculoasă, fapt ce a contribuit la învăluirea ei într-o aură misterioasă, divină. În unele cazuri, iluminarea este rezultatul unei înțelegeri de ansamblu a unei structuri dinamice a unui lucru, fenomen. Gestaltismul dă o explicație plauzibilă acestei categorii de situații. Astfel, G. Kneller consideră gândirea creatoare ca fiind în primul rând o reconstrucție a gestalturilor sau modelelor care sunt deficiente structural. Inspirația reprezintă în fond rezultatul unei intense stări de conștiință, al mobilizării efortului cognitiv la
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
foto ale prof. singur. În general este o operă onestă, care va servi și istoriei orașului și județului și profesorilor de naturale și oricărui om iubitor de carte. 463 Retragerea manuscriselor donate de Eugen Lovinescu Muzeului Fălticenilor are cel mai plauzibil motiv, neexpunerea lor în vitrine. De neglijență nu poate fi vorba. Credem că profesorul mereu ocupat (inclusiv la Liceul „Nicu Gane”), intenționa să reorganizeze întreaga secție literară, în care manuscrisele cu pricina să fi ocupat un loc de cinste. Or
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
scăpat și cea în care s-a născut Dimitrie Hârlescu, pe str. 490 Este exclusă înlocuirea numelui Maiorului Ioan, vajnic luptător și erou nemuritor al Războiului de Independență din 1877, dar soluția unei străzi apropiate fostei construcții apare în totul plauzibilă și acceptabilă. Acestea ar fi dorințele noastre și urmează să primim răspunsul în raport cu posibilitățile și punctul de vedere al matale. Noi ținem la dispoziție două lucrări, cari s-ar adăuga celor existente în muzeu. Am expediat prima cotă din „Adevărul
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
amânate de alte rigori sau exigențe ale vieții? Răspunsul se găsește - măcar în parte - în urzeala anilor noștri de formare. Contactul timpuriu cu școala este atât de important și totuși prea puțin subiect de reflecție teologică. În aceste împrejurări, rămân plauzibile mai ales comentariul autobiografic și arheologia unor memorii coextensive. Te ghidezi după experiența proprie și, la fel de puțin sistematic, după mărturia amicilor care vorbesc despre natura profundă a cunoașterii într-un orizont postsecular. Mai întâi, observ că memoria copilăriei reține impresii
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
și amplul eseu Miorița - o hermeneutică ontologică (2002; Premiul Uniunii Scriitorilor), care propune o reinterpretare a baladei dintr-o perspectivă estetico-filosofică, în linia Heidegger-Gadamer-Ricoeur- Vattimo. Ideea centrală, potrivit căreia corpusul mioritic ar abrevia o concepție ontologică similară celei heideggeriene, e plauzibilă, chiar dacă indică o anumită predispoziție către suprainterpretare. Eseul cuprinde și o serie de precizări substanțiale cu privire la dimensiunea inițiatică a baladei, fenomenologia morții, experiența temporalității, conceperea Mioriței ca răscruce intertextuală (și nu ca simplu evantai de variante dezvoltate în jurul unui text-cadru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288855_a_290184]