1,633 matches
-
cîte-odată. No. 20 Vai de doi când se iubesc Și-ntre ei că nu-ndrăsnesc, Inimile își săgeată Și dragostea nu-și arată, Umblă uimiți, nu s-așază, Tot doresc ca să se vază, Ah! se culcă, ah! se scoală, Cu chin prăpădiți de boală - Așa și eu de-o rănire Șăz și umblu în uimire, Că amorul e foc mare Neavând încredințare. No. 21 Amorul dormind o găsește și-i zice: Ochi închiși mă prăpădiți, Deschiși oare ce mi-ați face? Deschide
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
se culcă, ah! se scoală, Cu chin prăpădiți de boală - Așa și eu de-o rănire Șăz și umblu în uimire, Că amorul e foc mare Neavând încredințare. No. 21 Amorul dormind o găsește și-i zice: Ochi închiși mă prăpădiți, Deschiși oare ce mi-ați face? Deschide-vă-ți și mă omorâți Că astfel să fug îmi place. Somnoroasă ea s-au deșteptat din somn și iar îi zice, Norii sunt prea de prisos La astfel de soare frumos. Razelor
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
poftesc să vii la noi, Să vii sara prin grădină Ferindu-te de lumină, Să te sui în foișor Să calci foarte binișor, C-am un șarpe mușcător Și te mușcă de picior, Iar când soare strălucește El mușcă de prăpădește. No. 42 Verde frunză de aglică, Ah, a mea iubită fiică, Te iubesc cu multă frică Și nu mă tem de nimică. Nu-și ce floare te-aș numi Doar de te-aș înnemeri. Să-ți zic floare am priboi
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
omenești. Te asaltează din toate părțile și, îți place sau nu, e cel mai interesant din câte există. Tom a scos un sunet scurt, un jet de aer undeva între o pufnitură de dispreț și un hohot de râs. — Mă prăpădesc să te ascult împroșcând cu aiureli, Nathan. Nici nu mi-am dat seama până acum, dar mi-a lipsit. Mi-a lipsit mult. — Tu crezi că glumesc, am zis, dar să știi că vorbesc serios. Din giuvaierele înțelepciunii mele. Câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Ăsta spune altceva, l-am contrazis. Tom a ridicat din umeri. Pesemne e stricat. Avem noroc că benzinăria e vizavi. În timp ce Tom își prezenta diagnosticul eronat asupra stării mașinii, m-am întors să văd pomenita benzinărie prin lunetă: un garaj prăpădit cu două pompe, care părea să nu mai fi fost zugrăvit din 1954. Și în același moment privirile mi s-au încrucișat cu ale lui Lucy. Stătea drept în spatele lui Tom și, fiindcă nici nu-mi trecea prin cap că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
ca două picături de apă. Cu accentul puternic din Brooklyn, numele actorului ieșea din gura ei ca Victa Machuah, ca și cum litera r s-ar fi atrofiat într-o asemenea măsură, încât fusese exclusă cu totul din alfabetul limbii engleze. Mă prăpădeam după vocea aceea pământoasă, proletară. Îmi dădea sentimentul că sunt pe teren sigur cu ea și, în ce privește restul calităților pe care le avea, vocea îți arăta că ai de-a face cu o femeie fără pretenții, o femeie care crede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
parcă scârțâia văzduhul. Nicu se întoarse iar la groapă și evaluă dezastrul. Se simțea aproape ca la înmormântarea bunicii, când, la 7 ani împliniți, cu toate că-l durea, țipase și plânsese rău. Acum, în marțea asta urâtă, era prima dată că prăpădea ceva ce i se încredințase și-i era foarte rușine. Se și vedea dat afară și rămas pe drumuri, cea dintâi regulă la comisionari era să nu pierzi nimic, să nu strici nimic. Nici măcar o petală, spunea patronul, deși la
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
nisipul istoriei. Și nebunii sunt atleți ai schimbării în istorie. Revoluțiile pot împinge societatea de la ordinea opresivă spre haos. Forța unei națiuni constă în capacitatea de absorbție a marilor tragedii. Mulțimea suferă din greu. Iar cei de la butoanele istoriei se prăpădesc de râs. Marile puteri ne supraveghează ca pe puști. Să nu facem vreo șotie când ei se uită pe fereastră, ori când ațipesc puțin după masa de prânz. Istoria este ticsită de drumuri greșite. Suntem tot mai desculți prin roua
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
acestor doi prezumtivi contabili, care-i aminti de exclamația unui înțelept: "Dă-i, Doamne, fericire unuia de-a gata! Pune-i-o în palmă! Nu va ști ce să facă cu ea; îi vei face mai mult rău; se vor prăpădi împreună!" Probabil, că și ei ca să ajungă unde sunt acum, au trecut prin multe, însă în final și-au cucerit fericirea prin efort propriu, perseverență și credință în ceva. După exemplul presupusei economiste și celelalte două persoane, profesoara și mama
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
s-ar spune în formă de X, de fiecare dată pornind din deal pe sforul apei spre vale, numai că la întoarcere Bidaru, care avea și ranița cu cele opt pâini pe cap, împiedecându-se, era cât pe ce să le prăpădească în râu. Ca să nu înghețe sângele în ei pe tot restul drumului până la tabără, s-au deplasat numai în pas alergător. Deși nu le-ar fi displăcut să răcească puțin, ca apoi, să se odihnească măcar câteva zile într-un
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
minte, în poiană pe un trunchi de copac, îi povestea fostului hăitaș, cu capul sprijinit în pumn, plângând încetișor... Măi Fanachi, măi... Am avut un nepot de soră, Tudor, era ca și copilu‟ meu, crescut de mine, măi... S-o prăpădit demult... l-o răpus boala celor aleși, măi... nebunia, măi Fanachi, nebunia iubirii, înțelegi tu? Era un băiet ca toți ceilalți, nici mai rău, nici mai bun; nici mai prost, nici mai deștept, da‟ era școlit la Paris, măi. Sângura
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
simțea mai adânc decât ceilalți, și visa întotdeauna o fată frumoasă,... altfel decât toate celelalte, înțelegi tu mai Fanachi ci spun?! Și fără să aștepte răspunsul, continuă... I-o căzut dragă fata pădurarului Anton, Anuca, șî asta, măi l-o prăpădit!... Se opri o clipă din povestit și își șterse lacrimile de pe obraji, cu dosul palmelor. Fostul hăitaș dădea din cap ca un cocostârc care bea apă, fără să priceapă ceva, spunând: - Atâta cât mă duci mintea, Cucoani Griguță! Atâta pricep
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
două capete extreme neîmpăcate ale firii omenești. A trăit puțin...și, cât a trăit s-a luptat necontenit cu această îndoită fire a lui. O fată prea tânără, prea frumoasă și prea vitează, ca ruptă din inima codrului, l-o prăpădit!... Fanachi asculta fără să clipească, pentru a câta oară povestea Anucăi și a lui Tudor. ...Și așa, cum povestea cu atâta obidă, în suflet, deodată mintea i se întuneca, se prăbuși în sinea lui, și se pomeni strigând: „-Tudore!... măi
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
Toma, tatăl lui Anton, neclintit, cu fruntea la podea... doar câte un tremur îi scutura umerii în răstimpuri. Părea c-a a juns, parcă, la sfârșitul vieții. S-a întâmplat a doua oară, după ce, cu ani în urmă, s-a prăpădit Lina, baba lui. O liniște curgea prin el, ca un râu de câmpie. Tăcea, tăcea mereu, înțelegător și își privea nora în liniște cu ochii lui spălăciți, blânzi și buni. Deodată, în urechi îi sună frumosul ei glas, chiar din
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
lui noră... - Am țânut mult la dânsa... ca la ochii din cap, am țânut... bunî șî vrednică fimei o fost Axinia... Dumnezău s-o hodinească-n paci, în împărăția Lui! murmura bătrânul cu ochii în lacrimi. După ci s-o prăpădit Lina, baba me‟, spunea, el, casa o rămas ca pustie, șî, când o adus-o Anton, pi Axinia, s-o luminat dintr-o dată, tătî casa... șî iar am trăit clipe de fericire. Moartea pândește tot ci ni esti mai drag
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
urmă, din Rășcani, Urdești... apăi, din Găgești, Bogdana, Popeni , din Giurcani , Horga ...din Epureni, Vădeni... șî alti sati, pi cari nu li mai înșâr... că Dumnezău li știe; mulți au fost acolo, la moarte... șî dintri dânșii, mulți s-au prăpădit, tari mulți!... Apăi gazetele vremii nu mai dovedeau cu știri din război.. „Asediul Plevnei continuă“.. „Atacul Rahovei“, „..În duelul dintre roșiori și cavaleria otomană, în bătălia de la „Skitul“ Rahova“, românii au învins“ „Armata română, e în marș asupra Vidinului“. „La
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
ar fi greu să te găsesc. De aceea-ți scriu... Mă amuză faptul că, fără să vreau, aflu de la diferite cunoștințe, de prin ziare sau de pe net mereu vești despre tine. Se zice c-ai fost în Mongolia. M-am prăpădit de râs când am auzit c-ai fost acolo însoțit de un biolog, un chimist și un fizician, pentru a face rost de păr ecologic de cal pentru arcuș. Să faci atâta drum, cu niște ochelariști savanți după tine, pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
subconștient poveștile vieții tale. Sfântul Gheorghe este călare pe calul lui Majed. Vai, lady, ați pus un cal musulman într-o pictură ortodoxă!, și-a ieșit din pepeni, într-o zi, unul dintre ucenicii mei. Am râs de m-am prăpădit. Dar de când au și caii religie, om bun? A căzut omul pe gânduri și a decretat: "Orice ființă are Dumnezeul ei". Dacă banii și timpul mă vor lăsa, în curând mă voi apuca de pictat bolta și catapeteasma. Îi visez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
m-ating, aceea-i hrana mea, fie cît de grețoasă ea! 8. O, de mi s-ar asculta dorința și de mi-ar împlini Dumnezeu nădejdea! 9. De ar vrea Dumnezeu să mă zdrobească, întindă-și mîna și să mă prăpădească! 10. Îmi va rămîne măcar această mîngîiere, această bucurie în durerile cu care mă copleșește: că niciodată n-am călcat poruncile Celui Sfînt. 11. La ce să mai nădăjduiesc cînd nu mai pot? La ce să mai aștept, cînd sfîrșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
sfiesc și mă înjosesc, nu mai au nici un frîu înaintea mea. 12. Ticăloșii aceștia se scoală la dreapta mea, și îmi împing picioarele, și își croiesc cărări împotriva mea ca să mă piardă. 13. Îmi nimicesc cărarea și lucrează ca să mă prăpădească, ei, cărora nimeni nu le-ar veni în ajutor. 14. Ca printr-o largă spărtură străbat spre mine, se năpustesc sub pocnetul dărîmăturilor. 15. Mă apucă groaza. Slava îmi este spulberată ca de vînt; ca un nor a trecut fericirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
nevastă-mea să macine pentru altul și s-o necinstească alții! 11. Căci aceasta ar fi fost o nelegiuire, o fărădelege vrednică să fie pedepsită de judecători, 12. un foc care mistuie pînă la nimicire și care mi-ar fi prăpădit toată bogăția. 13. De aș fi nesocotit dreptul slugilor sau slujnicei mele cînd se certau cu mine, 14. ce aș putea să fac, cînd se ridică Dumnezeu? Ce aș putea răspunde cînd pedepsește El? 15. Cel ce m-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
și viața de loviturile săbiei. 19. Și prin durere este mustrat omul în culcușul lui cînd o luptă necurmată îi frămîntă oasele. 20. Atunci îi este greață de pîine, chiar și de bucatele cele mai alese. 21. Carnea i se prăpădește și piere, oasele care nu i se vedeau rămîn goale; 22. Sufletul i se apropie de groapă și viața de vestitorii morții. 23. Dar dacă se găsește un înger mijlocitor pentru el, unul din miile acelea, care vestesc omului calea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
trimișii lui vodă mai departe: “La cercetare ce s-au făcut și altor lucruri, a numitii svintii mănăstiri, s-au aflat că după silința ce-au pus și la sporire viniturilor, nu numai că dintr-acele lucruri nimică n-au prăpădit ce încă au adaos oarișce. Drept aceea,... de va fi și voie înălțimii tale, ca să să orânduiască egumenu la această mănăstire Aron Vodă și după orânduiala și a altor mănăstiri închinate, să să scrie la dumnealor epitropii sfintei mănăstirii Halchi
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
de celi trebuincioase înlăuntru și afară, de nu se află aice în țară altă mănăstire asemine ca aceasta, la atâta proastă stare, cum iaste văzută de toți, pentru că averile sale mișcătoare și nemișcătoare, toate s-au risipit și s-au prăpădit din pricina că n-au avut căutare sau purtare de grije de către nime și-au rămas și mănăstire de la Halchi lipsită de agiutorul ce ave de la acest metoh al său Aaron Vodă. Apoi că și mănăstire de la Halchi încă se află
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
pustiire și cu totul lipsită de celi trebuincioase înlăuntru și afară, de nu se află aice în țară altă mănăstire asemenea ca aceasta, la atâta proastă stare,... pentru că averile sale mișcătoare și nemișcătoare, toate s-au risipit și s-au prăpădit”. ― Probabil că s-a adeverit zicala că: minciuna are picioare scurte și până la urmă vodă a aflat adevărul din gura vreunui slujbaș de încredere. Or fi fost și din aceștia pe lângă dânsul, părinte. ― Eu cred, dragule, că averile mănăstirii Aron
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]