2,720 matches
-
într-atâta sunt atrase în sfera cercetării intru cât servesc la înțelegerea fenomenelor limbistice..." (pp. V-VI). [10] Și totuși, filozofia limbajului nu merită să fie disprețuita de către Hașdeu și nici dialogul Cratylos al lui Platon să fie numit "o reverie". Această atitudine trebuie pusă pe seama pozitivismului istoric al carui adept era Hașdeu. [11] În acest paragraf trebuie să înțelegem că se vorbește despre obiectul noematologiei și cel al sintaxei, si nu despre disciplinele în cauză. [12] Pentru a ajunge la
Studii de ştiinţa limbii by Bogdan Petriceicu Hasdeu [Corola-publishinghouse/Science/896_a_2404]
-
și cer, holdă și zare”, „codrii Orheiului” și „freamătul de plopi gemând în aer”, Nistrul și „doina basarabeană”, livezile încărcate de rod, zvonurile îndepărtate și enigmatice ale stepei. Aparent pasteluri, aceste poeme sunt în realitate elegii, în care amintirea și reveria filtrează peisajul și îl încețoșează, convertindu-i datele într-o confesiune șoptită și tremurată. Departe și de retorica ostentării eului, și de tentațiile lirismului militant resuscitat de contextul istoric, textele se remarcă prin discreție și catifelări muzicale: „Pe-aici mi-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289499_a_290828]
-
Ungaria și Transilvania. Prima parte Itinerar Capitolul 1 Cel de-al patrulea bazin al Dunării Dunărea în luna noiembrie • Porțile de Fier • Debarcăm • Ospitalitatea paznicilor de frontieră • Călătorie în căruță • Aspectul celui de-al patrulea bazin al fluviului • Reflecții și reverii • Portul Giurgiu • Un oraș fortificat • Călugăreni • Mihai Viteazul • O nuntă în râu Cu numai câțiva ani în urmă, drumul de la Paris la București dura treizeci de zile; mulțumită trenurilor directe și vapoarelor dunărene, vara nu e nevoie decât de cinci
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
și sprâncenele de un negru moale, buzele prea cărnoase totul arăta că era din neamul disprețuit al țiganilor". Împingeți ușa și descoperiți tipurile care populează cocioaba. "Un bătrân, cu capul în mâini și gura atârnândă, se pierdea în acea nesfârșită reverie a săracului care nu vede decât trudă înainte și în spatele lui. Câțiva ciobani, mirosind a țap și a lapte acru, își cufundau privirea în flacăra albă a lămpii într-un fel de năuceală sălbatică". N-am mai termina dac-am
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
nu substituie adesea visătoarea-i inspirație textului popular, căruia-i schimbă caracterul în sensul individualității ei. Majoritatea acestor traduceri sunt făcute după versiunea românească a lui Alecsandri și Eminescu, care erau prea mari poți ca să nu fi pus mult din reveria lor în aceste flori sălbatice care li se aduceau cu brațele. În 1874, semnalez o carte, devenită rară, Le peuple roumain d'après ses chants nationaux, scrisă într-o bună franceză de un român, Ion Crăciunescu. Nu mai este actuală
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
carminis erat, spunea Titus Livius), rugăciuni la plug, incantații funerare. Aceste poeme diverse se cântă sau se modulează la cobză, pe o muzică având ceva tainic, făcută din tânguire și dorință. Un puternic instinct al poeziei domină toate aceste cântece. Reveria și lirismul sunt calități înnăscute ale sufletului românesc. Inspirația abundentă a poeților a depășit adesea granițele Carpaților, iar poezia franceză s-a îmbogățit nu o dată cu armonii de carmina valachica, începând cu Ronsard, prinț al lăutarilor români care-și revendica originile
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
și care n-au nici un gând rău. Este poetesa pădurii, Carmen Sylva, "Carmen das Lied und Silva der Wald", cum apare pe poetica emblemă din care și-a făcut ex libris. Întoarsă la castel, ea și-a povestit plimbările și reveriile cu o poeticitate savuroasă, plină de prospețime și blândețe. Este cea mai frumoasă poveste pentru copii din câte se vor fi scris, într-atât tablourile de natură și paginile emoționate alternează în chip fericit. Peleșul devine un personaj însuflețit și
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
F, 1979, 12; Dumitru Vlăduț, „Arta evocării la Sadoveanu”, CLG, 1980, 2; Const. Ciopraga, „Arta evocării la Sadoveanu”, CL, 1980, 12; Mihaela Mancaș, „Arta evocării la Sadoveanu”, LL, 1981, 1; Nicolae Manolescu, Povestiri despre cuvinte, RL, 1986, 25; Vasile Popovici, Reverii despre cuvinte, O, 1986, 30; Eugen Todoran, Dincolo de sensuri, O, 1986, 30; Daniel Vighi, Lumea prin cuvânt, O, 1986, 30; Mircea Mihăieș, Arghezi reflexivul, O, 1987, 29; Șerban Cioculescu, Tudor Arghezi „Arte poetice”, RL, 1987, 30; Alexandru Ruja, „Cuvinte românești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290209_a_291538]
-
foiletoane semnate și F. Adrian, A. F. Craioveanul, V. Simion, incluse ulterior în volumul Idei și oameni (1922), la „Înfrățirea”, „Versuri și proză”, „Absolutio”, „Scena”, „Curierul Olteniei”, „Zorile” ș.a. Îi apar alte patru plachete de versuri: Stihuri venerice (1915), Fragmente-Romanțe, Reverii sculptate și Prin lentile negre, toate în 1916. Se stabilește la București din 1920 și este, timp de două decenii, funcționar la Ministerul Muncii și Ocrotirilor Sociale. Scrie abundent în presă, fiind prezent la „Ideea europeană”, „Cuvântul liber”, „Izbânda” (semna și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285184_a_286513]
-
pe sute de pagini, literatura europeană modernă, de la simbolism până la Proust, Joyce, Céline și Kafka, într-un proiect în care personalitățile ostracizate de ascensiunea forțelor antidemocratice au un loc privilegiat. De începuturile lui poetice (Motive și simfonii, Stihuri venerice, Fragmente-Romanțe, Reverii sculptate și Prin lentile negre), un fragmentarium liric, amalgam de virtualități și de poze moderne, se va dezlega având sentimentul unui experiment de vârstă (va mărturisi că a fost poet în epoca lui „neolitică”). În schimb prozatorul, în permanentă ebuliție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285184_a_286513]
-
SCRIERI: Motive și simfonii, Craiova, 1910; Naționalism...? Libertatea de a ucide..., Craiova, 1910; ed. (Personalitatea. Drepturile ei în artă și viață), pref. C. Rădulescu-Motru, București, 1922; Sânge închegat. Note de război, Craiova, 1915; Stihuri venerice, Craiova, 1915; Fragmente-Romanțe, Craiova, 1916; Reverii sculptate, Craiova, 1916; Prin lentile negre, București, 1916; Domnișoara din str. Neptun, București, 1921; Țapul, București, 1921; ed. 2 (Mireasa multiplă), București, 1932; ed. 3 (Zeul iubirii), București, 1945 ; Idei și oameni, I, București, 1922; Sburătorul, Iași, 1923; Moartea unei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285184_a_286513]
-
poeticități de tip reflexiv, înclinată către limbajul speculativ și „spiritul geometric”. Abundă termenii din geometrie, tehnică, cibernetică, mărturisind o receptivitate acută față de suflul vremii și, în egală măsură, angoasa produsă de invazia tehnicismului. Obsesia timpului străbate textele și deschide terenul reveriei, proiecției fantastice, călătoriilor, clivajelor temporale. Spirit fundamental ironic, autorul cultivă asociațiile neașteptate, pândește îndelung surpriza cititorului printr-o continuă sfidare a convențiilor „poeticului”, subminează în chip periculos propriul timbru liric, lăsând prozaicul să năvălească în poezie. Amintind de pseudofabula Cronicari
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286380_a_287709]
-
de viitor adult. Adolescența este etapa transformărilor biosomatice și psihice majore, caracterizată prin solicitări și eforturi adaptative continue la exigențele și diversitatea structurilor sociale, culturale, educaționale, profesionale, economice, ideologice, fapt ce generează tensiuni și situații stresante, frământări interioare, meditații și reverii, mutări și restructurări în conștiință. Toate acestea au ca rezultat constituirea imaginii de sine, a conștiinței și a conștiinței de sine, adică definirea identității ca nucleu al personalității. Dezvoltarea eului social ca dimensiune complexă a personalității reprezintă rezultatul depășirii egocentrismului
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
experimentează echilibrat, pornind de la formele clasice, în căutarea unui unghi vizual și de reflecție capabil să configureze o poetică originală. Autorul este receptiv la tendințele moderne și exersează confruntarea realului cu ficțiunea, a povestirii cu viața. Colajul metaforizant, contrapunctul melancolic, reveria de tip magic, decuparea detaliului simbolic, autoscopia vădesc un registru epic variat. Subiectele par decupate din cotidian și se bazează pe un detaliu-cheie, care, transpus descriptiv sau analitic, în regim realist sau fantezist, devine simbolic. Starea reprezentativă a personajelor este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288199_a_289528]
-
nu avea imagini”, căci pierderea, pentru un timp, a vederii atrage alterarea identității, alienarea. Tendința de a schița un cadru imaginar unitar - satul Colina, ținut real și livresc - prefigurează abordarea romanului. Evocat în romanul Fii binevenit, călătorule!, Colina reprezintă spațiul reveriei și al contemplației, reconstituit prin amintire, dar proiectat și în imaginar. În Ordinul Bunei Speranțe acțiunea, plasată în bună parte în mediul școlii, are drept loc de desfășurare Orașul (spațiu real și utopic, în același timp), în care scriitorul (personaj
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288199_a_289528]
-
noile etape ale protagoniștilor se confruntă, mereu, cu prima vârstă, paradisiacă. T., printre primii în epica românească, întreprinde acum o analiză a psihologiei adolescentului. Elev în ultima clasă de liceu, Dan Deleanu pendulează între stările de timiditate orgolioasă, dublate de reveria poetică, și îndrăzneala de a revendica prețuirea și afecțiunea celor din jur. Privește viața sub semnul absolutului, socotind că nimic nu îl poate opri de la realizarea, în cel mai scurt timp, a idealurilor sale. Nucleul arderilor sale sufletești este iubirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290136_a_291465]
-
neagă. Dacă s-ar putea, mulți din marii noștri analiști ar înterzice sociologia și sondajele, singurele elemente care le distrug perfecțiunea unei lumi născută în discurs. Nu doar sondajele au creat ideea unei nostalgii față de trecut sau a pericolului unei reverii postcomuniste. Un mod de diferențiere preferat de noua elită, după 1989, a fost distanțarea de masa care este nostalgică după comunism. Exasperarea că rămânea la putere Iliescu și PDSR i-a făcut pe mulți sprijinitori ai opoziției de atunci să
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
unor situații sau comportamente, dar și prin interpretarea sau reinterpretarea unor gesture simbolice. În travaliul recompunerii unor sensuri, partenerul de drum, Sorin Bocancea realizează o însoțire activă, nu lasă povestitorul să se întindă la drum și să se piardă în reverie, îl hărțuiește mereu cu întrebări ale unui martor absent, dar perfect documentat. Munca de cerectare realizată de cei doi devine exploratorie și inductivă, în sensul tradițional al concepției Școlii de la Chicago. Chiar dacă Pierre Bourdieu a criticat metoda povestirii considerând-o
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
săpun; secret; senzații plăcute; sex; socoteală; strălucire; subconștient; succes; suferință; supărări; superioară; tablou; tata; timp; timp ireversibil; tinerețe; tipe din trecut; trăiri; uit; ură; urîte; urmă; usturătoare; vacanță; vacanțe; vagă; valoare; vara; vară; vedere; veșnică; viață; pe viață; viitor; vis, reverie; visare; vise; zîmbete; 3 Sud-Est (1); 789/221/73/148/1 an: timp (149); zile (59); lună (50); bisect (26); luni (24); nou (20); vîrstă (20); 365 de zile (18); perioadă (17); viață (17); lung (16); zi (16); 12 luni
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
lipsește; mărțișor; mereu; mort; Moș Ene; mult; muncă; mustăți; neajuns; necesar; neliniștit; obligatoriu; foarte obosit; obositor; odihnire; odihnit; ora două; pauză; perfect; perne; peste; pești; pierde; pierdut; plapumă; profund; puțin; mai puțin; recuplare; reenergizare; refacere; refacere vitală; regenerare; relaxat; repaos; reverie; scaun; după sex; sforăit; somnoros; somon; stele; încă nu sunt la ore; timp; trezire; trezit; tristețe; util; vară; veche; de veci; veghe; veșnic; veșnicie; viață dulce; visează; un vis; visuri; vitalitate; vreau (1); 818/155/47/108/0 soră:frate
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
somn (105); frumos (72); dorință (64); coșmar (55); noapte (38); speranță (27); realitate (26); iluzie (17); imaginație (17); împlinit (15); urît (14); ideal (8); ireal (8); scop (7); țel (7); dulce (6); împlinire (6); cosmos (5); odihnă (5); plăcut (5); reverie (5); adînc (4); amintire (4); aspirație (4); fericire (4); închipuire (4); basm (3); ciudat (3); erotic (3); fantastic (3); gînd (3); imagine (3); irealitate (3); revenire (3); visător (3); aievea (2); colorat (2); în culori (2); déjà-vu (2); dor (2
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
începuturilor romantismului românesc și a formelor lui în anii revoluției, când literatura era înțeleasă ca un instrument al luptei politice. Chiar dacă o compunere elegiacă și meditativă l-a impus, chiar dacă în primul său volum un întreg ciclu era alcătuit din Reverii, ori de câte ori a încercat formula lirică a meditației, B. se arată prizonierul modelelor (Lamartine, A. Chénier, Millevoye) și nu a putut depăși un registru minor, sentimental. Temperamentul poetului era cel al unui senzual, atras de forme și sonuri, și spiritul auster
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285807_a_287136]
-
zolismului și aplicației determinismului științific în literatură, iar explicațiile furnizate integrează datele problemei în contururile plauzibile ale eredității deficitare. Portretul-robot al maniacului criminal care rezultă din analiza naturalistă se suprapune, în mintea deja tulburată a lui Leiba, imaginii lui Gheorghe. Reveria posterioară coșmarului oniric este, prin detaliile de tortură, încă mai înspăimântătoare. Dar climaxul ororilor este constituit, migălos și rafinat, de starea de suspendare temporală, de plasare între paranteze cronologice, de amânare indefinită în care se găsește psihicul eroului, deoarece, propriu-zis
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
în peisajul de respirație gotică: "șalul care-i flutură în urmă pare o pasăre neagră ce s-a luat după dânsa". În întuneric, femeia își face curaj; se gândește, cu fremătătoare anticipație erotică, la vizita apropiată a lui Dinu. Totuși, reveria bachelardiană îi este pulverizată de zgomot: "atunci văzu închegându-se în beznă bulgări și mai compacți de beznă. Unul după altul veneau prin cer ca duhurile vrăjitoarelor". Haita se dezlănțuie apocaliptic: "Cele patruzeci de fiare nocturne se abătuseră în crâncen
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
inteligență instinctivă, Păun face o legătură rapidă între bărbatul din fotografia rămasă de la mama sa și filantropul necunoscut. Totuși, în pofida ajutorului financiar, fiul nelegitim al lui Brumă nu reușește să-și facă o situație, preferând să-și consume timpul în reverii și în lecturi diverse. Continuă să primească bani de la Manole, până într-o zi când ultimul își dezvăluie identitatea, invitându-și odrasla să-l viziteze la conac. Acolo, Manole îi arată lui Nicolae un testament, prin care primul se angajează
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]